Ρε αυτοι δεν ειχαν κουραγιο ουτε παλαμακια μα βαρεσουν,το creeping death αναθεμα αν το ηξεραν
E άμα είσαι φασαίος κι έχεις πάει για το Unforgiven και το Nothing Else Matters πού να ξέρεις το Creeping Death. Δεν μου κάνει εντύπωση που δεν το ήξεραν.
Εμένα μου άρεσε πάντως που το 2010 στη Μαλακάσα οι Metallica είχαν δώσει πόνο με το Broken, Beat & Scarred.
1 Like
Metallica - Enter Sandman
Ουφ, τι να γραψει πλεον κανεις για αυτο το τραγουδι. Νεα δεκαετια, νεα μπαντα, νεοι στοχοι, νεα μεγεθη, νεος ηχος, νεα φαση γενικα στην καριερα τους. Οι Metallica εχουν “κατηγορηθει” παμπολλες φορες για “στροφη” που τους εκανε κατι διαφορετικο απο αυτο που ηταν, και που προδωσαν καποιον ιερο σιωπηλο ορκο που ειχαν δωσει στους οπαδους τους, ασχετα αν δεν εμειναν ποτε στασιμοι απο δισκο σε δισκο, και αν μονιμως δοκιμαζαν νεα πραγματα.
Το ηχητικο αποτελεσμα του Metallica ειναι αυτο που συμβαινει οπως πολυ σωστα περιεγραψε ο Νευτωνας πριν 333 χρονια οταν υπαρχει καποια δραση, αφου προκαλει την αντιδραση. Μετα απο 2 χρονια εξοντωτικων περιοδειων στις οποιες οι Metallica επαιζαν ενα σωρο πολυπλοκα και τεχνικα τραγουδια διαρκειας απο 7 εως 10 λεπτων, βρεθηκαν σε τελμα, ενω ταυτοχρονα ειχαν κουραστει και απο τα “πρεπει” που υπηρχαν στον χωρο του metal για τοσα χρονια, και ηθελαν να αλλαξουν σελιδα.
Ετσι προσεγγισαν την μουσικη τους με λιγο πιο straightforward δομες, προσελαβαν τον Bob Rock για να τους βοηθησει με την παραγωγη αλλα και να συμμετεχει ενεργα στην περιοδο της συγγραφης και των ηχογραφησεων, και αποφασισαν πως δε θελουν πλεον να γραψουν ενα σωρο μακροσυρτα τραγουδια. Το αποτελεσμα ακουγεται ηδη με τη μια απο το πρωτο τραγουδι του Metallica (1991), το Enter Sandman, που ειναι σχεδον σιγουρα το πιο αναγνωρισιμο τραγουδι τους παγκοσμιως.
Απο τις πρωτες νοτες καταλαβαινει κανεις πως προκειται για εναν δισκο στον οποιο εχει δοθει τεραστια βαση στον παραγοντα “catchiness” , στον ηχο, και στην αμεσοτητα των συνθεσεων. Η μπαντα φαινεται ετοιμη να κανει το τεραστιο μπαμ στον χωρο της σκληρης μουσικης (και το εκανε) μετα την τεραστια επιτυχια που γνωρισε με το One και το Justice For All.
Οποιος εχει δει το A Year and A Half In The Life Of Metallica (και για τους πιο τρου σε VHS χωρισμενο σε Part 1 & 2) μπορει να δει με παρα πολλες λεπτομερειες πως περνουσαν την καθημερινοτητα τους οι Metallica κατα τη διαρκεια των ηχογραφησεων αυτου του δισκου, που κρατησαν καπου 8 μηνες, αλλα και το τι ακολουθησε μετα.
Οσον αφορα το ιδιο το τραγουδι, αυτα που το εχουν κανει μνημειωδες ειναι προφανως το βασικο ριφφ κατα πρωτο λογο (που μαλιστα ειναι του Kirk ολως περιεργως), το χτισιμο στην εισαγωγη, οι στιχοι που ειναι μια παιχνιδιαρικη εκδοχη κλασικου αμερικανικου νανουρισματος, η γεφυρα με το ιδιο το νανουρισμα σε παραλλαγη, και φυσικα το ρεφρεν που ειναι απο τα πιο αξιομνημονευτα ρεφρεν σε ολο το μεταλ. Α ναι, και οτι στο wah pedal του Kirk ειχε κολλησει η κονσολα.
