καλά ο σομν δεν αναφέρει εδώ το ευαγγέλιο επειδή έχει τον πολέμαρχο μέσα. μη φτάσουμε και στην υπερβολή και τα μηδενίζουμε όλα.
πωωωωω ποσο καιρο εχω να το ακουσω αυτο ! run for tomorrow towards the rays of the sun… the fight has begun ! ωραιος !
…τοσο ωραιος που σε συγχωρω που εισαι οφ τοπικ στο ιδιο σου το τοπικ :lol: οχι κ επικ… απο τα πιο γαμηστερα US power ομως εννοειται, εκει ψηλα μαζι με Salem’s Wytch και Heathen’s Rage…
bump!!!
Καμμια εξαισια επικουρα τους τελευταιους 12 μηνες που δεν την πηραμε χαμπαρι??
Τέρμα οφφ-τόπικ θα βγω, καθώς δεν θα προτείνω ούτε δίσκο ούτε επικό μεταλ γκρουπ, αλλά να με σχωρέσετε, και να ακούσετε αυτό εδώ το μικρό intro/διασκευή σε σερφ κομμάτι των 60’ς που ανοίγει έναν από τους πιο γνωστούς mainstream indie δίσκους των 90’ς και να με θυμηθείτε
νιώθω να ανεμίζουν τα μαλλιά μου καθώς σκοτώνω τον δράκο λέμε
:lol::lol:
Αν και μάλλον ο πιο τυπικά επικός δίσκος της μπάντας είναι το “Piece Of Mind” με κομμάτια γεμάτια φωτιά, ατσάλι, μάχες και εξερευνήσεις, το concept τούτου εδώ αντιτάσσει φεγγαρόπαιδα, Βαβυλώνες, μάντεις, προφητείες, το αιώνιο Κακό και περιέχει το [U][I]ομώνυμο κομμάτι[/I][/U] που είναι το έπος του Γκιλγκαμές, η Καλεβάλα, η αργοναυτική εκστρατεία και το Μπεογουλφ μαζί και κάτι περισσότερο.
Το pre-listening του δίσκου είχε γίνει σε μεσαιωνικό κάστρο στη Γερμανία, στην περιοδεία που ακολούθησε οι Maiden πρωτοπαίξανε στο Castle Donnigton, τίποτα γύρω από αυτό το δίσκο δεν είναι τυχαίο κύριοι.
SEVENTH SON OF A SEVENTH SON (μα τι επικό όνομα)
[SPOILER]Οι φωτογραφίες μπήκαν για να τονίσουν τη γραφικότητα της κατάστασης.
6 μέρες λέμε [SPOILER]UP THE IRONS[/SPOILER] [/SPOILER]
Πανέμορφο το βινύλιο!!!
από την άλλη τι έχει?
Η άλλη πλευρά έχει το σχέδιο του Clairvoyant που είχαν και ως back drop στην περιοδεία, όχι αυτό που είχε το σινγκλ.
To picture συνοδευόταν και από επικό μπάνερ όπως φαίνεται και στη φωτογραφία.
Το περίμενα και πραγματικά ΤΟ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩ!!!
βρίσκεται αυτό η είναι limited?
παντρέψου με
Ε προφανώς limited είναι, αλλά γενικά βρίσκεται εύκολα, συνήθως χωρίς το μπανεράκι.
Είμαι λογοδοσμένος.
Πιο επική όμως είναι η παρακάτω κασσέτα :
Δε Λονλινεςς Οφ Δε Λονγκ Ντιστανς Ραννερ \m/
Beat that!
Βασικά με ένα πρόχειρο ψάξιμο βρίσκεται και με το μπανερακι, τα περισσότερα είναι σε δημοπρασίες και ένα που βρήκα έχει περιππου 100£… Είναι λιιιιιιιιγο ακριβουτσικο!!!
@brein. Δις ισ τρουλι επικ!!! 
ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΗΧΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΜΙΞΗ ΜΑΡΤΙΝ ΜΠΕΡΤΣ ΛΕΜΕ
:lol:
Ντεζα-Βι (με προφορά παρακαλώ!)
Χαχαχαχα… Τι λιγκουαφον και μαλακιες!!! μεηντεν ρεεεε!!!
πείτε μου ότι έχει και τους στίχους μέσα έτσι να πεθάνω τώρα!!!
Με αφορμή το ποστ του dargaard λέω να μιλήσω για ένα από τα πρόσφατα διαμάντια της ελληνικής epic metal σκηνής.
