ε ναι ο moss κανει τα παντα
απλα τα leads του εχουν εναν αλλο αερα!!!:p:p
Εγώ μόνο το Leaving Eden έχω ακούσει και το έχω βρει καλό…
Αλλά αν είναι θα ψάξω και τα υπόλοιπα!Danny ftw!
Ωραίοι οι antimatter…όλα τα cd τους είναι φοβερά. Μια χαρά τα λέει ο ανκγμαρ. Ανατρέχω σε αυτά τα cdς τις βροχερές μέρες. Πολύ συναισθηματικοί και εσωτερικοί ήχοι.
Λεπόν…νέο Swallow the Sun στην πιάτσα.
Plague of Butterflies (EP)
Στο γνώριμο ατμοσφαιρικό death/doom που τους γνωρίσαμε. Μια 35λεπτη κομματάρα και 4 παλιά τραγουδια απο τον 1ο δίσκο σε demo εκτελέσεις.
doom on!!!
Λογικά εδώ κολλάει:
Από Sentenced ποιούς δίσκους προτείνετε?
“Amok” & στα καπάκια το “Down”.
Θενκς!
Στο Amok δεν είναι το Nepenth, ε? Φοβερό κομματάκι8)
Απο Sentenced, βασικα ολα. Οποια κυκλοφορία εβγαλαν έχει διαφορετικο ηχο, διχως ομως να ξεφευγει απ τη σφαιρα ενος χαρακτηριστικου μουσικου υφους. Η σαφεστατη στροφη βεβαια εγινε μετα το Amok με την αποχωρηση του Τανελι Γιαρβα.
Πιανοντας τη περιοδο του Βιλλε, δυο δισκοι με σημαδεψαν κανονικα. Cold White Light και Frozen.
Κι επισης, μαζι με το Amok, ν’ ακουσεις οπωσδηποτε κι αυτο απ τη πρωτη περιοδο:
Love & Death EP
Εγώ μόνο το ‘‘Amok’’ άκουσα και δεν την πάλεψα καθόλου μιλάμε. Ιδίως τα φωνητικά αισχρά μου φάνηκαν. :-k Not my cup of tea, μάλλον. Πάντως λέω να τσεκάρω το ‘‘he cold white light’’ που είναι σε άλλο ύφος απ’ ό,τι λέτε.
Το “The Cold White Light” το έχω λιώσει από το πρωί, και ντάξει, νομίζω πως θα γίνουμε πολύ καλά φιλαράκια με το δίσκο αυτό!
Θενκς γκάιζ!
Μιας και σ’ αρεσε, σε κοντινο (σχετικα) υφος ειναι το Crimson.
Σε συνολο θαρρω δεν ειναι ισαξιο με το “Cold”, αλλα εχει μερικα απ τα καλυτερα κομματια τους… βλ. Killing Me Killing You και Dead Moon Rising.
Leper Jesus, οσον αφορα τα φωνητικα του Taneli, δοκιμασε αυτο και σου υποσχομαι δε θα χασεις
[CENTER][SIZE=“2”]The Black League - Ichor[/SIZE][/CENTER]
Sentencoφερνει σε φασεις, ειδικα στο We Die Alone… κομματαρα…
Mια και λέτε για Sentenced
Poisonblack - A Dead Heavy Day ( 2008 )
Το χει ακούσει κανείς? Νομίζω ότι είναι πολύ δυνατό άλμπουμ. Αρκετά heavy θα έλεγα. Μεγάλο ατού οι πιασάρικοι ρυθμοί, τα στακάτα ριφφς, στην συνταγή του (απίστευτου) χιτ τους “Rush” από το προηγούμενο άλμπουμ, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν και τα πιο ήρεμα σημεία. Οι περισσότερες μπάντες αυτού του είδους δεν μου λένε και πολλά, αλλά εδώ μιλάμε για μουσικούς που έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους, οπότε…
Δε το χω ακουσει ακομη. Το πρωτο αν και πιο σοφτ πιστευω ηταν δισκαρα, ενω οσον αφορα το δευτερο, μου πηρε καιρο να χωνεψω πως ειναι μετριο…
Μιας και λεμε για Sentenced λοιπον
Ξαδερφακια των Sentenced. Οι δυο τραγουδιστες καναν καλη τραμπα στο πρωτο Poisonblack. Προσωπικα επειδη ειμαι κολλημενος μ αυτο το υφος μ αρεσουν ολα τους, εκτος απ το τελευταιο που δε το χω ακουσει (συνεπως δεν εχω γνωμη) και ισως το πρωτο που νταξ, εχουν και καλυτερες δουλειες.
