Ας κρατησουμε αλλο ενα ομορφο quote.
Μα εγραψες πως εχω γεμισει κοσμητικα επιθετα οποιον διαφωνει με την αποψαρα μου για τους Μεταλλικα (για τα αλλα τα προσωπικα σου δε μπορω να σχολιαζω πλεον, δεν καταλαβαινω γρι).
Ανυπομονω να διαβασω απο αλλους χρηστες που “στολισα” τα παραπονα τους, οταν με εχεις πει κωλομπατσο, κακεντρεχη, γεματο χολη, που ζηταω σεβασμο (!?) και πρεπει να κανω εμετο στο στομα μου με καθε λεξη μου.
1 Like
Μα εσυ απαντησες σε αυτα που εγραψα εμμεσως και επιθετικα ρε, wtf. Πραγματικα, δεν ξερω τι σκατα ζορι τραβας, αλλα για το καλο σου κοιταξε το. Εισαι ολη μερα σε ενα φορουμ και νομιζεις οτι σε βριζουν οταν δεν το κανουν.
Σε ποσα ποστ αφου με ξεχεζεις ολο το πρωι χωρις να σου εχω απευθυνει το λογο, θα μου γραψεις “αντε πολλη αξια σου εδωσα;” Για την ωρα το παλευεις.
Δε σας ειπα ρε φιλε τι πρεπει να γραφετε και να πιστευετε, ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΝΕΙΣ;
Αντε , ποτε ξυπναει ο Pantelis να ερθει να με μαλωσει;
Ρε, αληθεια δεν ειπα σε κανεναν ποτε τι να γραψει και πως, εγραψα την αποψη μου για το δισκο και την αλλαγη τους.
Ο ιδιος ο Alejandro μου πατησε καρδουλα, δεν ξερω τι σκατα επαθες. Αλλα αν δεν εισαι ο Ulrich, πραγματικα απορω με την εκρηξη.
Ρε φιλε πολυ προσβληθηκες για καφενειακη κουβεντα, δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να με ξεχεσεις για το παραπανω. Μηπως παιρνεις τους Μεταλλικα πιο σοβαρα απ οτι θα επρεπε, σε σημειο να επιτεθεις χυδαια σε ανθρωπους για να τους προστατευσεις την τιμη, απεναντι σε αλλους που τους αγαπανε (ω, η παρανοια);
Δεν εχω σπαμμαρει ρε φιλε, μου αφαιρεις το δικαιωμα να συζητησω οτιδηποτε ξεχεζοντας με για κατι ανουσιο.
Να στειλω πριβε, γιατι; Για να με βριζεις κι εκει; Δεν εχω ορεξη, αν σε βοηθαω να ξεσπασεις καντο απο εδω, ενα γαμημενο nickname ειμαι.
Απ’ τα γραφομενα σου παντως, δε φαινεσαι για ανθρωπος που γελαει υστερικα (αν και αυτο προβληματικο ειναι γιατι δεν το δικαιολογει η κουβεντα), αλλα για ανθρωπο που τρεμει απο τα νευρα του. ΧΩΡΙΣ. ΓΑΜΗΜΕΝΟ. ΛΟΓΟ.
Δεν παμε καλα… Τεσπα, συνεχιστε, προφανως το ανελεητο σπαμ και οι αναισχυντες προσβολες μου προς ολους τους φιλους των Μεταλλικα εδω και 2 μερες, ξεχειλισαν το ποτηρι.
Plot twist, η οπτικη μου: Μ’ εχεις ξεχεσει ολο το πρωι χωρις να σου εχω απευθυνει το λογο. Εχεις βαλει λογια στο στομα μου, εχεις κανει υποθεσεις για τη ζωη μου, εχεις αναφερει πως εχω προσβαλλει τους παντες εδω μεσα, ενω εγραψα οτι πιστευω οτι το εκαναν για τα λεφτα κυριως, με ωραια μουσικη ωστοσο.
Και θα ερθει ο Παντελος να μου πει “ελα κουρασες” ενω εχω ακουσει τα απιστευτα.
Παιδια με ξεχεσε και τα εσβησε ολα… Νιωθω παρα πολυ μπερδεμενος με αυτο που συμβαινει.
