Και τα 2 είναι συγκροτήματα λατρείες…
Ή μάλλον, οι theater είναι λατρεία, οι ryche είναι κάτι παραπάνω… Παρόλα αυτά, διαβάζονας όλο το thread δεν μπορώ παρά να αισθανθώ την ανάγκη να υπερασπιστώ τους theater. Έχω βαρεθεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Στην τελική αναρρωτιέμαι μήπως το πρόβλημα το έχω εγώ, αλλά προφανώς και δεδομένου ότι είστε πιο βλακούληδες, έχω δίκιο.
Τι πάει να πει, δεν είναι καλοί, είναι βαρετοί, μου προκαλούν ύπνο, δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν, ατελείωτα solo, επιδειξιομανείς κτλ??? Βάζεις στο cd player ένα δίσκο των theater, αυτά θα ακούσεις! Το μόνο που μπορείς να κρίνεις είναι αν το κάνουν εμπνευσμένα ή όχι. Είναι σαν να βάζεις ένα δίσκο των Savatage και να πεις “Δε μ’ αρέσει, επειδή δε μ’ αρέσει το πιάνο!”
Όσο γι’ αυτήν την CARAMELA για την ξεπατικωτούρα των theater, μάλλον δεν έχουν ακούσει το ομότιτλο EP των ryche… Τονίζω ότι ΚΑΙ οι 2 μπάντες έχουν φτιάξει δικό τους ήχο και έχουν επηρεάσει πάρα πολλά άλλα συγκροτήματα!
Επίσης απόψεις τύπου, δισκάρα το Six Degrees αλλά το Octavarium είναι μάπα, φοβερό το Train of thought, αλλά το systematic chaos δεν μπορώ ούτε να το ακούω είναι τουλάχιστον γραφικές και αστείες. Μπορεί σε κάποιον να αρέσει το ένα περισσότερο από το άλλο, αλλά αυτός ο μηδενισμός είναι τραγελαφικός γιατί αυτοί οι δίσκοι έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία.
Τέλος, ειλικρινά όταν μου λένε ότι οι theater είναι απλά επίδειξη τεχνικής, ότι είναι ψυχροί, ότι δεν έχουν συναίσθημα μου πέφτουν τα μαλλιά! Δηλαδή, βάζω το Metropolis pt2, και κοιτάω προσεκτικά το εξώφυλλο να δω αν ακούω άλλο συγκρότημα…
Αυτά… Bέβαια ψηφίζω Queensryche μία από τις καλύτερες μπάντες ever…
Oi Queensryche einai ligotero entypwsiakoi alla aytoi ousiastika themeliwsan to progressive metal me to mindcrime.sas thymizw oti exoun fotografithei oi THEATER me ton portnoy na foraei mplouza Queensryche sta niata tous,to 1985.Oi THEATER einai vevaia kalyteroi texnites kai exoun vgalei poly kalytera tragoudia,pou omws den exoun meinei stin istoria opws ayta twn QUEENSRYCHE.Apla oi 'RYCHE exoun kai to pleonektima tou GEOFF TATE pou egw thewrw tin kalyteri progressive fwni ever…de sygkrinetai me LaBrie se xroia kai se ekfrastikotita…(se range einai kai oi dyo apiastoi).Aytoi oi 2 kai o Andre Matos (vlepe prwin ANGRA kai nyn SHAAMAN) exoin to megalytero vocal range se octaves kai to exoun apodeiksei…
Kata ta alla kai ta 2 sygrotimata einai apiasta kai einai dyskoli i epilogi metaksy megathiriwn…
Wstoso egw tha epileksw Theater giati exoun kalytero yliko kai diarkeia…(oi Ryche kanoun tour me to zori…opoios katalave katalave…)
Διαφωνω.Συμφωνω οτι το Mindcrime ηταν ενα δισκος κορυφαιος στο συγχρονο progressive(και στην κατηγορια του concept)αλλα το συγχρονο progressive πιστευω καθιερωθηκε και οριστικε με το Images and words.Δισκος σταθμος.Οποτε ψηφίζω το θέατρο των ονειρων…
ενταξει στα 2-3 τελευταια αλμπουν ετσι ειναι…στο rockwave ενω ηθελα τρελα να σου ακουσω μετα απο 1 σημειο κουραστηκα…ξερη μουσικη…
αλλα κατι σι ντι οπως awake,images and words και metropolis pt2 ειναι το αλλο ακρο,
ωρες ωρες μου σηκωνεται η τριχα και απο τη μουσικη και απο το στοιχο και απο ολο το κλιμα…
Τι να πούμε και για τις 2 αυτές μπάντες…ψηφίζω theater επειδή μαρέσει περισσότερο η τεχνικότητά τους…
ρεσπέκτ στιους ryche και μετανιώνω που δεν έχω πάει σε live τους να τους δω…
operation mindcrime και images and words προσκύνημα απλά…
με ποια έννοια τους λες εγωϊστές drifter?εξαιτείας των σόλο του καθενός…?
εμένα μου κάνει καλή εντύπωση(όχι επειδη είμαι οπαδός τους μόνο) που ο καθένας βγάζει το προσωπικό άλμπουμ του rudess,Labrie , petrucci και portnoy(trasatlantic και morse) και από την άλλη βγάζουνε και άλμπουμ theater και είναι και δεμένοι και δεν έχουν ακουστεί ποτέ διαφωνίες…
Το λέω με την έννοια ότι είναι παικταράδες αν τους δεις μεμονωμένα, αλλά πλέον σε πολλά κομμάτι καταντάει κουραστικό να ακούς την ικανότητα του καθενός στο όργανό του. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. Δεν αμφισβητώ, είναι μεγάλη μπάντα…όμως…
ναι σε καταλαβαίνω σε αυτό έχεις δίκιο , και πολλοί που δεν είναι fan τους κουράζει…απλά βρήκαν την συνταγή έτσι να έχεις σε ένα κομμάτι 2,3 σόλο με διαφορετικά όργανα και να εντυπσιάζεις…όπως the dance of eternity…
εμένα μαρέσει και σαν συνθετική άποψη αλλά σέβομαι και άλλους που τους κουράζει…