Εγώ δεν είπα ότι αυτή η εκτέλεση στο λάιβ δεν ήταν πολύ καλή. Απλά η κορυφαία θα είναι πάντα αυτή στο S&M 1
Χαχα εντάξει.Συμφωνώ εξάλλου.Θα πνίξω τον πόνο μου στο One που έρχεται το βράδυ…
Χωρις να μπορω να το επαληθευσω, παντοτε πιστευα οτι η ηχογραφηση του No Leaf Clover οπως αυτο κυκλοφορησε στο S&M, ειχε και επιπροσθετα σημεια ηχογραφημενα στο studio, τουλαχιστον στα φωνητικα. Το οποιο κανει την συγκριση λιγο ακυρη για μενα.
Αυτη παντως ειναι απιθανη εκτελεση, ανετα μπαινει εστω σε συγκριση με την αρχικη απο το 1999.
Στην οποια η φωνη του James ηταν στην καλυτερη φαση της καριερας του, μελωδικα
Ξενέρωσα ρε γμτ με την καλυψη του βιντεο και τα πλανα.Το περιμενα τοσο πολυ.Πολυ κοντινα και απο πισω τους,κουνιοταν η καμερα.Κοσμος δε φανηκε σχεδον πουθενα και ειχε απο κατω λαοθαλασσα.Ουτε το stage φανηκε καθολου απο μπροστα,που στο One το lightshow ειναι κριμα να μη φαινεται.Γνωριζει καποιος αν μπορω να βρω/αγορασω απο το site τους την υπολοιπη συναυλια?
Θα περιμένεις λίγες μέρες να ανέβει και θα μπεις εδώ
Το ίδιο είναι πάντως και πηγαίνοντας στο site των Metallica, πατώντας τη συναυλία μπορείς να την αγοράσεις, πχ
Μπαίνοντας όμως μέσα, λέει κάτι ενδιαφέρον…
Σε ευχαριστω πολυ🙏
Α, το κανουν ακομα αυτο με την εκπτωση; Ενδιαφερον, για να δουμε αν ισχυει και για τα φεστιβαλ.
Το 2026 που θα έρθουν επιτέλους από τα μέρη μας… θα παίξουν και ολόκληρο το Master για τα 40 χρόνια
Καλύτερα να γιορτάσουν τα 30 χρόνια τότε
Το είχα ξεχάσει…
Διπλή συναυλία τότε, τη μία μέρα το Master (με fillers από υπόλοιπα) και την άλλη μέρα το LOAD!
Όνειρα θερινής νυκτός (κυριολεκτικά)
Metallica - Attitude
Χρειαστηκε να περασουν 16 χρονια για τους Metallica, και να ηχογραφησουν το 73ο τραγουδι της καριερας τους, για να του δωσουν εναν τιτλο που χαρακτηριζει και τα 40 χρονια της υπαρξης τους. Η μπαντα στην συγκεκριμενη φαση που βρισκοταν στα 90ς περναει λοιπον σε μια απο τις μεγαλυτερες επιδειξεις “attitude” της ιστοριας της, οχι οτι δεν την ειχε απο τις πρωτες μερες φυσικα. Στις συναυλιες ο James προλογιζει τραγουδια με την φραση “We don’t give a shit” , στις συνεντευξεις (και ως απαντηση στους τοξικους επικριτες) η μπαντα επαναλαμβανει οτι οποιος θελει να ειναι μελος του family ειναι καλοδεχουμενος κι οποιος δεν θελει μπορει καλλιστα να κατεβει απο το καραβακι, και στα βραβεια ο Kirk Hammett σκαει με μπανανιτσα στην τσεπη γιατι απλα μπορει.
Και καλα εκαναν δηλαδη, καθως δεν χρωστουσαν και ποτε σε κανεναν να ακολουθησουν συγκεκριμενες συνταγες και να συμβιβαστουν με τον οποιονδηποτε κονφορμισμο, ειτε μιλαμε για αυτον του star system, ειτε για αυτον των οπαδων παλιας κοπης, οι οποιοι ειχαν οχι απλα την προτιμηση, αλλα ουσιαστικα την απαιτηση, να παιξουν οι Metallica την μουσικη που θα τους υποδεικνυαν. Ευτυχως για εμας, οι Metallica επελεξαν να χωσουν εναν ακομα αλητικο δυναμιτη στον τελευταιο δισκο της μυθικης περιοδου τους, και ετσι συμπληρωσαν την αψογη τετραδα των Fuel, Better Than You, Prince Charming & Attitude.
