Το πουλησα το νεφρο μου τελικα αλλα χαλαλι … 83 ευρω δεν τα λες και λιγα …
1 Like
Που το θυμήθηκαν το logo της προδοσίας όμως;;
3 Likes
European tour leg reloaded
Metallica - …And Justice For All
“I pledge allegiance to the flag of the United States of America, and to the Republic for which it stands, one Nation indivisible, with liberty and justice for all.”
Υπαρχουν παρα πολλοι επιθετικοι προσδιορισμοι που μπορει κανεις να χρησιμοποιησει για τα 587 δευτερολεπτα του ομωνυμου τραγουδιου απο τον τεταρτο δισκο των Metallica. Μεγαλοπρεπες. Τεραστιο. Ασυμβατο. Ατελειωτο. Αρχοντικο. Καποιοι μπορουν να ισχυριστουν και πως ειναι βαρετο. Εγω αρνουμαι να χρησιμοποιησω αυτη την λεξη για ενα τραγουδι το οποιο καπου 23 χρονια μετα την πρωτη φορα που το ακουσα, δεν το βαριεμαι ποτε.
Αν θεωρησουμε τα fade in και fade out που βρισκει κανεις στα “To Live Is To Die”, “Outlaw Torn” και “Suicide And Redemption” ως νεκρο χρονο, τοτε το “…And Justice For All” ειναι το μεγαλυτερο χρονικα τραγουδι των Metallica. Ολες αυτες οι συνθεσεις αλλωστε ειναι μεγαλυτερες απο 9:45 και μικροτερες απο 10:00 (αν και μια απο αυτες δεν ειναι οπως θα επρεπε).
James και Lars εχουν δηλωσει πολλες φορες οτι με αυτο το αλμπουμ ηθελαν να το πανε στα ακρα. Να συμπεριλαβουν ακομα περισσοτερα ριφφς στο ιδιο τραγουδι, ακομα περισσοτερες μελωδιες, ακομα περισσοτερους ρυθμους. Φυσικα τα καταφεραν πληρως, με εντυπωσιακα αποτελεσματα σε τραγουδια οπως το συγκεκριμενο.
Αυτο το τραγουδι ειναι πραγματικα σαν αρχαιοελληνικη τραγωδια. Σε εισαγει στον κοσμο του αρχαιου επους με μια μελωδικη εισαγωγη, η οποια σταδιακα αρχιζει και μεταμορφωνεται μετα το πρωτο λεπτο σε αμαλγαμα ενος περιεργου ρυθμου στα τυμπανα που αρχικα ξενιζει, και μιας συρραφης κοφτων και βαριων κιθαρων που σε καθε επαναληψη των ριφφς, θυμιζουν την σκληρη πραγματικοτητα. Στη μεση εχουμε την ξαφνικη ανατροπη και για τα επομενα 3 λεπτα την κορυφωση του επους, με τα 4 μελη της μπαντας να γκρουβαρουν οπως ποτε πριν, προκαλωντας την υβριν των θεων. Στο τελευταιο λεπτο ερχεται η καθαρση, αφου το ιδιο το τραγουδι ακουγεται πλεον πιο χαλαρο, πιο ανεμελο, σχεδον απελευθερωμενο ή απλα παραδομενο.
James: Δε θα κανω σχολιο για το ποσο ριφφομηχανη ειναι, γιατι εχουμε πολλα τραγουδια και αλμπουμς στο μελλον για να το κανουμε αυτο. Στο συγκεκριμενο τραγουδι θα εστιασω σε δυο πραγματα. Πρωτον, σε μια απο τις καλυτερες και πιο οργισμενες ερμηνειες του στα φωνητικα, και δευτερον στην μαεστρια με την οποια βαζει στο ιδιο τραγουδι καμια δεκαρια παραλλαγες του ιδιου ριφφ, βγαζοντας διαφορετικα συναισθηματα. Μολις 5 χρονια νωριτερα, ενας 20χρονος Hetfield ουρλιαζε και εξεφραζε ολη την οργη του ανεξελεγκτα, ομως τωρα διοχετευει την οργη του εστιασμενα και συγκεντρωμενα. Αν και πρεπει να περιμενουμε πανω απο 2 λεπτα για να ακουσουμε την φωνη του, απο τον πρωτο εως τον τελευταιο στιχο, εκφραζει πληρως αυτο που θελει να πει.