Δεν έχεις καταλάβει ότι για να γράφεις στο φόρουμ του πρέπει αναγκαστικά να συμφωνείς μαζί του? Αλλιώς είσαι τρόλ και τρως και κανά καντήλι άμα λαχει
πρέπει να βρούμε έναν τρόπο όταν ανοίγεις το φορουμ και βλέπεις Μεταλλικα , Χ,Ψ μπάντα --> 30 νέα ποστ , να προβάλλεται ένα tag που θα λέει " Δεν πέθανε κανείς και δεν κυκλοφόρησε νέο υλικό "
τι στον (μ)πουτσο πρωί πρωί .
5 Likes
Αυτο ρε μλκ !
5 Likes
Metallica - Harvester Of Sorrow
Το δευτερο απο μια ατυπη τριαδα βαριων και ασηκωτων σχιζοφρενικων συνθεσεων με τον εναν τροπο ή τον αλλο, το Harvester Of Sorrow, ειναι μαλλον το πιο κλασικο απο τα τρια, σιγουρα πιο πιασαρικο απο το Frayed Ends Of Sanity και πιο συμβατικο απο το The Shortest Straw.
Η αντιθεση του βαριου και ασηκωτου ηχου στις κιθαρες και της οργης στα φωνητικα με το εντελως αργοσυρτο και κοφτο riffing του τραγουδιου, δημιουργουν ενα εκρηκτικο μιγμα, με αλλο ενα πολυ μελωδικο και ροκαδικο σολο απο τον Kirk, και ενα απο τα πιο κλασικα outro στον δισκο.
Ισως το πιο πιασαρικο τραγουδι του δισκου, το οποιο μαλιστα εχει και την μικροτερη διαρκεια μετα το Dyers Eve. Επι πολλα χρονια το ειχα απωθημενο να το δω live, αφου ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια Metallica γενικα. Τελικα καπου το πετυχα (νομιζω το 2011).
Μαλιστα το Harvester Of Sorrow αποτελει το δευτερο single απο το …And Justice For All, και κυκλοφορησε με τα Breadfan και The Prince ως b-sides, δυο απο τις πιο αγαπημενες μου διασκευες απο τους Metallica (πιθανοτατα και λογω ηχου προφανως).
James: Εγραψε καταπληκτικη ριφφαρα (το βασικο ριφφ φυσικα μετα την εισαγωγη), το οποιο το πλαισιωσε με ενα σωρο κοφτα ριφφς (ενα απο αυτα θυμιζει το Bad Seed απο το Reload) και με τον ιδιο τροπο κολλησε και τους στιχους πανω στα κοφτα ριφφς. Αλλη μια κλασικη ερμηνεια στα φωνητικα απο τον James και your loss becomes my gain.
Lars: Οπως σε καθε τραγουδι στον συγκεκριμενο δισκο, δινει το κατι παραπανω. Και στην εισαγωγη, και στο χτισιμο αργοτερα, και κρατωντας το κοφτο και στακατο υφος του τραγουδιου καθ’ολη την διαρκεια, δινοντας ατμοσφαιρα με τα τομ οποτε χρειαζεται.
Kirk: Ενας απο τους λογους για τον οποιους ανεφερα το συγκεκριμενο τραγουδι ως το δευτερο μερος μιας ατυπης τριαδας τραγουδιων, ειναι και η ελλειψη lead σημειων περαν του σολο. Το συγκεκριμενο εχει φυσικα και καποια καθαρα ριφφς στην εισαγωγη και στο outro, αλλα γενικα ο Kirk δεν ειχε να κανει πολλα περαν του σολο.
Jason: Συντροφευει οπως πρεπει τα tribal τυμπανα του Λαρς σε μερικα σημεια του τραγουδιου, ενω κατα τα αλλα απλα δινει ογκο στις κιθαρες (που εχουν ηδη οσο ογκο πρεπει απο μονες τους).
Σολο: Ενα 10/10 στο κομματι του ηχου, αφου ο Kirk ακουγεται υπεροχα σε ολον τον δισκο και στα lead σημεια, και ενα 8/10 στο κομματι της συνθεσης, γιατι ενω ειναι καλο σολο, δεν ειναι οσο εκθαμβωτικο οσο αλλα στον ιδιο δισκο.
