Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μας ξαναθυμίσεις ότι ήσουν εκεί
Το μάθαμε, σε ζηλέψαμε, σε φθονήσαμε, άλλοι σε μισήσαμε, άλλοι συχτιρίσαμε την τύχη μας και τις υποχρεώσεις μας, άλλοι κατεβάσαμε μερικά καντήλια…
Βρήκα ευκαιρία και είδα τα 2 επετειακά live…
Φανταστικός χώρος, φοβερό stage! (@Alejandro.m σε μισώ!)
Κλασσικά ηχάρα από όλους. Ο Papa ανάλογα το τραγούδι ήταν από πολύ καλός μέχρι επιηκώς μέτριος.
Μου άρεσε πολύ η επιλογή των κομματιών (οκ μερικά που τα έχουμε χιλιοακούσει δεν γίνεται να λείπουν)
Από το πρώτο live μου άρεσε η 4δα από trapped μέχρι straw και από king nothing μέχρι clover, με το spit μόνο του στο τέλος
Από το δεύτερο το σερί είναι μεγάλο… από hardwired μέχρι wasting my hate πάει ασάλιωτα.
Μερικές λεπτομέρειες…
Fixxxer: Εξαιρετικά δύσκολο στα φωνητικά ιδιαίτερα στο ρεφρέν, νομίζω δεν έχω ξαναδεί ποτέ τον Papa να δυσκολεύεται τόσο. Μου έκανε εντύπωση πως δεν σκέφτηκε να το τραγουδήσει λίγο διαφορετικά και πιο κοντά στις ανάσες και την χροιά που έχει τώρα (είμαι άσχετος από μουσική, λέω αυτό που νομίζω ότι ξέρω). Φανταστικός kirk, έπαιζε λες και το έχει γράψει όλο μόνος του το τραγούδι και ο ήχος του ήταν όπως του δίσκου. Μέγιστο έπος, αξίζει να διαβάσω για ακόμα μία φορά το review του quintom
King Nothing: μου άρεσε περισσότερο με αυτόν τον ήχο από εκείνον του cunning stunts
Am I Evil: Ναι όλο επιτέλους!
Dirty Window: να τολμήσω να πω το πιο LOADάδικο ριφ το st.anger;… με τον ήχο που έχουν δε μου φάνηκε καθόλου ξεκαρφωτο ανάμεσα στα υπόλοιπα, ευχάριστη έκπληξη ο τρόπος που κούμπωσε, μου άρεσε πολύ ενώ στο δίσκο είναι από τα χειρότερά μου.
I disappear, end of the line, bleeding me… fap fap fap
Δεν ειχα την παραμικρη ιδεα οτι το S&M ειχε τετοια επιτυχια οταν ειχε βγει. Ηταν στα ντουζενια τους εμπορικα οι Metallica μεχρι να μπει στο rehab ο James τελικα. Ακομα και το St. Anger βασικα πολυ καλα πηγε για αυτο που ειναι. Αυτο που πατωσε ανεξηγητα ειναι το Death Magnetic, δειχνοντας οτι το “return to form” δεν ειναι κατι που τους ταιριαζει. Πρωτη και τελευταια φορα που το εκαναν αλλωστε. Το Reload αρχισε να το καταλαβαινει ο κοσμος το 2010, λογικο. Ξεπερασε εκτοτε και Garage και S&M αλλα και Kill Em All. Ισως ειναι η ωρα για Memory Remains…
Καθόλου δεν πάτωσε, απλά κυκλοφόρησε το 2008 που το φυσικό format ήταν ήδη παρελθόν. Γι αυτό και οι πωλήσεις για χρυσό, πλατινένιο δίσκο κοκ είναι ένα κλάσμα του τι ήταν στα 80s.
Πήγε στην κορυφή του Billboard και έμεινε 3 εβδομάδες. Περισσότερο καιρό δηλαδή από Taylor Swift, Kanye, Madonna κλπ κλπ. Ήταν 5ο σε πωλήσεις με 2.7 εκατομμύρια μέσα στο 2008, πίσω από Taylor Swift, AC/DC, Lil Wayne και Coldplay, παρότι κυκλοφόρησε μόλις Οκτώβριο.
Αντίστοιχα το Hardwired «πάτωσε» περισσότερο σε σχέση με τα αλλά άλμπουμ τους (πούλησε κάτω από τα μισά σε σχέση με το DM τη χρόνια που κυκλοφόρησαν). Αλλά η σύγκριση είναι λάθος.
Νομος, ολα τα τραγουδια γαμανε με ηχο Τζαστις. Ο τυπος εκτος απο το οτι εχει πετυχει τον ηχο σε καθε αλμπουμ σχεδον αψογα, πλεον κανει και τα φωνητικα πολυ πιστα στα πρωτοτυπα, αν και προφανως οχι ακριβως τελεια.
Θα μπορουσε να ισχυει αν εδινα εστω και μια πιθανοτητα στο εκατομμυριο να το παιξουν live, πραγματικα περιμενα οτι δε θα το παιξουν ποτε ε.
Ξαναβλέποντας το live, δε νομίζω πως αν απομονώσεις τα φωνητικά θα δυσκολευόταν ιδιαίτερα. Ανεβοκατεβαίνει τις οκτάβες ανάμεσα σε verse, pre-chorus και chorus, αλλά δεν είναι το μοναδικό τραγούδι τους που το κάνει αυτό - πχ στο Enter Sandman πάει από Eb σε πιο ψηλές νότες.
Η δυσκολία του Fixxxer (πέρα από το γεγονός ότι έχει περισσότερες συλλαβές στο ρεφραίν που δυσκολεύει τις αναπνοές) είναι κυρίως το ότι τα riff που παίζει ο James είναι εντελώς ανάποδα στο τι τραγουδάει. Το οποίο προφανώς ανεβάζει το βαθμό δυσκολίας κατακόρυφα.
Νομίζω ότι το Fixxxer είναι το απόλυτο παράδειγμα πόσο τεχνικό μπορεί να είναι ένα τραγούδι του Reload - κι ας μην του φαίνεται σε σχέση με Justice, Puppets κλπ.
Θεωρώ πως αν ήταν συχνά στα set list τους και το χέρι του πήγαινε αυτόματα χωρίς πολύ-πολύ σκέψη, θα ήταν και αισθητά καλύτερος στα φωνητικά του.
Οταν λεει ο τυχαιος χρηστης Ψ στο ιντερνετ για το μεγαλειο του Λαρς στον συνθετικο παραγοντα, πεφτουν κοροιδιες και ειρωνειες. Για πατε να ριξετε ειρωνεια στα μουτρα του James ομως αν θελετε. Εκει να σας παραδεχθω
Οπως ειχε γραψει και ενας μεγαλος εδω μεσα καποτε, εδω στο φορουμ του ροκιν εφηυραμε τον ορο ρυθμικος κιθαριστας για να βγαλουμε τον Τζεημς καλο ενω ειναι κουλος και δεν μπορει να παιξει σολο.
Ειχε γραφτει οντως αυτο, δεν θυμαμαι απο ποιον χρηστη γμτ, μιλαμε για hall of fame ποστ.