φαντάζομαι εννοείς τα τραγούδια και όχι όλο το live σε βίντεο…
1 Like
Ε ναι σε mp3.
Μας τελείωσαν τα MetallicaMondays?
Οντως, κανονισε το live που ειχαμε παει 
3 Likes
Ημασταν μεσα με Παντελαρο 
Σε αλλα νεα α ρε Φιντελμαν τι ηχο τους εχεις φτιαξει μωρε σε καθε περιβαλλον πλεον, στουντιο λαηβ κτλ:
Κρατα το μαλλι κοντο ρε βλαχο, κρατα και το μουστακι, μονο ετσι γαμας, ειναι η ρωμη σου πλεον αυτο το λουκ εδω και 25 χρονια. Ο Κερκ το γαμησε το σολο στο Unforgiven, το επαιξε χειροτερα ισως απο ποτε 
Αλλα τουλαχιστον ειχε ωραιο ηχο στην κιθαρα. Μετριο το Roam, δεν ξερω γιατι το επαιξαν τοσο πιο αργα. Πολυ ωραιο το All Within My hands.
4 Likes
Ο ήχος πραγματικά είναι γελοίος, ήμαρτον δλδ, καλύτερος και από playback 
Επίσης στα σχόλια…
Λέει ο ένας: Why do they continue to try horrible songs down our throats when they have so much better songs to play?
Απάντηση: … Because you touch yourself at night and make the little baby Jesus sad…
Αχαχα θεός!!
7 Likes
υπάρχουν και αυτά τα βιντεάκια
2 Likes
Αφου εισαι γλομπος,φαινεσαι απ το χιλιομετρο 
ενδιαφέρουσα συνέντευξη, θα βγαίνουν κομμάτια λογικά τις επόμενες μέρες
1 Like
Το μεγαλύτερο κομμάτι στο γαλαξία 'tallica
3 Likes
Ισχύει!
1 Like
Με κίνδυνο ο κοντός Δανός επιχει- ε, ντράμερ ήθελα να πω να με πετάξει στου δρόμου την άκρη με ένα σωβρακο και μόνο μετά τη μήνυση που θα μου κάνει καθώς άκουσα πειρατικά το άλμπουμ, θα εκφράσω κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το εγχείρημα.
Καταρχήν, απ’οπου και να το δούμε, η αγαπητή τετράδα βρίσκεται σε τρελή φόρμα, λειτουργεί άψογα το κουαρτέτο αυτό, φαίνεται ότι η ομάδα είναι δεμένη και τολμώ να πω ότι η όλη απόδοση, στάζει κ@βλα και αυτό φαίνεται. Γενικότερα, επιβεβαιώνεται η άποψη ότι στην περιοδεία του Hardwired, το κουαρτέτο ξύρισε κόντρα και έδωσε και τα μυαλά στο χέρι και αυτό το πράγμα, ειναι ολοφάνερο. Είναι ολοφάνερο ότι η ομάδα το’χει, it’s firing in all cylinders. Είναι ασύλληπτο το πως τα Thorn Within, Memory Remains κανουν την περίοδο 1996-1997 να μοιάζει με χθες, ακούγονται εξίσου φρέσκα, ακόμα και τώρα και ομολογώ ότι μου έκανε εντύπωση η πιστότητα με την ηχογραφημενη studio Version και στην απόδοση των κομματιών καθώς επίσης και στον ήχο, ακουγόταν λες και άκουγα τις original εκτελέσεις. Ειδικά ο ήχος των drums, ακούγεται πιο Load/Reload από ποτέ, ειδικά η μπότα και ομολογώ ότι ο ήχος των ντραμς, μου άρεσε πολύ περισσότερο εδώ απ’οτι στο Hardwired, εκεί μου έδιναν μια λίγο πιο πλαστική/ξερή αίσθηση. Μιλώντας όμως για τον ήχο των ντραμς κάτι το οποίο σχετίζεται και με την παραγωγή, έχω να πω το εξής.
Το θεωρώ αδιανόητο η παραγωγή της περιόδου από το Black Album και μετά να είναι κτηνώδης με μόνο τέσσερα άτομα να απαρτίζουν το team ενώ εδώ και με ολόκληρη συμφωνική από πίσω, να μην έχει η παραγωγή όγκο. Εκτός αν συμβαίνει επειδή ούτως η άλλως η συμφωνική έχει όγκο στην ένταση οπότε, έπρεπε να βρεθεί η μέση λύση γιατί μια συμφωνική ορχήστρα, όταν παίζει φόρτε σε ένταση, φτάνει άνετα τα 110-120 db, στάθμη έντασης την οποία παράγει και η οποιαδήποτε ροκ/μέταλ συναυλία. Οπότε με αυτό το δεδομένο, η αλήθεια είναι ότι η παραγωγή, δεν μου φαίνεται αρκετά ογκώδης με βάση αυτά τα δεδομένα.