Στιχοι: Anger, Misery, you’ll suffer unto me… Ηδη ειχαν ξεκινησει απο τοτε τα απειρα νευρα και η αγωνια για τον Τζεημς, ο οποιος εκανε καμια 20ετια μετα την ιδρυση των Metallica για να ξεσπασει… αλλα στην συγκεκριμενη συνθεση (οπως αλλωστε σε ολα τα τραγουδια τους) βγαζει απο μεσα του ολα αυτα τα συναισθηματα, διηγουμενος μια ιστορια για child abuse και ξεσπασμα απο το παιδι που κακοποιηθηκε, μεγαλωνοντας μεσα στο μισος και χανοντας το μυαλο του.
Καλυτερη στιγμη: Το κοψιμο στη μεση το οποιο χρησιμοποιει ο Τζεημς ως ευκαιρια για να ριξει ροχαλα στα live. Περα απο την πλακα ομως, ο τροπος με τον οποιον μπαινει ξανα στους στιχους και φωναζει All have said their prayers, ειναι μαλλον η πιο πωρωτικη στιγμη του τραγουδιου. Απο αυτο το σημειο μεχρι ολο το outro, πεφτει πολυ headbanging.
Χειροτερη στιγμη: Ε μωρε τωρα… ξερω γω, θα βαλω το infanticide, που δε με τρελαινε ποτε ως ξεμπαρκος στιχος εκει προς το τελος.
Ας παμε στις ζωντανες εκτελεσεις, που ολοι γνωριζουμε με τι θα ξεκινησουμε…
Seattle 1989
(Live Shit προφανως, απο τα καλυτερα live ολων των εποχων)
California, 1989
(Ετσι για το ακατεργαστο και πρωτογονο της ιστοριας… Harvester Of Flanger)
Donington, 1991
(Για το awkward της μιξης που δεν ακουγεται ο κοσμος και νομιζεις οτι παιζουν σε αδειο γηπεδο)
Μοσχα, 1991
(Τι σχολιο να γινει, απλα μνημειωδης συναυλια)
San Di-fuckin-ego, 1992
(keep your eyes on Jason, he’s gonna show you what the fuck to do here)
Γερμανια Rock Am Ring, 2003
(Μπηκε για την κραυγη στο 0:30, αν και γενικα πολυ γαμω τις εκτελεσεις overall)
Detroit ORION, 2013
(Οχι πολυ καλος ηχος στο βιντεο, αλλα γεμιζω το timeline με διαφορες φασεις τους)
Live at BBC, 2016
(Κυριως για την φωνη Τζεημς που δινει ρεστα, αλλα πολυ χαμηλα ο ηχος ρε γμτ)
Las Vegas 2018
(Ηθελα να βαλω και της Πορτογαλιας απο το 2018 αλλα ειπα να βαλω μονο ενα απο την Worldwired)
11 Likes
και από big 4 Αθήνα
9 Likes
Συγγνωμη αλλα τουλαχιστον σημερα δεν εκανα κατι για να φαω τετοιο καντηλι. Ο αλλος με ξεχεζε κανα τριωρο, τα εσβησε, και μετα κανει λαικ σαυτους που λενε “λολ σπαμμαρεις”, εχοντας αφησει μονο τα ποστ μου στα οποια απορω για τι με βριζει καποιος αναιτια.
Ο ισαποστακιας (μονο οταν φταιει το κολληταρι) Pantelis αρχισε τα γελακια, βρωμαει η φαση. Σημερα δεν κουραστηκε ηταν ολα οκ.
Σήμερα όντως δεν κουράστηκα, γιατί έκανα skip τις πίπες σας, δεν τις διάβασα καν. Λειτουργεί 
.
3 Likes
Προφανως εκανες σκιπ τις πιπες μας, αν εφταιγα δε θα τις εκανες. Τελος παντων.
Αν εσύ νομίζεις ότι φταίει μόνο ένας, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Βολικό είναι να το πιστεύεις πάντως, δε λέω.
1 Like