72 seasons είναι 18 χρόνια κι αν το συνδυάσουμε λίγο με το εξώφυλλο κάνει λίγο το timeline απ’ τη γέννηση ως τα 18 σε ένα δωμάτιο παιδιού
3 Likes
Θα πόνταρα στα υπ’ αριθμόν 4 ή 9 ή 10
1 Like
load: Mama Said 11 στα 14, άρα σε δίσκο με 12 τραγούδια = 9,43
reload: Low Man’s Lyric 11 στα 13, άρα αναλογικά έχουμε 10,15
Οπότες, 9,43+10,15=19,58/2=9,79 δηλαδή 10
Ποιο είναι δέκατο; Το Too Far Gone?. Έχει όμως ποτενσιάλ για πόνο ο τίτλος; Σαφώς!
Χιαρ γιου αρ, απλά, κατανοητά, επιστημονικά! 
2 Likes
Παιχτούρα είμαι όμως έτσι; Έκανα quote ποστ του Quintom που δεν υπάρχει! λολ μάλλον έπεσε σύρμα ότι έγραψα τα loads με μικρά
εδιτ: χαχαχα καίγομαι, το έβγαλε σαν quote γιατί έκανα κόπυ τον τίτλο από το αντιστοιχο ποστ του Q, ψάρωσα άσχημα, παραλήρημα 
1 Like
Ενταξει δεν ειμαι fan των Metallica αλλα οταν θα βγαλουν κατι νεο θα το ακουσω απο περιεργεια και γιατι ολοι θα μιλανε για αυτο…
Καιρο ειχα να ακουσω κατι τοσο ανεμπνευστο…
Καταλαβαινω το συναισθηματικο δεσιμο καποιου με μια μπαντα αλλα νομιζω οτι για να ενθουσιαστεις με ενα τετοιο κομματι σημαινει οτι εχεις πολυ χαμηλα τον πηχη…
Αποψη μου παντα…
3 Likes
Ενθουσιαζομαστε γιατί είναι κάτι νέο μετά από 6 χρόνια
Επίσης όταν έχεις βγάλει 50 κομμάτια που είναι στο τοπ 100 του μέταλ βεβαίως και οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες απ’ το lux æterna και στο βάθος του μυαλού λες ότι προφανώς στον δίσκο θα υπάρξουν και πολύ καλύτερα κομμάτια
1 Like
Fade to black 4/8
Άντε να βάλω και το Sanitarium 4/8
Unforgiven και Nothing έχουμε 4/12 και 8/12 αντίστοιχα οπότε 6/12
Να βάλω και τα δικά σου 9/12 και 10/12
Οπότε έχουμε αναλογικά (6+6+6+9+10)/5=7.4 οπότε βγαίνει το Crown of the Barbed Wire
Καλά τώρα, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς για τα τελευταία 7 αλμπουμ των Coheed and Cambria αν δεν είναι φαν, κ.ο.κ.
1 Like
ΓΑΜΑΝΕ οι Coheed and Cambria.
Να πω ότι το “concept” του αλμπουμ , μου αρέσει.
Θα δείξει βέβαια και πως στέκεται και συνολικά ως ιδέα.
6 Likes
Κι εμενα, πολυ.
7 Likes
Πολύ ωραία είναι η ιδέα για το concept του δίσκου, και το εξώφυλλο μου αρέσει πάρα πολύ σχεδιαστικά, όπως μου άρεσαν βέβαια και τα προηγούμενα τους. Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι η επιλογή του neon yellow για βασικό χρώμα στο εξώφυλλο, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με αυτήν την εποχή των Metallica. Θα πηξουμε στο κίτρινο ρε γμτ
Κάτι που προφανώς έγινε επίτηδες και για πολύ συγκεκριμένο λόγο, ο οποίος είναι να τραβήξουν την προσοχή. Ραδιενεργό το αλμπουμακι, μείνετε μακριά του… Ή πάτε να το αγγίξετε με την μια όπως τα δηλητηριώδη κίτρινα βατράχια. Πάντως αν αυτή είναι η τελική μορφή του εξωφύλλου, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία τους που δεν έχουν κανένα λογότυπο τους, παρά μόνο μια βαρετή και άχρωμη γραμματοσειρά που γράφει Metallica. Δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει αυτή η επιλογή, φαντάζομαι το ίδιο ακριβώς εξώφυλλο με τα ίδια χρώματα πολύ πιο μεγαλοπρεπές αν είναι στο κέντρο πάνω κάποιο από τα λογότυπα τους, ακόμα κι αν ήταν του St. Anger 
1 Like
Μόνο εμένα το αρχικό ριφ μου μυρίζει παααάρα πολύ priest?
