Ενταξει μπορουμε να συμφωνουμε οτι διαφωνουμε. Το Metal Militia ανετα το θεωρω το δευτερο χειροτερο του Kill Em All, αποψεις ειναι αυτα. Το St. Anger εχει παμπολλα ριφφς σε καθε τραγουδι και δεν ξερω γιατι εσυ ακους το αντιθετο. Απλα πολλες φορες ειναι ασυνδετα μεταξυ τους, κατι το οποιο μαζι με ολα τα προβληματα που ανεφερα, δε βοηθαει καθολου τις συνθεσεις. Οσον αφορα συγκριση με Master Of Puppers, οκ, τι να σου πω επ αυτου? Οτι ναι, θεωρω πως υπαρχουν riffs στο St Anger τα οποια ειναι καλυτερα απο πολλα riffs στο Master Of Puppets? Θα μπορουσα ανετα να το πω, αλλα μονο και μονο οι αντιδρασεις για ιεροσυλια και αλλα τετοια κλασικα με ξενερωνουν απο πριν και βαριεμαι να μπω στη διαδικασια.
Οταν μιλαμε για ενα riff, μιλαμε για μια μουσικη ιδεα πολυ μεμονωμενη, η οποια αν εξελιχθει και πλαισιωθει απο 1002 πραγματα, μπορει να καταληξει σε ενα κομματι που μενει στην ιστορια για παντα (οπως το Master Of Puppers ή το Battery) ή να χαντακωθει και να μην το θυμαται κανεις μετα απο λιγα χρονια. Μπορω να σκεφτω ανετα πολλα riffs και στο St Anger αλλα και στο Death Magnetic, τα οποια αν τα ειχε “σκεφτει” ο James πριν 20 χρονια θα ειχαν μεινει ηδη κλασικα τωρα, αλλα δεν εχει νοημα, απλα κουβεντα να γινεται.
Το Fixxxer το θεωρω τελειοτατο με στιχαρες και ρεφρεναρα και τα παντα ολα, αν και ελαχιστα κατωτερο του Outlaw Torn, σορρυ κιολας. Επισης το Sweet Amber το γουσταρω ακριβως για το σημειο που λες οτι βρισκεις τη φωνη του αισχος, καθως εγω εκει τη βρισκω υπεροχη.
Το Enter Sandman σαρεσει?
ΥΓ. Δε με ενδιεφερε ποτε καμια κλασικη εννοια του ορου, ενα riff ειναι μια επαναλαμβανομενη μουσικη μελωδια, παιγμενη απο κιθαρα, πληκτρα, μπασο ή οτιδηποτε αλλο, πανω στην οποια βασιζεσαι ενα κομματι. Ή κατι τετοιο τελος παντων.
το “κλασσικη εννοια του ορου” το ειπα απο την αποψη οτι τα ριφς δεν ειναι ΣΥΝΗΘΩς δυο χτυπηματα της χορδης μετα απο 5’’ αλλα πολλα ρυθμικα που φτιαχνουν κατι σαν μελωδια. στο st anger ειναι παρα πολλες οι στιγμες που αυτο που παιζει η κιθαρα εγω δεν το λεω ριφς. αυτο εννοω.
το εντερ σαντμαν μ αρεσει μετρια, δεν τρελαινομαι. η ηδονη μου στο black album ειναι με διαφορα το wherever i may roam…
(στα αλλα πιο υποκειμενικα περι τραγουδιων δεν απανταω γιατι ο καθενας εχει τη γνωμη του και θα επαναλαμβανομαστε, οχι για αλλο λογο).
εξαιρεση το metal militia και επειδη το kill them all ηταν απο τους πρωτους μου μεταλ δισκους και το ακουω παλι λιγο τωρα:
κατ αρχην το αλμπουμ αυτο κακο τραγουδι δεν εχει, αυτο ειναι δεδομενο. ξεκιναει απο το “καλα” και φτανει στο “πολυ καλα” (οχι στο τελεια).
και ετσι μιας και ειναι κλασσικουρα εγω ταξινομω τα κομματακια του ως εξης:
No Remorse
Metal Millitia- 4 Horsemen
Phantom Lord- Seek n Destroy
Jump in the Fire- Hit the lights
Motorbreath
Whiplash
(περιεργη σειρα για μενα αυτη μιας και ειθισται να βαζω πρωτα τα πιο γρηγορα και ριφατα κομματια και αυτη τη στιγμη τα 2 πιο γρηγορα τα εχω τελευταια!)
