γαμαει το headstones!περιεχει και την κομματαρα raven land
απλα μια παρατηρηση.δεν θα το ελεγα gothic metal
ατμοσφερικο doom\gloom μεταλ
Πάω πάσο, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν συμπαθούσα τις ταμπέλες…
Ravenland, Upon the Highest Mountain, Headstones, έχει πολλές κομματάρες 
Και κάποια ακόμα…
Theatre Of Tragedy-Theatre of Tragedy
Μπορεί οι 2 δίσκοι που ακολούθησαν να ήταν καλύτεροι, αλλά δεν είδα πουθενά το συγκεκριμένο, που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητος.
Είναι atmospheric/gothic μεταλ με doom στοιχεία και πολλές επιρροές από Paradise Lost. Στα + τα αιθέρια φωνητικά της Liv.
Opeth-Morningrise
Ο αγαπημένος μου δίσκος απ’ αυτή την μπάντα… Μπορεί να θεωρείται progressive/death αλλά η όλη ατμόσφαιρα παραείναι σκοτεινή/ρομαντική οπότε μου κόλλησε και το έβαλα εδώ. Δίσκος γεμάτος εναλλαγές, από χαλαρά ακουστικά σημεία σε death metal ξεσπάσματα… Απλά αριστουργηματικός.
Tiamat-Prey
Το συγκεκριμένο άλμπουμ περιέχει κατά βάσην gothic metal, αλλά δεν είναι κάτι το συνηθισμένο… Διακατέχεται από τη χαρακτηριστική ατμόσφαιρα των Tiamat και από τους σκοτεινούς στίχους του Johan. Απλά ακούστε τα “Cain”, “Love in Chains”, “Carry Your Cross and I’ll carry mine” και “Nihil” και θα καταλάβετε…
Paradise Lost-Icon
Εδώ δεν λέω τίποτα γιατί ότι και να πω είναι λίγο… ο δίσκος είναι κλασσικός και ανυπερέβλητος.
Παίρνω το θάρρος και βάζω το ποστ του signal για τους θεούς εδώ, πιο πολύ για αν μη χαθεί μεσα στον αχταρμά του θρεντ για τις νέες κυκλοφορίες του '08
Εγω απο Lake Of Tears θα προτεινω το Neonai. Το οποιο ειναι ουσιαστικα solo project του Brennare για να βγει η υποχρεωση προς την παλια εταιρεια τους (Black Mark) και ως εκ τουτου ειναι υποτιμημενο και απο τη μπαντα και απο τους οπαδους. Κι ομως το goth rock/metal που παραδιδει εδω ο Brennare ξεχειλιζει νοσταλγικες, γλυκοπικρες μελωδιες. Προσωπικα δυσκολευομαι να ξεχωρισω κομματια αν και το Nathalie & the Fireflies ειναι το αγαπημενο μου…
Και με εκπληκτικο εξωφυλλο!
^θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου…
Ψυχεδελικό με όλη την έννοια της λέξης… και αρκετά διαφορετικό για αυτόν τον χώρο.
Απλό αλλά μαγικό παρ’ όλα αυτά.
Αγαπημένο μου κομάτι είναι το Return of Ravens… και το Solitude.
[QUOTE=Branch_hands;310365]Moonspell-memorialΤη μπάντα την ξέρετε, το άλμπουμ σκίζει, αυτά…
Empyrium-Songs of Moors and Misty FieldsΤσεκάρετε τη συγκεκριμένη μπάντα… ατμοσφαιρικό doom, καθόλου μονότονο, με κάποιες folk επιρροές και σκοτεινο-ρομαντική ατμόσφαιρα…
Tristania-Beyond the Veil
Gothic Metal με ελάχιστα black metal σημεία και πολύ καλά φωνητικά, λίγο ακραίο, πολύ ατμοσφαιρικό…
το πρωτο αλμπουμ φοβερη δισκαρα (το ειχα προτεινει κι εγω αλλα μαλλον κανενας δεν το προσεξε)
το beyond the veil αρκετα καλο, τωρα οι empyrium δεν ξερω δεν μου εχουν κανει ιδιαιτερη εντυπωση αλλα θα τους ξανατσεκαρω!
Τσέκαρε Empyrium, άμα σ’ αρέσουν τέτοιες φάσεις, λένε και πολύ μάλιστα…
Απίστευτα είναι και τα 2 τελευταία τους που κινούνται στο ακουστικό neofolk με την ίδια σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλλά χωρίς ηλεκτρικές, με βιολιά και ακουστικές.
γι’αυτο μου φαινονται λιγο βαρετοι…αλλα θα τους ακουσω πιο προσεκτικα και θα δω…
Πάω πάσο, περί ορέξεως εξάλλου…
Πάντως στα παλιά τους είχαν πολύ πιο αγριεμένες διαθέσεις…
Αν θες, τσέκαρε τα τραγούδια Ode To Melancholy κ Mourners απ’ τις παλιότερες δουλειές τους…
Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με τους Αgalloch, οπότε έχω να προτείνω το άλμπουμ “The Mantle”.
Εδώ θα βρείτε άψογο atmospheric/folk με πολλές ακουστικές κιθάρες, τα χαρακτηριστικά, ψυχεδελικά φωνητικά του John Haughm, και κάποια black metal ξεσπάσματα, όλα σε ένα άκρως ατμοσφαιρικό μοτίβο.
Στα highlights και οι φοβεροί στίχοι…
Αριστουργηματικο, και μαλλον το αγαπημενο μου. Το απολυτο highlight σιγουρα ειναι το 14λεπτο.
