Μetallica

Βέβαια, επειδή απάντησες σε εμένα χωρίς να με αναφερεις, να σου επισημάνω γιατί μάλλον δε σου γίνε σαφές, πως όσα έγραψα τα ανέφερα για το ajfa. Οχι για την πίπα το don’t tread. Αρα θα πρότεινα (φιλικά ή και όχι) να διαβάζεις πιο προσεκτικά όσα γράφει οποιοσδήποτε συνομιλητής σου.

Στα υπόλοιπα, συμφωνώ μαζί σου

Να με συγχωρείς, δεν αναφερόμουν σε 'σένα. Βρήκα την αναφορά στον Chomsky και στους στίχους του “Frantic” πετυχημένη για να αποδομήσω ένα επιχείρημα που λέει πως για τέτοια πράγματα δεν μπορούνε να μιλάνε παρά μόνο φιλόσοφοι ή όσοι έχουν πάντα “σοβαρή” στιχουργική.

Η ερώτησή μου πήγαινε στον shadowking τον οποίο και quote-αρα, από εσένα “δανείστηκα” μόνο 2 αναφορές που μου άρεσαν, ελπίζω να μην αποτελεί πρόβλημα αυτό. :slightly_smiling_face:

Τουναντιον, αν και έχω καλυφθεί και δεν θέλω να συμμετέχω άλλο, είναι ακριβώς το ανάποδο, πάντα είναι το ανάποδο για μένα, το γεγονός πως αν δεν ξέραμε ποιος έγραψε τι και απλά διαβάζαμε αρκετούς από τους στίχους ή τους βλέπαμε σαν γκράφιτι, πέραν της κοινωνικής τους ευαισθησίας, θα μπορούσαμε με άνεση να τους ερμηνεύσουμε και ως προϊόντα αντιδραστικών χώρων που συνήθως λειτουργούν ως δεκανικι του συστήματος με την γενική και αόριστη οργή τους,και που εν τέλει δεν λένε και τίποτα αν ήθελα να το τραβήξω στα άκρα, που δεν το πολυπιστευω, ειδικά όταν λειτουργούν ως πρώιμη πηγή εισόδου του κόσμου σε ζητήματα μέσω της μουσικής, ειδικά σε εποχές που τα εν λόγω ζητήματα έμπαιναν και αρκετά πιο αιχμηρά.

Δεν λέω πως είναι, αλλά επειδή ακριβως είναι θολό, δεν μπορώ να το δω έτσι. Και δεν είναι θεμα απαξίωσης, δεν τους καταδικάζω δηλαδή. Δεν αρμενιζουν στραβά οι μεταλλικα, ούτε τους κατατάσσω ως αντιδραστικούς.

Άλλο άτομο μπορεί να μην το βλέπει, και έχει να κάνει με τις προσλαμβάνουσες και τις απαιτήσεις καθενός, δεν μειώνει αυτό το μουσικό περιεχόμενο του δίσκου, ούτε το πώς το ερμηνεύει το καθένα.

τωρα το ειδα αυτο, αν και εχω κατηγορηθει για διαφορα στο νημα ευθεως και μη, ουτε καν, απλα με μερικες λεξεις/“ταμπελες” ειμαι λιγο πιο προσεκτικος στη χρηση τους, και προσπαθω να αποφευγω τις διχοτομησεις.

Γενικα συμφωνω σε αρκετα απο οσα ειπες, αλλα δεν ειναι της παρουσης.

3 Likes

Δεν είναι ξεκάθαρο οτι για αυτο το 86 διάλεξαν τον Αριο Νιουστεντ;

1 Like

Να προσθέσω στην εικόνα για το “κλίμα της εποχής” – 1990:

Υπήρχε έντονη προπαγάνδα από κυβέρνηση, θεσμούς και ΜΜΕ. Πως όλες αυτές οι στρατιωτικές παρεμβάσεις, 5.000 χλμ μακριά, είναι αναγκαίες και προστατεύουν τον τρόπο ζωής των Αμερικανών.

“Προστατεύουμε την ελευθερία μας.”
“Δεν το ξεκινάμε, αλλά θα το τελειώσουμε.”

Υπήρχε βομβαρδισμός από παντού αυτής της οπτικής και ο αντίλογος ήταν ελάχιστος και περιθωριοποιημένος. Έπρεπε πραγματικά να αφιερώσεις χρόνο και να τον αναζητήσεις. No Internets back then!

Φυσικά, η πλειοψηφία το «έχαφτε»! Αλλά όταν λέμε πλειοψηφία, για τι νούμερα μιλάμε;

Ζήτησα από το ΑΙ να μου πει όλες τις τεκμηριωμένες στρατιωτικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ τη δεκαετία του '80 και '90. Είναι 12 – ζωή να ’χουν. Έπειτα ζήτησα τα ποσοστά έγκρισης-αποδοκιμασίας αυτών των παρεμβάσεων από τους Αμερικανούς. Το μοτίβο ήταν πάντα το ίδιο: 60% - 40%. Ζήτησα να βγάλει μέσο όρο και βουαλά! 61,6% - 38,4%.