James: Αν και οχι οσο οργισμενος οσο στο Justice, η φωνη του εχει πλεον εξελιχθει πολλα επιπεδα απο τοτε που τραγουδουσε (ψιλοαθλια ε) στο Kill’Em All, και βαζει απιστευτα τεραστιο ογκο σε καθε τραγουδι. Το ιδιο ισχυει φυσικα και για το Enter Sandman, στο οποιο δινει ερμηνεια που πλεον ακουγεται καθημερινα σε χιλιαδες ροκ μπαρ της Αμερικης, ακομα και 28 χρονια μετα. Προφανως τεραστια συμμετοχη σε απειρα κιθαριστικα μερη στο τραγουδι, κι ας μην εγραψε (για αλλαγη) το βασικο ριφφ)
Lars: Μεγαλη στροφη και για τον Λαρς, ο οποιος ναι μεν παιζει πιο “απλοικους” ρυθμους στα τυμπανα, εχει βαλει δε τετοια βαρυτητα στο να ακουγεται κι αυτος ογκωδης και να γεμιζει το τραγουδι, που του δινουμε μεγαλο credit για την εξελιξη του ως drummer. Ο ρυθμος στο Enter Sandman ειναι ενα μεγαλο κλασμα του γιατι εκανε τεραστια επιτυχια αυτο το τραγουδι.
Kirk: Τα γαμησε ολα και οσοι λενε οτι ειναι πλεον δημοσιος υπαλληλος, ας θυμουνται οτι λογω ΕΝΟΣ ριφφ (οκ και μερικων σολο) που εγραψε σε αυτον τον δισκο, οι Metallica εβγαλαν παρα πολλα εκατομμυρια δολλαρια.
Jason: Πλεον ακουγεται το μπασο! Πολυ ωραιος, δινει ογκο κι αυτος (μια παραμετρος στην οποια εστιασαν πολυ στα 3 επομενα αλμπουμς μετα το Justice οι Metallica) και βοηθαει παρα πολυ στο groove του τραγουδιου, το οποιο το εκανε πασιγνωστο.
Σολο: Αυτο λοιπον λεγεται re-inventing yourself. Ο αγαπημενος μας Kirk ειχε ηδη ξεκινησει μια στροφη στην οποια χρησιμοποιουσε αρκετα το wah pedal στο Justice, αλλα στο Metallica ειπε να το παει 20 επιπεδα πιο περα, και πλεον ηταν η βασικη κινητηρια του δυναμη. Το σολο φυσικα παιρνει ενα ακατεβατο 10/10 γιατι πλεον κανενας μας νομιζω δε θα μπορουσε να φανταστει αυτο το τραγουδι με εστω και μια διαφορετικη νοτα στο σολο.
Στιχοι: Οκ αν και πιασαρικοι στο επακρον, προσωπικα (προφανως) δεν ταυτιστηκα ποτε με αυτους τους στιχους, αλλα ειμαι σιγουρος πως μαλλον για ενα σωρο εκατομμυρια αμερικανακια εφηβους οι στιχοι θα ηταν αρκετα πιο προσιτοι.
Καλυτερη στιγμη: Θα βαλω την εισαγωγη και τα τυμπανα του Λαρς που χτιζουν σιγα σιγα το βασικο ριφφ, μαζι με το βασικο ριφφ το οποιο με το που μπαινει αρχιζει και ασυναισθητα το headbanging.
Χειροτερη στιγμη: Η στιγμη που θα παιχτει στο επομενο live που θα τους δω, αφου πλεον αυτο το τραγουδι για μενα ειναι μονιμα στο skip σε καθε playlist και σε καθε live. Λεγεται τελμα και ειναι υπαρκτο.