Επίσης, δε λέω ότι είναι άσχημο το όλο εγχείρημα, να το ξεκαθαρίσω αυτό. Αλλά όπως ανέφερε και ένας συνφορουμιτης πιο πρίν, η αλήθεια είναι ότι η συμφωνική δεν προσθέτει και πολλά στην εμπειρία των κομματιών. Καλώς η κακώς, τα κομμάτια αυτά, δεν έχουν γραφτεί με σκοπό να ερμηνευτούν από μια φιλαρμονική ορχήστρα και αυτό νομίζω είναι εμφανές σε αυτό το εγχείρημα. Δηλαδή, εφόσον ας πούμε κομμάτι όπως το One για παράδειγμα, ξεκινάει ήρεμα και όσο προχωράει κλιμακώνει, δεν νομίζω η ορχήστρα να πηγαίνει πιο ψηλά την κλιμάκωση. Θέλω να πω, ήδη με έχει συνεπάρει η ένταση την οποία έχει χτίσει το κομμάτι, δεν χρειάζομαι και τις δοξαριές από πάνω από όλο αυτό για να χτιστεί παραπάνω ένταση, ήδη την βιώνω από το κομμάτι το ίδιο. Θέλω να πω, φορτώνεται παραπάνω πράγματα το κομμάτι χωρίς να υπάρχει λόγος, τις θεωρώ αχρειαστες αυτές τις προσθήκες στην ενορχήστρωση. Δεν έχω θέμα με την κλασική μουσική, ίσα ίσα. Απλά το συγκεκριμένο εγχείρημα κάπως δεν μου κάθεται. Γενικά, έχω την εντύπωση ότι άκουγα δύο ξεχωριστές μπάντες να παίζουν απλά μαζί, δεν μου έδωσε την αίσθηση ότι ήταν μια ενιαία ομάδα η συμφωνική μαζί με την τετράδα. Φάνηκε σαν να ήταν εκτός τόπου και χρόνου μεταξύ τους.
Και συν τοις άλλοις, κομμάτια όπως το Master Of Puppets, One, The Day That Never Comes, έχουν ένα ιδιαίτερο στυλ, έχουν το στυλ της αλητειας, του δρόμου, της αγριάδας, είναι του αλωνιου κοινώς. Δεν μπορούν λοιπόν με μια συμφωνική ορχήστρα να μπουν έτσι ξαφνικά στα σαλόνια, επειδή έχουν φορέσει τα καλά τους, τα επίσημα τους, τα κουστούμια τους. Δεν γίνεται αυτό το aggression των κομματιών αυτών να αποδωθεί με τρόπο που να απευθύνεται σε κουστουμάτους. Αυτά είναι για την αλητεία του stage, του γηπέδου, του καταγώγιου, δεν απευθύνεται στην εκάστοτε Μαντάμ Σουσού που υπάρχει εκεί έξω, απλά ΔΕΝ γίνεται. Κοινώς, θα προτιμούσα μια συλλογή των καλύτερων live εκτελέσεων από την περιοδεία να κυκλοφορήσει για να γουστάρουμε όπως πρέπει τους Metallica, με την αλητεία τους, την αγριάδα τους, την αγαρμποσύνη τους, δεν χρειάζονται σιγαστήρες και περιοριστές
Του λύκου ακόμα και προβιά να του φορέσεις, θα συνεχίσει να είναι λύκος, δεν θα αλλάξει η φύση του…
1 Like
Δεν το έχω ακούσει ακόμα, βασικά δεν το κατέβασα καν, η αλήθεια είναι ότι την θεωρώ μια αχρείαστη κυκλοφορία όταν ήδη υπάρχει το πρώτο S&M το οποίο δεν ακούω ποτέ. Σίγουρα έχω να το ακούσω ολόκληρο 20 χρόνια.
Αν θα το πάρω; Ε ναι ρε διάολε
3 Likes
Ούτε πρώτη 30αδα. Και κακή έκδοση. Λείπει ΠΟΛΥΣ όγκος (όπως πολύ σωστά ανέλυσε κι ο φίλος από πάνω), που είναι το ένα μεγάλο ατού του συγκεκριμενου τραγουδιού.
Γενικά και στο πρώτο εσενεμ και στο δεύτερο εσενεμ, πολύ φοβάμαι ότι μόνο με audio δεν γίνεται η δουλειά. Η φύση και των δύο είναι να τα απολαμβάνεις και με εικόνα, αλλιώς χάνουν πολύ.
Πάντως όσον αφορά το εσενεμ 2, έκαναν πολύ ωραία προσπάθεια να το κάνουν ενδιαφέρον, με όλες τις νέες εκτελέσεις, και έπρεπε και περισσότερο κατά την γνώμη μου. Τεράστια χαμένη ευκαιρία για Misery, To Live, Orion, και αρκετά αλλα.
Σε αλλα νέα:
1 Like
Εννοεις προφανως το φορτηγακι του θειου του Hetfield, με δυο-τρεις κοντοκανες στην καροτσα. Και με αρκετες πιτσες, αρκετα χοτ ντογκς και αρκετες μπυρες. Δεν ακουγεται ασχημη ιδεα για $20.
1 Like
1 Like
Τιμιος Λαρσαρος ρε, αποθεωνει τη μεγαλυτερη rock ‘n’ roll μπαντα του συμπαντος, δηλαδη τους AC/DC των '70s!
3 Likes
Αυτο θα ηταν το ονειρο ναι, αλλα βολευομουν και με 3-4 γνωστους νοματαιους απο δω μεσα
1 Like