Ναι αυτό εννοώ
Στο Whiskey a gogo πήγες?
Όχι, 2-3 μέρη που ήθελα να πάω και δεν πρόλαβα ήταν το HQ, το Castro Valley που έχει αρκετά μέρη ενδιαφέροντος, ιδίως για τον Cliff και το Sausalito.
Τώρα βλέπω ποστ προηγούμενων ημερών -είπαμε, δεν ήθελα σπόιλερ- και ναι, το Master μαζί με το Sandman ήταν από τις κορυφαίες στιγμές και για μένα, ανώτερα του 1999. Δε μπορώ να πω το ίδιο για τα One, Ktulu, For Whom (που δεν άλλαξαν τις εκτελέσεις έτσι κι αλλιώς).
Συμφωνώ με επόμενο ποστ σου πάντως ότι τραγούδια τύπου Orion, Misery θα ήταν ταμαμ, έλα όμως που δεν τα έπαιξαν ούτε τότε. Αυτό που κατάλαβα από συζητήσεις είναι πως τους δόθηκε η ευκαιρία να ανοίξουν για το Crown Jewel της πόλης, έχοντας ήδη κλεισμένο το Ευρωπαϊκό stadium tour, μια προσφορά που δεν αρνείσαι με λίγα λόγια, απλά προσαρμόζεσαι, οπότε είχαν μόνο μερικές μέρες για να προετοιμαστούν και -σωστά για μένα- έδωσαν βάση στα πιο πρόσφατα κομμάτια τους.
Το Anesthesia το πρόσθεσαν α. λόγω Ray Burton (η χαρά της ζωής αυτός ο άνθρωπος -παρά την ηλικία του και τις αναποδιές που του έχει φέρει η ζωή) και β. λόγο του σολιστ που είναι φαν του Cliff (!) και πρότεινε ο ίδιος το αφιέρωμα αυτό, από κοινού με τον Rob, ο οποίος ακούγοντας το αποτέλεσμα επέμεινε να το πάει ο Scott Pingel μόνος του (δεν το κατεβάζω από το κεφάλι μου, αλλά από το review του So What εδώ).
Το πρώτο μισό μετά το Intermission πάντως είχε μαζεμένα πιο συμφωνικά μέρη και θα μπορούσαν να το σπάσουν λίγο. Νομίζω πως όσοι δείτε την ταινία ή το DVD θα συμφωνήσετε ότι τα Outlaw, Clover, Halo, TDTNC, Wherever, Puppets και Sadman ήταν τεράστια highlights. Η τριάδα UNIII, All Within My Hands και Anesthesia απλά ξεχωριστή.
Παρέλειψα να πω πως στο κοινό, μία κερκίδα παραδίπλα μου ήταν και ο Mike Bordin, καλός φίλος του Cliff που είναι απίστευτα down to earth και δε σταμάτησε να χαιρετάει κόσμο και να βγαίνει φώτο, δε χάλασε χατήρι σε κανένα.
Καλά οι Metallica δεν είχαν κάτι δύσκολο να προετοιμάσουν, ήμαρτον λίγο ε. Το να προβάρουν για 2 βδομάδες πέντε τραγούδια επιπλέον (όπως Orion, Misery, Unforgiven 1 και 2, Low Man για παράδειγμα) γίνεται πολύ εύκολα αν τους είχε ετοιμάσει ο άλλος ενορχήστρωση (που είχε άπλετο χρόνο), οι συναυλίες έχουν ανακοινωθεί εδώ και πολλούς μήνες. Απλά βαριούνται να μπουν πιο deep ακόμα και αυτό είναι οκ
Τέσπα πολύ μικρό παράπονο είναι, για να χουμε να λέμε.
ΥΓ. Καλά Sandman απλά όχι, για κανέναν λόγο, καταλαβαίνω γιατί “πρέπει” να το συμπεριλάβουν, αλλά δε μου άρεσε συμφωνικο καθόλου προσωπικά, ούτε το 1999 ούτε το 2019. Και το Μάστερ οκ καλύτερο μεν αλλά μεχ δε (!) Για τα αλλά που λες ναι, χίλιες φορές. Και τα Moth, Halo, Confusion, Sleeps τα γούσταρα πάρα πολύ. Ειδικά το Confusion.
Δε διαφωνώ επί της ουσίας. Και εγώ θα προτιμούσα να παίξουν το Misery αντί του Sandman λ.χ.
Αυτό που λέω είναι ότι η διαφοροποίηση του συμφωνικού μέρους στα Sandman και Puppets τα έκανε πιο ενδιαφέροντα για μένα και από τις εκτελέσεις του 99. Ειδικά το Sandman που οπότε παίζει σε τυπικό λαιβ αρχίζω και την κάνω προς την έξοδο, το synth μέρος του ΜΤΤ το έκανε πολύ πιο ενδιαφέρον άκουσμα.
