ΕΣΥ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΣΑΙ ΡΕΕΕΕΕΕ
Βασικά τι συζητάτε,για το ποιος από τους δύο έγραψε πιο “σκληρή μουσική” και επηρέασε το heavy στα 80s ή ποιος έκανε μεγαλύτερο “μπαμ” εν γένει;
Εγώ προσωπικά θεωρώ πως οι Scorps την δεκαετία του 1980,ασχέτως το αν οι δίσκοι τους αρέσουν ή όχι,εκτοξεύτηκαν πολύ ψηλά
Απο καθαρα μουσικης πλευρας ισως ναι, αλλωστε οι Scorpions 4 δισκους εβγαλαν την δεκαετια '80, δυο ‘‘κορυφες’’ και δυο ‘‘πολυ καλους δισκους’’.
Αλλα απο πλευρας απηχησης, συναυλιων, παγκοσμιων περιοδειων, ονοματος που εχτισαν, σαν να μου φαινεται οτι υποτιμας (αρκετα) το μεγεθος τους.
Γενικα οταν μια κουβεντα πηγαινει σε συγκρισεις μεταξυ αυτων των λιγων πραγματικων μεγαθηριων της μουσικης που γουσταρουμε, νομιζω πως η ιδια η Ιστορια ‘‘ξεπερνα’’ τους εκαστοτε συνομιλητες.
Ετσι στο ‘‘τελος παντων’’ καταληγουν παντα ολοι με φυσικοτητα.
με τα βυζά
Ρε συ Floydized, τί ρωτάς ναούμ, η απάντηση στην ερώτησή σου έχει δοθεί ήδη.
Άλεξ, δεν τους υποτιμώ τους Σκόρπιονς γιατί προφανώς και ξέρω πόσο τεράστιο όνομα ήταν στα 80’s. Ένα ιστορικό έργο σαν κι αυτό που έλεγα πριν όμως δε θα λάμβανε υπ’ όψιν ως βασικό κριτήριο την εμπορική απήχηση. Και πάλι καλά δηλαδή γιατί αλλιώς ζήτω που καήκαμε - θα λέγαμε ότι 80’s σημαίνει Def Leppard, Bon Jovi και Poison, αν είναι δυνατόν δηλαδή.
Κατά τ’ άλλα χαίρω πολύ ρε σεις. Οι Σκόρπιονς όταν ξεφτίλισαν τη μουσική τους πιάσανε την καλή και λιώνανε όλα τα γκομενάκια, οι παλιοί γκρινιάξανε αλλά γενικά “not a single fuck was given on this day”. Οι Πριστ όταν πήγαν να ξεφτιλίσουν τη δική τους μουσική φάγανε τα μούτρα τους όμως, έτσι; Γιατί και δεν τους βγήκε αισθητικά (η μουσική τους παραήταν άγρια για να σπάσει κοντέρ στα Μπίλμπορντς, το μέταλλο δεν έλιωσε ποτέ), και, κυρίως, φάγανε “Χ” από τον κόσμο που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι το συγκρότημα=μέταλ είχε ζηλέψει τη “δόξα” των Σκόρπιονς και λοιπών ποζεράδων. “ΟΙ ΠΡΙΣΤ ΕΙΣΤΕ ΡΕ”.
Υ.Γ.: Άλεξ, αυτό για τις 2 κορυφές και τους 2 “πολύ καλούς δίσκους” (=Savage Amusement μέσα :?) κάνω πως δεν το διάβασα.
Όταν έκανα τον παραλληλισμό δε φανταζόμουν ότι θα γινόταν τόση κουβέντα γύρω από αυτό το θέμα:D Τέσπα, αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο παραλληλισμός είναι αυτό ακριβώς: οι Priest είναι, προφανώς, ο ορισμός του heavy metal και δεν υπάρχει μπάντα που να μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια από άποψη επιδραστικότητας. Αν όμως είναι να κάνει κάποιος μια σύγκριση, ε θεωρώ ότι και οι Scorpions δεν είναι τίποτα τελευταίοι για να μη μπορούν να μπουν στην ίδια πρόταση…
Πάντως το Savage Amusement προσωπικά θεωρώ ότι έχει μερικά πολύ καλά κομμάτια, τόσο που απορώ γιατί όλοι το θεωρούν μούφα ενώ για το Animal Magnetism, ας πούμε, ούτε λόγος! Ξέροντας ότι θα προκαλέσω θύελλα αντιδράσεων και κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ ιερόσυλος θα θέσω επίσης το εξής ερώτημα: είναι το Savage Amusement πιο άνισο από το Defenders Of The Faith? Το οποίο πέρα από τα 4 πρώτα κομμάτια τα οποία κυριολεκτικά σκοτώνουν, είναι μνημεία του heavy metal κτλ κτλ αναλώνεται σε μετριότητες όπως Eat Me Alive και Heavy Duty? To είπα κι ας πέσει φωτιά να με κάψει:p
Στο πρώτο συμφωνώ απόλυτα. Το Savage Amusement είναι πολύ καλύτερο από το Animal Magnetism (2 κομμάτια δίσκος).
