Κοιτάμε το ραφτό στο γόνατο και διαβάζουμε “My influences would be… well, first off, with bass playing it would be Geddy Lee, Geezer Butler, Stanley Clarke….”
4 Likes
Metallica - The Memory Remains
Μπηκαμε αισιως στο 2022 και αισιως φετος θα κλεισουν 25 χρονια απο το RELOAD. Στις 4 Νοεμβριου του 1997 λοιπον, ειδαμε και ακουσαμε για πρωτη φορα τους Metallica στον νεο τους δισκο, και αν και προφανως δεν μπορω να ορκιστω, παω στοιχημα οτι αυτο συνεβη ειτε στο MAD TV ειτε στο MTV για μενα. Γνωριζαμε ηδη τον τιτλο απο το επερχομενο τους single, και οι φημες για επιστροφη στο παλιο καλο μεταλ ειχαν αφηνιασει. Το βιντεο λοιπον, που οπως με καθε single μπορειτε να το δειτε παρακατω, ηταν μια πολυ ευχαριστη και δυσαρεστη εκπληξη, αναλογα ποιον θα ρωτησεις. Για οσους εχουν αλλεργια με την pop μουσικη (και ειναι πολλοι, ακομα και αρκετοι που ειναι σχετικα πιο ανοιχτομυαλοι), το The Memory Remains παραμενει ενα μετριο εως κακο τραγουδι των Metallica, και σιγουρα μια απογοητευση που τελικα δεν ηταν αυτη η επιστροφη στις γρηγορες ταχυτητες και στο heavy metal riffing που περιμεναν πολλοι.
Συγκεκριμενα, το τραγουδι αυτο οχι μονο δεν ειναι επιστροφη στο μεταλ, αλλα ειναι κατι εντελως καινουριο για τους Metallica, και δεν θυμιζει παρα ελαχιστα το οτιδηποτε ειχαν παιξει στο παρελθον. Σιγουρα μπορει κανεις να ακουσει την ομοιοτητα στον ηχο και την νοοτροπια με τον προηγουμενο δισκο (LOAD), αλλα ακομα κι εκει, βλεπουμε και μια διαφοροποιηση, η οποια εχει να κανει κυριως με το πως εξωτερικευει ο James Hetfield τα συναισθηματα του εναν χρονο μετα. Αλλωστε στην πλειονοτητα των περιπτωσεων οι στιχοι ειναι το τελευταιο πραγμα που γραφονται για οποιοδηποτε τραγουδι Metallica, και αυτη η χρονια απο τον Ιουνιο του 1996 εως τον Ιουνιο του 1997 ειχε σιγουρα μεγαλη επιδραση στους στιχους του RELOAD, με οσα βιωσαν, ακουσαν και απορροφησαν οι Metallica εν μεσω περιοδειας και αμεσως μετα την κυκλοφορια του LOAD.
Εκτος απο την νεα κατευθυνση στους στιχους φυσικα, κατι που ειδαμε και με το Fuel, εχουμε μερικες ακομα καινοτομιες στο πρωτο single απο το RELOAD. Με πιο βασικη την συνεργασια με την Marianne Faithful, και μαλιστα σε πολυ εμφανη ρολο, τοσο στο τραγουδι, οσο και στο βιντεο. Μην ξεχνατε σε κανενα σημειο αυτου του μακρυσκελους αφιερωματος, οτι αν υπαρχει ΕΝΑ πραγμα το οποιο ειναι η πεμπτουσια και χαρακτηριζει ολοκληρη την υπαρξη και οντοτητα των Metallica, αυτο δεν ειναι ουτε το ποσο heavy ειναι, ουτε το ποσο γρηγορα παιζουν, ουτε το ποσο γαματα ριφφς βγαζει ο James, ουτε το ποσο καταπληκτικες συνθεσεις εχουν συνθεσει με την μαεστρια του Lars, ουτε η φωνη του James, αλλα αυτο ειναι ο συμβολισμος που ειχαν, εχουν, και θα εχουν, σε ολοκληρη την καριερα τους.
