αδερφή ψυχή μου!
2 Likes
έχει μπούτι το κοτόπουλο;
3 Likes
Μπανάρετε και τους 3 όπως είναι.
9 Likes
Στηθος γιατι εκει φαινεται η μαγκια του μαγειρα. Το μπουτι οπως και να το κανεις τιγκα στα λιπη ειναι νοστιμο θα βγει. Το στηθος αν δεν το μαριναρεις σωστα, δεν του βαλεις σωστα καρυκευματα και δεν το μαγειρεψεις με τον απολυτα σωστο τροπο και χρονο βγαινει μια σολα η παθαινεις σαλμονελα. Αν το κανεις σωστα ομως δεν συγκρινεται καν για εμενα.
6 Likes
4 Likes
4 Likes
Metallica - Prince Charming
Αρχες Νοεμβριου του 1997, κι εγω σε ηλικια 16 ετων και κατι ψιλα βοηθαω καθε Τριτη και Πεμπτη τους γονεις μου στο φωτογραφειο που εχουν στο Μαρουσι, πηγαινοντας για λιγες ωρες μετα το σχολειο με το λεωφορειο, για να ξεκουραστει λιγο η μανα μου και να παει σπιτι να ετοιμασει και το φαγητο για το βραδυ. Τις υπολοιπες μερες της εβδομαδας φροντιστηριο απο τις 4 εως τις 9 το βραδυ για Δεσμες, Γερμανικα, και Αγγλικα, τελευταια χρονια για το Proficiency. Και καθε βραδυ γυρναμε μαζι με τον πατερα μου πανω στο παπακι, ειτε φευγοντας μαζι απο το μαγαζι, ειτε περνωντας να με παρει απο το φρονστιστηριο που ηταν επισης στο Μαρουσι.
Το σκηνικο πολυ γνωριμο στην δουλεια, ενα κασετοφωνο/ραδιοφωνο παλαιας τεχνολογιας διπλα στον τοιχο, εγω στο σκαμπο να δουλευω κυριως το εκτυπωτικο μηχανημα, αλλα εν μερει υπευθυνος και για τις εμφανισεις φιλμ. Τα νεα για νεο δισκο Metallica ειχαν σκασει ηδη απο κανα μηνα πριν, οπως πιθανοτατα εχω αναφερει σε καποιο απο τα προηγουμενα τραγουδια του RELOAD, οποτε σιγα σιγα αρχιζουν και οι πρωτες ακροασεις, οπως μπορουσαμε τοτε. Ή μαλλον, μονο αν ημασταν τυχεροι, οπως ημουν εγω εκεινο το μεσημερι Νοεμβριου. Τοτε οχι απλα δεν υπηρχαν Spotify και YouTube και ενα σωρο πλατφορμες με αντιστροφη μετρηση για την κυκλοφορια νεας μουσικης, αλλα δεν υπηρχε καν το Napster για να κατεβασεις το τραγουδι παρανομα στην σπανια περιπτωση που το ληκαρε καποιος αρκετα νωριτερα. Οποτε οι ελπιδες μας για να ακουσουμε οσο νωριτερα γινεται νεα μουσικη απο τις αγαπημενες μας μπαντες, τις εναποθεταμε στο να την εκπεμψει καποιος ραδιοφωνικος σταθμος που ειχε προσβαση στο promo. Οπως κι εγινε ενα μεσημερι Τριτης ή Πεμπτης.
Το πρωτο τραγουδι που ακουσα λοιπον απο το RELOAD, ηταν για καποιον λογο το Prince Charming. Ο παραγωγος τοτε θυμαμαι πως ειχε αναφερει οτι στο promo ειχαν λαβει 7 απο τα τραγουδια του δισκου, και οι πρωτες του εντυπωσεις ηταν πως προκειται για μια “επιστροφη στα γκαζια και τις ταχυτητες” για τους Metallica, και επαιξε το τραγουδι που του εκανε την μεγαλυτερη εντυπωση απο αυτα τα 7 τραγουδια. Εγω απο την αλλη ως 16χρονος με μηδαμινη εμπειρια στο να ακουω κατι και να το “αξιολογω” επιτοπου, το μονο που μπορεσα να συγκρατησω ειναι οτι αυτο το τραγουδι με εκανε πολυ ενθουσιασμενο για τον δισκο, αφου λατρεψα με τη μια το ρεφρεν και τα σολιδια του Kirk, χωρις να μπορεσω να συγκρατησω και πολλα.
