Μetallica

Groups & Artists
#17035

Είπα εγώ ότι άλλες μπάντες το ζηλεύουν;

Είπα ότι για μένα (ναι για μένα) γαμει δισκογραφίες.

Θες να πω παραδείγματα;

Άπειρα.

Από άλλες πιο αδιάφορες νιου μετσαλ μπάντες (αφού αυτό το περιτύλιγμα έχει) μέχρι κλασικές μεταλ μπάντες που δεν μου λεει τίποτα ούτε η υποτιθέμενη “αποδεκτή” δισκογραφία τους, ούτε η συνέχεια (στο ίδιο στυλ συνήθως) αυτής.

Προτιμώ να ακούω τα ριφφς του papaHet (δεν μπορώ να ακούσω ολόκληρο τον δίσκο, σπάνιες περιπτώσεις κυρίως ως αγχολυτικό - παίζει ρόλο και σε τι φάση είσαι ψυχολογικά).

Ναι θα ακούσω πχ φραντικ, σαμ καϊντ οφ μονστερ πιο ευχάριστα από οποιοδήποτε τραγούδι των Manowar ή από mudvayne ή από οτιδήποτε μυρίζει τυριλα.

Υ.Γ. κανένα θέμα δεν έχει η παραγωγή. ήθελαν να το βγάλουν έτσι άσχημο, δύσκολο. Τώρα αν ήταν πετυχημένο ή όχι είναι άλλο θέμα.

Είναι για μένα δείγμα τέχνης, αναζήτησης.
Μην αναφέρουμε τώρα το τι σκουπίδια γουστάρει ο καθένας.
Εγώ αυτό το σκουπίδι το προτιμώ από τα σκουπίδια άλλων (και ας μη δέχεστε μερικοί ότι είναι σκουπίδια).

3 Likes
#17036

Εντάξει δε θα το συνεχίσω, φτάσαμε στο “ναι είναι σκουπίδι αλλά εσείς ακούτε πιο σκουπίδια”, εγώ για άλλο λόγο ρώτησα, όλα καλά.

#17037

Δεν ξέρω που θες να το πας .

Είναι μη αποδεκτό να θεωρώ σκουπίδι ότι έχουν βγάλει οι manowar από το 92 και μετά;

Συνεχίζεις να βάζεις λόγια στο στόμα μου.

Δεν έγραψα ότι είναι πιο σκουπίδι.

Γράφω ότι είναι σκουπίδια (για μενα) πράγματα που πιθανόν ακούς.

Αν θέλουμε να είναι όλα μέσα σε κάποιο πλαίσιο , δεν θα συμφωνήσουμε.

2 Likes
#17038

Ρε παιδιά, νόμιζα ήταν προφανές ότι ρώτησα να μου πείτε για μπάντες που σας αρέσουν. Πχ, να πω εγώ ότι την απόδοση των Γκοτζίρα στα λάηβ πολύ θα τη ζήλευαν οι Μάστοντον. Αυτό, όταν λέτε ότι το στανγερ γαμάει δισκογραφίες τι εννοείτε. Τώρα αν είναι να πω κι εγώ ότι γτπ οι μανογουορ αλλά τουλάχιστον καλύτεροι από το να ακούω Βέρτη, ε οκ, ναι, τι.

#17039

Η πρόταση “το Φραντικ γαμάει δισκογραφίες” είναι μια υπερβολή που ειπώθηκε μόνο ως αντίδραση στην (πιο ακραία) υπερβολή τύπου “το St. Anger είναι για 2 στα 10”.

Καλά έκανε και το είπε ο (gamaei kai) drenie.

Στο live που τους είδα πάντως, το κοινό γουστάρε πολύ με Frantic, όπως κι εγώ.

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να του αρέσει το Φραντικ, όμως η πουτσο-αντικειμενικοτητα που και καλά πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι είναι πολύ χειρότερη ως άποψη και πιο τοξική από κάθε υπερβολή που το εκθειάζει.

@YoungAtlas αν θέλεις μπάντα παράδειγμα συγκεκριμένο, πάρε από μένα τους Maiden. Προτιμώ το Frantic από το 95% των τραγουδιών τους. Το έχω ακούσει περισσότερες φορές. Το θεωρώ πιο καυλωτικο. Με νοιάζει το ότι υπάρχει περισσότερο. Δεν είναι πολύ δύσκολο ως concept.

1 Like
#17040

:joy: :joy: :joy: :joy: :joy: :joy:

Εγώ το πρώτο ποστ το έκανα για συγκεκριμένο λόγο, ούτε για να ποστάρει πάλι θιγμένος ο drenie ούτε για να θυμηθούμε ότι ο Quintom κοιμάται με Μέηντεν.

Για ποστς ανάλογα με αυτό ρώτησα:

Δε θα συνεννοηθούμε και δεν υπάρχει λόγος κιόλας, είπα από την αρχή ότι καλά κάνουν και γουστάρουν όσοι γουστάρουν, αλλά το

-το στανγερ θα το ζήλευαν πολλοί
-ποιοι;
-μη μου ζητάς ονόματα/ άπειροι/ οι ΜΑΝΟΓΟΥΟΡ

δεν μπορώ να το πάρω σοβαρά, συγγνώμη.