Δεν υπαρχει κανενα απολυτως artwork ή εξωφυλλο των Metallica, και καμια θεματικη τους ενοτητα με την οποια ασχολουνται ειτε με ενα τραγουδι, εναν δισκο, ενα concept, ενα φεστιβαλ, το οποιο να μην εχει καποιον καλλιτεχνικο συμβολισμο που θελουν να περασουν με την μουσικη τους. Και εν τελει ειναι και αυτο που τους διαφοροποιει απο χιλιαδες μπαντες που επαιξαν το ιδιο γρηγορα (και περισσοτερο), το ιδιο βαρια (και περισσοτερο), και εγραψαν επισης γαματα ριφφς (σε πολυ μικροτερη ποσοτητα και ποιοτητα εδω).
Ο συμβολισμος της συμπεριληψης της Marianne Faithful στο τοτε νεο single των Metallica λοιπον, ειναι μια δηλωση απο τον James και τους αλλους, πως ειναι ετοιμοι να προχωρησουν στο επομενο σταδιο, και να ανοιξουν την οικογενεια τους σε ολους οσους θελουν να συμμετασχουν. Υποσχομαι να μην το επαναλαμβανω σε καθε αναρτηση (αλλωστε στα τραγουδια 5-9 θα εστιασουμε στο fun κομματι - θα γινει καλο γλεντι) αλλα θα υπενθυμησω εδω περα οτι αν το LOAD ειναι ο πιο εσωστρεφης και προσωπικος δισκος που εχει γραψει ποτε, το RELOAD ειναι στο μεγαλυτερο του κομματι μια λυτρωση, μια καθαρση, μια απελευθερωση, και μια προσκληση σε ολον τον κοσμο να νιωσει τα βιωματα του, για τον James Hetfield.
Και καπως ετσι δημιουργηθηκε η πρωτη επισημη συνεργασια με καποιον αλλον μουσικο, που να βρισκεται σε τραγουδι των Metallica σε καποιον studio δισκο τους. Το “The Memory Remains” ειναι ενα σαπιο και αποσαρθρωμενο τραγουδι, με ολη την καλη σημασια αυτων των λεξεων. Ο James και οι υπολοιποι Metallica βγαζουν ενα τραγουδι αφιερωμενο στην ντεκαντανς της καλλιτεχνικης σκηνης της Sunset Boulevard κυριως απο το 1950 και μετα, αφου μιλαμε για την περιοχη του Los Angeles που εκτεινεται απο το Beverly Hills εως το West Hollywood, και ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την νυχτερινη ζωη στο LA, περιλαμβανοντας εναν σκασμο απο night clubs, bars, live venues, καταστηματα μουσικων οργανων και στουντιο συνυφασμενα με ροκσταριλικια, και μια τεραστια ποσοτητα πορνειας στον δρομο.
Η γερασμενη τσιγαρισμενη φωνη της Faithful ηταν τελεια για αυτο το συναισθημα της σηψης, και ετσι την προσκαλεσαν να χωσει μερικα na-na-na-na και μερικα at least say hello, με αποτελεσμα να απογειωσει το ηδη πολυ ενδιαφερον και παντοδυναμο Memory Remains. Προσωπικα, δε θα μπορουσε ποτε να ειναι καποιο απο τα αγαπημενα μου τραγουδια των Metallica, και δεν το βαζω καν στην πρωτη μου 5αδα στο RELOAD, αλλα καταλαβαινω απολυτα γιατι ειναι τοσο αγαπητο στις συναυλιες και γιατι το γουσταρουν οι ιδιοι οι Metallica. Το τραγουδι εχει φοβερο groove, εχει μια lead κιθαρα μελωδια απο την αρχη ως το τελος να παιζει απο πισω σαν ενοχλητικο κουνουπι που καποια στιγμη το συνηθιζεις και το αφηνεις να σου ρουφηξει το αιμα (και να το βαλει στο εξωφυλλο), και εχει ενα απο τα πιο πιασαρικα ρεφρεν τους.
Παραδοξως, αν και συνηθως μου αρεσουν πολυ περισσοτερο οι τελικες εκδοσεις των τραγουδιων που κυκλοφορουν οι Metallica, εδω θα κανω μια εξαιρεση και θα πω οτι το demo του τραγουδιου μου φαινεται αρκετα καλυτερο ως ιδεα και συνθεση, με την απαραιτητη διευκρινιση βεβαια πως το φανταζομαι στο μυαλο μου με βαρια αψογη παραγωγη και με την προσθηκη της Marianne Faithful που ειναι απαραιτητη στο τραγουδι. Εν τελει ομως, εχω καταλαβει οτι ο λογος για τον οποιον δεν εμεινε στα σχεδον 7 λεπτα με ενα σωρο σολιδια το τραγουδι, ειναι γιατι εχουμε μπολικα απο αυτα στην συνεχεια, και το Memory Remains κοπηκε λιγο στην διαρκεια για να ξεχωρισει.
