Metallica - Wherever I May Roam
The sitar (English: /ˈsɪtɑːr/ or /sɪˈtɑːr/; सितार, Punjabi: ਸਿਤਾਰ, sitāra pronounced [sɪˈtaːr]) is a plucked stringed instrument, originating from the Indian subcontinent, used in Hindustani classical music.
Και καπως ετσι ξεκιναει η τραγουδαρα που αποτελει το διαχρονικα αγαπημενο μου τραγουδι απο το Black album. Εχω περασει και την φαση Sandman (μονο στις αρχες), την φαση Unforgiven και σιγουρα την φαση Sad But True (μαλλον το δευτερο πιο αγαπημενο μου διαχρονικα), αλλα η αγαπη που εχω για το Wherever I May Roam ειναι εντελως ξεχωριστη.
Το τραγουδι του γυρολογου, του βαγκαποντη, του ταξιδιωτη. Το τραγουδι ξεκιναει με την πλεον υπερκλασικη εισαγωγη με το sitar, που οταν ακουγεται σε καποιο ροκ μπαρακι συνοδευεται απο ενα “ωωω” απο τους θαμωνες. Στη συνεχεια εχουμε τα πιασαρικα κουπλε με τον κολλητικο ρυθμο που εχει βαλει ο Λαρσαρος, το πωρωτικο ρεφρεν που επαναλαμβανεται γυρω στις 1000 φορες στο τελος, και τα αλλεπαλληλα σολιδια απο τον Κερκ, ενω συνολικα το τραγουδι θα μπορουσα να το χαρακτηρισω ως αυτο με τον πιο μεγαλειωδη και επικο χαρακτηρα στον δισκο.
Το Wherever I May Roam κυκλοφορησε ως 4ο single απο το Black Album τον Οκτωβριο του 1992, και χαρακτηριζει πληρως την ζωη των Metallica απο το 1991 εως και το 1994, διαρκεια κατα την οποια ουσιαστικα περιοδευαν σχεδον ασταματητα για 3 χρονια. Αν και η World Magnetic ηταν επισης μια μεγαλη περιοδεια, νομιζω πως η επομενη φορα που το εκαναν αυτο για τοσο μεγαλη χρονικη διαρκεια (με μικροτερη συχνοτητα στις συναυλιες βεβαια) ηταν στην Worldwired περιοδεια, απο το 2016 εως το 2019.
James: Μιας και οπως ειπα αποτελει το αγαπημενο μου τραγουδι στο Black Album, δε θα μπορουσα να μην λατρευω την ερμηνεια του James στο συγκεκριμενο τραγουδι, οπως επισης φυσικα και τα riffs που εχει γραψει. Ενα απο τα τραγουδια που θετουν υποψηφιοτητα ως το τραγουδι με τα περισσοτερα YEAH κατα την διαρκεια του, θα ειχε ενδιαφερον να δουμε ποιο αξιζει αυτην την διακριση. Η βελτιωση στην φωνη του James και στο ευρος της ειναι ολοφανερη, και στο συγκεκριμενο τραγουδι βλεπει κανεις πως μπορει να γινει πιο θεατρικος απο οτι ηταν σε ολα τα 80ς.
Lars: Το ταμπουρο αγκομαχα οπως σε ολον τον δισκο, αλλα οχι χωρις λογο. Για μια ακομα φορα στον δισκο αυτο κραταει ενα σταθερο και πολυ βασικο tempo, γεμιζοντας ομως οπως παντα τον ηχο με μικρες τσαχπινιες οπως αρμοζουν στο τραγουδι. Η παρουσια του Bob Rock του εκανε μεγαλο καλο σε αυτον τον παραγοντα.
Kirk: Μιλαμε για ενα τραγουδι που χαρακτηριζεται πολυ περισσοτερο απο τις μελωδιες, κιθαρες με καθαρο ηχο, σολιδια, lead περασματα και λιγοτερο απο το riffage, ο Kirk προφανως κανει ακριβως αυτο που πρεπει, που δεν ειναι και πολυ δυσκολο, αφου προκειται για μια πολυ εξυπνη μεν, απλη δε, συνθεση.
Jason: Ενα απο τα τραγουδια στον δισκο στα οποια ο Jason μεγαλοπρεπει. Το μπασο ακουγεται δυνατα και πεντακαθαρα και δινει τον απαραιτητο ογκο στο τραγουδι, ενω γεμιζει τα σημεια στα οποια δεν ακουμε βαριες κιθαρες καταλληλα.
