Aαααχ!Αυτές οι επαγγελματικές διαστροφές είναι που μου αρέσουν…:lol: 
Δηλαδή όταν γίνεις γονιός, αν δεν καταφέρεις να πείσεις με λογικά επιχειρήματα το παιδί σου, που θα είναι ένας πεισματάρης έφηβος που θέλει σώνει και καλά να γίνει το δικό του, γιατί στο δικό του μυαλό έχει ιεραρχήσει τα πάντα με έναν εντελώς λάθος τρόπο, εσύ θα τον αφήσεις να κάνει αυτό που θέλει?
Φαντάζομαι εσύ τα έχεις ιεραρχήσει όλα σωστά ώστε να επιβληθείς στο παιδί σου:roll:
Σωστόςςςς
αναζητούμε μία κοινή γραμμή τακτικής για όλους τους γονείς. Το θέμα δεν είναι τι είμαι εγώ και τι εσύ. Στατιστικώς αν το δεις, (εκτίμηση) το 80% των γονιών έχουν μεγαλύτερη αντιληπτική ικανότητα από τα παιδιά τους και ξέρουν τι είναι σωστό για αυτά και καλύτερο για αυτά, αφού πέρασαν από εκεί που βρίσκονται.
Το λάθος γίνεται όταν ο γονιός υιοθετεί λογικές του στυλ “Εγώ είμαι μια χαρά και με μεγάλωσαν με αυτό το τρόπο, άρα έτσι θα μεγαλώσω και εγώ το παιδί μου”. Τότε κολλάει το επιχείρημα του pyramid. Εγώ όμως δε μίλησα ποτέ για μένα 
Διαβάζετε λίγο πιο προσεκτικά τα κειμενάκια μου. Έστω μια δεύτερη φορά.
Στατιστικά να το δεις, οι περισσότεροι γονείς υιοθετούν αυτήν τη συμπεριφορά
Εντίτ: Ή άμα έχουν τραυματικές εμπειρίες, τα μεγαλώνουν/με με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο που μεγάλωσαν/με αυτοί/εμείς
Βασικά,αν αυτό συνέβαινε τότε θα είχαμε ένα στάσιμο κόσμο,και ελάχιστες διαφορές θα είχαμε απο γενιά σε γενιά αν αυτό που λές ίσχυε.Αλήθεια,η στατιστική που αναφέρεις απο που απορέει?Και με ποια κριτήρια να θεωρήσουμε-ω ότι οι εμπιρίες και αυτά τα οποία αποκόμσαν οι γονείς απο εκείνη την ηλικία θα είναι θετικά στοιχεία στο τι επιλέγουν ως καλύτερο για τα παιδιά τους.
Στο κάτω κάτω,το 99,9% των ανθρώπων οποιασδήποτε ηλικίας δεν ξέρουν πως να ζήσουν τη δικιά τους ζωή(και εγώ μέσα πολλές,πάρα πολλές φορές),μου φένεται ελευθεριότητα το να επιβάλουν στους νεότερους τη δικιά τους αντίληψη ζωής.
Ούτε εγώ μίλησα για εσένα,για όσους έχουν αυτή την άποψη και νοοτροπία μίλησα.
Σαφώς. Και εδώ αξίζει να θυμηθούμε το τόπικ σου για το πόσοι βλάκες υπάρχουν γύρω μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να συζητήσουμε ποια τακτική θα έπρεπε να ακολουθήσει ένας γονιός που βλέπει τα παιδιά του να κάνουν κάτι με το οποίο δε συμφωνεί…
Αν είναι να αφήσουμε τους έφηβους ελεύθερους να κάνουν ότι θέλουν, τότε ας καταργήσουμε τους γονείς. Δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Αντίλογος με επιχειρήματα γίνεται και μέσω τηλεφώνου αν είναι…
Ναι ρε, απλά ισχύει αυτό που είπε ο Ellanor. Δυστυχώς με το να απαγορέψεις πολλά πράγματα από το παιδί και να προσπαθείς να το βάλεις στο καλούπι που έχεις φανταστεί, μόνο αντίθετα αποτελέσματα θα προκαλέσει.
Με άλλα λόγια, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πας με τα νερά του και πολύ προσεκτικά να το κάνεις να θέλει το σωστό. Όχι να του το επιβάλλεις.
Βέβαια η ισορροπία που πρέπει να κρατήσει ο γονιός είναι πάρα πολύ λεπτή. Αλλά ποιος να το σκεφτεί πια αυτό. Οι γυναίκες έχουν το “σύνδρομο του γάμου και της μητέρας” και ούτε που νοιάζονται αν είναι έτοιμες. Και οι άντρες σε αυτά τα θέματα δεν έχουν το σθένος να αποφασίσουν το σωστό. Μη μιλήσω για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Αλλά τώρα ξεφεύγουμε
Συμφωνώ με karvou.