Lars: Ο μεσος εφηβος μεταλλας χανει τα μυαλα του καθε φορα που ακουει δικαση στα τυμπανα και υψηλες ταχυτητες. Παραδεχθηκαμε τον Λαρς για το Damage Inc. μολις πριν 2 τραγουδια, τωρα ομως ηρθε η στιγμη να του βγαλουμε το καπελο. Τα τυμπανα σε αυτο το τραγουδι ειναι τουλαχιστον 30% της συνθεσης, οσα ριφφς, οσα leads, οσα σολο και να εχει. Παιζει με γεμισματα, παιζει με ρυθμους, βαζει πολυ εξυπνα οτι πιατινια και hi hats εχει στη διαθεση του, και χρησιμοποιει το bass drum πιο εξυπνα απο οτι σε οποιονδηποτε προηγουμενο δισκο, και σε αυτο το τραγουδι το κανει εμφανες.
Kirk: Ο κοφτος και τραχυς ηχος στις rhythm κιθαρες που εχει ο δισκος, εκανε καποιους να μιλανε για δισκο με λιγοτερη μελωδια απο οτι στο παρελθον, ομως οι μελωδιες και οι lead κιθαρες που ακουω εγω σε αυτο το τραγουδι ειναι απλα παντου. Απο την εισαγωγη και το χτισιμο του ριφφ, μεχρι παντου στη γεφυρα (και στα σολος προφανως) και τελος στο κλεισιμο του τραγουδιου. Περισσοτερος Kirk, λιγο πιο κατω στα σολος.
Jason: Εδω θα εχουμε μερικες τριβες πιθανοτατα, αφου τις αποφυγαμε στο Blackened. Υπαρχει μια αρκετα διαδεδομενη αποψη εκει εξω, πως αυτος ο δισκος “δεν εχει μπασο”. Προσωπικα δεν ασπαζομαι αυτην την αποψη ουτε κατα το ελαχιστο, γιατι οταν ακουω τραγουδια σαν κι αυτο, το μπασο το ακουω πεντακαθαρα, και μαλιστα συνοδευει τον Lars πολυ εξυπνα στο rhythm section. Ειναι χαμηλα το μπασο στην μιξη? Προφανως. Καλυπτεται απο τις κιθαρες που εχουν distortion μεχρι το ταβανι? Ναι. Αυτο δε σημαινει οτι δεν υπαρχει μπασο, αλλα ας μην το αναλυσουμε και πολυ. Ειναι πιο ευκολα τα “And Justice For Jason” αστεια απο την αντιθετη λυση… Εγω θα του βαλω ενα 9/10
Σολο: H γεφυρα ξεκιναει με ενα lead κλασικο σημειο, που ακολουθει την μελωδια του τραγουδιου και το εξελισσει ωραια, και συνεχιζει με το σολο που ισως για πρωτη φορα αναδεικνυει την πιο ροκαδικη πλευρα του Kirk, με μπολικο wah και εναν ηχο που θα γινοταν εντελως χαρακτηριστικος του για τα επομενα 10 χρονια. Πολυ ταιριαστο και μεγαλη εμπνευση να μπει ενα τετοιο σολο σε αυτο το γκρουβατο τραγουδι.
Στιχοι: Απο τους καλυτερους στιχους του James. 10 λεπτα οργης προς το συστημα και τις νομικες και κοινωνικες αδικιες στην Αμερικη του 1988, αλλα και στον υπολοιπο κοσμο πιθανοτατα. Ο Hetfield κατακρινει την πλουτοκρατια, την εξουσια, την διαφθορα, την απαθεια του απλου πολιτη και την αδικια. Οι στιχοι σε αυτον τον δισκο και ιδιαιτερα σε αυτο το τραγουδι, ειναι για μενα ενα τεραστιο ατου του “…And Justice For All” αφου θεωρω πως δεν υπαρχει η εννοια αριστουργημα για ενα τραγουδι χωρις να συνεισφερουν και οι στιχοι σε αυτον τον ορο. Δε μπορω να ξεχωρισω αγαπημενο στιχο, γιατι ειναι απλα αψογοι απο την αρχη ως το τελος.
