Πάνω κάτω αυτό που είπε ο αλεχάντρο αλλά με την σημείωση ότι ήμουν Αγγλία τότε και δεν είναι ότι κυκλοφορούσαν αργά οι δηλώσεις, κάθε 2 βδομάδες είχε Kerrang. Και ο James βέβαια μια χαρά αποστασιοποίηση από τους μεταλλάδες πουλούσε και αυτός, ήδη από το 1991. Αντίστοιχες δηλώσεις στο παρελθόν αφορούσαν να μην εγκλωβιστούν στο thrash metal ή τους κανόνες του είδους, όχι να αλλάξουμε σκηνή εντελώς και εμείς δεν είμαστε τέτοιοι.
Metallica του Load, Sepultura του Roots και όλοι βάφανε μαύρα τα μαλλιά τους με κόκκινες τούφες και εκατό κιλά σιδερικά σε παντελόνια και αρβύλες, Cradle of Filth (το εγχώριο καυτό προϊόν) όπου και να κοίταζες, Oasis παντού γιατί είχαν βλάβη μαζί τους οι Άγγλοι, γενικά ΣΚΑΤΑ ήταν τότε, στην χειρότερη εποχή για Αγγλία. Από μια άποψη. Από άλλη άποψη ήταν ωραία στο Camden στο Metalhead που τα βλαμμένα ψάχνανε τις άνωθεν μαλακίες και αφήνανε να μαζεύουν σκόνη κάτι μπλουζάκια ΛΟΥΚΟΥΜΙΑ, όπως η Crash Course (άθικτη στο σελοφάν από τότε… ΠΟΣΟ ΦΛΩΡΟΙ), δεν με χάλασε καθόλου και φυσικά στα παζάρια (αυτά τα γιγάντια παζάρια) που όλα τα χατζημέταλ και μέταλ σκέτα ήταν ντεμοντέ και τα σκοτώνανε. Εκεί άρχισε να μεγαλώνει πραγματικά και ουσιαστικά η δισκοθήκη μου… Αυτά μου έχουν λείψει πολύ… Να πετυχαίνεις Lethal, Zed Yago, Riot στο Λονδίνο σε γε-λοί-ες τιμές, γκουντ τάιμς!
Επιρροη Cliff ηταν να βγουν απ το καβουκι του μετ(σ)αλ αυτος εδειξε το δρομο με το “χαος” που εφερε στο MoP @drenie@QuintomScenario περιμενω να πειτε τη λεξη κλιφολαγνος…
Από τα στεγανά του μέταλ προφανώς και τους έβγαλε ο Κλιφ. Και φυσικά φάνηκε και στον επόμενο δίσκο. Ποιο είναι το πιο out σημείο του Justice; Η αλλαγή στο Το Live is to Die. Διαφωνείς;
Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι ο Cliff θα τους πήγαινε σε πιο απλά πράγματα και πιο ροκ (εκτός του ότι άκουγε τέτοια πριν από αυτούς). Το αγαπημένο του κομμάτι και για το οποίο ήταν πιο περήφανος είναι το Puppets και μετά το Orion. λάτρευε το χέβυ του Thing. Τι να λέμε τώρα,ο καθένας φαντασιώνεται ό,τι του γουστάρει για το τι θα έκανε ο Κλιφφ μετά.
Στον τομέα “φτιάχνω τους δικούς μου” οι Metallica δεν έχουν αντίπαλο πάντως. Έχουν δώσει παντεσπάνι σε πολύ κόσμο (που το άξιζε απολύτως) και μπράβο τους.
Και εκεί έρχεται η γκρίνια από εκείνους που δεν βόλεψαν .
Τα τελευταία χρόνια δείχνουν να δημιουργούν όλο και πιο στενούς δεσμούς με το παρελθόν… γεράματα !
Proton, exasan autous pou den eleipsan se kanenan. Deuteron, upotimas tin kserokefalia tou kollimenou metalla. Eimai 100% sigouros oti exasan kai PARA pollous fans logo kourematos kai image. Mia xara tis vrisko tis diloseis, kala ta elegan apo tote. Oi tampeles mono kako mporoun na prokalesoun, kai malista tetoies diloseis ekanan kai se diafores sunenteykseis sta 2000s, oti diladi de theloun na mpainoun sto kaloupi tou “metal”. Einai mesa sto aima tous. An den itan, de tha eixan ginei i megaluteri metal mpanta olon ton epoxon, to opoio einai oxymoro, alla etsi einai, ti na ginei tora. Sta simantika tou topic, kai gia na min prizo allo me greeklish (pou ta apexthanomai), tha grapso post KOLAFO gia to Reload otan guriso spiti.