[B]Wrathblade - Into The Netherworld’s Realm[/B]
Η μπάντα έχει αρκετά χρόνια στο κουρμπέτι αλλά ο δίσκος κυκλοφόρησε μόλις πέρσι. Έκανε αρκετό θόρυβο και η μπάντα έχει κάνει πολλά και ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ live τόσο ως support σε μπάντες όπως οι Slough Feg και οι Enforcer όσο και ως headliners. Όσοι δεν τους έχετε δει, φροντίστε να το κάνετε όταν επιστρέψουν μια και σιγά σιγά ξαναμπαίνουν στο στούντιο. Δεν παίζει να το μετανιώσετε. Στα του δίσκου τώρα, έχουμε να κάνουμε με το epic metal όπως το γνωρίσαμε και το αγαπήσαμε από τους θρύλους του είδους (δεν αρχίζω το name dropping γιατί θα μας πάρει το ξημέρωμα, ενδεικτικά όμως αναφέρω Cirith Ungol, Solstice και Manilla Road) δοσμένο όμως υπό ένα τελείως προσωπικό πρίσμα, και με αποτελεσματικό φιλτράρισμα όλων των επιρροών των μελών. Στα τρομερά τους πλεονεκτήματα ο φοβερός και τρομερός τραγουδιστής με την μοναδική “βυζαντινή” χροιά, τις συνεχείς εναλλαγές στη διάθεση και το ύφος των φωνητικών και με στίχους γεμάτους σπάνιες και αρχαίες αγγλικές λέξεις που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπάρχουν. Η παραγωγή είναι αρκετά ξερή ούτως ώστε να δίνεται στον ακροατή ακριβώς αυτή η αίσθηση του “παίρνω το σπαθί και ορμάω στη μάχη διψασμένος για αίμα και θάνατο” που είπε ο elric. Όσοι αρέσκονται σε μπάντες που προσκυνούν τους ήρωές τους χωρίς να τους αντιγράφουν και προσφέρουν τρομερά τραγούδια με ένα προσωπικό ύφος, ας τσεκάρουν και ας αφεθούν χωρίς αναστολές!!!
Δείγμα: [U]“For You”[/U] (κλικ)
Στα υπόλοιπα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν δώθε, Γράκχε αν κάποιος δίσκος των Jag Panzer πρέπει να χαρακτηριστεί επικός, αυτός είναι το “Thane To The Throne” λόγω τόσο της θεματολογίας όσο και της μουσικής και όχι το “πιο λύσσα-αλητεία πεθαίνεις” “Ample Destruction”. Από 'κει και πέρα, πιστεύω ότι ό elric είχε στην αρχή στο μυαλό του ένα topic πιο πολύ για epic METAL και όχι για epic μουσική γενικότερα, και πιστεύω ότι από ένα σημείο και μετά ξεφύγαμε, όμως έγινε για καλό γιατί αναφέρθηκαν πολλά διαμάντια και δη κρυμμένα που αξίζει ο κόσμος να τα ανακαλύψει. Αναφέρθηκαν βέβαια και μερικές ακυρίλες (κατά την προσωπική μου άποψη πάντα) τις οποίες θα κατέτασσα καθαρά στο power και με τίποτα στο epic (πχ Sabaton, ή Agent Steel και Crimson Glory ξέρω 'γω), αλλά ΟΚ, έχει γίνει συζήτηση για τρομερά albums δώθε, και από άτομα που έχουν κάτσει και έχουν ασχοληθεί.
ΥΓ οι γνωστοί-άγνωστοι ατσάλινοι αναμένουμε το album των War Dance για να αποθεώσουμε.
…απ’τις πιο επικές φάσεις…και επική δισκάρα:):!:
Η αλήθεια είναι ότι δε θυμάμαι καν τι ακριβώς είχα γράψει. Αλλά ναι καλά τα λες.
Scald-Will Of God Is A Great Power (1996)
Το Επικό doom metal δεν έχει πολλούς υπερασπιστές, συγκροτήματα και οπαδούς αλλά οι λιγοστές αυτές ψυχές είναι παθιασμένες και υπερασπίζονται σαν πολεμιστές το συγκεκριμένο ήχο και μουσικό είδος. Τρανό παράδειγμα οι Ρώσσοι Scald. Από το όνομα τους και μόνο γνωρίζεις ότι κάτι επικό σε περιμένει, κάτι μνημειώδες για να σφραγίσει την μουσική σου εξέλιξη. Οι Scald ήταν άτυχη μπάντα. Δεν γνώρισε δόξες και τιμές από τους πολλούς γιατί αμέσως μετά τον θάνατο του τραγουδιστή τους Agyl σε σιδηροδρομικό ατύχημα, οι υπόλοιποι τίμησαν το όνομα του και διαλύσανε την μπάντα συνεχίζοντας με άλλο τραγουδιστή, άλλο όνομα (Tumulus) και άλλο μουσικό ύφος. Τίποτα δεν θα ήταν πια το ίδιο χωρίς την επιολυρική χροιά του Agyl, το ξέρανε και επιλέξανε να το σεβαστούνε. Και γι αυτήν τους την απόφαση τους σεβόμαστε και μεις 19 χρόνια μετά. Ντάξει, μετράει βέβαια ότι είναι και καραδίσκαρος από τους λίγους.