Καλυτερη στιγμη: Θα μπορουσα πολυ ανετα να βαλω τα τελευταια 30 δευτερολεπτα, που τα θεωρω κλεισιμο για σεμιναριο, αλλα αυτο που παντα με κερδιζει ειναι το μεταβατικο σημειο περιπου απο το 6:10 μεχρι το 7:15, λογω του ασυμβατικου του χαρακτηρα. Εκει που μετα τα σολιδια και την εισαγωγη του βασικου ριφφ ξανα στο τραγουδι περιμενει κανεις να ακουσουμε το επομενο κουπλε, ξαφνικα εχουμε αλλη μια αλλαγη, πριν οδευσουμε στο τελος του τραγουδιου. Ο τροπος με τον οποιον μαλακωνει ο ηχος, επιβραδυνει ο ρυθμος και γλυκαινει η μελωδια, ειναι για μενα το πιο μαγικο κομματι στο “…And Justice For All”.
Χειροτερη στιγμη: Αν ημουν αυστηρος θα μπορουσα να πω η διαρκεια του τραγουδιου, αλλα επειδη οσες φορες και να το ακουσω δεν βρισκω ουτε ενα περιττο δευτερολεπτο, θα πω πως η χειροτερη στιγμη ειναι το οτι απο το 1989 και το τελος της περιοδειας για το τζαστιφορο (στην οποια περιοδεια παιχτηκε κατι λιγοτερο απο 200 φορες) επρεπε να περασουν 18 χρονια μεχρι να ξαναβρει τη θεση του ολοκληρο στο σετλιστ, παιχτηκε περιπου 90 φορες μεσα σε 7 χρονια (2007-2014), και πλεον εχουν να το παιξουν 4 χρονια. Πολλα εγραψα και κουρασα μεχρι και τον εαυτο μου. Η περιγραφη μου συναδει με το τραγουδι απο οτι φαινεται.
Seattle 1989
(Η φαση με το αγαλμα στις τοπ 10 live στιγμες Metallica ever + αψογος Hetfield + EET FUK)
Αθηνα, 2007
(αν δεν παινεψεις το αγαλμα στο σπιτι σου - οχι την Doris- θα πεσει να σε πλακωσει, μονο audio)
Μεξικο, 2012
(Οχι και η καλυτερη εκτελεση, αλλα ας βαλουμε μια τριαδα να εχουμε μεγαλυτερο δειγμα…)
Μοντρεαλ, 2014
(η τελευταια εκτελεση ως τωρα, Λαρς λαχαναγοριτης υπερτιμιος στα τυμπανα, γαματη εκτελεση και ηχαρα)
12 Likes
Ήθελα να το γράψω από το Blackened…
Τα τομ και το βαθύ του Lars σε αυτόν τον δίσκο είναι πιο “σκοτεινά” και “βαθιά”
Στο μόνο σημείο του δισκου που ακούγεται καθαρα το μπάσο είναι στο intro του Blackened 
…
Παρε καλυτερα ηχεια… κριμα 20 χρονια τωρα να μην εχεις ακουσει το μπασο 
(πασπαρτου απαντηση σε οποιον κανει το αστειο με την ελλειψη μπασου για 12χρονους που δεν ειναι καν αστειο)
Δηλαδή θες να μας πεις ότι στο μελωδικό κομμάτι του To live is to die εσύ ακούς το μπάσο lound and clear ασούμε?
Το οποίο μπάσο στο συγκεκριμένο σημείο κάνει μπαμ ότι είναι Cliff να τα λέμε κι αυτά…
1 Like
Το “πάρε καλύτερα ηχεία” αναιρεί αυτομάτως κάθε επιχείρημα, ο σκοπός είναι να ακούς σε/με όλα τα μέσα εξίσου καλά και καθαρά
Α υπηρχε επιχειρημα και το εχασα? Το “δεν ακουγεται το μπασο πουθενα εκτος απο την εισαγωγη του Blackened” ειναι επιχειρημα? Σορρυ το εχασα μαλλον. Σας αξιζουν τα fan made remixes που εχουν βαλει μπασο στον δισκο, τι αλλο να σας πω πια?