Ναι, η πλειοψηφία το «έχαφτε», αλλά υπήρχε και ένα ~100 εκατομμύρια Αμερικανοί (βάσει του πληθυσμού τότε)που δεν ! Δηλαδή, δεν θα ήταν ο Τζέιμς και άλλοι τρεις αν πήγαινε κόντρα στην αφήγηση θελω να πω.
Ετσι δικαιολογείται και η αναφορά του Λεπερ σε αλλες μπάντες της εποχής
που “πηγαν κόντρα” .

Φυσικά είχαν εν δυνάμει 100 μυρια κοινό! :joy:
Και αν μιλάμε για την κοινότητα των ροκάδων της εποχής σίγουρα δεν ήταν 60- 40 σε αυτό το γκρόυπ καπως 50-50 ή ακόμα και πλειοψηφία 45-55 το φαντάζομαι! Διαισθητικά αυτό καθώς η κατονομή της “έγκρισης” έγερνε προς 50αριδες + ρεπουμπλικανούς και δεν ξέρω πόσοι απο αυτους ήταν ανοιχτοι στο Μεταλ :joy: :joy: :joy:

Οπότε, πραγματικά, πηγαίνοντας “κόντρα” — σαν μεταλάς — στην πολιτική αφήγηση του '90, μπορεί και να απευθυνόσουν στην πλειοψηφία του υπο-γκρουπ του πληθυσμού που ακούει το είδος σου!

Φυτευμενοι οι στιχοι του AJFA επιτηδες απο τον James, που ηταν πρακτορας της κυβερνησης.

Τυχαιο το ονομα των Sausalito PLANT studios?

Κι εκει λαθος ρε πστ μου :stuck_out_tongue: Στο δικο σου πλαισιο αναφορας εισαι neutral και ακινητος.
Το οτι κινεισαι για εξωτερικους παρατηρητες εξω απο το τρενο δεν εχει καμια σημασια.
Ενας εξυπνος εξωτερικος παρατηρητης το αναγνωριζει αυτο.

2 Likes

Τι ωραίο προάστιο

Στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο όμως βρε μύρο; Είσαι ακινητος ως προς το τραινο, αλλά το τραινο κινείται είτε θες να μείνεις Ακίνητος ή όχι. Μάθε μπαλίτσα, 14 έγραψα φυσική πανελλήνιες

1 Like

Εγω το μονο σχολιο που θελω να κανω για το black album ειναι οτι γαμαει! Δεν δινω καμια δεκαρα για το αν τους εκανε μεινστριμ!

5 Likes

Το εχουμε καταλαβει :stuck_out_tongue:

2 Likes

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι άκουσα προχθές, για πρώτη φορά το …And justice for all στην ολότητά του. Δε μου άρεσε καθόλου. Από την αρχή ως το τέλος του ίδιο πράγμα. Μόνο δύο τραγούδια ξεχώριζαν. Σκεπτόμενος μάλιστα ποιον δίσκο ακολούθησε, αντριχιάζω!

3 Likes

Νομίζω ότι θα καταφέρεις να μας ενώσεις όλους εναντίον σου.

14 Likes

Τύπε, θα ήταν τιμή μου!
Κάπου το περίμενα, γιατί όσες φορές το είχα ακούσει αποσπασματικά, δε με κρατούσε.
Είχα δίκιο.

2 Likes

Κι εμεις θα εχουμε :sunglasses:

4 Likes

popcorn

4 Likes

Count me in. Εγω το βαριεμαι αφανταστα, με την εξαιρεση του επικοτατου One. Βεβαια, δεν ειμαι και τοσο φαν του progressive metal. Βαρατε οι υπολοιποι.

3 Likes

νάτος! τον βρήκαμε! το ήξερα ότι υπάρχει ένας στον πλανήτη που θα έλεγε κάτι τέτοιο
1000001752

3 Likes

Με ξεκώλιασε αυτή η φράση… :joy: :joy: :joy: :joy:

Μήπως έπρεπε να δοκιμάσετε την extra bass version ?
https://youtube.com/playlist?list=PLBsb4mDXKgXy_GGso1K5-M2pXRPULz8s5

1 Like

Κοίταξε, ενδεχομένως σε κούρασε η διάρκεια του καθώς, συγκριτικά με το Master Of Puppets, ειναι κάνα 15λεπτο με 20λεπτο έξτρα. Επίσης, επειδή ήταν κάπως πιο progressive η προσέγγιση, ήταν ιδιαίτερα δαιδαλώδεις και οι συνθέσεις συνεπώς, αν δεν είσαι και στο μουντ, κάπου κουράζεσαι. Δεν είναι τυχαίο το ότι επέλεξαν διαφορετικό δρόμο συνθετικά στο Black Album.

Παρόλα αυτά, στο And Justice, νομίζω τους έβγαινε πιο αβίαστα, εγώ ξενερώνω με τα Death Magnetic, Hardwired και 72 Seasons, κυρίως στα μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια καθώς, εκεί φαίνεται ότι απλά πετάνε ασύνδετες μουσικές ιδέες μεταξύ τους, για να δείξουν ότι και καλά μπορούν να γράψουν μεγάλα κομμάτια.

Εκεί ναι, με χάνουν, επειδή με το ζόρι πιστεύω ότι προσπαθούν να δείξουν ότι το έχουν ακόμα με τις δαιδαλώδεις και πολύπλοκες συνθέσεις…

4 Likes