James: Σιγουρα απο τα πιο ιδιαιτερα τραγουδια που εχει γραψει ο James. Βασικα δεν ηξερα καν μεχρι εκεινο το σημειο οτι μπορει να γραψει τετοιες ριφφαρες σε τετοιο στυλ, ειναι σιγουρα κατι καινουριο για αυτον, και πολυ χαιρομαι που το εξερευνησε. Για την φωνη τι σχολιο να κανω, ειναι πωρωτικος και εκφραστικος στα συνηθισμενα του επιπεδα σε αυτο το τραγουδι.
Lars: Καθε ταμπουρο στο Memory εβγαλε περισσοτερα λεφτα απο οσα θα βγαλουμε καποιοι σε ολοκληρη μας την ζωη. Μπορω να σκεφτω πολλα προκλητικα trivia για τον Λαρς και το ποσο τελεια με ολη την σημασια της λεξης ειναι τα τυμπανα του στο συγκεκριμενο τραγουδι, αλλα επιλεγω να το παω καπιταλιστικα. Με περιπου 10 εκατομμυρια αντιτυπα που εχει πουλησει παγκοσμιως το RELOAD και ποιος ξερει ποσα λεφτα εχουν βγαλει εμμεσα οι Metallica με ολο το merchandise και τις συναυλιες που εχουν βασιστει (και) στο Memory Remains, απλα ας το αφησουμε στο οτι ο Lars ξεζουμιζει τα λεφτα μας επι 40 χρονια τωρα, παιζοντας για 20 απο αυτα κατι που πολλοι το ερμηνευουν ως κακο, μετριο, βαρετο, απλοικο και ενοχλητικο. Α και τα 3-4 πιατινια που ακουγονται στην διαπασων μεσα στο αυτι σας λιγο πριν ξεκινησει το μοιρολοι απο την Faithful για δευτερη φορα, τα λατρευω. Ευχομαι να σας σπανε τα νευρα οσο η σκεψη του Λαρς, του γλυκου μπαμπα ολων μας.
Kirk: Διχως credit στην συνθεση, που το λες και εκπληξη. Μιας και δεν θυμαμαι απεξω τους συνθετες σε καθε τραγουδι των Metallica (ουτε καν βασικα), αν με ρωτουσες για το Memory η πρωτη μου σκεψη θα ηταν πως εχει σιγουρα και Hammett. Παρολα αυτα, απο οτι φαινεται ολα αυτα τα περιεργα riffs ανηκουν στον James. Ο Kirk βεβαια εχει χωσει μια απο τις πιο ροκαδικες κιθαρες στην δισκογραφια των Metallica, και τα μινι σολιδια του απο δω κι απο κει καταφερνουν να προσθεσουν στο groove του τραγουδιου.
Jason: Λατρευουμε τον Jason, αλλα εχει πει σε συνεντευξη οτι αν η πρωτη του επαφη με το RELOAD ηταν το “The Memory Remains” , μαλλον δε θα αγοραζε τον δισκο. Ολα αυτα βεβαια ειναι κατοπιν εορτης και αφου ηταν πληγωμενος που εξαναγκαστηκε να αποχωρησει απο τους Metallica, οποτε τον συγχωρουμε για αυτην την αποτυχημενη του δηλωση.
Σολο: “AAAAAAAH SUCK IIIIIT” το προλογιζει ο James, και το ρουφαμε ολο τι να κανουμε. Στην πραγματικοτητα το σολο του Hammett στο τραγουδι ειναι διακεκομμενο σε μερικα τμηματα, και τα ακουμε λιγο πριν, κατα την διαρκεια, και μετα το τελευταιο ρεφρεν. Ειναι ολα στον χαρακτηρα του τραγουδιου, ροκαδικα, με πολυ wah φυσικα, και το ενα διαδεχεται το αλλο σε πληρη αρμονια.
