Στην συνέντευξη που έβαλα παραπάνω ο James είπε ότι είναι το πιο σκοτεινό του τραγούδι και μάλιστα οι στίχοι του βγήκαν εύκολα…
Να πω ότι στο Seattle 89 σε κάθε στίχο απ’ τα 4στιχα ανεβάζει το γδαρσιμο στη φωνή του και το γουστάρω απίστευτα…
4 Likes
δεν εβαλες αυτη την εκτελεσαρα ρε ;
Lars μπαινει καλυτερα και απο μετρονομο !
3 Likes
Την ξεχασα, αλλα για αυτο εχω εσενα! Παω να την προσθεσω, 17 εκδοσεις δεν ειναι αρκετες
1 Like
δεν είναι κατόρθωμα για ντραμερ αυτό ώστε να το αναφέρουμε. Αυτός είναι ο μετρονόμος όλη του τη ζωή. Αλίμονο δλδ
Το πρώτο βίντεο από California 1988 στα σπάει πράγματι
1 Like
Για τον συγκεκριμένο, είναι 
.
1 Like
Κατορθωμα ειναι επισης να βρισκεις να πεις αρνητικο για τον Lars ακομα κι εκει που δεν υπαρχει.
2 Likes
αν κατάλαβες αυτό πάσο και μπάσο
Γενικο σχολιο ηταν, καθως ειναι συχνο φαινομενο
Ο Λαρς δεν έχει ανάγκη υπεράσπισης!
Ο Λαρς μας εχει κι εμενα κι εσενα και τον μετρονομο στα παπαρια του!
2 Likes
Part 2
Part 3 πάρτε κι ένα Justice ΜΕ μπάσο…
στα δικα μου απειρα αυτια , οι εκδοσεις του τζαστις με “μπασο” , μου ακουγονται λες και “χανουν” σε ογκο.
πωςγκενενατο;
1 Like
Εγώ μετά τα rough mix που άκουσα δίνω ένα δίκιο στον Lars που χαμήλωσε το μπάσο αλλά δεν του δίνω δίκιο στο ότι το χαμήλωσε πάρα πολύ…
Εγώ ακούω μερικές φορές μια βαβούρα, μπορεί να φταίει και το mix ότι φυσικά δεν είναι το τελικό…
2:28 - 3:24
Οταν πλησιαζεις το χωρο του πανηγυριου και ακουγεται απο μακρια ο Χετφιλντ 
Ισχύει. Ήδη από τότε είχαν φτιάξει τρολοβιντεάκια όπως αυτό
1 Like
Πολύ ωραία συνέντευξη, είμαι στο μισάωρο και ήδη έχει πολύ ωραίες ατάκες όπως αυτή του James, “we wanted it to be tight as fuck, we wanted it to be precise, we wanted to punch you in the face”.
Πολύ ακριβές φαίνεται (αναδρομικά) η ατάκα του Kirk για την περίοδο 86-89 που υπήρχε αυτό το “short window” όπως είπε που πολλές μπάντες προσπαθούσαν να παίξουν πολύ πιο τεχνικά και “progressive”.
1 Like
Έχει κουράσει λίγο η συζήτηση για το μπάσο στο Justice.Για ποιο λόγο να πειράξεις έναν δίσκο που είναι έτσι και αλλιώς γαμάτος και με φοβερή παραγωγή?
Ευτυχώς ο Lars δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο.Μου θυμίζει το σκηνικό με την επανηχογράφηση του Demons Gate από τους Candlemass με τον Lowe στα φωνητικά , με την οποία γέλαγε ο κόσμος και έκανε τον Leif να πάρει την απόφαση να μην πειράξει όλο το Epicus γιατί θα ήταν έγκλημα.
4 Likes
Για μένα το One ήταν, είναι και θα είναι για πάντα η κορυφαία στιγμή των θεών. Ανεπανάληπτο τραγούδι, ακόμα και σήμερα μετά από μερικές χιλιάδες φορές που το έχω ακούσει μου προκαλεί ανατριχίλα και δέος…τελειότητα… Το One είναι το νο1 των Metallica.
3 Likes
Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Το άλμπουμ είναι αυτό που είναι -αρέσει δεν αρέσει.
Ειδικά για τους Metallica που έχουν τόσο στιβαρό ρυθμικό κιθαρίστα. Στη συνέντευξη εξηγεί με γλαφυρό τρόπο πως ο Newsted απλά τον ακολουθούσε σε σημείο που ο Hetfield του γύριζε επίτηδες πλάτη για να μη βλέπει τι παίζει και να δημιουργήσει μόνος του, όπως έκανε ο Cliff.
Το νέο στη συνέντευξη βέβαια είναι πως ο ήχος βγήκε έτσι όχι γιατί τον είχαν στο μυαλό τους ή ήταν μέρος του οράματος τους για το άλμπουμ. Απλά ήταν ο τρόπος να ακούγεται εκεί η ρυθμική, εκεί η μπότα κλπ ώστε ο καθένας να ακούει τον ήχο του. Με αποτέλεσμα να την πληρώσει ο Newsted.
Aπλά, ξαναλέω, μιλάμε για έναν ήχο στο μπάσο που απλά ακολουθούσε τη ρυθμική. Δε στέρησε πολλά από το αποτέλεσμα. Δεν υπήρχε ο Cliff Που έπαιζε τα δικά του, έδινε όγκο και πλουραλισμό…
Παράδειγμα επί του αντιθέτου είναι οι Sacral Rage λ.χ. (παράδειγμα που έχω πρόσφατο στα αυτιά μου) που έχουν ένα κιθαρίστα και το μπάσο αντικαθιστά τη ρυθμική όταν μπαίνουν τα lead σημεία. Αν μιλούσαμε για μία τέτοια περίπτωση, το να χαμηλώσεις το μπάσο στη μίξη θα ισοδυναμούσε με το να ακρωτηριάσεις το αποτέλεσμα. Θεωρώ λοιπόν αυτή την κουβέντα λίγο υπερβολική.
Ενδιαφέροντα και όσα λένε για το βίντεο και το radio edit στο One και το σκεπτικό τους. Είχαμε παλιότερα μία τέτοια κουβέντα με τον @Vic και νομίζω πως ρίχνουν πολύ φως.
1 Like