PS. To oti pane merikoi na vgaloun to Justice “oxi kai toso metal” gia na dikaiologisoun tin mousiki allagi ton Metallica meta to thanato tou Cliff, me ksepernaei apla. To pio thrash album tous, tha to kanoume ksafnika “oxi kai toso metal” epeidi eixe ksero go melodika simeia sto To Live kai clean guitar sound sto One. Ok. To termatisate.
θα πω μονο οτι μπορει να ακουγονται απλα σε δομη αλλα οι αρμονιες και τα πολλαπλα καναλια κιθαρας ειναι κατι που το εμαθαν κατα μια εννοια απο εκεινον (κατι που ξεκινησαν να κανουν απο το Black Album , Πολυ εντονα).
Η πολυπλοκοτητα δεν μεταφραζεται μονο στις πολλες αλλαγες ρυθμου .
ΥΓ. αυτο που εγραψα για τις δηλωσεις εννοουσα προ Black Album, οχι στα Mid 90s Που ηταν ακομα πιο ευκολο να βρεις ξενα περιοδικα και σιγα σιγα εκανε τα πρωτα του βηματα το ιντερνετ . Επισης ναι μεν δεν ηθελαν να μεινουν με την ταμπελα του Thrash , και ελεγαν οτι η μουσικη ειναι Metallica , κατι που ελεγαν και τοτε που ηθελαν να ξεκοψουν απο τις μεταλ ταμπελες. Το Metal ειχε διακυμανσεις στις αρχες . Αλλο το hair , Αλλο το epic αλλο το thrash Κτλ.
Επαιρναν και παλι αποστασεις .
Οταν το metal φαινοταν ακομα και στους μεταλλαδες ενα πραγμα - μονοκοματο , αλλα και στο (μουσικο) κοσμο που δεν μπορουσε να ξεχωρισει τι και πως με τον ερχομο του grunge , εδειξαν οτι πηραν ακομα μεγαλυτερες αποστασεις και πολυ καλα εκαναν.
Αυτο τους εκανε και “μεγαλυτερους” και μπορουσαν να κανουν οτι θελουν . Να φανουν ολες οι επιρροες τους ακομα και στο Image.
Το εγραψα και πιο πανω . Ηταν διαφορετικοι σχεδον απο την αρχη . Απλα καποια στιγμη η διαφορετικοτητα τους , ξενισε στους σκληροπυρηνικους μεταλλαδες , αλλοι το “ξεπερασαν” , καποιοι εμειναν εκει . Σκεψου μονο σε ποσες μπαντες και μουσικους εδωσαν αλλοθι να παραδεχτουν και αλλα μουσικα ακουσματα , πιο χαλαρο στυλ κτλ.
Μπορεις βεβαια και να διαφωνησεις ή τελος παντων να το βλεπεις λιγο διαφορετικα , καρδουλα θα σου βαλω και παλι .
Αυτο καταλαβες ρε Γιαννη οτι δεν ειναι και τοσο μεταλ το AJFA, φυσικα και ειναι καρα-μεταλ…
Η επιρροη του Cliff φαινεται μεσα στο χρονο μην επηρεαζεσαι απ τον Παντελη…
Καποια στιγμη ο Λαρς ειχε πει οτι αν ο Cliff ζουσε μπορει τα Load/Reload να ειχαν βγει και νωριτερα…
Οσο κολλημενο ειναι να κρινει καποιος ενα δισκο βαση κουρεματος η αν θεωρειται μεταλ, αλλο τοσο ειναι και να λενε οτι ΔΕΝ παιζουμε μεταλ γιατι μας πνιγει κ την ιδια στιγμη προθυμα να μπαινουν κατω απο αλλη ταμπελα. Εβγαζε αυτη την αντιπαθητικη δηθενια του στυλ “το μεταλ ηταν παιδικη ασθενεια τωρα ωριμασαμε”. Επισης, ειναι πολυ απολυτο το να πει κανεις πως οποιος τους αφησε ειναι κολλημενος μεταλλας γιατι υπηρχαν παρα πολλοι που απλα δεν τους αρεσε ο δισκος. Φανηκε αλλωστε γιατι και στο Garage με κοστουμια βγαιναν φωτο αλλα οι περισσοτεροι το αγκαλιασαν.