Στιχοι: Ο James περιγραφει την σκηνη του Los Angeles, και πιο συγκεκριμενα την πτωση μιας σταρ του Χολιγουντ, που εχει χασει πλεον το μυαλο της, αλλα στο μυαλο ολων παραμενει η μνημη της. Μια αρκετα περιεργη θεματολογια για τον Hetfield, που δε μας ειχε συνηθισει ποτε σε τετοια θεματα μεχρι τοτε (ουτε καν στο LOAD) , που εκφραζει φυσικα το κλιμα της εποχης στο οποιο βρισκονταν τοτε οι Metallica. Ενας ακομα συμβολισμος, για τα media και τον κοσμο που αποθεωνει διαφορους star και το μονο που παραμενει αφου γκρεμιστουν ολοι αυτοι αποτομα ειναι η μνημη τους και το εργο τους (χωρις να ειναι απαραιτητα κακο πραγμα αυτο). Καποτε μια little teen goddess, πλεον μια faded primadonna. Η πρωτη κριτικη του James για την φημη και το πως επηρεαζει τους ανθρωπους, με πιθανη φοβια και προληψη εκ μερους του για να μην παθουν το ιδιο και αυτος με τους bandmates του. Το “say yes, at least say hello” στο τελος αλλωστε, ειναι ατακα απο την τελευταια ταινια της Marilyn Monroe πριν την φαει κι αυτην η φημη και η δοξα στην ηλικια των 36.
Καλυτερη στιγμη: “Drift Away, Fade Away, Little Teen Goddess, Ash to Ash, Dust to Dust, Fade To Black” και στα καπακια ρεφρεν και κοψιμο και James να φωναζει, δεν παει πιο πωρωτικο απο αυτο.
Χειροτερη στιγμη: Ελα μωρε τωρα. Ξερω γω? Η φαση που καποιοι το βρισκουν κακο τραγουδι.
Και παμε στα live. Το Memory εχει πλεον εκτελεστει ζωντανα ακριβως 300 φορες, και ειναι στην δευτερη θεση για το RELOAD, πισω μονο απο το Fuel (διχως ελπιδα να το φτασει ποτε).
Αμβουργο, Γερμανια 1997
(τρεις μερες πριν την κυκλοφορια του RELOAD, ποσο παλιες φαινονται αυτες οι εποχες πλεον…)
S&M , San Francisco, CA 1999
(με την συμφωνικη, απο τις καλυτερες εκδοσεις για μενα στο εσενεμ)
Μοναχο, Γερμανια 2004
(Madly In Anger tour, ακομα μια εκδοση απο Γερμανια για καποιον λογο)
Λισσαβωνα, Πορτογαλια 2007
(Εναν χρονο πριν βγει το Death Magnetic, απο Sick Of The Studio περιοδεια, James με τη βουρτσα)
(San Francisco, Fillmore, CA 2011)
(απο τα επετειακα, με την Marianne Faithful, χαμογελο Τζεημς λες και του εφεραν ως εκπληξη παγωτο)
Μπογκοτα, Κολομβια 2016
(στο μινι τουρ πριν βγει το Hardwired, ξεκιναμε με τις εκδοσεις με αψογο ηχο)
Dallas, TX 2017
(η λιγοτερο καλη απο τις παρα πολλες στα 4 χρονια της Worldwired, αλλα μοναδικη απο το 2017)
Ελσινκι, Φινλανδια 2018
(ειναι τρελοι οι λαπωνες, πολυ καλη εκδοση με ωραιο κοινο, πρωτη με το cool ass jam στο τελος)
Boise, ID 2018
(σπανια εμφανιση απο το Αηνταχο, για να μαθετε να λετε σωστα την πρωτευουσα του το Μπόηζη ρε βλαχοι)
Αμστερνταμ, Ολλανδια 2019
(ειχα και μια δυο μερες πιο μετα σε Κολωνια, αλλα οχι αλλη Deutschland, καπου ωπα)
Πραγα, Τσεχια 2019
(Αυγουστος, ανεμελια πριν τις εποχες Covid19, και το cool ass jam παρον - οπως και σε Ολλανδια)
S&M² , San Francisco, CA 2019
(εγκαινια στο Chase Center με τους Metallica, δυστυχως χωρις εικονα γιατι ο Λαρς αρμεγει ακομα)
Daytona Beach , FL 2021
(ημουν μεσα και αρα ειναι η καλυτερη εκδοση απο τις 300 που το εχουν παιξει)
21 Likes
Κομματαρα μεγάλη
Fortune, fame
Mirror, vain
Gone insane
BUT THE MEMORY REMAINSSS
2 Likes
Η ιστορία λέει ότι αντί για “na na na na” , ο James θα έγραφε στίχους.