Peace όπως και να’χει, συνεχίστε :slight_smile:

#17041

Δεν σου ζήτησε κανείς να το πάρεις σοβαρά, ούτε έχουμε την απαίτηση. Για να μιλήσεις σοβαρά πρέπει να έχεις και αντίστοιχη θέληση.

Αν εσύ κουράστηκες επειδή με είδες να λέω ότι κοιμάμαι με Μεηντεν για 10η φορά, σκέψου πόσο κούραση είναι η θεώρηση ότι όλοι πρέπει να μισούμε το St. Anger αντικειμενικά, που την ακούμε για 1900η φορά.

Και όλα αυτά επειδή τόλμησε κάποιος να του βάλει 7.

Πέφτει τρελος πόνος από το πουθενά.

#17042

Πάντως για εμένα που δεν άκουγα ποτέ “καθαρό μέταλ” και ήμουν στη φάση nu metal σε εφηβεία και έμαθα αρκετά αργά τους κλασικούς Metallica, το live που παίζουν όλο το St anger στο στούντιο που είναι κάπου στο youtube το έχω λιώσει παλιότερα και οι στίχοι έχουν βοηθήσει αρκετά ειδικά σε κομμάτια όπως το Unnamed Feeling. Οι διάρκειες αν μαζεύονταν αρκετά σε πολλά κομμάτια θα ταν ακόμα καλύτερο αλλά είναι αυτό που είναι. Ανποπιουλαρ οπινιον

3 Likes
#17043

Πες λίγο για Nu Metal τι άκουγες ακριβώς.

Αν και σχεδόν όλοι μας πρώτα ξεκινήσαμε από το κλασσικό κτλ μέταλ και μετά πήγαμε σε πιο alternative φάση.

#17044

Το St. Anger είναι επιτηδευμένα κακόηχο. Από εκεί και πέρα σίγουρα θα βρει κανείς ΠΟΛΛΑ ριφ που του αρέσουν μέσα σε αυτό γιατί ο Hetfield είναι μέσα στους 5-10 κορυφαίους riffmaster που γέννησε το ιδίωμα.

Το καλό ριφ είναι και καλό τραγούδι; Όχι.

Kλασσικό παράδειγμα για μένα είναι το All Nightmare Long, το οποίο σαν riff είναι outtake του St. Anger. Αν κάποιος υποβάλλει τον εαυτό το στη δοκιμασία να ακούσει τα Presidio Sessions, θα το βρει σαν riff μέσα στο Shadows of the Cross. Ήταν λοιπόν ένα εξαιρετικό ριφ μέσα σε ένα τραγικό τραγούδι (που δε χώρεσε ούτε στο St. Anger - για την ακρίβεια τα Presidio Sessions τα πέταξαν όπως ήταν και ξεκίνησαν από το μηδέν). Το εξέλιξαν σε ένα εξαιρετικό τραγούδι 6-7 χρόνια αργότερα.

Έχει καλά τραγούδια; Για μένα κάποια, οριακά. Στην πλειοψηφία έχει κακά τραγούδια και σίγουρα κάποια από τα χειρότερα που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ (πχ το Purify). Καταλαβαίνω βέβαια γιατί ένας φαν των Metallica θα επιστρέψει σε αυτό. Αν σου αρέσουν τα ριφ του Χετφιλντ, η χροιά του και μπορείς φυσικά να υπομείνεις την κατσαρόλα που σου τρυπάει το τύμπανο σαν κομπρεσέρ.

Από την άλλη καταλαβαίνω και αυτό που λέει ο Quintom. Έχω ακούσει το St. Anger (δις) και το Frantic live και πέρασα καλά. Είναι από τη μία η αλλαγή στο setlist και το στοιχείο της έκπληξης και από την άλλη το ότι το ακούς με ικανοποιητικό ήχο και κάποια lead του Kirk εδώ κι εκεί, σε αντίθεση με το δίσκο, λίγο μπρουταλ φωνητικά που βάζει ο Hetfield το κάνουν λίγο πιο ενδιαφέρον.

Εκεί που έχω καταλήξει είναι πως είναι περισσότερο δίσκος για μουσικούς (σύμφωνα με το Bob Rock είναι το αγαπημένο Metallica album του Jimmy Page και του Jack White) που ενδιαφέρονται πιο πολύ για τον πειραματισμό παρά για το αποτέλεσμα.

Όπως επίσης ότι ιστορικά, είναι ίσως ο πιο σημαντικός δίσκος τους γιατί τους έσωσε από τη διάλυση. Νομίζω πως έβγαλε όλη τη σκατίλα και την ασχήμια που περνούσαν σα μπάντα αλλά και ατομικά και τους επέτρεψε να συνεχίσουν.

Πάντως ούτε εγώ μπορώ να σκεφτώ μια έστω αξιοπρεπή μπάντα που να το ζήλευε . Να ζήλευε (κάποια από) τα ριφ του πάνω στα οποία θα έβγαζε καλά τραγούδια, ναι.