Παμε και στα live γιατι εχουμε παμπολλα (αλλωστε ειναι το 6o πιο παιγμενο τραγουδι τους στην ιστορια τους)
Μοσχα, 1991
(1.500.000 ΚΟΣΜΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ - και φωνη Τζεημς απλα αψογη, αρχη της περιοδειας γαρ)
San Di- ΦΑΚΙΝ - Ego, 1992
(απο το ΜΥΘΙΚΟ πλεον Live Shit: Binge & Purge, φωνη Τζεημς σχεδον αψογη)
London, 1992
(Freddie Mercury tribute concert, απλα για την ιστορια και το respect)
Mexico City, 1993
(Μεξικο Σιτι. Η πρωτη φορα. Η καλη. Μονο audio. Κι αυτο απο το Live Shit. Απο τα CD.)
Texas, 1996
(Cunning Stunts, τι να λεμε τωρα. Για μενα μακραν η καλυτερη live εκδοση. Χαμος απλα.)
San Francisco, 1999
(Απο το S&M, επιτελους κατι διαφορετικο. Ισως απο τις πιο πετυχημενες εκδοσεις νομιζω)
Mexico City, 2009
(Η επιστροφη στο Μεξικο. Απο το Orgullo, Pasión, y Gloria DVD. )
California, 2016
(ακουστικη εκδοση και επιτελους κατι ακομα διαφορετικο, για ποικιλια. Πολυ πολυ ωραιο)
San Diego, 2017
(Γιατι ΗΧΟΣ. Γιατι στα γενεθλια μου προπερσι. Γιατι ηταν η χρονια που επισκεφτηκα το Σαντι Φακιν Εγκο. )
Kentucky, 2019
(γιατι ΗΧΟΣ ξανα. Και για την κραυγη στο 4:35 που θυμιζει Τζεημς του 1993)
Νορβηγια, 2019
(για να βαλουμε και κατι απο Ευρωπη, και γιατι καλοκαιρακι, μολις πριν 1 μηνα. Και γιατι ΗΧΟΣ ε.
Α και για τα 10 δευτερολεπτα του Frayed Ends)
11 Likes
Το μόνο λαθάκι στο αφιέρωμα είναι ότι στη Μόσχα είναι σχεδόν 1.500.000 κόσμος και όχι 500.000
3 Likes
Νταξ ρε φιλος εφυγε ενα ψηφιο να πουμε τα χασα απο τον πολυ τον κοσμο πως κανεις ετσι οριστε θα το διορθωσουμε για να μη χασουμε το μυριο των Ρωσων
3 Likes
Εγαμησαν στην Πραγα, τα ειπατε ολα, τελειος ηχος, κακος χωρος (αλλα το σωσαμε), πιο φλωρικο κοινο στην ιστορια, εξωπραγματικο show.
Κι εμεις παιδια απο κυπρο ειχαμε διπλα και καναμε λιγο το κεφι μας. Αντε και στα επομενα.
ΥΓ. Ενα no leaf clover το θελα 
Αλλα δε βαριεσαι
ΥΓ2. Ο Λαρς ειναι ο πιο αξιαγαπητος αμπαλος στη γη, συγκινιομουν ειλικρινα σε καθε πατατιά.
3 Likes
Χαχα σας πρόλαβα! 
9 Likes
Μόλις μπήκα να το ποσταρω 
1 Like
Και γαμώ τις κιθάρες ο Χαμετ , Ouija purple esp λογικά
1 Like
Ο Χαμετ ΓΑΜΗΣΕ γενικά…
Και ο ήχος ήταν τέλειος
Και ο χώρος χάλια. Πίσω στο Β μυριζε κάτι μεταξύ σκουπιδιών και κοπριάς.
Και το κοινό ξενερωτο.
Και σταρχιδιαμου όμως…
2 Likes
Στο 4:34 θα δείτε μια ελληνική σημαία! 
Πρωτον, ποσο γαμηστερη ειναι αυτη η εισαγωγη και πως που τι.
Δευτερον, να με συγχωρειτε για την εκφραση, αλλα ο Κερκ πρεπει να εχυσε καπου 3 φορες κατα τη διαρκεια του σολο. Οποιος λεει οτι αυτος ο ανθρωπος βαριεται ξερω γω ή οτι δεν κωλογουσταρει αυτο που κανει στους Metallica, δεν πρεπει να εχει ιδεα.