Όμως ο Bob Rock τον έπεισε (
να κρατήσει αυτό το “na na na na” και να το τραγουδήσει η Faithful.
Θέλω τόσα να πω για το πόσο τεράστια μπάντα είναι οι Metallica και πόσο έχουν στηρίξει κάθε πτυχή της καριέρας τους (ναι ακόμη και το St. Anger), αλλά θα ακούσουμε για μαζεματα κτλ και βαριέμαι.
5 Likes
Πεστα μην ντρεπεσαι, μια οικογενεια ειμαστε.
2 Likes
Μια διόρθωση, επειδή έχω ιδιαίτερη λατρεία στο συγκεκριμένο κομμάτι, αν και το “teen” είναι ενδεχομένως εξίσου ταιριαστό, ο στίχος αναφέρει “little tin goddess”, εκ του “tin god” (someone who behaves as if they were more important or powerful than they really are).
2 Likes
Το extended outro στο Memory ήταν ό,τι καλύτερο κάναν στη Hardwired, ορίστε το’πα
1 Like
Δεν ξέρω τι λέτε αλλά πέθανε ο Burke Shelley, o τραγουδιστής/μπασίστας των Budgie και ψάχνοντας την πιο καβλωτική εκτέλεση του Breadfan από τους Metallica βλέπω όλη μέρα αυτό εδώ.
ΤΙ ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΓΜΤΧΜ !
το πως υψώνει τα χέρια ο James με το που τελειώνει το breadfan λες και έχει βάλει τρίποντο στο τελευταίο δευτερόλεπτο και παίρνουν το πρωτάθλημα , σκέτη πόρωση !
8 Likes
Άκουγα σήμερα το πρώτο S&M.
Τι κομματάρα, τι εκτέλεση…μέσα στις κορυφαίες 3 στιγμές μαζί με το Hero of the Day και το No Leaf Clover.
Edit: Οκ, ξέχασα το Outlaw Torn…Μέσα στις 4 καλύτερες στιγμες 
7 Likes
Πολυ σωστο, ευχαριστω για την διορθωση. Ειναι απο αυτα τα πραγματα που ενω ξερεις την πραγματικοτητα, η αρχικη σου ερμηνεια στο μυαλο σου παραμενει ακομα και μετα την διευκρινιση/αληθεια. Καποια στιγμη το ειχα διαβασει αυτο για το “tin goddess” με αφορμη τον σωστο στιχο που ειχα ακουσει λανθασμενα, και μετα απο χρονια το μυαλο μου ακομα πηγαινει στο “teen goddess”. Και μη νομιζεις, σε λιγα χρονια παλι “teen” θα το λεω εγω μαλλον.
Δε με τρελανε και πολυ να πω την αληθεια. Το επαιξαν χωρις το outro τον Νοεμβριο που τους ειδα, και δε με πειραξε καθολου. Βασικα βρισκω ακυρο το σημειο που παιζουν γρηγορα, ενω το αρχικο demo που εχει διαφορετικο τζαμαρισμα στο τελος, μου αρεσει πιο πολυ. Δεν ταιριαζει υψηλη ταχυτητα σε αυτο το τραγουδι, η μαγεια του ειναι αυτο το σαπιο mid tempo που συνοδευεται απο την φωνη της Faithful κατ’εμε 
1 Like
Ξεκάθαρα μιλάμε για μια απο τις κορυφαίες στιγμές των Load/Reload. Μπορεί συνθετικά να μην ανακαλύπτει τον τροχό το κομμάτι, συναισθηματικά όμως, σε κερδίζει, ειδικά με τα na na na. Δεν ξέρω, αυτό το συναίσθημα που βγάζει η διαλυμένη φωνή της Faithful, είναι ασυναγώνιστο, πραγματικά σου προσφέρει ανατριχίλα, ακόμα περισσότερο στο τέλος όπου σιγά σιγά τα όργανα φεύγουν και μένει μόνη η φωνή.