Το προαναφερθεν παντως ειναι οπως και δηποτε προτεινομενο για τσεκαρισμα. Το χιτακι Little Angel θα σας πεισει…
Αν τυχον σας αρεσει, δοκιμαστε και τουτο
Edit: Πληροφοριακα, οι Charon ειχαν ερθει λιγο πριν βγαλουν το τελευταιο τους. Πακετακι με τους To Die For στο θεατρο Παπαγου. α) Οι To Die For ηταν κατω του μετριου, β) οι Charon ΕΣΚΙΣΑΝ, γ) απο κατω ολοι κι ολοι ημασταν 100 νοματαιοι.
Δε ξερω αν το θυμαστε, ηταν εκεινο το διημερο που θα φερναν και την Anne Clarke… τελικα τη δευτερη μερα εριξε βροχη, παιχτηκε επι τοπου ακυρωση και μετα… το τι εγινε παραμενει αγνωστο.
Πωπω, θα αρχίσω να ασχολούμαι με το είδος μου φαίνεται!
Θα τσεκάρουμε εν καιρώ!
το πρώτο Poisonblack είναι πολύ καλό όντως, ενώ από το δεύτερο, το μόνο που έχω ακούσει είναι το Rush το οποίο με είχε κολλήσει στον τοίχο! Το νέο άλμπουμ πάντως μου αρέσει αρκετά.
Dead Moon Rising!! 
Μεγαλη αγαπη!!!
Εγω παντως και το τελευταιο τους το λατρεψα αν και σε πολυ κοσμο δεν αρεσε…
Θενκς, το διορθωσα, κεκτημενη ταχυτητα. Btw, ειναι αναμεσα στ’ αγαπημενα μου Sentenced κομματια, μαζι με το One With Misery.
Edit: Το τελευταιο ηταν παρα πολυ καλο, απλα αν το συγκρινεις με οτι αλλο εβγαλαν, ε, χανει ελαφρως. Kαι παλι ομως, εχει κομματαρες (βλ. May Today Become The Day, Everfrost, End of the Road)…
Γενικα ρε γαμωτο το ολο συναισθημα που βγαζει μου αρεσει παρα πολυ,σαν συνολο…
Ισως γνωριζοντας κιολας οτι ειναι το τελευταιο να με επηρρεασε και αυτο
Μπα, δεν εχεις αδικο. Ως δισκος μεμονωμενα εννοειται πως τα σπαει. Απλα ειναι αναποφευκτο να κανεις συγκρισεις με το παρελθον.
Το ‘‘Ichor’’ το είχα ακούσει στο Γυμνάσιο, αλλά ειλικρινά δε θυμάμαι καθόλου πώς ήταν τα φωνητικά του Jarva. Heavy metal δεν έπαιζαν αυτοί πάντως;
Ημουν κι εγω εκει 
Γενικα ολες αυτες οι φιλανδογκοθομπαντες ειναι πολυ αγαπημενες Μεχρι τωρα θυμαμαι 1η λυκειου τον κολλητο μου που ειναι πληκτρας να προβαρει καποια κομματια για μια σχολικη συναυλια και γιορτη που θα γινονταν και να παιζει την αρχη του killing me killing you και να τον ρωταω εκστασιασμενος “ποιο ειναι αυτο? 8O”!Αυτη ηταν η αρχη για 'μενα γι’αυτο το ειδος 8)