Το κλειδί στη σχέση γονέων παιδιών είναι η κατανόηση και συζήτηση, κατά τη γνώμη μου.
Αν για παραδειγμα ενα παιδι έχει ακραία συμπεριφορα κατά την άποψη του γονέα, θα πρέπει να καθήσει να συζητήσει μαζί του τους λόγους που συμβαίνει αυτό και όχι να δώσει εντολές-απειλές του τύπου ‘‘Αν ξανακάνεις το τάδε, δεν έχει χαρτζιλίκι’’.
Εηαρτάτε,άλλο να βλέπεις το παιδί σου να βάφεται με eyeliner ή να φοράει σκισμένα ρούχα και να μη σου αρέσει,και άλλο να το βλέπεις να βαράει ενέσεις για παράδειγμα.Αποτι στιγμή πυο δνε βλάπτουν κανένα(είτε άλλο είτε τον εαυτό τους) δεν πιστεύω ότι υπάρχει λόγος παρέμβασης.
Βασικά,νομίζω ότι η διαφορά είναι η σχέση που έχεις αναπτύξει με τους γονείς σου.Το ότι κάποιο παιδί δεν ακούει τους γονείς του σημαίνει και ότι οι ίδιοι δεν έχουν δίξει απο την πλευρά τους εμπιστοσύνη και σταθερόητα στο τι πιστεύουν.Τα έμο που βλέπουμε τέτοια παιδιά είναι,παιδιά που όχι λόγω στυλ αλλά νοοτροπίας έχουν καταφέρει αντί να τους επιβάλονται οι γονείς τους(κατακριτέο) να επιβάλονται εκείνα σεαυτούς(επίσης άσχημο και απαράδεκτο).
Άσε που νομίζω ότι αν δεν κάνεις σε κάποια πράγματα αυτό που θέλεις στην εφηβεία,δεν πρόκειται να το κάνεις ποτέ.Είναι χαρακτηριστικό αυτής της ηλικίας,η ελευθερία που πρέπει να έχει.
Δεν υπάρχει χάσμα γενεών. Τα ίδια άγχη, τις ίδιες φοβίες, τα ίδια διλήματα και τις ίδιες επιθυμίες έχεις με όλες τις γενιές που προηγήθηκαν. Ο τρόπος που εκφράζονται αλλάζει μόνο. Όχι η ουσία τους.
Το ότι ο γονιός δεν ξέρει πώς θα είναι το μέλλον του κόσμου, είναι επιχείρημα για να πάψει να ασχολείται και να καθοδηγεί το παιδί του? Σκέψου το πάλι
Αυτό από που το συμπεραίνεις? Και ποια είναι η νοοτροπία των emo που τους κάνουν να επιβάλλονται στους γονείς τους περισσότερο απ’ ό,τι τα άλλα παιδιά? :-k
Βασικά,το ποστ μου ήταν πολύ γενικό και δεν τα είπα σωστά.
Τα εμο που εγώ έχω γνωρίσει, κάνουν αυτό ακριβώς το πράγμα.Δλδ έχω δεί παιδιά να απαιτούν(πολύ άσχημο) απο τους γονείς τους λεφτά για αυτά τα ακριβά ρούχα που πέρνουν,τα οποία πολλοί γονείς δεν τα έχουν αλλά αναγκάζονται να τα πληρώσουν για να ικανοποιήσουν τα παιδιά τους.
Έχω την εντύπωση οτι τα παιδιά εδώ έχουν υιοθετήσει περισσότερο το στυλ παρά τη νοοτροπία των emo. Γιατί αν ρίξεις μια ματιά στο τί γινεται εκτός Ελλάδος που ειναι πιο διαδεδομένο το είδος θα δεις οτι η κατάσταση εδώ δεν είναι τόσο πολύπλοκη όσο φαίνεται.
Πότε είπα κάτι τέτοιο?Άλλο η συμβουλή, καθοδήγηση,άλλο η επιβολή:wink:
Εντιτ:Princess of the dawn,δεν μιλούσα για τη νοοτροπία του ‘χαρακόνομαι επειδή είμαι χάλια’,τι νοοτροπία του ΄αγοράζω όσο το δυνατόν περρισσότερο ενοούσα’.Και αυτό βέβαια δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των emo,απλά εκεί κάνει κρα πιο πολύ.
