Μολις τελειωσα το ακουσμα ολου του DM…
Η μουσικη ειναι απαιχτη δεν το συζηταω…
Τωρα οσων αφορα τον ηχο θα δωσωμια δικη μου ερμηνεια, τα δεδομενα του αλμπουμ οταν σταλθηκαν στο εργοστασιο για να τυπωθει το CD/vinyl κλπ μαλλον ο τυπας που ηταν υπευθυνος για να τυπωθουν εβαλε πρωτα να ακουσει τα τραγουδια και απ τη χαρα του τα μετετρεψε σε mp3 32kbit/sec προκειμενου να τα ανεβασει στο ιντερνετ αλλα ο μαλακας απ την χαρα που ειχε εβαλε αυτα τα αρχεια που εφτιαξε στην “μητρα” για να τυπωθουν τα CD/vinyl…
Δεν μπορω να χωνεψω οτι οι Metallica ηθελαν να εχει αυτον τον ηχο, απλα δεν μπορω
Ειλικρινά δηλαδή, έτσι και δεν το διευκρίνιζες, θα έκανα αυτό εδώ που λέει και στο βίντεο:
Πέρα απ’ την πλάκα, δεν ξέρω ρε συ αυτό που λες για τον ήχο. Εγώ βάζω το CD στο hi-fi και ο ήχος μου ακούγεται καμπάνα. Μιλάω για το Black Gives Way To Blue, απλά τεράστιος δίσκος.
Καλα ο Παντελης εχει φαει τετοια πωρωση με το loudness war που ειναι ικανος να σου πει σε λιγο καιρο οτι και το ταδε αλμπουμ των Pink Floyd το 1975 πασχει απο loudness war… μη συζητας μαζι του για τα Alice In Chains επισης, δε θα βγαλεις ακρη. Τελεια δισκαρα το Black Gives Way to Blue, και συνθετικα και ηχητικα.
Μιας και σήμερα κλείνει 8 χρόνια το DM θα πω αυτό που έλεγα και τότε, δεν πιστεύω ότι κάποιος δεν το ακούει αποκλειστικά λόγω ήχου. Προφανώς δεν του αρέσει σαν δίσκος. Αλλά σαν μεταλλαδες πόσες δισκαρες από τα 70s και τα 80s έχουμε ακουσει-λατρεψει με μέτριες έως κακές παραγωγές; Πολλές!
Άρα λοιπον μήπως είναι και κάποιου είδους δικαιολογία όλο αυτό το θέμα με τον ήχο;
Για εμένα είναι καθαρά θέμα ήχου και παρόλα αυτά το ακούω πολύ ευχάριστα ακόμα και τώρα! (με την υποσημείωση πως ναι αν το ακους στο Youtube ή ακόμα και στο spotify προφανώς και δεν ακούγεται καλά, στο CD με ένα νορμαλ ηχοσύστημα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα).
Για την ακρίβεια δε θα με χαλούσε να είχαν το Broken, Beat and Scarred για παράδειγμα που ακούω αυτή τη στιγμή σαν regular στο σετλιστ τους.
Μου αρέσει το That was just your life με το ήπιο intro που το διαδέχεται αυτό το χαρακτηριστικό “φτύσιμο” των στίχων από τον Het, με τρελαίνει η riffάρα του The End of the Line, Οι κιθάρες στο Τhe Day That Never Comes -ειδικά εκείνη η τόσο Diamond Head στιγμή περίπου στο 6λεπτο λίγο πριν τη σολάρα, το All Nightmare Long από την αρχή ως το τέλος -για πολλά συγκροτήματα θα ήταν ο ύμνος τους, η μουσικάρα στο ξεκίνημα του UNIII, το Judas Kiss που είναι ίσως η καλύτερη ερμηνεία του Hetfield στο δίσκο, με ανατριχιάζει η φοβερή μελωδία στο Suicide and Redemption σε αυτότο σημείο ή η θρασια του My Apocalypse. Μόνο το Cyanide βρίσκω πιο αδύναμο (τα είπαμε νωρίτερα, περί ορέξεως).
Και για να μη μου πει κανείς πως
θα ήταν ευχής έργον αν όλοι αυτοί που από τη μέρα της ανακοίνωσης της κυκλοφορίας του “Hardwired… To Self-Destruct” αφιέρωναν το 1/10 του χρόνου που ασχολούνται με αυτό σε μπάντες πιο ενεργές, σε καλλιτέχνες που παράγουν νέες μουσικές με ένα ή περισσότερα σχήματα και διαμορφώνουν το σήμερα αυτής της μουσικής, αντί να αναπαράγουν το χθες.
έχω ακούσει εκατοντάδες thrash άλμπουμ (αν θεωρήσουμε το DM ως τέτοιο) τα τελευταία 10 χρόνια (δηλαδή από το Get Thrashed και το νέο κύμα ή thrash revival όπως επικράτησε να λέγεται - για να το περιορίσω κάπως χρονικά) δεν είναι και τόσα πολλά αυτά που με έκαναν να πω πως “αυτό έπρεπε να βγάλουν οι Metallica”.