Ετοιμαστείτε για νοητική δολιοφθορά. Η παραγωγή ίσως να το περιορίζει ελαφρά στην ανάδειξη του τέλειου ήχου αλλά από την άλλη του προσάπτει ένα πιο γήινο χρώμα. Αργόσυρτοι επικοπολεμικοί παιάνες, ιστορίες για Θεούς και δαίμονες, για θάλασσες και ξηρά. Η φωνή του Agyl εκτείνεται και προκαλέι παραλήρημα σε αυτούς που τολμούν να την ασπαστούν. Δυναμική, καταπληκτική σε αφήνει άναυδο και αποσβολωμένο με τις δυνατότητες της. Πραγματική ικεσία προς τους Θεούς ή η ίδια η Φωνή των Θεών. Μουσικά φανταστείτε κάτι σαν επικούς Bathory, Solitude Aeternus, Solstice και τους Atlantean Kodex. Το χετε στο μυαλό σας; Κάτσε να βοηθήσω. Αβίαστοι ρυθμοί, παρορμητικές μελωδίες, τελετουργικά κρουστά, χειμμαρρώδες μπάσο, πυρολίθινα φωνητικά και φρεσκοκατασκευασμένα riffs από την μεταλλική κάμινο που σφυροκοπούν μερόνυχτα. Καλύτερα τώρα; Μουσική να διαγείρεις την φαντασία σου, να ταξιδέψεις σε αρχαίες εποχές, να μπαρκάρεις με ένα πολεμικό πλοίο των βίκινγκς. Πυροδοτούν την φλόγα μέσα μου με τα επαλαμβανόμενα κιθαριστικά θέματα που απλώνονται. Δεν επιζητώ να προκαλέσω αλλά πείτε μου 2-3 μπάντες που ακούγονται πιο Αληθινές και Επικές μαζί. Ο πίδακας του πάθους τους είναι αστείρευτος και το ακούς σε όλους, όχι μόνο στην Φωνή. Άπλετος ενθουσιασμός και αγάπη για το Σφυρί και το Αμόνι είναι αρκετά για να δημιουργήσεις ολόκληρο κόσμο. Σαν όταν είμασταν μικροί που με 5 στρατιωτάκια όλα κι όλα φτιάχναμε ολόκληρες ιστορίες, μάχες ,χάρτες, συμμαχίες, προδοσίες....Ξεφεύγω....
Ξέρετε τι άλλο έχει σε περίσσευμα οι Scald; Προσωπικότητα. Θα φορούν το στέμμα τους και θα τους έχει εκλέξει ο λαός. Έχουν την σοφία και χρησιμοποιούν το επικό συναίσθημα στο μέγιστο βαθμό στον ήχο τους χωρίς να γίνονται τσίρκο, χωρίς βλαχιές, χωρίς δηθενισμούς. Μια ηχοθύελλα που τα σαρώνει όλα. Εξαπόλυση μύδρων. Και φτιαγμένη από όλους. Το ξαναλέω, κανένα όργανο δεν είναι υποβαθμισμένο. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Το νιώθανε, το λέγανε, το πράττανε. Στην μουσική και στην ζωή τους... Agyl, Your voice is worthy of Valhalla, so let it forever resonate in the ears of gods you had praised...Πιο πίσω έχω κάνει μια προσωπική λίστα στην οποία έχω το Scald τραγικά χαμηλά. Στην πραγματικότητα το βάζω εύκολα στο top 10 μου των πιο επικών δίσκων, ίσως δε να χτυπάει και top 5. Όσο για τον κύριο The Voice Of Valhalla Himself (Maxim fuckin Adrianov), απλά η νο. 1 κορώνα σε όλο το μέταλ, σε όλη τη μουσική διάολε, και το effect της δε μοιάζει με κανενός άλλου - δεν είναι ούτε πόρωση, ούτε συγκίνηση: είναι ΕΚΣΤΑΣΗ. Άλλο ένα telling fact (και για το πόσο αλλάζουν ζωές, αντιλήψεις κτλ., αλλά και για το πόσο εγκληματικά παραγνωρισμένοι είναι): πηγαίντε στα μέταλ αρκάιβς και δείτε reviews για το Will Of The Gods. Δύο όλες κι όλες. Η μία 100% και η άλλη 99%! Ναι, καμιά φορά δε λέει και τίποτα αλλά εδώ λέει πολλά. Γιατί όπου και να το ψάξετε στα ίντερνετς δε θα βρείτε δισκοκριτική/παρουσίαση του δίσκου με λόγια λιγότερο από αποθεωτικά. Και όπως συμφωνούσαμε με το χρήστη Razoreata πρόσφατα σε μια πολύ ωραία βραδιά με epic metal overdose σε γνωστό metal club στο κέντρο των Αθηνών, αν κάποια στιγμή το ακούσει περισσότερος κόζμος και αυξηθούν και τα reviews στα μέταλ αρκάιβς, πάλι εκατοστάρια και ενενηνταεννιάρια θα βλέπεις ή στη χειρότερη τίποτα 97, 98% και κάπως έτσι. Απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ κάποιος που γουστάρει μέταλ (έντιτ: διάβασε καλύτερα ΑΤΣΑΛΙ) να ακούσει αυτό το δίσκο και να μην προσκυνήσει. ΔΕΝ-ΓΙΝΕΤΑΙ.