Σολο: Βαριεμαι να ψαχνω τι εχω γραψει στο παρελθον για να μην γραφω τα ιδια, απλα ας πουμε πολυ λιτα και απεριττα πως το συγκεκριμενο σολο του Kirk ειναι στα 10 αγαπημενα μου σολο του, και πως ξερω να το σφυριζω αλανθαστα, οποιος θελει ηχογραφηση σε mp3 χρεωνω $0.30. Ενα ακομα πραγμα που ανεβαζει το (καθε) σολο ειναι φυσικα η ενορχηστρωση στο background, η οποια εν προκειμενω δινει ακριβως αυτο που πρεπει, ειδικα με το κοψιμο στην μεση του.
Στιχοι: Η Ταξιδιαρα Ψυχη των Metallica. Αν και το πιο σωστο θα ηταν να πουμε πως εκεινο το τραγουδι απο τις Τρυπες ειναι το Wherever I May Roam τους. Ενας απο τους λογους για τους οποιους ταυτιζομαι πολυ με αυτο το τραγουδι ειναι γιατι παντοτε λατρευα τα ταξιδια, τους νεους προορισμους, το να ανακαλυπτω μερη, και το να μπορεσω να ζησω εμπειριες σε εναν αλλον τοπο, κατω απο διαφορετικα wandering stars, και αν και δεν το εχω επιτυχει οσο θα ηθελα, σιγουρα το εχω κανει αρκετα.
Καλυτερη στιγμη: Ολο αυτο το σημειο:
And the earth becomes my throne
And the earth becomes my throne
I adapt to the unknown, under wandering stars I’ve grown
By myself but not alone, I ask no one
And my ties are severed clean
The less I have the more I gain, off the beaten path I reign
Rover, wanderer, nomad, vagabond
Call me what you will, WHAT YOU WIIIILLYA
Χειροτερη στιγμη: Το σημειο σε καθε συναυλια που παιζουν το Sandman χωρις να εχουν παιξει το Roam.
Για να παμε και στα live.
San Diego, CA 1992
(αλλο ενα απο τα Ζωντανα Σκατα: Κραιπαλες και Κωλοτρυπιδια - ελευθερη μεταφραση)
Mexico City 1993
(ξανα απο τα Ζωντανα Σκατα: Σομπρερος και Μπουρριτος. ΑΗ - ΑΣΚ - ΝΟΟΟΥΑΝ, η καλυτερη εκτελεση μονο και μονο γιατι εχει στο 5:40 το ΓΙΕΑ ΓΙΕΑ ΓΙΕ ΑΧΑΧΑΧΑ και στο 6:07 το ΧΟΥΙ)
American Music Awards, Los Angeles 1993
(Γκλορια Εστεφαν 
, Τζεησον ξουρας, φωνη Τζεημς αρχιζει να σπαει, κακος ηχος)
San Fransisco, CA 1999
(απο το πρωτο S&M, για μενα απο τις πιο πετυχημενες εκτελεσεις)
Rome, NY 1999
(εναμιση μηνα αφου τους ειδαμε Ελλαδα, Woodstock Festival, ωραιες εποχες)
Mexico City, 2009
(ακομα μια επιστροφη στο Μεξικο Σιτι, και σας γ$@αμε το εκει που ακουμπατε το κεφαλι σας)
Denver, CO 2017
(παμε στην Worldwired, η βελτιωση στην φωνη του James απο το 2009 και μετα ειναι τρομακτικη, Κερκ τα ισοπεδωσε ολα με το σολο και μπορει και να εκσπερματωσε λιγο, Λαρς ξανα cool AF)
Cleveland, OH 2019
(στην βρωμοπολιτεια με τους χωριατες τους κωλοβλαχους και τους ψεκασμενους, αλλα θα το βαλω γιατι και οι 4 ηταν εξαιρετικοι, με καλυτερο τον Kirk που επαιξε ΑΚΟΜΑ καλυτερα το σολο και γιατι μπορειτε να ακουσετε το κοινο να φωναζει wander, wander, WANDER στο αντιστοιχο σημειο 5:18)
San Fransisco, CA 2019
(απο το S&M 2, μονο ηχος προφανως, ετσι για την πληροτητα, και γιατι μπορω, και γιατι γαμαει)
)