Κάποια τραγούδια που δε διαφοροποιησαν (βλ. One, Bells, Ktulu) ήταν λίγο προφανές ότι δεν τα προβαραν μαζί με την ορχήστρα και ήταν κάπως hit or miss (πχ το Wherever ήταν άψογο στα αυτιά μου ενω στο Bells άκουγες μπάντα και ορχήστρα να είναι σε άλλο τέμπο που είναι λίγο ξεκάθαρο όταν ξέρεις ότι στα λαιβ το παίζουν γρηγορότερα). Σαφώς στην ταινία θα ακούγεται καλύτερα αφού θα πάρουν μέρη και από τις 2 βραδιές. Πολλά τα προβαραν μόνο με τους μαεστρους και synth, αν δεν κάνω λάθος έκαναν μόνο μια πρόβα με την ορχήστρα κάτι που δε συνέβη το 1999. Δε νομίζω δηλαδή να ήταν θέμα να τα προβαρουν μόνοι τους αφού έτσι κι αλλιώς το 1/3 του σετ δεν το ακουμπουσαν συχνά η έστω τα τελευταία χρόνια.
Σαν δικό μου παράπονο θα ήθελα από τα τραγούδια του 99 The Thing (ίσως η κορυφαία στιγμή του original S&m) και Bleeding Me, θα ζούσα χωρίς Moth, Memory (μόνος λόγος ύπαρξης το sing along που όμως ηταν ανατριχιαστικο) κλπ που η ορχήστρα απλώς συνόδευε και δε δημιουργούσε. Θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον ένα Dream No More πχ που δίνει περισσότερο χώρο στη συμφωνική.
Ακριβώς και για μένα, και φοβερή ερμηνεία του Het,
Επίσης συμφωνώ 100% μιας και είναι πολύ κοντά στο στυλ του Thingy κυρίως στο ρεφρεν γιατί στο κουπλέ την είδαν Alice In Chains
κ εδω για οποιον ενδιαφερεται
Κανενας? 11 χρονια απο το Death Magnetic. Κατα τη γνωμη μου πολυ καλος δισκος, οχι οσο καλος οσο το επομενο, αλλα σιγουρα πολυ καλυτερος απο τον προηγουμενο
Πλεον 11 χρονια μετα δε θεωρω οτι υπαρχει μετριο τραγουδι (αντε ισως το Cyanide) στον δισκο, αλλα ταυτοχρονα κατι δε μου κολλαει επισης… ισως αν ειχε αλλα 1-2 τραγουδια οσο εκπληκτικα οσο αυτο που ακολουθει στο βιντεο, να ανεβαινε ενα επιπεδο ο δισκος. Σιγουρα ειναι ενας δισκος που οι Metallica χρειαζονταν μετα το St. Anger.
Έχει 2-3 θεματάκια ο δίσκος,
- πολύ μεγάλα κομμάτια
- σχεδόν κανέναν ύμνο (ύμνο όπως το Halo On Fire, Moth Into Flame, Spit Out The Bone)
- πολύ ξερό ήχο και καθόλου δεύτερα φωνητικά (η διαφορά με το τι έκαναν στο Hardwired σε αυτόν τον τομέα είναι τεράστια)
Αλλά σε γενικές γραμμές είναι ένας καλός δίσκος, προσωπικό αγαπημένο το The Day That Never Comes
Το μόνο κακό είναι η παραγωγή και η έλλειψη των δεύτερων φωνητικών. Παραγωγικά δηλαδή είναι ψιλοdemo η φάση. Το άκουγα πρόσφατα και όλη την ώρα αυτό σκεφτόμουν. Ίσως ήθελαν να πετύχουν την oldschool thrash αισθητική. Αλλά αυτή επιτυγχάνεται με άλλους τρόπους. Κατά τα άλλα έχει τρελές κομματάρες μέσα.
Διαφωνω στο οτι δεν εχει υμνους.
Το All Nightmare Long για μενα ειναι ακομα και μετα το HTSD, υποψηφιο ως καλυτερο τραγουδι των Metallica σε αυτην την χιλιετια. Εχει φοβερες ριφφαρες, τελειο σολο, ενα απο τα καλυτερα ρεφρεν των Metallica γενικα, και εισαγωγαρα.
Και ενα θετικο που εχει για μενα το Magnetic ειναι το instrumental, το οποιο ειναι αρκετα underrated.
Και αλλο ενα θετικο η πληθωρα καταπληκτικων ριφφς. Δεν υπαρχει τραγουδι χωρις ριφφαρα. Δε μπορω να πω το ιδιο για το HTSD (που εχει αλλα πλεονεκτηματα, πολλα, αλλα δεν εχουν ολα τα τραγουδια ριφφαρες)
Έχει ριφφαρες προφανώς απλά υπάρχει μια νοοτροπία copy/paste ακόμα και στο All Nightmare Long, το οποίο όντως είναι κομματάρα.
bow down…
Το καλύτερο ρεφρεν του δίσκου;
παίζει να είναι ένα από τα καλύτερά τους γενικότερα
Το magnetic με την παραγωγή του htsd θα ήταν άλλος δίσκος. Καταρχάς δεν έχει κακό κομμάτι μέσα όπως το htsd.
Άμα δεν είναι ύμνος το unforgiven 3 τότε ποιο είναι?
ποιο κομματι του HTSD θεωρεις κακο ?
(για την παραγωγη , δικιο εχεις)
και σε αυτό έχει δίκιο, δηλαδή Cyanide>>> Manunkind, Am I Savage, Murder One
περι γουστου…
ManUNkind κομματαρα
Am I Savage + Murder One ισως τα πιο αδυναμα του δισκου , δεν σημαινει οτι ειναι και κακα κομματια.
Το Cyanide εχει πολυ ωραιο groove αλλα καπου δεν ¨δενει το γλυκο"
Τι να πει το Invisible Kid δηλαδη