:bow2::bow2::lol3::lol3::lol3::lol2:
Προσκυνω με ταπεινοφροσυνη.
TΑ ΤΑΠΕΙΝΑ ΜΟΥ ΣΕΒΗ! :lol3:
Aλλα μια μικρη διορθωση (αν και ντρεπομαι να κανω διορθωση σε τετοιο ποστ!). Το πρωτο ειναι το “Λεμι μονου αντιου” ή “Αντιου λεμι μονου” (προτιμω το πρωτο).
Έπος Deckard! Έπος! Έγραψες ιστορία!
:bow2:
Το ειπαν ολοι… [B]ΧΑΧΑΧΑΑΧΑ[/B]…:lol2::lol3:
Awaken the Guardian! Δίσκος ορόσημο και για κάποια χρόνια ο πιο αγαπημένος μου! Έχει ορίσει τον ήχο πολλών αγαπημένων γκρουπ! Θυμάμαι John Perez από Solitude Aeturnus να λέει ότι ήταν ο δίσκος που τον επηρέασε πιο πολύ στο ξεκίνημα τους! Είσοδος στην μαγεία! Ακολουθούν No exit, A pleasant shade of grey και Spectre within! Εκπληκτικό συγκρότημα με άπειρα αγαπημένα τραγούδια και με μεγάλη ποικιλία στον ήχο τους!
Ρε γαμωτο, μονο εμενα το The Apparition με γεμιζει τοσο? Νιωθω συγκινηση καθε φορα που το ακουω, οι στιχοι, η φωνη του Arch, υπαρχει κατι που χτυπαει κατευθειαν μεσα μου.
[I]Flame is burning center of a fountain yearning
water spring eternal, spiritual water, physical fire.
Above the center is sky, cold cold neverness.
Just vastness filled with stars upon stars.
In the four corners of life are the golden mirrors
reflecting what you are and what you are to be.
In the first is a young boy
white dove in his hand,
in the second is a warrior in armor.
In the third is an old man
gold watch in his hand.
Fourth and last
no relection at all
no reflection at all
no reflection at all.[/I]
Το Apparition είναι υπερκόμματος, και ίσως το αγαπημένο μου από το Spectre. Αλλά δεν μπορώ με τόσες κομματάρες να αποφασίσω αν είναι το καλύτερο από κει μέσα.Είναι ένα από τα ελάχιστα κομμάτια που θυμάμαι που έπαιξε μπάντα σε στυλ Maiden που μπορούσε να κοντράρει τους Maiden στα ίσα ή και να τους ξεπεράσει, μιλάω για το Without a Trace. Υπάρχει το Epitaph, με τα 12 λεπτά που φαίνονται από την πόρωση 5 και με την ίσως καλύτερη ερμηνεία του θεού Arch στο άλμπουμ. Υπάρχει το Pirates of the Underground, που ακούγοντας τον Matheos να ρίχνει το ένα heavy riff μετά το άλλο δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που ήταν πίσω από το Pleasant Shade of Grey. Τι να πω άλλο; Για τον speed δυναμίτη Kyrie Eleison, το Oprhan Gypsy με το τόσο καυλωτικό και απλησίαστο αλλά ταυτόχρονα τόσο sing-along ρεφρέν ή το Traveler in Time με τα τρελά και μελωδικά(όπως πάντα δηλαδή)vocal lines του θεού;
Για το Apparition δεν είπα μόνο τίποτα. Ιδού η ουσία:
In the first is a young boy white dove in his hand
In the second is a warrior in armor
In the third is the old man, gold watch in his hand
Fourth and last
No reflection at all
Αν δεν καυλώσεις και καραγουστάρεις Fates με Arch μετά απ’ αυτό τότε τίποτα δεν σε σώζει.
[SPOILER]εκτός ίσως από Guardian και Exodus :blues:[/SPOILER]
Παρόλο που γουστάρω την πιο πρωτόγονη παραγωγή του δίσκου, που αναδεικνύει και τα φωνητικά του Arch, είναι προφανές ότι σε μεγάλο βαθμό έχει θάψει τον δίσκο. Αν είχαμε παραγωγή εφάμιλλη του Awaken the Guardian θα μιλούσαμε για ένα αστραφτερό διαμάντι.
