Δεν περίμενα πως θα πόσταρα ποτέ εδώ μέσα, αλλά ο τύπος έχει πολύ καλή φωνή και κάνει και πολύ καλά live. Λέγεται -δεν ξέρω πως- κι έχει φτιάξει τους emotional arsonist. Είναι Ιρλανδός, παίζει κάτι που έχει στοιχεία από Manson, Bauhaus, Depeche Mode και NIN, ενώ εμένα η φωνή του μου φέρνει στο μυαλό ορισμένες στιγμές το αποτέλεσμα της μίξης του Jimmy Barnes με τον Dax Riggs, δηλαδή αγαπάω τα μάλα.
Παρά την επιτυχία που έχει στην πατρίδα του, έχει μόνο ένα demo και κανονικά έπρεπε ήδη να είχε κυκλοφορήσει το δίσκο του. Όπως κι αν έχει, όποιος θέλει μπορεί να ρίξει μια ακρόαση, σε κάτι που δε το ξέρει η μάνα του και μπορεί να μη τον μάθει ούτε αυτή ποτέ
Κυκλοφορία του 2008 στο χωρο του funeral doom/death. Στην ουσια κάτι μεταξυ Anathema/My Dying Bride/Draconian στα πιο παλία τους, απλα με περισσοτερα ξυραφάκια αν χειρας έτοιμα να χαράξουν τις φλεβες. Το ξαναέβαλα αυτές τις μέρες και ειπα να το ποσταρω εδω σαν προταση για τους φαν τους ειδους (και παλι δεν ξερω αν ξαναπροταθηκε σε ενα συντομο search που εκανα δεν βρηκα κάτι). Πάντως είναι κυκλοφορία που απευθυνεται θα έλεγα αποκλειστικα στους κολλημένους φαν με το ειδος (σαν εμενα δλδ ) και όχι σε όσους απλα ακουν και λίγο τέτοια. Αρκετά πληκτρα να παιζουν θλιμμένες μελωδίες, κιθαρες να σέρνονται στα πατώματα και φωνητικά (γυναικια και brutal) να θρηνούν. Οτι πρέπει δηλαδη για τις μαυρες και άραχνες ώρες.
Τσεκαρετε εδω το καινουριο project του Morten Veland (Sirenia)…Επιτελους μετα απο αρκετο καιρο εγραψε καλη μουσικη,θυμισε κατι απο τα παλια των Sirenia και οχι τα σαχλα 2 τελευταια τους.Αντε να δουμε ολοκληρο το αποτελεσμα.
Δεν ειδα αναλογο ποστ για αυτην την μπαντα πουθενα (εκτος αν μου ξεφυγε πια) αρα. Καταρχην για να υπερηφανευτω και λίγο, είναι απο Σέρρες (οχι δεν παιζω σε αυτους ούτε τους ξέρω προσωπικά, αν και πολύ θα το ήθελα για την τραγουδιστρια :roll: ) και παίζουν ατμοσφαιρικό death/gotic/doom όλα χωραν κάτω απο την μουσική τους. Φερνουν προς Septic Flesh(παλιους)/Theater of Tragedy/Paradise Lost και λιγοτερο σε Draconian ενω υπαρχουν και σημεια με ολιγον Nightwish (ολιγην ειπα). Το feltia είναι το ντεπουτο τους και είναι ενα άλπουμ που πραγματικά αξιζει. Ξεχωριζουν τα καταπληκτικα φωνητικά της Gogo Melone η οποια είναι υπευθηνη και για το καταπληκτικο εξώφυλλο.
Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί, αν ναι φταίει το καταπληκτικό search του φόρουμ που βρίσκει μερικές λέξεις πολύ μικρές για να τις ψάξει.
Nex “Zero” [2007]
Ο drummer του Salvation των Funeral Mist στα φωνητικά με δυο μέλη των Bergraven (προσωπικά δεν τρελαίνομαι) παραδίδουν ένα δίσκο που είναι βάλσαμο για όσους τους έλειψαν τα riffs και οι αργοί (πολυυυυύ αργοί) ρυθμοί των πρώιμων My Dying Bride και Anathema. 6 κομμάτια, 47 λεπτά, ξεχώρισα το δεκάλεπτο Veiled Perfection ενώ έχουν και διασκευή Darkthrone. Έχω πάντως σοβαρή ένσταση με τα φωνητικά, πολύ ξύλινα και flat.
Eιχε αναφερθει σε προηγουμενο ποστ και τωρα που “κυκλοφορησε” ο δισκος μπορω να εχω μια σχετικα ολοκληρωμενη αποψη.
Περι Μortemia - Μisere mortem (Morten Veland) ο λογος.
Ενω ξεκιναει το δισκακι αρκετα δυναμικα με ενα πολυ και καραγαμω κομματι, απο το δευτερο και μεχρι το τελος με κουρασε οσο δε παει.
Οι φαν του καλλιτεχνη πιστευω οτι θα απογοητευτουν και σκατα στο λακο του κερατα Μορτεν που με καβλωσε και με αφησε με το πουλι στο χερι :(:(