Κατα βαση μεταλ παιζανε και στα loads. Το πως το πλασαρανε ειχε να κανει με δικα τους κολληματα τις εποχης. Ο Χετφιλντ πχ μιλαει για αυτο πολυ ξεκαθαρα πλεον.
Αλλωστε το μεταλ ειναι απο τα λιγα ειδη μουσικης με τετοια εξελιξη. Απο το proto metal στους Sabbath, στο NWOBHM, στους Metallica, τους Death, Coroner, Thorns, SOAD, Mastodon βαλε οτι θες, ολοι μεταλ ειναι. Δεν ηταν το ειδος μουσικης που τους επνιγε, αλλα ηθελαν να λανσαρουν ενα νεο περιτυλιγμα.
Βασικα μην παω μακρια, η ιδια μπαντα σε ενα χρονο, απο το ΚΕΑ στο RTL εφερε τοσους νεοτερισμους παιζοντας Θρας.
Ειναι θεμιτο να παιζουν οτι θελουν φυσικα, το λεω παντα και για καθε μπαντα. Και ειναι απο τα τεραστια καλα που τους εκανε ο Κλιφ αυτη η “δε δινω μια για το τι λενε” νοοτροπια.
Απο εκει και περα, στην εταιρη συζητηση, η καλυτερη απαντηση που εδωσε ο Λαρς σε σχεση με το what if ειναι η πιο προσφατη. Κανεις δεν ξερει.
Αν ηταν στη θεση του ο Λαρς η ο Τζειμς παλι την ιδια κουβεντα θα καναμε και ισως καποιος να απεδιδε την Χ στροφη στο οτι χαθηκε ο Λαρς που ηταν ο μεταλλας πχ η ο Χετφιλντ ο πανκης.
Για μένα ούτε καν το Black Album δεν είναι METAL, είναι περισσότερο ας το πούμε hard rock παρά heavy metal. Τα δε Load και Reload κατά βάση δεν είναι metal.
Metal δεν είναι ότι μας αρέσει . Τους πρώιμους Sabbath θα τους χαρακτήριζα heavy rock - οι Priest ας πούμε ήταν και είναι metal, ναι.
Rock και “προς θεού όχι μεταλ”.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως οι ίδιοι το πήγαν στο “μακριά από metal” όχι ο τύπος/ακροατές. Οι συνεντεύξεις με αυτό το μοτο ξεκίνησαν πριν ο δίσκος κυκλοφορήσει. Άσε που ο τύπος ίδια προσέγγιση είχε και στο Black Album αλλά εκεί ο Lars απαντούσε “το Holier than Though δεν το ακούσατε;”. Στο Load έλεγε “δεν είμαστε μεταλ μπάντα”. Εϊναι αρκετά διαφορετικό από το “δεν παίζουμε συνέχεια με 1000 μίλια την ώρα, αν αυτό και ότι είμαστε σε πολυεθνική ερμηνεύουν κάποιοι ως ξεπουλημα, πρόβλημα τους”
Εντωμεταξύ όταν ο Lars απαντούσε στις μαλακίες του Ανσέλμο 6-7-10 χρόνια μετά, είχε πει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Sabbath, Zeppelin κοκ.
Και αντικειμενικά, αν βάλεις σε κάποιον το άλμπουμ 9 στους 10 θα πουν ότι είναι κοντά σε CoC, Sabbath, οτιδήποτε, κανείς δε θα πει Oasis.
Οι ίδιοι είπαν και λένε πλέον ότι το παραέκαναν τότε. Και ήταν κρίμα γιατί αντί να μιλάνε για τα τόσο ωραία τραγούδια προσπαθούσαν να επανασυστηθούν.
@pantelis79 εξηγώ πιο αναλυτικά. Φυσικά μεταλ δεν είναι ότι μας αρέσει, αλλά οι Sabbath όπως και να το κάνεις είναι μεταλ. Αν κολλάς βάλε όπου Sabbath Candlemass. Toυς SOAD τους θεωρώ πολύ πιο μεταλ μπάντα παρά alternative πχ. Το ΤΒΑ είναι μεταλ, με εξαίρεση το Nothing. Μιλάμε για κλασσικό heavy metal δίσκο.