Το Attitude εχει ολα τα χαρακτηριστικα στοιχεια αυτων των πιο γκρουβατων χαρντροκαδικων αλητικων στιγμων στα δυο διδυμακια, δηλαδη ενα πολυ δυνατο και πιασαρικο ρεφρεν, ενα κολλητικο mid tempo riff που τραβαει το κουπι στο μεγαλυτερο διαστημα του τραγουδιου, δυνατό σολιδι απο τον Hammett, και ενα σωρο διασπαρτα μικρα lead-ακια απο δω κι απο κει. Μπορει να μην ειναι το τραγουδι που εχει μεινει στην ιστορια των Metallica ως κάποια απαραιτητη και αχαστη στιγμη στην καριερα τους, αλλα σιγουρα εχει προσθεσει ενα λιθαρακι ακομα στην υστεροφημια τους. Και για να μην παρουν πατημα μερικοι προβοκατορες, η αντικειμενικη κριση του Attitude ως ενα τραγουδι που μαλλον δεν μπαινει στο πανθεον των τραγουδιων τους, δεν σημαινει οτι δεν προκειται για ενα τραγουδι που αντικειμενικα ξεφτιλιζει ολοκληρες δισκογραφιες αλλων ουτως ή αλλως
James: O James που λατρευουμε. Προφανεστατα μιλαμε για ενα ακομα ολοδικο του αλητικο τραγουδι μετα το Better Than You και το Prince Charming, οπως για μια ακομα φορα καταλαβαινουμε απο τα credits για την συνθεση. Η ριφφολογια του τραγουδιου ειναι απο αυτες που ενω νιωθεις πως ο Hetfield ισως μπορει να συνθεσει ανα πασα στιγμη, ισως σε ενα διαλειμμα απο την ξυλουργικη του ενα μεσημερι Τριτης οσο τρωει tacos al birria στο Sausalito, ταυτοχρονα νιωθεις πως ειναι ριφφολογια που απαγορευεται να μεινει εξω απο οποιοδηποτε αλμπουμ των Metallica. Για την φωνη δεν υπαρχουν πολλα σχολια που μπορει να κανει καποιος. Οπως και ολες οι υπολοιπες ερμηνειες στο RELOAD, και αυτη ειναι απλως αψεγαδιαστη.
Lars: Δεν μπορω να βρω την ηχογραφηση απο το 1996 που ειχα βρει τυχαια καπου για τα τυμπανα στο Attitude, αλλα ορκιζομαι οτι ο Bob Rock ειχε πει τα εξης, κατα λεξη: “Λαρς, σε αυτο το τραγουδι που μολις εγραψε ο James, θελω να γινεις 110% Λαρς, να πας το Λαρσομετρο στο 11, θελω απλα να χωσεις ενοχλητικο ταμπουρο οπου μπορεις, και να το συνδυασεις με ακομα ενα κλασικο Λαρσικο mid tempo, το οποιο θα παιζει σε ολο το τραγουδι με το πιατινι στο τερμα, ενω στα κουπλε θελω να βαλεις αυτα τα γουστοζικα τομ που ξερεις μονο εσυ πως να βαζεις, για να αναδεικνυεται η φωνη του James και οι μελωδικες κιθαρες στο υποβαθρο, στο ενα απο τα 18 καναλια που θα βαλουμε”. Και ο Λαρς απαντησε: “Ok Bossman, αλλα θα κανω κατι ακομα καλυτερο, θα βαλω το Λαρσομετρο στο 12 για το 12ο τραγουδι του δισκου, θα δυναμωσω ακομα περισσοτερο το πιατινι, θα χωσω ταμπουρο σε καθε στιγμη που ο ακροατης νομιζει οτι ξεφυγε απο αυτο, και θα δωσω το 250% του εαυτου μου για αυτο το 25ο τραγουδι σε mid tempo που γραψαμε για τις δυο αλμπουμαρες μας”
Kirk: Η ιδεα του να ηχογραφησουν και οι δυο κιθαριστες τις κιθαρες για τα δυο LOADS ηταν μια απο τις καλυτερες ιδεες που ειχαν στην καριερα τους, αφου βγαζει αψογα προς τα εξω αυτον τον ογκωδη αλλα κρυσταλλινο, χυμωδη αλλα πεντακαθαρο, ζωντανο αλλα γυαλισμενο ηχο που επελεξαν για αυτα τα δυο αλμπουμς. Η συνεργια των Kirk και James στο Attitude ειναι εξαιρετικη, και ο λιγο πιο χυμα και ελευθερος ηχος των κιθαρων του Hammett δενει φοβερα με το παντοτε ακριβες και ψυχαναγκαστικα τελειο παιξιμο του Hetfield. Τα παμπολλα μικρα lead-ακια που ανεφερα προηγουμένως, και οι συντομες συνεισφορες με το wah pedal κολλημενο με τρελοκολλα στο πατωμα, δινουν μια ακομα πιο αλητικη χροια στο τραγουδι.