Το Prince Charming ειναι ενα τραγουδι το οποιο 25 χρονια μετα το λατρευω ακομα, και σε αντιθεση με αλλα τραγουδια στο RELOAD, δεν τρωει ποτε μα ποτε skip. Ειναι τοσο feel good, που δεν το βαριεμαι ποτε. Εχοντας ηδη παρει μια δοση απο γκαζιαρικο αλητικο μοτοσικλατο garage rock με καλο ηχο στα Fuel και Better Than You, ερχεται και το 10ο τραγουδι στον δισκο να συμπληρωσει το παζλ, μαζι με το Attitude που ακολουθει λιγο αργοτερα βεβαιως. Ενα απο τα διαμαντια του δισκου, ακατεργαστο ακριβως στον βαθμο που του αρμοζει, και ενα τραγουδι που ανεβαζει την ποιοτητα του.
James: Καπου εδω, και για πρωτη φορα μετα απο 15 χρονια περιπου, φαινονται τοσο εντονα τα γουστα του James στην μουσικη, καθως ο τυπαρας (ή και παπαρας) εφτιαξε ενα τραγουδι γεματο κλασικα Metallica ριφφακια, τα οποια εστιαζουν οσο ποτε αλλοτε στην groovy εκφανση τους. Το ξερω οτι μπορει εκ πρωτης να ακουγεται περιεργο, αλλα το συγκεκριμενο τραγουδι μου θυμιζει Kill’Em All περισσοτερο απο οποιοδηποτε αλλο κυκλοφορησαν μετα απο το ντεμπουτο τους. Τα ευσημα λοιπον στον Papa Het για αυτην την τραγουδαρα, γιατι ειναι προφανως εντελως δικο του, και το riffage ειναι φοβερο.
Lars: Ισως το πιο χαρακτηριστικο παραδειγμα για το τι τυμπανα επαιξε ο Λαρς σε ολη την δεκαετια. Αυτο το “λιγο πιο γρηγορο απο mid tempo” που επελεξε για το Prince Charming ειναι ακριβως οτι χρειαζεται το τραγουδι ωστε να κανεις μετριο headbanging ενταση οσο εισαι σταματημενος στο φαναρι με το ενα χερι να κρεμεται εξω απο το παραθυρο, και κοιτας με το μαυρο γυαλι rayban την ψηλομυτα ξανθια με τα 2 κιλα σοβα και μπογια στη μαπα, στο διπλανο mini cooper, και η οποια στραβωνει το στομα της και σε κοιταει ξινισμενη επειδη εχεις τερμα την ενταση. Εννοειται της σκας χαμογελο, δυναμωνεις κι αλλο την ενταση, και της ριχνεις την σκονη σου οταν αναψει πρασινο. Ειδικη μνεια για την μαεστρια με την οποια οδηγει το τραγουδι πισω στα κουπλε σιγα σιγα, χτιζοντας απο το 4:05 εως το 4:35, δινοντας μια καποια ιντριγκα στο τραγουδι.
Kirk: Ο αφανης ηρωας της συνθεσης. Μπορει να μην υπαρχει το ονομα του στα credits, αλλα τα πολλαπλα σολιδια του και τα συντομα licks σε διαφορα σημεια, ανεβαζουν τον βαθμο αλητειας και σταρχιδισμου ακομα περισσοτερο, οπως δηλαδη εγινε και στα προηγουμενα 5 deep cuts του δισκου. Για να επαναλαβω κατι που μετα απο τοσο καιρο μπορει να εχει ξεχαστει, πιστευω πως στην αλληλουχια Better Than You - Slither - Carpe Diem - Bad Seed - Wild Things - Prince Charming βρισκεται η κρυφη μαγεια του δισκου, και τα συστατικα που του δινουν μια ξεχωριστη ταυτοτητα.