να σχολιασω κ να ρωτησω κ τη γνωμη σου για κατι. ως μεταλλιφαν, ποτε δεν καταλαβα πως ενας ντραμερ εχει writing credits. παρολα αυτα στο AJFA το τραγουδι, μονο εγω νομιζω οτι το ριφφ ειναι στα… ντραμς, κ το κιθαριστικο μερος γραφτηκε επανω τους? φοβερη δουλεια απο λαρς, χωρις το συγκεκριμενο ντραμιν το κομματι ειναι μισο
3 Likes
Ξέρουμε ότι είναι ο αγαπημένος σου δίσκος και δεν δέχεσαι και πολλή κριτική πάνω σ’ αυτό…
Δεν πιστεύω να βρίσκεις έναν σωρό λόγους για να δικαιολογήσεις το γεγονός ότι το μπάσο στο AJFA είναι στα τάρταρα, προσπαθώντας μάλιστα να μας πεις ότι αντικειμενικά το μπάσο είναι εκεί και απλά εμείς δεν μπορούμε να το ακούσουμε, ε;
Ισχύει αυτό που λες, το έχουν πει και οι ίδιοι οι Metallica, νομίζω ο Hetfield. Δε θυμάμαι που, αλλά είχα διαβάσει ότι ο Lars είχε φάει σκάλωμα με το intro του Run to the Hills, και ήθελε να κάνει ένα drum part αντίστοιχης λογικής, οπότε αυτό που έκανε είναι αυτό που ακούμε όλοι στο …and Justice for All.
2 Likes
2 Likes
Νομίζω ισχύει πάρα πολύ αυτό στους metallica γενικότερα. Σε μια συνέντευξη του ο papahet είχε πει πως ήθελε να “παίζει ντραμς με την κιθάρα” (θα βρω τη συνέντευξη και θα την ποσταρω) … αντίστοιχο παράδειγμα είναι το βασικό ριφ του judas kiss (το ριφ του κουπλέ) στο οποίο ο papa ριφαρει πάνω στα ντραμ του λαρς. Νομίζω και το βασικό ριφ και η γέφυρα του manunkind είναι χτισμένο πάνω στα ντραμς (η τουλάχιστον έτσι ακούγεται)
3 Likes
Νομιζω μας καλυψαν οι @furor και @g0dslayer πληρως. Τεραστια εμπνευση του Lars, μια απο τις πολλες στο δισκο.
Εκει που μαλλον δε συνεννοουμαστε πολυ καλα ειναι πως πρωτον, δεν υπαρχει ο ορος “αγαπημενος δισκος Metallica”, και δευτερον, πως δε θεωρω κριτικη το να πει καποιος οτι το τζαστιφορο δεν εχει μπασο, το θεωρω απλως ανακριβεια, και μαλιστα μεγαλη.
Ο λογος για τον οποιον δεν το θεωρω κριτικη, ειναι γιατι οι περισσοτεροι λενε πως το προτιμουν ακριβως οπως ειναι. Ειπαμε, το να ειναι το μπασο χαμηλα στη μιξη, ειναι εντελως διαφορετικο απο το να “μην υπαρχει μπασο” ή να “μην ακουγεται το μπασο”. Απο κει και περα, ο καθενας οπως το βλεπει, εγω ειπα και προηγουμενως, η ευκολη επιλογη ειναι το χιουμορακι, οπως ειναι και στην περιπτωση του “ο Λαρς ειναι αχρηστος ντραμερ”.
3 Likes
6 Likes
Γαμω τις δουλειές ο τυπάς
Συμφωνω.Και θα αλλαζα με χίλια τον ηχο του Hardwired σε Juctice.
Και αυτο το προτιμουμε οπως ειναι, αφηστε το ησυχο .
5 Likes