α) αποκλείεται να διαβάσατε έστω 2η φορά τα αρχικά μου ποστ, όπως σας ζήτησα. Δε σας προλαβαίνω για να απαντήσω…
Το παιδί αφομοιώνοντας την emo αισθητική υποκύπτει στην πίεση του κοινωνικού περίγυρου. Η πίεση αυτή είναι αέναη και θα τη συναντά σε όλες τις φάσεις της ζωής του. Αν από μικρός δεν έχει μάθει ότι μπορεί να ξεφύγει από αυτή, τότε ζήσε Μάη μου να φας τριφύλι.
Επίσης, επί του θέματος, το να έχει το παιδί σου ένα στυλ ντυσίματος που δε σου αρέσει αισθητικώς, δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Αν όμως το παιδί καταλήξει από την ελευθερία που του δίνεις να είναι μέχρι τα ξημερώματα Κυριακής στα σκαλάκια στο Σύνταγμα για παράδειγμα, τότε αρχίζει το πράγμα να γίνεται πιο βαρύ.
Ο έφηβος δεν είναι παιδί. Συμφωνώ με Ellanor. Ο έφηβος είναι σε μια φάση που τα πάντα μέσα του είναι μπερδεμένα. Ο γονιός μπορεί να έχει κάνει άριστη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Τα νεύρα και τα πείσματα του έφηβου δεν είναι λόγος να πούμε κακό γονιό κάποιον που δε μπορεί να πείσει με λογικά επιχειρήματα τον έφηβο…
Και αυτό είναι το να ντύνεσαι emo?:lol: :lol: Εδώ η Κοκότα ντύνεται ακόμα σαν έφηβος και είναι 500 χρονών
εντιτ:
“Πότε είπα κάτι τέτοιο?Άλλο η συμβουλή, καθοδήγηση,άλλο η επιβολή”
Ο έφηβος συνήθως θέλει να γίνει το δικό του και για αυτό δεν ακούει τα επιχειρήματα του γονέα. Όσο καλός και να είναι στις συμβουλές και στην καθοδήγηση ο γονέας, αν στο τέλος ο έφηβος κάνει πάντα αυτό που θέλει, τότε οι συμβουλές είναι φωνή εν τη ερήμω και η καθοδήγηση ανύπαρκτη. Το λέω από τα πρώτα πρώτα ποστ μου…
Δε βλέπω γιατί τα σπίτια πρέπει να είναι “πεδία μαχών”…
Όπως και να έχει σίγουρα υπάρχουν απαιτήσεις και υποχρεώσεις μέσα σε ένα σπίτι αλλά κινούνται αμφίδρομα,δεν είναι μόνο των γονιών απέναντι στα παιδιά ή το αντίθετο.
Συμφωνώ με princess ότι το κλειδί είναι η συζήτηση και όχι οι απειλές και οι εκβιασμοί, το “έτσι θα το κάνεις γιατί έτσι θέλω εγώ”.
Και Πυραμίδα…από ποιον να τα ζητήσουν αν όχι από τους γονείς τους? Και ποιος πρώτος γίνεται θυσία για τα παιδιά του? έστω και αν αυτό σημαίνει σε αυτή την περίπτωση να ξοδέψει γι’αυτά χρήματα που δε του περισσεύουν σε βλακείες για να τα κάνει ευτυχισμένα, γιατί νομίζω πως ακόμη και τα emo-που-όλο-κλαίνε θα χαίρονται με τα καινούρια ρουχαλάκια τους.
1:δεν ξέρω που είναι τα ποστς σου,αν μπορείς βάλτα ώστε να τα διαβάσω.
2:Γιατί να ξεφύγει απο αυτή απο τη στιγμή που το ικανοπιεί?
3:Αχ,αυτό θέλω πολύ να το πείς στους ματαλλάδες που μένανε έξω μέχρι τα ξημερώματα μετά αο συναυλίες και οι γονείς τους δεν θέλανε να πάνε εκεί μιάς και εκεί τριγυρίζανε κακοί μεταλλάδες,σατανιστές και πρεζάκαι.:lol:
4:Όχι.Είναι λόγος όμως να πούμε κακό λόγο όταν επιβάλεται στο παιδί του.
5:Λίγα για την Kotoko,θα αρχίσω να ποστάρω και εδώ φώτος.
ποστ Νο 1154 ξεκινά όλος ο διάλογος
Ποιος σου είπε ότι συμφωνώ με τους γονείς των ροκάδων που αφήνουν τα παιδιά τους ξέμπαρκα να πηγαίνουν σε συναυλίες μόνα τους, να μένουν μέχρι αργά έξω και να αντιγράφουν τους γύρω τους?