Jason: Εχοντας φτασει στο δεκατο τραγουδι του δισκου, η δικη μου αξιολογηση για το μπασο του Newsted ειναι πως στο RELOAD ο Τζεησοναρας ειναι παρων σε μεγαλυτερο βαθμο, και αναδεικνυει τα τραγουδια περισσοτερο απο οτι στο LOAD. Στο Prince Charming συγκεκριμενα, προς ευχαριστη μας εκπληξη, συνοδευει τα τυμπανα του Lars και αναδεικνυει το rhythm section, ενω κατι μου λεει οτι αν δεν ειχε την διαθεση να φανει περισσοτερο θα ακολουθουσε την κιθαρα σε ενα τετοιο τραγουδι, οπως αλλωστε ειχε κανει πολλακις στο παρελθον. Αυτο που λεω φαινεται μαλλον περισσοτερο στο σημειο που ξεκιναει στο 3:35, το break μετα το πρωτο σολο δηλαδη, αλλα και στην συνεχεια.
Σολο: Τα σολιδια στο Prince Charming ειναι σαν τον Dark Knight της Gotham City του Christopher Nolan. Δεν ειναι τα καλυτερα σολιδια στον δισκο. Δεν ειναι τα σολιδια που θελει το Prince Charming. Ειναι ομως τα σολιδια που χρειαζεται το Prince Charming. Και αν πρεπει να κανουμε και μια ατυπη συγκριση ετσι για την κουβεντα, το σολο που για ενα ακομα τραγουδι στον δισκο χρησιμοποιειται ουσιαστικα ως ενα τελευταιο χωσιμο για το outro και ξεκιναει στο 5:00, ειναι κατ’εμε αρκετα ανωτερο απο το βασικο σολο που ξεκιναει στο 2:50. Το πρωτο χρονικα ειναι ενας ακομα σοδομισμος του wah pedal απο τον Kirk, που οπως ανεφερα ταιριαζει απολυτα στο τραγουδι. Το δευτερο σολιδι, ειναι ενας συνδυασμος απο shredding, wah wah μεχρι να σβησει ο ηλιος και heavy riffing με φωνες James στο φοντο, και εχει πολλες φορες αποτελεσει αιτια για να πατησω το repeat και να βασανισω την ξιπασμενη ξανθια στο διπλανο αυτοκινητο για 6 λεπτα ακομα.
Στιχοι: Αυτο ειναι ενα δυσκολακι. Δεν εχουμε δηλωσεις απο τον Hetfield που να αποσαφηνιζουν πληρως το τι μπορει να εννοει με τους στιχους του στο Prince Charming, αλλα το μονο σιγουρο ειναι πως δεν αποτελουν τιποτα ευπεπτο. Επισης, το μονο σιγουρο ειναι πως βγαινει προς τα εξω για μια ακομα φορα το απωθημενο που εχει με τους γονεις του, οπως επισης και μια κριτικη για την ασχημια του “κοσμου εκει εξω”, δοσμενη με διαφορα παραδειγματα. Η δικη μου ερμηνεια περιελαμβανε παντοτε εναν σαρκαστικο και ειρωνικο τονο στο τραγουδι, στο οποιο ο James φαινεται να μιλαει σε πρωτο προσωπο εκ μερους καποιου εξοστρακισμενου απο την κοινωνια, ο οποιος δεν εχει και καμια σοβαρη μεταμελεια, γιατι μαλλον κατηγορει τους γονεις του και την κοινωνια για αυτο που εχει γινει. Αναφορες σε εθισμενους σε αλκοολ, σε ναρκωτικα, σε βιαιους τρομοκρατες και αλλους περιθωριοποιημενους, φανερωνουν μια κριτικη προς την κοινωνια που αφενος δημιουργει αυτους τους ανθρωπους, αφετερου τους στιγματιζει και τους απομονωνει. Συνεχιζοντας την πορεια των στιχων σε αυτους τους δυο δισκους, ο James εξωτερικευει για μια ακομα φορα τις πολυ προσωπικες του σκεψεις για την κοινωνια και τον κοσμο στον οποιο ζει.