Πάσα στους άλλους και είθε να υμνηθεί το μεγαλείο του John Maurice Archembault.
Moonchild ειναι ο χαμενος μου αδερφος. Το πιστευω.
o moonchild εμίλησε σοφά
συμφωνάω και γω. Το Spectre από συνθετική άποψη κοιτάει κατάματα το Awaken. Και είναι και ο δίσκος που μετατρέπει τους Fates από ένα ελπιδοφόρο σχήμα, σε μια τεράστια μπάντα
και μεσα σε ολα
[B][I]
@kevnmoore: Mixing the new OSI starting 7/12 on a farm near Des Moines, IA. I’m now finishing up vocals/programming in a hotel I don’t know where. [/I][/B]
α. υπέροχα νέα!
β. σε ευχαριστώ γιατί δε γνώριζα την ύπαρξή του στο twitter.
Προσπαθώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου και δεν καταφέρνω και πολλά…
- Ο κιθαρίστας (Μ) έχει στο συγκρότημα (FW) τον τραγουδιστή (Α2) και συνεργάζεται και με τον τραγουδιστή (Α1), που ήταν ο προηγούμενος τραγουδιστής του συγκροτήματος. Oι οπαδοί λατρεύουν τον A2, αλλά δε λένε ποτέ όχι στον Α1 και καραγουστάρουν τη συνεργασία Μ-Α1, που κινείται στα παλιά μονοπάτια των FW, περιμένοντας με αγωνία, βέβαια το νεό δίσκο των FW (με τον Α2, ε;), που κινείται στις νέες κατευθύνσεις των FW, γιατί επίσης, λατρεύουν την εσωστρέφεια του Μ…
- Μπασίστας στους FW είναι ο V, ο οποίος στην αρχή ήταν session στο γκρουπ, στη θέση του dB αλλά με τον καιρό, προσχώρησε στην μπάντα. Ντράμμερ στους FW αυτήν την εποχή είναι ο J, αντικαθσιστώντας τον μυθικό Z. Δεύτερος κιθαρίστας [B]ήταν[/B] ο A (σκέτος, για να μη μπερδεύομαστε με τους Α1 και Α2), αλλά τώρα το γκρουπ επίσημα δεν έχει δεύτερο κιθαρίστα. Βέβαια στα live o Α είναι παρών, με κυρίαρχο ρόλο στην κιθάρα, πράγμα που δεν πειράζει καθόλου τοιν Μ. Καμία αλλαγή δεν απασχολεί τους φανς. Τόσα μέλη, ούτε ο Ολυμπιακός επί κοκαλιάρη…
- Οι συναυλίες των FW είναι σαν τα παλιά μουσεία. Νέα εκθέματα δεν θα έρθουν ποτέ, αλλά οι πιστοί επισκέπτες μπορούν να τα βλέπουν κάθε μέρα με την ίδια συγκίνηση. Βλέπεις την αυξανόμενη φθορά, αλλά ποτέ δεν την κατακρίνεις, αντίθετα τη λατρεύεις…Τι κι αν ο M δείχνει μονίμως βαριεστημένος, απόμακρος και αγέλαστος; Τι και αν ο Α2 μοιάζει μονίμως κομμάτια και η φωνή δε βγαίνει; [SPOILER]Στο τρίτο συμπέραμα είναι η αλήθεια.[/SPOILER]
- Στους Μ-Α1 κιθαρίστας βου υπάρχει και είναι -ω του θαύματος- ο Α. Υπάρχει και ντράμμερ και είναι ο…J!!!. Kαι μπασίστα έχω, λέγετε. Ποιον; Ρωτάτε; Τον V, βρε κουτά…Κανείς δεν στεναχωριέται, ε; Ούτε ο Α2…
- …ο οποίος Α2 έχει ένα άλλο γκρουπ, τους R, oι οποίοι παίζουν ό,τι θα έπαιζαν οι FW, αν δεν είχαν κάνει στροφή στην εσωστρέφεια, (με κύριο εκφραστή τον Μ).