Jason: Στην παραγραφο για τον Τζεησοναρα, θα πρεπει να δωσουμε ενα τεραστιο μπραβο στον Bob Rock. Ο ηχος αυτου του αλμπουμ ειναι εξωφρενικα καλος, και η δυναμη του μπασου σε τραγουδια οπως το Attitude αναδειγνυει ολοκληρο το τραγουδι. Οι Metallica εχουν αρκετα τραγουδια στα οποια μερικες φορες σκεφτεται κανεις “πως θα ηταν αραγε αυτο το τραγουδι αν ο Jason επαιζε πιο πολυπλοκες μπασογραμμες?”, αλλα αυτο δεν ειναι ενα απο αυτα. Το μπασο του Newsted σε ενα απο τα τελευταια τραγουδια που ηχογραφησε με την μπαντα, ειναι ακριβως οσο απλο οσο χρειαζεται, για να απολαυσει κανεις το μετριας εντασης headbanging στο αυτοκινητο του, καθως κατεβαινει την Park Avenue ενα ομορφο ζεστο απογευματακι μιας καλοκαιρινης Πεμπτης, με noodles για το κοριτσι στο καθισμα του συνοδηγου. Εντελως τυχαιο παραδειγμα.
Σολο: Χωρις να εχω βαλει κατω τα νουμερα και τα στατιστικα, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι το RELOAD ειναι ο δισκος των Metallica με τα περισσοτερα κιθαριστικα σολο, αφου σε αρκετα τραγουδια εχουμε κανα 2 ή και 3. Το Attitude ειναι εξαιρεση σε αυτο, αφου ακολουθει την κλασικη δομη με την γεφυρα και το σολο στη μεση, διχως καποιο outro σολο. Εν προκειμενω, ο Κερκαρος εχει κανει φοβερη δουλεια για μια ακομα φορα, αφου το σολο του που ξεκιναει στο 3:00 και κραταει μεχρι το 4:00 ειναι κλασικο χαμμετιστικο ροκαδικο γκρουβαδικο σολιδι που βασιζεται στην μελωδικοτητα και εχει βασικο στοχο να ταιριαξει με το υπολοιπο τραγουδι οσο γινεται.