Για να το κάνω και πενηνταράκια για μένα σήμερα που το ξανάκουσα είναι/παραμένει 8άρι.
Πολυ ωραιο ποστ. Ναι ενα 8αρι ειναι το DM. Δεν θα μου εκανε εντυπωση βεβαια να το θεωρει και καποιος 7αρι αλλα καπου εκει ειναι ακομα και με την προσθηκη του Beyond Magnetic.
Δεν ειναι αριστουργημα , δεν ειναι κατι καινουργιο , αλλα ειναι μια πολυ καλη δουλεια. Και πρεπει να βαζουν τουλαχιστον ενα κομματι απο τον δισκο (οχι το Cyanide!) στο setlist τους.
και καμια δουλεια απο τις υπολοιπες παραδοσιακες μπαντες της Αμερικης δεν μου ακουστηκε ως καλυτερη αυτα τα 10 χρονια (ισως το The Blackening αλλα ειναι το λιγοτερο μια γενια μετα οι Machine Head).
Μην είστε κουφοί. Το Black Gives Way To Blue, δυστυχώς, δεν ακούγεται. Το The Devil Put Dinosaurs Here, δυστυχώς, είναι τα ίδια σκατά. Κρίμα γιατί είναι και τα δύο τρομεροί δίσκοι, από τα μεγαλύτερα comeback albums που έχουν βγει.
Και μιας και το topic είναι των Metallica, εδώ είναι ένα βιντεάκι που παίζουν το Man In The Box και ο Jaymz (ο νηφάλιος :lol:) κοροϊδεύει τον ναρκομανή Staley που δεν μπορούσε να περιοδεύσει. Πήρε την απάντησή του και μετά έκανε σαν τον παλιό καλό Axl Rose. Να μάθει να κοροϊδεύει ο μαλάκας.
Μπορει να του ειχε πει και καμια μαλακια ο φιλος του ο Cantrell και ο αλλος ως γλυκος τυπακος που ηταν οσα χρονια κατεβαζε κουβαδες απο βοτκα και μπυρα ειπε να την κανει την μαλακια του.
Εδω εχασε τα γενεθλια του παιδιου του για να πινει βοτκα και να κυνηγαει αρκουδες… Καψιμο.
Είχε και κάποτε συνέντευξη του (η ίδια που είπε πως το Rebel of babylon είναι γραμμένο για τον Layne ίσως;) που έλεγε πως τέτοιες συμπεριφορές του λόγο του αλκοόλ τον ώθησαν στην αποτοξίνωση. Γνωστή ιστορία, άλλωστε έκτοτε έχει πάρει μαζί του τους AIC σε περιοδεία ουκ ολίγες φορές (προσωπικά και τις 3 φορές που τους είδα ήταν support των Metallica).
Βασικά ο λόγος που έκατσα και έγραψα για το DM είναι απόψεις σαν αυτή που παρέθεσα ότι υπάρχει τόση καλή μουσική εκεί έξω που αν αφιερώσετε το 1/10 του χρόνου που ασχολείστε με τους Metallica θα την ανακαλύψετε. Ε λοιπόν εγώ στο thrash δεν ανακάλυψα ΤΟΣΕΣ πολλές. Και δεν έχω ακούσει λίγα. Το αντίθετο. Νομίζω πως πολλοί θα μας τα έκαναν μπαλόνια αν το DM αν έβγαινε με το logo των Angelus Apatrida στο εξώφυλλο για το πόσο γαμάτες μουσικές βγάζουν οι τάδε και ξελαμπικάρετε λίγο με τους δεινόσαυρους και δείτε τι κυκλοφορεί.
Ε ρε να ειμαι σε κλαδο που δεν πληρωνει και πολλα… Ας ειχα λεφτα για ξοδεμα, και για καθε κολλημενο που μου ελεγε οτι αν ξοδευα χρονο να ανακαλυπτω αλλες μπαντες μεταλ αντι να ακουω το Death Magnetic, θα αγοραζα ακομα μια κοπια του Hardwired και θα την υπεγραφα ως αφιερωμενη στον ταδε κολλημενο.
8 χρονια επετειος του Death Magnetic σημερα ε? Χμμμ… ας γραψω κατι ασχετο, μιας και μου ηρθε τωρα. Το σολο του James στο Suicide & Redemption ειναι πολυ καλυτερο απο αυτο του Kirk
Επειδή μπορεί να μην έχουν όλοι Facebook . Και ναι ο μικρός πατάει κάτω τον lars . Ο πιτσιρικάς με την κιθάρα είναι σαν να βλέπεις ένα μικρό - Hetfield ( mini me ) !
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
