Και πολυ σωστα. Αυτο εννοουσα: “…στον ανθρωπο “Dio” ως περσονα…”. Συμφωνουμε οτι ο ανθρωπος Padanova ελειπε, αρα δεν το εθεσα σωστα. Και ναι, ηταν εξαιρετικα διασκεδαστικο ολο το κονσεπτ, πραγματικα ηταν μια καλη ταινια.
Θα ηθελα πολυ να δω κι εγω τα γυρω-γυρω, οπως κι εσυ. Σιγουρα και η συζυγος, που δεν ειχε εξειδικευμενες γνωσεις για τον Dio ως προσωπικοτητα και εκστασιαστηκε χθες. Ζητησε να της δωσω τη βιογραφια (που ακομη δεν εχω διαβασει, οποτε θα την ξεκινησει εκεινη πρωτη) και φυσικα…
…σημερα το πρωι σηκωθηκαμε για να παμε στις δουλειες μας και τραγουδαγαμε
Στο “I see a rainbow rising, look there, on the horizon” πάντα μού κοβονται τα πόδια. Όπως και στο “Do your demons, do they ever let you go?” αυτου του επους:
Α, ημουν τυχερος. Ελαχιστη προσπαθεια: “Θα παω να δω ταινια για τον Dio, θα ερθεις;”. “Ναι, παμε”. Εχω περασει πολυ δυσκολοτερες στιγμες για πολυ απλουστερες αποφασεις
Εξακολουθω να μην καταλαβαινω τι λετε, αλλα μπορω να δεχτω οτι σε καποιον δεν αρεσει ο Dio (μουσικα). Γουστα ειναι αυτα. Δεν μπορω να δεχτω οτι δεν παραδεχεται πως ισως προκειται για την καλυτερη φωνη του metal.
Σιγά το άβολο ποστ. Δεν αντέχω την φωνή του. Προτιμώ να ακούω την γάτα να ξύνει τον τοίχο. Μην με κάνετε ταγκ σε τοπικ που δεν έχω ενεργά στο tracking. Μου είναι αδιάφορη γενικά η μπατσαρία στην μουσική.
Παρα τις κοντρες που εχουμε κατα καιρους, γελασα με αυτο.
Εννοουσα το δικο μου ποστ αβολο, επειδη δεν ηξερα τι ειχε ειπωθει και επεσα σε κεντα.
Αν ειναι ομως μπατσαρια κατι μυστηριοι επαγγελματιες μουσικοι με καριερα ετων και μουσικες γνωσεις vs την αποψη σου για τη φωνη του κοντου, μαλλον θα συνταχθω με τα ΜΑΤ Ολα καλα, προχωραμε
Η ταινια ηταν μια χαρα, να πατε να τη δειτε, θα διασκεδασετε guys
Ένα κενό δυσαναπλήρωτο. Πολλοί έχουν τραγουδήσει metal, η ιδιαιτερότητα όμως του Dio, είναι ότι αποτελούσε μια από τις πιο αρρενωπές και γεμάτες τεστοστερόνη φωνές, είναι μια φωνή η οποία σε παρακινεί να πας στα όπλα, είναι μια φωνή που μοιάζει λες και σε σφυροκοπάει με μπουκέτα για να ξυπνήσεις από το λήθαργο, ειδικά οι κορώνες του με αυτό το ανεπανάληπτο γρέζι, τι να λέμε τώρα.
Φυσικά και έχει κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του, τις έχουμε αναφέρει ουκ ολίγες φορές, η καλύτερη φάση του όμως, θα έλεγα ότι ήταν το Dehumanizer με τους Sabbath. Εκεί, έβγαλε μια ιδιαίτερη αγριάδα η οποία είναι άκρως πορωτικη, μαζί φυσικά και με την πορωτικη μουσική που είχε εκείνος ο δίσκος, εκεί, τα απογείωσε τα κομμάτια ο Dio, είναι ένας δίσκος που σε κοπαναει αλύπητα και απογειώνει την αδρεναλίνη και λίγοι δίσκοι το καταφέρνουν με τον ίδιο τρόπο.