Γιουχου tolkki κοίτα ποια σου έχω.Λοιπόν παιδία κρίνοντας από το εξώφυλλο και μόνο το album είναι κορυφαίο.(Να τον είχα ακούσει κιόλας το δίσκο καλά θα ήτανε).
http://
με συμπατριωτη τραγουδιστη!!!
Πρωην.Αν δε κανω λαθος εχει φυγει
ναι ναι!σωστος!!
των depression ο τραγουδιστης δεν ητανε??
Για Depression δε ξερω αλλα τραγουδουσε στους Fatal Morgana
Τρομερό άλμπουμ,όσοι μπορείτε αγοράστε το! ;DD
The Equinox ov the Gods - Fragments of Lust & Decay
To ακουω εδω και μια βδομαδα και πραγματικα καθε επομενη φορα μου φαινεται ακομα πιο απιστευτο
Φετινη κυκλοφορια απο τους Σουηδους που ανηκουν στην Burning Star :!: :!: :!: :!: :!:
Avant garde metal με Doom,Black επιρροες και εναν απιστευτο θεατρισμο που βγαζουν οι τραγουδιστες τους κανουν αυτο το δισκο οτι καλυτερο εχω ακουσει απο το συγκεκριμενο ιδιωμα.
Οι οπαδοι του ειδους θα το λατρεψουν.
Ωραίοι οι Equinox…:thumbup:
Δυό προτάσεις ακόμα…
Forest of Shadows - Departure
5 τραγουδια συνολικής διάρκειας 60 λεπτών. doom/gothic με καθαρά και brutal φωνητικά,καταθλιπτική ατμόσφαιρα και κάποιες darkwave επιρροές εδώ κ εκεί.
Pantheist - Amartia
Φοβερό doom/death με καταπληκτικά αποπνικτική ατμόσφαιρα, εκκλησιαστικά όργανα, χορωδίες και concept γύρω απο τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Ελληνικής καταγωγής ο mainman.
Δισκάρα.
Part 1:
Hedon Cries - Hate Into Grief
Info: Έλληνες που παίζουν doom/death με πολύ όμορφες μελωδίες και ατμοσφαιρικά σημεία.
Hedon Cries - Affliction’s Fiction
Info: Πιο death και βαρύ από το προηγούμενο. Επίσης καλό όμως.Λίγο εως πολύ δυσεύρετο.
Forever Slave - Alice’s Inferno
Info : Forever Slave is a Spanish gothic metal band founded by “Servalath” and vocalist “Lady Angellyca” in 2000.
NOEKK - The Watersprite
Info: Φυσική συνέχεια των Empyrium
Novembers Doom - The Pale Haunt Departure
Info : Μελωδικό doom/death.
October Tide - Rain Without End
Info: project Katatonia, προς Brave Murder Day μεριά.( ακούς Angmar?)
Part 2:
On Thorns I Lay - Orama
Info: Δικά μας παιδιά, φαντάζομαι τους ξέρετε. Πιο death αυτός ο δίσκος. Όλοι τους είναι πολύ καλοί. Ο τελευταίος τους, το “Egocentric” πιο ελαφροgothic/doom από τα άλλα.
Peccatum - Lost in Reverie
Info: Peccatum was formed by singer Ihriel (Heidi Solberg Tveitan), her husband Ihsahn (of the well-known black metal band Emperor), and her brother Lord PZ.
Poema Arcanvs - Telluric Manifesto
Info: Αξιόλογο Χιλιανo gothic/doom metal
Poisonblack - Escapecstasy
Info: Poisonblack is a Finnish gothic metal band helmed by singer/guitarist Ville Laihiala, vocalist of the now disbanded Sentenced. Στο συγκεκριμένο τραγουδάει ο παλιός τους τραγουδιστής, που έφυγε μετά από αυτόν τον δίσκο.
Theatres Des Vampires - Nightbreed Of Macabria
Info: Theatres des Vampires is an Italian symphonic black/gothic metal band, most noted for the strong theme of vampirism within their lyrics.
Virgin Black - Requiem - Mezzo Forte
Info: Virgin Black is an Australian band that combines gothic-doom and symphonic metal influences.
Sengir - Sign Of Devotion
Info: http://www.rocking.gr/review1188.php . Από ότι είδα στην σελίδα τους, το διαλύσανε προσφάτως.
Θα έβαζα και ένα λογαριασμό Paypal από κάτω για να κάνετε δωρεές για το χρόνο που έχασα να φτάξω αυτό το post, αλλά δεν το κάνω.
εχουμε και λεμε on thorns i lay δισκαρα!!!
poema arcanus πολυ καλοι!!θα προτινα και το iconoclast
που νομιζω υπαρχει παμφθηνα στο πατση
virgin black καταπληκτικοι
ιδιαιτερα το ντεμπουτο τους ειναι μοναδικο
november’s doom θεοι
αξιζει ολοκληρη η δισκογραφια τους
october tide μετραει πολυ!!!
τρελη δισκαρα. δεν εχει ουτε ενα μετριο κομματι. επιασες καλο κεφαλαιο. κριμα που το δευτερο δεν ειναι εξ’ ισου καλο.
Ναι ο συγκεκριμένος από Poiosonblack είναι πολύ ωραίος. Το μοναδικό που έχω ακούσει δλδ. Αυτοί δεν είχαν ένα hit από το επόμενο τους δίσκο? Δεν θυμάμαι πως λεγόταν αλλά είναι το μοναδικό κομμάτι που έχω ακούσει πέραν το Escaspexstasy.
το “Rush” εννοεις;
κοιτα, το ‘‘Lust Stained Despair’’ ειναι καλο, απλα το ντεμπουτο δε το φτανει. Θυμιζει ακομα πιο πολυ τους Sentenced. Τραγουδα ο Βιλε εξ αλλου μιας και ο αλλος ειχε φυγει.
Καλό είναι το πρώτο, ακούγεται ευχάριστα, αλλά δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο.
Το δεύτερο μετριότατο.
Και σε σχέση με το τελευταίο Sentenced είναι και τα δύο μέτρια.
Επίσης, αδυναμία:
…somehow better without this
headlights fuck the city
somewhere i’m broken
no sensations nevermore…
…What do you say when you speak
I sense no time
Discouraged television sleep
Not awake until it’s dark…
με πόρωσες τώρα…πάω να το βάλω να το ακούσω…θηλιά στο λαιμό αυτός ο δίσκος
Μπα. Το πρωτο Poisonblack για μενα ειναι καλυτερο του ‘‘Funeral Album’’.
Μπά.Το τελευταίο Sentenced για μένα είναι καλύτερο του “Escapecstasy”.
Μιας και αρχίσαμε τις αδυναμίες λοιπόν:
Πόσο μεγάλη μπάντα ρε γμτ. Από τις πιο αδικημένες από την άλλη (είναι και η μεγαλομανία του ντάννυ πάντως).