Η αλήθεια είναι πως αν για παράδειγμα το ριφφ του Broken Beat & Scarred ήταν σε οποιοδήποτε αλμπουμ τους στα 80s θα θεωρούνταν έπος!
Για St. Anger έχουν υποθεί τόσα πολλά που δεν υπάρχουν και πολλά για να πω. Ομολογώ πάντως πως αν και είναι η αγαπημένη μου μπάντα όταν ακούω το Invisble Kid και εκείνα τα φωνητικά του Het “οοοh what a good boy you are…” το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πατήσω το stop.
Το St. Anger εχει πολλα καλα riff τα οποια δεν εγιναν ομως ποτε καλες συνθεσεις, ουτε καν αξιοπρεπεις. Το Death Magnrtic αντιθετως, εχει riffαρες οι οποιες ομως εγιναν και κομματαρες… Και για αυτο 3 χρονια μετα την κυκλοφορια του συνεχιζω να το θεωρω [B][SIZE=“3”]ΔΙΣΚΑΡΑ[/SIZE][/B]… Ολα τα κομματια ειναι δουλεμενα, η παραγωγη προσωπικα δεν με χαλαει και οι Metallica ειναι ξανα σε καλη κατασταση μετα το απογοητευτικο St. Anger.
Πες πως δε λες το Fixxxer μέτριο… Ή έστω πως το λες μέτριο επειδή το έχεις ακούσει μια φορά (καθώς είναι και μεγάλο)… Το Fixxxer; Είμαστε σίγουροι πως μιλάμε για το ίδιο κομμάτι, έτσι; Το Fixxxer;
το ακουσα πολλες φορες και ναι μιλαω για το φιξξξξξξξξερ με τα πολλα “ξ”! δεν πιανει μια μπροτα στο wherever i may roam και το until it sleeps. ουτε μια ομως!
χωρις πλακα κ στους 2 σας απο ανωθεν. και τα 3 τραγουδια π ανεφερα ειναι στο ιδιο στυλ και σε κοντινους μεταξυ τους δισκους. η απαντηστε κανονικα λοιπον η μοκο.
Μεταξυ μας το Fixxxer ειναι μια κατηγορια μονο του, καθως ειναι πολυ διαφορετικο απο οτιδηποτε αλλο εχουν γραψει, και αν επρεπε να πεις οτι ειναι στο ιδιο στυλ με καποιο αλλο τραγουδι τοτε μονο με το Outlaw Torn θα μπορουσε κανεις να το συγκρινει. Αργοσυρτα, μεγαλα σε διαρκεια, με στιχαρες και βαθυ νοημα και ατμοσφαιρικες φασεις γενικοτερα. Φιλικα παντα ε
ρε παιδια στο ιδιο φασμα κινουνται τα τραγουδια αυτων των 3 αλμπουμ. αν ειναι ετσι τοτε παντα κατι θα υπαρχει που θα διαχωριζει τα τραγουδια μεταξυ τους. ακομη και τα πιο ομοια. εγω δεν ειπα οτι ειναι ολοιδια μα το ενα εχει καλυτερα ριφς. ειπα οτι κινουνται στο ιδιο στυλ και τα 2 που ανεφερα πχ, για μενα ειναι μακραν καλυτερα του φιξερ κλπ.
Λίγα για το Load και για το Fixxxer! Το μεν Load είναι γεμάτο τραγουδάρες (πλην 2) με τα αριστουργηματικά Bleeding Me και Outlaw Torn, το δε Fixxxer είναι διαμάντι.
Το μεγαλυτερο προβλημα του St. Anger ειναι οτι ο συνδυασμος αλητικο-γκαρατζ στυλακι χωρις σολος-8 λεπτα τραγουδια δεν παει, γι’αυτο ειναι ενα βαρετο αλμπουμ. Και σε αυτο φταιει ο παραγωγος. Ωραιες ιδεες υπαρχουν και καποια κομματια με ανθρωπινη παραγωγη και μιση διαρκεια θα μπορουσαν να σταθουν ανετα.