Επίσης, ενδιαφέρον έχει ότι το riff που παίζει στα κουπλέ, είναι το ρεφρέν που παίζει στο Fade To Black, μετά το δεύτερο ρεφρέν. Έξυπνο nod εδώ να παίζει το riff από αυτό το κομμάτι και στο κουπλέ να ακούμε τον τίτλο από τον James. Ίσως και εσκεμμένα να μπήκε αυτό το riff, εφόσον το κομμάτι λέγεται The Memory Remains, ίσως ήταν μια απάντηση των Metallica ότι παρόλες τις αλλαγές στο στυλ τους, δεν ξεχνάνε το παρελθόν τους, κάτι το οποίο συμβαίνει και σε άλλα κομμάτια του Reload αλλά θα αναφερθώ σε αυτά, όταν γίνει και η σχετική τους ανάλυση.
3 Likes
FUCK, δεν το είχα συνειδητοποιήσει τόσα χρόνια.
2 Likes
Κάπου σε έχασα εδώ, το εξηγείς λίγο καλύτερα? Το main riff του Memory (όπως αρχίζει και το κομμάτι), είναι ίδιο στην αρχή (το Fortune Fame) με τη γέφυρα του Fade (Noone but me), αυτό λες?
2 Likes
Ακριβώς αυτό το σημείο εννοούσα εξ’αρχης απλώς, δεν θυμόμουν το στίχο σε εκείνο στο σημείο του Fade To Black, γι’ αυτό το περιέγραψα. Θυμόμουν τη φωνητική μελωδία, δεν θυμόμουν όμως το στίχο.
2 Likes
Ειμαι στην διαδικασια του να μαζευω ολα τα ποστς που εχουν γινει σε αυτα τα 4 χρονια που κραταει αυτο το αφιερωμα αισιως, και θα τα βαλω ολα σε ενα Google Doc τυπου presentation για να υπαρχουν. Αυτο θα κρατησει βεβαια μερικες βδομαδες αν θελουμε να ειμαστε ρεαλιστες, αλλα πηγαινοντας πισω στην 1η Ιανουαριου 2018 γελαω με τα αποπανω ποστς.
- Ειχα βλεψεις να καλυψω ολα τα τραγουδια των Metallica μεχρι το τελος του 2018, γελαει ο κοσμος
- Ο Αλεχαντρο ειχε προβλεψει οτι θα εχουν βγαλει καινουριο δισκο μεχρι να τελειωσω, το οποιο φανταζει ολο και πιο πιθανο σεναριο κι ας εχουν περασει 5 χρονια απο τον τελευταιο τους δισκο.
- Παρολα αυτα, κερδιζω ακομα οταν λεω οτι μεχρι να βγαλουν δισκο προλαβαινω να κανω και τα live και το Garage Inc.
- Παντελης ο πιο απαισιοδοξος, νομιζε οτι θα παραιτηθω μεχρι να φτασω στο RTL
- Μη φοβασαι @g0dslayer , θα τα μαζεψουμε οπως τα μαζεψαν οι Metallica στο RELOAD
11 Likes
Το “κάθε 2-3 μέρες” πότε το αθέτησες ;
3 Likes
Το ότι δε θα το τελείωνες μέσα στο 2018 και ότι ο Παντελής θα πήγαινε κουβά είναι σα να κλέβεις εκκλησία. 
Δε βλέπω να έχουμε δίσκο μέχρι να φτάσεις στο Spit Out The Bone (κουβά κι εγώ), τολμάω να πω ότι θα ξανακούσουμε το Fixxxer live μέχρι να τελειώσεις με το αφιέρωμα.
7 Likes
Ασε τα δικηγοριστικα, δεν μιλησες για το 2-3 μερες Αλλα δεν ξερω, θα πρεπει να παω πισω να τσεκαρω
Μακαρι να πεσεις κουβα κι εσυ στο 1 απο τα 2 αυτα. Αλλα αν ειναι να ακουσουμε το FIXXXER live ξανα στο μελλον, χαλαλι, μπορω να περιμενω και μεχρι το 2027
4 Likes
Κάπου εδώ να ευχαριστήσουμε το τρίτο LOAD γιατί εκείνο το άλμπουμ όταν κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2016 (αν και η βόμβα είχε σκάσει με το hardwired το καλοκαίρι) ήταν ο λόγος που ξύπνησε για τα καλά αυτό το thread και μαζί του όλο το υπόλοιπο forum…
δεν μπορώ να το αποδείξω αλλά πιστεύω ότι χωρίς αυτό το δίσκο δεν θα είχαμε ούτε αφιέρωμα από quintom…
3 Likes