Καλυτερη στιγμη: Το ρεφρεν, και αν επρεπε να διαλεξω καποιο συγκεκριμενο, θα ελεγα το τελευταιο ρεφρεν, που ακολουθειται απο το τελειο σολιδι του Kirk. Η φωνητικη μελωδια στο ρεφρεν βγαζει προς τα εξω μια πολυ γλυκια μελαγχολια, και κατι τοσο απλο οσο ενα παθιασμενο “Hey Ma, Hey Ma, Look It’s Me” , δουλευει αψογα για τον αλητικο χαρακτηρα του τραγουδιου.
Χειροτερη στιγμη: Δεν ξερω αν τελικα εχω πεσει εντελως μεσα οσον αφορα τους στιχους και αν τον James τον πονανε περισσοτερο απο οσο θα τολμουσε να παραδεχθει, αλλα το οτι δεν εχουν παιξει ποτε ουτε αυτην την κομματαρα ζωντανα, αποτελει σιγουρα καποιο εγκλημα.
ΥΓ. Αφιερωμενο στο νεο μελος του Metallica Family, δηλαδη τον υπερλατρεμενο και πολυαγαπημενο πρωτο απογονο του @drenie, τον Prince Charming που αντικρυσε για πρωτη φορα το φως του ηλιου ανημερα της 26ης επετειου του LOAD! 
19 Likes
Τώρα που είπες ότι ήσουν υπεύθυνος για την εμφάνιση των films, μου θύμισες ότι σου έχω τυπώσει μια αφίσα Spit out the bone, όταν και είχαμε βάλει ένα στοίχημα κατά πόσο μπορεί να γίνει ή όχι εκτύπωση, μετά από επεξεργασία, αρχείου από το internet. Πού τη στέλνω? 
2 Likes
Θα ειμαι Ελλαδα σε ενα μηνα, θα κερασω σουβλακια για την αφισα 
2 Likes
και γω θέλω
και αφίσα και σουβλάκια (με κοτόπουλο στήθος)
3 Likes
Θα κεράσω το φαμιλυ για τον ερχομό του Prince Charming !
7 Likes
Το family μεγαλώνει. @drenie Να σου ζήσει μαν, και να σου δώσει πολλές χαρές!!
Κι εγώ μέσα, κι ας είναι και στήθος κοτόπουλο !
3 Likes
Να σου ζήσει ρε!!
1 Like
Είναι δύσκολο να βρεθούν μπλούζες σε πάρα πολύ μικρό μέγεθος, αλλά εμένα ο μικρός είχε το καλύτερο δώρο για όσους είναι έτοιμοι να “ροκαρουν” (κυριολεκτικά και μεταφορικά) από το θείο του (που είναι “δικός μας”)
We salute λοιπόν το μικρό drenie!
8 Likes
@drenie να σου ζήσει! Πάντα καλότυχος, υγιής και να αποκτήσει καλό γούστο στη μουσική σαν τον μπαμπά του!
5 Likes
Με τέτοια ημερομηνία γέννησης το θεωρώ δεδομένο!
5 Likes
Το πρώτο σου; Να σου ζήσει!
HEY MA!
HEY MA LOOK IT’S ME
5 Likes
Απο τα αγαπημένα μου κομμάτια κι εμένα, ξεκάθαρα και με αφορμή αυτό που αναφέρεις για κάτι από Kill 'Em All, νομίζω το έχω ξαναναφέρει κάπου αλλά το ρεφρέν του Prince Charming, μου θυμίζει υπερβολικά πολύ το ρεφρέν απο το The Four Horsemen, ειδικά στις συγχορδίες και στη μελωδία της φωνής συνεπώς, λογικό να έχεις τα vibe αυτά.
Επίσης, το riff στα κουπλέ του Memory Remains, το ακούμε και στο Fade To Black, στο σημείο πριν το “No one but me…” και ακούμε και τον τίτλο του κομματιού κάποια στιγμή μέσα στο ίδιο κομμάτι. Ενδιαφέρουσες οι αναφορές αυτές, αν έγιναν εσκεμμένα η όχι, ένας Θεός ξέρει…
2 Likes
Συμφωνώ, ο James θα ξέρει σίγουρα
5 Likes