Και τα τρια full length παντως ειναι αψογα. Το νεο EP επισης πολυ καλο. Και (το αστειο της υποθεσης) δε σου παει καθολου το μυαλο πως ειναι Αμερικανοι.
Απο τις πολυ αγαπημενες μου μπαντες για το ειδος…
Φοβεροι οι Empyrium:metal:
Προσωπικα στα δυο τελευταια τους μ αρεσαν πιο πολυ απ οτι στα πιο hevy τους.Το Weiland ειδικα ειναι δισκος υψηλης αισθητικης. (Η μελωδια των βιολων στη μεση του walpoesie ειναι οτι πιο μελαγχολικο εχω ακουσει ποτε)
Κριμα που το διελυσαν…Τουλαχιστον ο Schwadorf εφτιαξε τους Vision Bleak.
Χα χα,Αμερικανοι ειναι;Κι απο που εμπνευστηκαν τετοια ατμοσφαιρικη μουσικη που παραπεμπει σε παγερα σκανδιναβικα τοπια;
Γ#@#σε τα. Μου πεσαν τα μισα μαλλια οταν το μαθα. Αφου η μουσικη σε παραμπεμπει σουμπιτο προς Νορβηγια…
Ειδα και μια αφισα, καναν/θα κανουν καπου ενα λαιβ μαζι με Mourning Beloveth… σουπερ πακετακι. To show θα βιντεοσκοπηθει.
Και άλλα μέλη τους έφτιαξαν τους Noekk, απ’ όσο ξέρω, τους οποίους η εταιρία τους χαρακτήρισε ως “mystic progressive”.
Η ατμόσφαιρα είναι το ίδιο σκοτεινή, αλλά δεν υπάρχει τόση μελαγχολία… με χαλάει λίγο αυτό, αλλά οκαυ. Σημασία έχει πως είναι κάτι το διαφορετικό.
The Water Sprite λέγεται το ντεμπούτο τους.
Μπορει να θεωρουνται απο τους ηγετες του sludge
αλλα το ντεμπουτο τους γερνει περισσοτερο στο doom παρα στο sludge
υπαρχει δηλαδη αυτη η βρωμια
αλλα υπαρχει και το doom που χανε οι tiamat στο clouds
τα φωνητικα του εχουν κατι το θλιμμενο (σε σημεια μου φερνανε τον edlund των tiamat και σε σημεια τον lodmalm των cemetary)
τα αργα σημεια αποτελουν και το μεγαλυτερο μερος του δισκου
ενω ο ηχος του αλμπουμ ειναι περα για περα μεταλ
αυτη η κυκλοφορια του 1991 μαζι με κανα 2 ακομα (soilent green,eyehategod) θεσανε τα θεμελια του sludge
συνεχιζοντας το εργο των melvins
Φοβερό thread. Χαίρομαι πολύ που υπάρχει αρκετός κόσμος να ακούει και να ενδιαφέρεται για αυτό το είδος.
Έχουν αναφερθεί πολλές υπέροχες μπάντες. Απλά να προσθέσω λίγα δισκάκια ακόμη.
KAUAN - Lumikuuro
Φοβερό Ρωσικό γκρουπ που ανακατεύει υπέροχα doom,black και φολκ επιρροές. Έχουν στοιχεία από Empyrium,Agalloch,Shape of Despair κ.α.
SHAPE OF DESPAIR - Angels of Distress
Είναι η μπάντα του πρώην τραγουδιστή των Amorphis μαζί με μέλη των Rapture. Θεωρούνται Funeral Doom αλλά είναι αρκετά ατμοσφαιρικοί.
DOOM:VS - Aeternum Vale
Εδώ έχουμε να κάνουμε με το project του κιθαρίστα των Draconian. Εκπληκτικό doom/death με φανταστικά riffs. Το πρώτο κομμάτι θυμίζει Saturnus.
Ερώτηση προς signal - 05 :
Ποιές είναι οι καλύτερες δουλείες των Forgotten Silence?
Έχω τα The nameless forever… και Bya bamahe neem αλλά δε νομίζω οτί είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά τους…
Υποθέτω ο δίσκος αυτός ταιριάζει σε αυτό το θρεντ. Είναι το πρώτο άλμπουμ των Midnattsol, συγκρότημα στο οποίο τα φωνητικά κάνει η μικρότερη αδερφή της Liv Kristine. Κάτι ανάμεσα σε συμφωνικό μέταλ, Theatre of Tragedy και αλλά και με διάφορα folk στοιχεία. Πολύ καλός δίσκος, ειδικά οι φίλοι των Theatre of Tragedy αλλά και συγκροτημάτων τύπου After Forever θα γουστάρουν χαλαρά
Αυτη η μικρη αδερφη της Liv Christine καλυτερα να κανει τπτ αλλο με το στομα παρα να τραγουδαει.
Εντελως εκνευριστικη
[FONT=“Arial Narrow”][SIZE=“2”]Graveyard Dirt - “Shadows of Old Ghosts”
Καθαρόαιμο ατμοσφαιρικό doom, εποχής πρώιμων Anathema & My Dying Bride. Αν και ep, τα 38 λεπτά διάρκειάς του είναι φοβερό δείγμα της αγγλικής σκηνής.[/SIZE][/FONT]
οντως η αδερφη της liv χαλια τραγουδιστρια και το αλμπουμ τελειως ανεμ[νευστο και βαρετο…