- Ο Α2 εκφράζει και τους δύο δρόμους του. Τον εσωστρεφή, με τους FW, αλλά και τον prog με τους R. Ο Μ δεν ενοχλείται…ούτε οι οπαδοί…
- Ο Μ εκφράζει και τους δύο δρόμους του. Τον εσωστρεφή με τους FW και τον πιο κλασικό heavy-prog παλιό ήχο με τους Μ-Α1. Ο Α2 δεν ενοχλείται…ούτε οι οπαδοί…
- …και δεν ενοχλούνται ούτε οι V και J. Γιατί; Ρωτάτε; Πριν ένα χρόνο οι FW έκαναν μία επετειακή τουρ για τον πετυχημένο τους δίσκο, P, υπό την ταμπέλα των FW, αλλά με τους Z και dB στη θέση των V και J. Mη ρωτάτε, εννοείται ότι ο Α ήταν εκεί…και οι οπαδοί…
ΥΓ. [SPOILER] Σκόπιμα δεν ανέφερα τπτ για Engine, Osi, προσωπικά, γιατί θα τελείωνε το μελάνι του υπολογιστή…[/SPOILER]
Συμπέρασμα 1ο. [SPOILER]Ποιος είναι με ποιον, ποιος θέλει τι, ποιος γουστάρει ποιον, αν κάποιος το μάθει, ας μη μου το πει. Δεν υπάρχει λόγος…[/SPOILER]
Συμπέρασμα 2ο. [SPOILER]Δε μπορεί κανείς να φανταστεί πόσα πράγματα μπορεί να σκεφτεί κάποιος μέσα στο κατακαλόκαιρο, αν δεν έχει δουλειά να κάνει…
[SPOILER]Πάμε για ψυχίατρο, έτσι;;;[/SPOILER][/SPOILER]
Συμπέρασμα 3ο.[SPOILER]FATES ρε μου…ιάααααααααααααααααα[/SPOILER]
αχαχαχαχαχα πόσο θεός είσαι … :bow2:
κάψιμο…
*ο M στη λαρισα μια χαρά γελούσε.
**osi…:papas:
Τα είπε όλα ο toxikos. :thumbup:
[B]Joey Vera
[/B]
[I]Just got home last night. Was a pretty grueling trip but as always was great to see loads of old [B]and new freinds[/B]. Thank you all who came to the shows, we had some great times eh?[B] I think I gained 10 pounds in Greece and I thank you for that too![/B][/I]
the man in the left corner is … Ray Balderrama…!! :lol: ([U]Truckstops in Greece rule.!![/U])
Καλοπεράσαμε, έτσι;;;
Όλοι μαζί και οι χαμουτζήδες χώρια. Α ρε, το κράτος της Κεντρικής Ελλάδας…
[SPOILER]Σας ζηλεύω ωρέ…[/SPOILER]
Εχει κανείς την box επανέκδοση των Inside Out/Disconnected;
Η κυκλοφορία αυτή είναι έχει χωριστά booklet και χωριστές θήκες cd ή είναι όλα σε ένα;
Ρωτάω γιατί σκέφτομαι να το παραγγείλω και δεν θέλω να είναι καμιά έκδοση με χαρτινες θήκες…
Η διπλή επανέκδοση του 2006 που έχω είναι διπλό cd με bonus κομμάτια και ένα ενιαίο booklet χωρισμένο στα δυο. Το πρώτο μέρος αφιερωμένο στο Disconnected με στίχους, πληροφορίες και μια φώτο και το δεύτερο στο Inside Out με τους αντίστοιχους στίχους, πληροφορίες και μια φώτο.
Τι ντέρμπυ φοβερό είναι αυτό! Τα απόλυτα αριστουργήματα είναι ισόπαλα. Ο νικητής θα κριθεί στο νήμα, αν και μάλλον δεν έχει νόημα.
Επίσης:
Καλό. Στη Λάρισα πάντως ο λαός ήταν σε συντριπτικό ποσοστό από τη Θεσσαλία (όχι να το παινευτούμε…).
Και καλά κάνεις και ζηλεύεις. Δε γίνονται κάθε μέρα τέτοια live.
Μία από τις πολύ καλές ιστορίες να αφηγούμαστε μετά από χρόνια.