που θα βρω στοιχους ?
Virta - Elon Syvä Lempi
1 Like
Two Steps on the Water - God Forbid Anyone Look Me in the Eye
Τώρα με τις καλοκαιρινές βροχές, αυτά τα τρία τραγουδάκια του EP των Red River Dialect είναι ό,τι πρέπει
Ξεκινάει λέγοντας “I had seats in the front row for the Bill Callahan show”
Φαντάζομαι εδώ ανήκει και το πολύπαθο folk metal. Μία επιστροφή από βετεράνους
Και μία καινούργια κυκλοφορία από μία ελπιδοφόρα μπάντα
Bump το thread γιατί καταφθάνει τεράστιος δίσκος.
Οκ, δεν μπορώ να πω πως με ενθουσιάζει ο τίτλος του νήματος, από την άλλη το προτιμώ εδώ από ότι στο World Music.
Ο @Aldebaran το ανέφερε και στις νέες κυκλοφορίες, ο δίσκος κυκλοφορεί επίσημα αύριο, αλλά μιας και δημοσιεύθηκε η κριτική του σήμερα στο “Kvitravn” των Wardruna να πω και εγώ το κατιτίς μου.
Αρχικά, ενώ συχνά με βρίσκω να συμφωνώ μαζί του (όταν δεν μου μαθαίνει μπάντες) για αρκετές κυκλοφορίες, σπάνια συμφωνώ τόσο πολύ για ένα δίσκο:
Και όταν λέω πως συμφωνώ, δεν είναι στην ανάλυση του ήχου του δίσκου (αυτό το κάνει ανέκαθεν εξαιρετικά), αλλά στους λόγους που ξεχωρίζει, όπως τους εξηγεί ο Αντώνης.
Αυτό που έκαναν οι Wardruna είναι εντυπωσιακό. Κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν δίσκο που αφορά περαστικούς και καμμένους με το nordic folk. Που αφορά, για εμάς τουλάχιστον, άτομα που είτε τους έμαθαν μέσω Vikings, είτε μέσω Gorgoroth/Enslaved, είτε γιατί πέτυχαν ένα βίντεο τους στο youtube και τους άκουγαν ως ambient χαλί είτε γιατί δεν ξέρω γω τι άλλο.
Ο Selvik κατάφερε να μετατρέψει αυτό που φοβόμουν, δηλαδή την “δυτικοκεντρική”, εμπορική ματιά πάνω σε λογικές soundtrack, την οποία καλλιέργησε μέσω του Vikings, σε υπέρ του όπλο, αφού τρόπον τινά “εκλαΐκευσε” τον συνθετικό πλούτο που μπορεί να έχει αυτός ο ήχος (ίσα ίσα τον αναδεικνύει σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες), σε σημείο που ξεπερνά, όπως πιστεύει και ο Αντώνης, τα προ διετίας μεγαλεία των Heilung που πολύ τους αγαπάμε.
Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι σε αυτό το ιδίωμα, εν έτει 2021, ο Selvik που καιγόταν χρόνια με δαύτο, να παραδόσει ένα έργο, που σε κάνει να αναρωτιέσαι, πράγματι, πάει καλύτερα; Και ταυτόχρονα αυτό το “καλύτερα”, να μπορεί να γίνει αντιληπτό, θεωρώ, και από περιστασιακούς ακροατές που θα πατήσουν play (τίποτα κακό με αυτό, εκεί δεν είναι το πραγματικό crossover;).
Αυτά από μένα. Προτρέπω εκ νέου να διαβάσετε την κριτική, να ακούσετε από αύριο τον δίσκο, και από Δευτέρα ετοιμάζουμε με τον φίλτατο κάτι καλό και σχετικό, γιατί έπρεπε κάπως το παραμιλητό μας να μετασχηματιστεί σε έργο 
3 Likes
εγω νομιζα οτι εδω θα μιλαγαμε για το ομορφοτερο φολκ πραμα που εχω ακουσει απο τοτε που αποφασισε να το γυρισει ο Chuck Ragan.
Εννοω αυτο
1 Like
Πριν 8 χρόνια (και 20κάτι ποστς) είχα προτείνει το παραπάνω, έφτασε η ώρα για τον διάδοχο (που είχε κυκλοφορήσει πρόπερσι τέτοια εποχή, αλλά εγώ σχεδόν πάντα με lag τα ακούω).
Ζεστά κομμάτια για δροσερές βόλτες του σούρουπου με ένα φλασκί ουίσκι στην τσέπη.
1 Like
Ούτε folk metal, ούτε nordic folk, ούτε τίποτα άλλο. Μόνο σκέτο, ξερό ιρλανδικό folk από την πιο ιδιαίτερη φωνή αυτής της γενιάς.
Με το ενάμισι πόδι στην παράδοση και με μισό πόδι προς drone μοντερνιές. Φοβερό το νέο άλμπουμ και, υπόψιν, όλο το υλικό είναι καινούριο και γραμμένο από την ίδια.
2 Likes
Δεν την ήξερα , όντως πολύ καλό απο την πρώτη ακρόαση !
1 Like
Μιλάμε για τεράστιο άλμπουμ από την Waxahatchee. Δώδεκα κομματάρες.
3 Likes
Από τους καλύτερους δίσκους που άκουσα φέτος. Μαγική μουσική.
3 Likes
Ρε συ Κωστή επειδή δεν μπορώ να το βάλω να παίξει αυτή τη στιγμή, δώσε και μια περιγραφή. Φολκ ροκ, σκέτη φολκ; Και αν φολκ, τι φολκ, κλπ. Έτσι σαν ορεκτικό ρε παιδί μου.
Τενκγιου 
1 Like
Φολκ σκέτο. Καθόλου ροκ θα έλεγα, ενώ νομίζω δεν υπάρχουν πουθενά ηλεκτρικά σημεία, είναι αρκετά ήπιων τόνων, χωρίς μουσικές εντάσεις (αν και διόλου “φλατ” ή μονότονο, κάθε άλλο). Πολύ ατμοσφαιρικό, πολύ συναισθηματικό επίσης.
Στα αυτιά μου θα έλεγα πως είναι κοντά στην Marissa Nadler (λιγότερο καταθλιπτικό όμως), υπάρχει μια εσάνς Gillian Welch αλλά χωρίς την country αύρα, ίσως και Midlake αλλά με ακόμα πιο απλές δομές. Έτσι πρόχειρα για να δώσω ένα στίγμα.
3 Likes
I don’t even know who these are, but thanks 
1 Like
…το φετινό άλμπουμ της οποίας είναι απλά αριστουργηματικό.
1 Like
Οκ, σημειώθηκε και αυτό!
Η οποία Welch δεν πρέπει να έχει βγάλει ποτέ κάτι μέτριο κι όλοι οι γνήσιοι, σκληροπηρυνικοί φολκάδες (ναι, υπάρχουν πολλοί) την προσκυνάνε.
2 Likes
Απολύτως επική live archival κυκλοφορία του θεού Robbie Basho. Πενταπλό cd…
Έπος.
1 Like
Πολυ καλος ο νεος Bonnie Prince Billy.
2 Likes