1 Like
Τα data που χρησιμοποιείς είναι τόσο παλιά που θεωρούνται obsolete, non relevant και τελικώς μη χρησιμοποιήσιμα, αν θέλουμε βέβαια να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα που έχει μια κάποια στατιστική σημαντικότητα
Να στο θέσω αλλιώς: είναι σαν να ψάχνεις αν θα βγει του Παναθηναϊκού ο Χ άγνωστος επιθετικός, και να έχεις στο data set τον Χρηστάρα! 
1 Like
diamond head, priest, saxon , το killing time των sweet savage κτλ.
Επίσης σκηνοθέτης του video clip είναι ο τύπος που έχει σκηνοθετήσει το Heaven και το Going Backwards (και τα 2 κομματαρες) των Depeche Mode Και το Start the Healing των Korn.
LUX AETERNA written by James Hetfield & Lars Ulrich ( α ρε μικρομανατζμεντ που πέφτει)
1 Like
Ναι προφανως και μπορει να πει καποιος οτιδηποτε θελει για οποιοδηποτε συγκροτημα…
Ειδικα οι Coheed ειναι ψιλοδυστροπο γκρουπ και οχι για ολους μιας και τους αναφερεις…
Το προηγουμενο παντως αλμπουμ των Metallica μου αρεσε…
Και το Kill Em All όμως NWOBHM επιρροές έχει κατά βάση, όποτε μπορείς να καταλάβεις γιατί κάποιοι κάνουν τη σύνδεση.
Το ριφ είναι το προφανές Kill em all vibe για μένα. Τα πρώτα 10’’ με την εισαγωγή τα βρίσκω αχρείαστα. Αφαιρούν και δεν προσθέτουν από το κομμάτι (όπως και η επανάληψη τους προς το τέλος). Επίσης λείπει ένα πολύ καλό ρεφραιν που θα το ανεβάσει σαν κομμάτι.
Τα φωνητικά μου αρέσουν (βασικά αυτά είναι που έχουν έντονο NWOBHM feeling, και όχι θρας / brutal) παρότι προτιμάω τον Χέτφιλντ να γκαρίζει και όχι να βάζει μελωδία στις φωνητικές του γραμμές.
Σε γενικές γραμμές δε με ενθουσίασε, το ακούω πολύ ευχάριστα αλλά δεν κυκλοφορώ με το ηλιθιο χαμόγελο που κυκλοφορούσα με το Hardwired single.
Αλλά 73 λεπτά μουσικής μας λείπουν για ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα!
2 Likes
Μα εγω δεν μιλαω γενικα για τον νεο δισκο…η λογική λεει οτι σε 75 λεπτα δισκο σιγουρα κατι καλο θα βρεις…Μιλαω καθαρα για το συγκεκριμενο κομματι…
3 Likes
Καλα υπαρχει δηλωση James για το νοημα του τιτλου, ο δισκος θα εχει θεματικη που ασχολειται με το πως τα πρωτα 18 χρονια στην ζωη ενος ανθρωπου τον διαμορφωνουν.
Αυτα τα 10 δευτερολεπτα που επαναλαμβανονται προς το τελος ειναι τα μονα σημεια του τραγουδιου που με ενθουσιασαν 
1 Like