Στιχοι: Ηξερα απο παντα, οπως και ολοι μας, οτι ο Jaymz εχει ασχοληθει παρα πολλες φορες με την ψυχολογια ενος ανθρωπου, και προκειται και ο ιδιος για εναν ανθρωπο που εχει μονιμως ανησυχιες μεσα του, αλλα γραφοντας αυτο το αφιερωμα και ειδικα φτανοντας στα LOAD και RELOAD, αρχιζω να πιστευω οτι o Hetfield αγγιζει τα ορια της εμμονης με τις διαφορες δυσκολες ψυχολογικες καταστασεις που μπορει να περναει καποιος ανθρωπος, πιθανοτατα ορμωμενος και απο το δικο του δυσκολο παρελθον. Στο Attitude θα μπορουσε να εχει γραψει ακομα εναν hard rock υμνο στα αυτοκινητα και την γκασολινα οπως εκανε με το Fuel, ή εστω εναν φορο τιμης σε αεροπλανα και βαπορια. Παρ’ολα αυτα, προτιμησε να ασχοληθει με το συναισθημα καποιου που οπως λεμε στην Ελλαδα “δεν τον χωραει ο τοπος”. Ο πρωταγωνιστης του Attitude ειναι ακριβως σαν τα δυο γατια που με κοιτανε τωρα. Δεν μπορω να ξερω τι εχουν στο μυαλο τους, αλλα το μονο που ξερω ειναι οτι θελουν κατι να ριξουν, κατι να καταστρεψουν, κατι να ισοπεδωσουν παλι. Ετσι κι ο Ronnie Charming (τυχαια επιλογη ονοματος) του τραγουδιου, εχει μια αστειρευτη πεινα για δραμα, για καταστροφη, για ενταση… και η ηρεμια τον κανει να βαριεται και να θελει να σκοτωσει κατι, να διαλυσει κατι, να κανει καποια αλητεια. Το εξωφρενικο ειναι πως 25 χρονια μετα ο James φαινεται να ειναι ακομα στην κατασταση οπου δεν τον χωραει ο τοπος συχνα πυκνα, οποτε ολες αυτες οι ανησυχιες του βρισκονται ακομα καπου εκει μεσα.
Καλυτερη στιγμη: Το ρεφρεν. Born into attitude, asleep at the wheel, throw all your bullets in the fire, and run like hell… why kill the fever, what ever happened to sweat?
Χειροτερη στιγμη: Οποιος το βρει πριν τελειωσω αυτην την προταση, κερδιζει μια ιδρωμενη μπουκλα απο την καραφλοχαιτη του Λαρς… ναι το μαντεψατε, η χειροτερη στιγμη του Attitude ειναι το οτι προκειται για ενα ακομα (6ο και τελευταιο) τραγουδι απο το RELOAD, το οποιο δεν εχει παιχτει ποτε ζωντανα απο τους Metallica.
Metallica - Fixxxer
Το μονο τραγουδι των Metallica που παιρνει 100/100
James: 100/100
Lars: 100/100
Kirk: 100/100
Jason: 100/100
Σολο: 100/100
Στιχοι: 100/100
Καλυτερη στιγμη: ολες
Χειροτερη στιγμη: καμια
Νομιζετε οτι ο Φουσεκης μπορει να σας ξεφυγει ετσι;
Τρελή παπάτζα αποφυγής ντιτέκτεντ.
Δεν μπορεί κύριος το Attitude να έχει 1,300 λέξεις και το Fixxxer 21 +14 κατοστάρια. Δεν είναι δυνατόν, πως το λένε.
Άρα, όλοι θα πούμε ότι το αποπάνω στιγμιαίο λάθος είναι το χαμένο τιζερ των σιχαμένων D&D για τα βαφτίσια του μπάσταρδου της Σάνσα Στάρκ στην Αιδηψό και απλά θα περιμένουμε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1,500 λέξεις.
Ουγκ.
Σύντομα μπαίνουμε στο St Anger και εκεί θα έχουμε λουτρό αληθειαc όταν ξανακούσουμε όλοι τις συνθέσεις του και δούμε πως εκτός από το τρύπιο κατσαρολι του Δανού (και την έλλειψη σόλο) δεν έχει τίποτα κακό σαν δίσκος και αδίκως χαρακτηρίζεται ως περιττωμα με οπή (κουραδι τρύπιο).
Συμφωνώ στα πάντα για το attitude, όσον αφορά το fixxxer είναι μια τελειότητα σε νότες, το μικρό αδερφάκι του outlaw, και ακόμα και ένα σκέτο “γαμει, ακούστε το” να ήταν το ποστ, και πάλι το ίδιο εύστοχο θα ήταν.
Ας χαμηλώσουμε τις προσδοκίες για το word count, ο πόνος των LΟADZ δεν θα ήταν ούτε περισσότερος ούτε λιγότερος με περισσότερες λέξεις. Σαν να ακούω τους αρνητές να λένε
Just when all seems fine and I’m pain free
You jab another pin, jab another pin in me
Ανατριχιλα
Garage mf!