@DimitrisS και εγώ όσες φορές το άκουσα τα τελευταία 5 χρόνια ήταν από το DVD και όχι το CD. Λόγω ήχου. Όπως και το DM που όποτε το ακούω το κάνω από τη Guitar Hero version.

7 Likes
#17045

Ο δευτερος πιο σημαντικος, ισως.

#17046

Πρώτος; Το Justice;

#17047

Ε κλασικά, Linkin park,P.O.D, κάτι λίγα godsmack,limp bizkit κλπ

1 Like
#17048

Εμένα δεν μου αρέσουν οι χαρακτηρισμοι αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό.

Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω ποια ονόματα ψάχνεις.

Τις πιπες που βγάζει ο καβαλερα εδώ και χρόνια με τους soulfly (τα 4 πρώτα είναι κορυφαία) . Αδιάφορα άλμπουμς από anthrax ενώ έχουν πίσω από το μικρόφωνο έναν από τους αγαπημένους μου τραγουδιστες ( John Bush); το dance of death ? Την μαλακιαρα το plague within και το μέδουσα? Για το villains των qotsa ? Το threat to survival των shinedown? To the bone του Wilson;

Και ναι το προτιμώ το στανγκερ από οτιδήποτε από overkill, από τυριλες , από ντιστρακτιον από δισκογραφία hellyeah και χίλια αλλα
παραδείγματα.

Προτιμώ τον πειραματισμό έστω και αποτυχημένο απο την πεπατημένη για πολλοστή φορά.

Αν έπρεπε να πάρει έγκριση το γούστο μου θα έπρεπε να πάρει και όταν τους έκραζαν για το λοαντ ή για την εμπορικότητα του μπλακ ή για το βίντεο κλιπ του ουαν.

Θες να πούμε και για άλλες μπάντες που τρώνε κράξιμο για κυκλοφορίες τους και είναι λίγο πιο μακριά από τις “κλασικές” τους κυκλοφορίες, αλλά γουσταρω;

Για anthrax με το sound of white noise , για τους Motley crue για το ομώνυμο με τον Corabi, για τους seps με το roots, για τους lost με το ουαν σεκοντ και το χοστ, το endorama κτλ.

Χρειάζεται να δίνουμε διαπιστευτηρια;

Καλά κάνετε και δεν σας αρέσει το στανγκερ, απόλυτο κατανοητό, αλλά τι να κάνουμε;

Δεν είναι για όλους ότι χειρότερο έχει κυκλοφορήσει.
Το φραντικ είναι και γαμω έτσι όπως είναι στο δίσκο, το all within my hands μια χαρά είναι και στο δίσκο και στην ακουστική του εκτέλεση, το some kind of monster σουπερ ριφφαρα έχει και μια χαρά είναι.

Ναι μεγαλύτερη εκτίμηση του έχω από ότι έχω σε ολόκληρες δισκογραφίες από “τίμιες” μπάντες.

3 Likes
#17049

Αυτό δε χρειαζόταν

2 Likes
#17050

:joy::joy::joy::joy::joy:.

Οκ δεν με έπιασε το άτιμο. Μου ακούστηκε αρκετά “λίγο”.

2 Likes
#17051

@YoungAtlas πες ενα ενταξει, γαμαει δισκογραφίες και αστο να παει στο διαλο

2 Likes
#17052

Πότε θ’ αρχίσουμε την αντίστοιχη κουβέντα για το Lulu;

2 Likes
#17053

@drenie Οι Mudvayne αναφέρθηκαν ως σκουπίδι;

#17054

Πάντως τον αδικείτε τον Young Atlas αραδιάζοντας απλά παραδείγματα κακών δίσκων από καταξιωμένες μπάντες. Αν ερμήνευσα καλά το σκεπτικό του, στην ερώτηση “ποια μπάντα θα ζήλευε κομμάτια του “St. Anger”;”, δε ζητάει παραδείγματα άσχετων (μουσικά) μπαντών με κακούς δίσκους, αλλά συγκεκριμένα συγκροτήματα που επιδίωξαν να παίξουν ή παίζουν σε παραπλήσιο στυλ και δυστυχώς ποιοτικά δεν το κατάφεραν να φτάσουν στα επίπεδα του “St. Anger”.

Για να κάνω πιο λιανά το παραπάνω, π.χ. είναι σαν ισχυριζόταν κάποιος ότι το “Beneath broken earth” των Paradise Lost πατάει κάτω ολόκληρες δισκογραφίες. Στην ερώτηση “και ποιες δισκογραφίες, ρε μεγάλε;”, η απάντηση δεν μπορεί να είναι “ολόκληρο το power metal ιδίωμα, γιατί δε μου αρέσει”, αλλά κάτι του στυλ: “να, οι My Dying Bride χρόνια πασχίζουν σ’ αυτό το στυλ, και τέτοια κομματάρα δεν κατάφεραν να βγάλουν”.

3 Likes