5 Likes
Όποιος το λέει σοβαρά…
Kirk υπερδραστηριος πάνω στη σκηνή, θα δοκιμάσει και κάτι διαφορετικό, γενικά δείχνει ότι περνάει πολύ καλά.
Απλά όταν κάνεις 8 χρόνια να βγάλεις δίσκο και δεν έχει γράψει ούτε ένα ριφφ ( δεν μας εξήγησε και τους λόγους που δεν έγραψε, απλά είπε μια φτηνή δικαιολογία - όσο φτηνό μπορεί να είναι ένα iPhone - μάλλον είχε οικογενειακά προβλήματα που δεν μπορούσε να τα διαχειριστεί ομαλά ) , το “πείραγμα” ανάμεσα στους μουσικοφιλους είναι αναμενόμενο!
3 Likes
Δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που να θεωρεί πως ο Hammett βαριέται / δε γουστάρει. Αλλά για χάριν τσακωμού με τοίχους ας πούμε πως το λένε όλοι
Καποιοι ζουν και κατω απο πετρες, τι να γινει τωρα
Καλά ντε, δεν είπα κάτι κακό. Απλά διαφωνώ πως ένας εκ των ιστορικότερων ροκ / μέταλ κιθαριστών κατηγορείται για βαρεμάρα ή αδιαφορία, ουδέποτε έγινε κάτι τέτοιο και η όποια συζήτηση για “άσχετους που λένε έτσι” είναι ψιλοάκυρη και στα πλαίσια πειράγματος όπως είπε ο drenie!
Οχι μωρε απλα καμποσοι χιλιαδες σε σχολια στο youtube, σε θρεντς στα επισημα φορουμς των Metallica, στο παρον θρεντ δεκαδες φορες και λιγοι ακομα. Ολα καλα. “Ουδεποτε κανενας”.
Όπως είπα και πάλι, μάλλον στα πλαίσια πειράγματος / γούστου είναι. Δεν είναι θέμα ασχετοσύνης το να μη σου αρέσουν οι Μετάλλικα ή ο Χάμμεττ και να προτιμάς κάτι άλλο.
Ο τύπος είναι πρώτη μούρη σε κάθε αφιέρωμα με κιθαρίστες και κιθαριστικά δίδυμα και στα live είναι χάρμα οφθαλμών (όχι πάντα αυτιών :P) , αν είναι δυνατόν να θεωρούμε πως λέγονται σοβαρά αυτά και να παίρνουμε θέση άμυνας 
Προχωράμε! Μπορείτε να επικεντρώνεστε στα δισεκατομμύρια θετικά σχόλια αντί να πολεμάτε τα χιλιάδες αρνητικά, ας πούμε Ποτέ δε θα πειστούν όλοι για το ίδιο πράγμα.
Δεν καταλαβαινω απο που προκυπτει το οτι δε με ενδιαφερει η συζητηση η δημιουργω ενταση ρε συ ομως. Εγραψα οτι ο Χαμμετ ειναι ωραιος και παγκοσμια αποδεκτος, μου απαντας για πετρες, για obssession για γηπεδα (!?). Μηπως ψαχνεις εσυ την ενταση οτι και αν γραψω οπουδηποτε;
Εφοσον εχεις τοσο τεραστιο θεμα μαζι μου, μπορεις να μη μου απαντας οπως εχεις πει χιλιες φορες οτι θα κανεις. Τα σχολια μου γινονται με καλη διαθεση, μη λυσσας.
Αντε, προχωραμε.
Ρε δεν πεταξα καμια σποντα, χαλαρωσε και διαβασε λιγο αλλιως!
Παμε παρακατω! Μην τα σβησεις αμεσα ομως ξεροντας οτι θα εκτεθεις - περιμενε λιγο να κρινει ο κοσμος αν προκαλεσα κατι και μετα σβηνουμε παρεα.
Το οτι αρπαζεσαι με οτι κι αν γραψω οπουδηποτε δεν ειναι δικο μου προβλημα, πραγματικα!