Ενώ κατά βάση θέλω να συμφωνήσω μαζί σου θα διαφωνήσω !!! Χα χα χα χα χα.
Αν το metal που έχουμε στο μυαλό μας είναι το painkiller ή κάτι από manowar , ναι το Black album δεν είναι heavy metal. Τα loads είναι heavy rock με ένα κάρο αλλά στοιχεία που η δεύτερη γενιά των στονεραδων τα πήρε και τα έκανε κτήμα της .
Και όχι δεν αγκάλιασαν οι μεταλλαδες τους Metallica με το garage Inc. Απλά αυτοί δεν ξέφυγαν και τόσο από τις ρίζες τους . Τις ταμπέλες ηθελαν να διώξουν από πάνω τους .
Ο Het έχει πει ότι ο αλκοολισμός του και τα προβλήματα του είχαν μεγάλη βάση πάνω σε αυτό το στερεότυπο .
Τους βγάζω το καπέλο . Για μένα για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι η αγαπημένη μου μπάντα .
Και όσο επιμένουμε ότι αυτός ο δίσκος ή ο άλλος ήταν ο καλύτερος τους επειδή ήταν μεταλ ( και εννοούμε κάτι από τα 4 πρώτα ), τόσο μεγαλύτερη αξία παίρνουν το Black Album και τα Loads.
21 χρόνια από τότε που φλωρεψαν και με την βούλα .
Ότι θεωρείς τους SOAD metal , πήγαινε πες το στους μεταλλαδες που τους είδαν όταν άνοιγαν για τους slayer εδώ το 98.
Ή σε αυτούς που λένε ότι δεν έπαιρναν metal συγκροτήματα μαζί τους στις περιοδείες.
Πραγματικά αυτά που λέω περί metal και rock κλπ τα λέω χωρίς να με ενδιαφέρει καθόλου τι έλεγαν στις συνεντεύξεις και τι έγραφαν τα περιοδικά και και και. Ούτε καν ξέρω τι έλεγαν . Λέω αυτό που ακούω με τα αυτάκια μου τα φτωχά παιδιά. Το metal που έχω στο μυαλό μου Μήτσο είναι το Fade To Black και το Master Of Puppets ας πούμε ρε. Όχι το Enter Sandman. Μου rockίζει περισσότερο, παρά μου metalίζει. Καλά, για Load δε λέμε, ο μπαμπάς των περισσότερων stonerάδων είναι (κι ας είχαν προηγηθεί οι Kyuss - μετράει και η δημοφιλία σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις).
Περισσότερο θα έλεγα όσο οι Pentagram και οι Sant Vitus. Heavy Metal δεν είναι ντε και καλά ταχύτητα. Αυτό ήρθε επί NWOBHM. Το Rocka Rolla των Priest πχ ήταν καθαρά ροκ άλμπουμ.
και φυσικά στα παζάρια (αυτά τα γιγάντια παζάρια) που όλα τα χατζημέταλ και μέταλ σκέτα ήταν ντεμοντέ και τα σκοτώνανε. Εκεί άρχισε να μεγαλώνει πραγματικά και ουσιαστικά η δισκοθήκη μου… Αυτά μου έχουν λείψει πολύ… Να πετυχαίνεις Lethal, Zed Yago, Riot στο Λονδίνο σε γε-λοί-ες τιμές, γκουντ τάιμς!
. Τους πρώιμους Sabbath θα τους χαρακτήριζα heavy rock - οι Priest ας πούμε ήταν και είναι metal, ναι.
. Λέω αυτό που ακούω με τα αυτάκια μου τα φτωχά παιδιά. Το metal που έχω στο μυαλό μου Μήτσο είναι το Fade To Black και το Master Of Puppets ας πούμε ρε. Όχι το Enter Sandman. Μου rockίζει περισσότερο, παρά μου metalίζει. Καλά, για Load δε λέμε, ο μπαμπάς των περισσότερων stonerάδων είναι (κι ας είχαν προηγηθεί οι Kyuss - μετράει και η δημοφιλία σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις).