Ναι οκ
1 Like
από τα τραγούδια που ζωντανά (κυρίως εκείνη την εποχή) γίνονται καλύτερα από τον δίσκο, ακόμα και με μια κιθάρα
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα εξελιχθεί και πως θα το χειριστούν, ειδικά με τον Hetfield και τον Hammett να έχουν υπάρξει στο πρόσφατο παρελθόν πολύ ξεκάθαρα ενάντια στο ticket scalping.
1 Like
Μαλλον δεν εκανες τον κοπο να διαβασεις την προταση του quintom που παρέθεσα.
Το τρειλερ του doc αναφορικα με τον τυπο που ανακαλυψε τους Metallica -αναμεσα σε αλλους- και τους υπεγραψε στην electra. Μιλουν μελη της μπαντας και πολλοι ακομα φυσικα. Ενδιαφερον και για την περιγραφη της αντεργκραουντ φασης της εποχης - παντα μεσα απο τα ματια του κεντρικου ηρωα βεβαια.
Υγ. Επισημανση για ομοφοβικους, ο τυπος ειναι ανοιχτα gay και η ταινια ασχολειται και με αυτο το μερος της ζωης του (και επισης, αντε γαμηθειτε κιολας).
Υγ2. Στο νετφλιξ διαθεσιμο
4 Likes
Giauto eipa pws to synetakses lathos
Μεγάλη μάστιγα στο εξωτερικό το secondary market στα εισιτήρια. Υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπιστεί και πρέπει οι μπάντες να το κάνουν. Από την πλευρά μας εμείς ως καταναλωτές, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι απλά να γράψουμε τους scalpers στ’ @@ μας, ώστε να βάλουν τα εισιτήρια στον πάτο τους 
. Δεν έχω ψωνίσει ΠΟΤΕ από secondary market.
4 Likes
Αυτό ακριβώς
Yeah, dolls of voodoo all stuck with pins
One for each of us and our sins
So you lay us in a line
Push your pins they make us humble
Only you can tell in time
If we’ll fall or merely stumble
But tell me, can you heal what father’s done
Or fix this hole in a mother’s son?
Can you heal the broken worlds within?
Can you strip away so we may start again?
Tell me, can you heal what father’s done
Or cut this rope and let us run?
Just when all seems fine and I’m pain free
You jab another pin, jab another pin in me
Mirror, mirror upon the wall
Break this spell or become the doll
See you sharpening the pins
So the holes will remind us
We’re just the toys in the hands of another
And in time the needles turn from shine to rust
But tell me, can you heal what father’s done
Or fix this hole in a mother’s son?
Can you heal the broken worlds within?
Can you strip away so we may start again?
Tell me, can you heal what father’s done
Or cut this rope and let us run?
Just when all seems fine and I’m pain free
You jab another pin, jab another pin in me
Yeah, jab it
Here come the pins
Blood for face, sweat for dirt
Three X’s for the stone
To break this curse a ritual due
I believe I’m not alone
Shell of shotgun, pint of gin
Numb us up to shield the pins
Renew our faith which way we can
To fall in love with life again
To fall in love with life again
To fall in love with life again
To fall in love, to fall in love
To fall in love with life again
So tell me, can you heal what father’s done
Or fix this hole in mother’s son?
Can you heal the broken worlds within?
Can you strip away so we may start again?
Yeah, tell me, can you heal what father’s done
Or cut this rope and let us run?
Just when all seems fine and I’m pain free
Jab another pin, jab another pin in me, yeah
No more pins in me, yeah
No more, no more pins in me
No more, no more pins in me
No more, no more, no more no, no, no
Για μένα ο πιο τίμιος μετά τους Lost in Vegas με reaction channel. Έχει ήδη ακούσει αρκετά κομμάτια metal αλλά και metallica γενικά εδώ και ένα χρόνο περίπου που κάνει reactions απλά τώρα έκανε όλο το kill em all και είναι απολαυστικό.
real science
Dave Mustaine (Megadeath)…wrote this music, and all the guitar work! One of the only good albums by them! When Dave left…no good music since!
Αχαχαχα ρε τα σχόλια μην τα διαβάζεις, είναι παράνοια 
1 Like
Συνήθως τα σχόλια είναι που αξίζουνε !
2 Likes
Ποτς γκενεν ατο? Αφού ο μπροεδρος έγραψε RTL και MOP
XEBI
6 Likes
Το συγκεκριμένο ακούγεται ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ live.
1 Like
Metallica - Dyers Eve
Και φτασαμε αισιως στο τελος ακομα ενος δισκου, ισως του καλυτερου δισκου των Metallica, και σιγουρα του πιο ακραιου απο πολλες αποψεις. Ο οποιος τελειωνει με το πιο ακραιο τραγουδι που εχουν γραψει μαλλον.
Οπως ισχυει για μια μεγαλη μεριδα τραγουδιων του τζαστιφορο, δε μπορω να ειμαι πολυ αντικειμενικος για ενα τραγουδι οπως το Dyers Eve, το οποιο ειναι τρελη αδυναμια, και στον δισκο, και για την μπαντα, αλλα και γενικοτερα. Η μπαντα μπαινει με τη μια στην ουσια, και απο τις τελευταιες νοτες του To Live Is To Die γινεται επιτηδες μια μεταβαση σε THRASH μεσα στα μουτρα σου.
Ετσι για τη φαση παρτε και κατι σαν σουπερ πρωιμο ντεμο (που με κανει να απορω γιατι δεν μπηκε ποτε αυτη η εισαγωγη στον δισκο…παρε και λιγο Harvester μεσα στη μεση):
Αν επρεπε να διαλεξω ενα τραγουδι για να τα διαλυσω ολα γυρω μου, εννοειται πως η επιλογη ειναι προφανης. Δεν υπαρχει κανενα Whiplash, κανενα Damage Inc, κανενα Battery, κανενα Fight Fire With Fire, υπαρχει μονο το ΝΤΑΗΕΡΖ ΗΒ , του οποιου ο τιτλος φαινομενικα δεν βγαζει κανενα νοημα, αφου Dyer σημαινει καποιος που βαφει ρουχα. Το μυστηριο δεν εχει λυθει ακομα, καθως ο James δεν εχει διευκρινισει ακομα τι σημαινει ο τιτλος, αν και οι στιχοι κανουν αρκετα προφανες τουλαχιστον το νοημα του τραγουδιου. Η πιο πιθανη εξηγηση ειναι πως υπαρχει και γραμματικο και ορθογραφικο λαθος, καθως το τραγουδι μαλλον επρεπε να λεγεται Dier’s Eve, αφου αναφερεται στην μητερα του James (και δεν ειναι το μονο).
James: Τα καταστρεφει ολα με την πιο οργισμενη, νευριασμενη, μαστουρωμενη και καυλωμενη ερμηνεια του, καταφερνοντας να μας κανει να πωρωνομαστε περισσοτερο με την φωνη του παρα με τις ανεπαναληπτες ριφφαρες που παιζουν σε ολο το τραγουδι, και θα μπορουσαν να δημιουργησουν δισκογραφιες για αλλα συγκροτηματα. Ειμαι υπερβολικος? Μπορει λιγο, αλλα απο την αλλη… μπορει και καθολου. Εχουν υπαρξει συγκροτηματα με δισκογραφιες βασισμενες σε λιγοτερα καλα ριφφς απο οτι σε αυτο το τραγουδι. 11/10 για την φωνη, 10/10 για τα ριφφς
Lars: Η πιο δυσκολη εκτελεση για τον λατρεμενο μας ντραμερ, ο οποιος εβαλε στοιχημα με τον εαυτο του και με ολους τους αλλους, και το κερδισε. Κατι τετοιες στιγμες των Metallica ειναι ο λογος που drummers ακομα και οπως ο Mike Portnoy αναφερουν τον Lars ως μια απο τις μεγαλυτερες τους επιρροες. 11/10 για το ντραμινγκ, 10/10 για το coolness
Kirk: Λες και δεν εφταναν οι σολαρες που εχει γραψει σε αυτον τον δισκο μεχρι τωρα, παει και βαζει κατι μελωδιες ο τυπος και κατι σολιδια, τα οποια μπορει συνολικα και να ξεπερνουν σε ποσοτητα οτι εχει προσφερει στα αλλα τραγουδια του δισκου, χωρις να υστερουν σε ποιοτητα, αφου καθε σολιδι και καθε lead σημειο απο το 3:35 μεχρι το 4:25 ειναι καταπληκτικο. 11/10 για τα κυριως σολιδια, 10/10 για τα μινι σολιδια
Jason: Δινει ογκο με το μπασο του και αυτο ακουγεται. 11/10 για οσους εχουν ανω του μετριου ηχεια και ακουνε το μπασο, 10/10 για οσους λενε οτι το μπασο δεν ακουγεται, γιατι ακομα κι ετσι τους ποναει.
Σολο: Τα παμε και πριν τι να λεμε τωρα οκ, το τραγουδι εχει 4 σολιδια μεσα σε 50 δευτερολεπτα (που μπορουν να θεωρηθουν και ενα σολο) τα οποια ειναι απο τα καλυτερα σημεια που εχουν γραψει οι Metallica μαζι με τις διακοπες και τα κοφτα ριφφς και οτιδηποτε αλλο τα συντροφευει
Στιχοι: Οργη απο τον James προς την μητερα του και την κωλοθρησκεια της, η οποια την απετρεψε απο το να αναζητησει βοηθεια μεσω της ιατρικης, και τελικα οδηγησε στον θανατο της το 1979, οσο ο James ηταν 16 χρονων. Η τραγικη ειρωνεια ειναι πως αν δεν ειχε πεθανει η μητερα του, οι Metallica ειναι σχεδον βεβαιο πως δε θα ειχαν υπαρξει ποτε, τουλαχιστον οχι οπως υπαρχουν αυτην την στιγμη. Δε μπορω να ταυτιστω ουτε κατα το ελαχιστο με τους στιχους, ομως νομιζω πως οι περισσοτεροι απο εμας μπορουν καλλιστα να νιωσουν μεσα στο πετσι τους την οργη και την απογνωση του Hetfield οταν φτυνει με τα redneck αμερικανικα του εναν στιχο οπως το “But damn you for not giving me my chance” ή το ΑΜ ΛΙΒΙΝ ΜΠΛΑΝΤΛΕΑ.
Καλυτερη στιγμη: Ο τροπος με τον οποιο ο Τζεημς λεει το Ripping στον στιχο “Ripping wounds in me that never heal”, μισο δευτερολεπτο που συμπεριλαμβανει ολο το ειναι του Hetfield σε μια λεξη.
Χειροτερη στιγμη: Η φαση που δεν το επαιξαν ποτε live μεχρι το 2004, δεκαπεντε ολοκληρα χρονια μετα την κυκλοφορια του.
Για να παμε στα λιγοστα και σπανια live (αλλωστε εχει παιχθει μολις 35 φορες απο το 2004 εως σημερα - τελευταια φορα το 2010, και προτελευταια φορα στο Madison Square Garden το Νοεμβριο του 2009 που ημουν μεσα 
)
Λος Αντζελες, Μαρτιος 2004
(πρεμιερα, κολασμενη εκτελεση βασικα παρολο που ηταν σε περιεργη φαση των Metallica αν και η φωνη αρκετα meh…)
Γαλλια, 2009
(απο το DVD τον Ιουλιο του 2019 - 10 χρονια πριν ημαρτον - μερος της World Magnetic Tour)
Νεα Υορκη, 2009
(ερασιτεχνικη ληψη με ανελπιστα καλο ηχο, και η φωνη του Τζεημς η καλυτερη και η πιο aggressive απο τις 3 εκτελεσεις που βαζω)
12 Likes