Στο δεύτερο point διαφωνώ αγαπητέ. Μπορεί το Defenders of the faith να μην είναι ολόκληρο τέλειο, αλλά οι αδύναμες στιγμές του δε συγκρίνονται νομίζω με ολόκληρο το Savage Amusement. Πάντως γενικά ναι, η πρώτη πλευρά του σκοτώνει.
Α και περί ιεροσυλίας, καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς (όπως εσύ τώρα), παρά να προστατεύουμε ιερές αγελάδες με ψευτοελατήρια μεταλλοφροσύνης. Αν πραγματικά αξίζει κάτι, δεν έχει ανάγκη από υπερβολικές δηλώσεις υποστήριξης. Εννοώ αυτό φυσικά (π.χ.):
Όπως και νάχει GRACCHUS, ένα [I]“Last Rose Of Summer”[/I] οι Πριστ στα 80ς δεν γράψανε.
Άρα Σκόρπιονς.
Εεεε… Aυτό ήταν αστείο, έτσι? Το κατάλαβα, το κατάλαβα!8)
Inside joke κι έτσι βασικά <3 <3 <3
Πάντως πέρα από “ιερές αγελάδες” και τέτοια, αφού διάβασα εδώ μέσα ότι το Defenders of the Faith είναι άνισο, κάτι με καταρρακώνει ψυχικά και πνευματικά και μ’ εμποδίζει απ’ το να συνεχίσω την κουβέντα…
Oταν εγραφα οτι καμια πατατα περι defenders θα χει πεταχτει στο φορουμ, ουτε που περιμενα τοσο γρηγορη αντιδραση
Εδώ διάβασα πως λένε βλακείες και για το British Steel.
Αλλάχτε αυτιά!
Σωστος!
Εγω οταν λεω ανισος δικος εννοω Ram it Down (μιας και μιλαμε για priest) κι οχι αυτο
[SPOILER]
[/SPOILER]
ή αυτο
[SPOILER]
[/SPOILER]
…Mιας και μιλάμε για Priest, όταν λέω άνισος εννοώ πως δεν είναι π.χ. Screaming For Vengeance όπου όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα. Όταν είχα πρωτοακούσει το Defenders… νόμιζα ότι έίναι ακόμα καλύτερο από το Screaming… μέχρι που κατάλαβα ότι η κοιλιά που ξεκινάει με το Some Heads Are Gonna Roll τερματίζει, δυστυχώς, μαζί με το album. Εγώ έναν τέτοιο δίσκο τον χαρακτηρίζω άνισο. Το ‘άνισος΄ δεν είναι και ο χειρότερος χαρακτηρισμός, σημαίνει απλώς ότι υπάρχει ανομοιογένεια από πλευράς ποιότητας και δυνατών στιγμών. Το ΄The Fool Circle’ των Nazareth, για παράδειγμα (από τους λίγους πραγματικά κακούς δίσκους που μπορώ να σκεφτώ!), δεν είναι άνισο, είναι χάλια μαύρα (κρίμα το εξώφυλλο με τα ωραία χρώματα:p). Ελπίζω να έγινα κατανοητός8)
Χαχα, ωραίο
το dotf εχει 3 μετρια κομματια μεσα: love bites, eat me alive, heavy duty/dotf
ολα τα αλλα ειναι κορυφαια (ακομα και turn on your light)…ε αμα θες το λες ανισο αλμπουμ, αλλα προσδιδει ενα αρνητικο χαρακτηρισμο ενω εχει επη μεσα που το κανουν υπερκλασσικο
τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι; Το defenders of the faith εχει ασχημο κομμάτι; ΡΕ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΡΕ; ειχατε ποτε στη ζωη σας μακρια μαλλια; Εχετε φορεσει δερμστινα; ΡΕ αυτα ειναι τα πραματα ειναι περα απο δισκοι. Ειναι ιδέες που εχουν μεγαλωσει γενιες. Ρε τι ακουω μεθυσμενος ανθρωπος. Και μετα με λέτε γραφικο κ εριστικο.
Ρε ειναι καποια πραματα, δε τα πιανετε στο στομα σας ρε. Ε ενα απ αυτο ειναι οι γαμημενοι JUDAS PRIEST ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ. Ακους εκει το eat me alive μετριο κομματι.
Α και μετα εννοοειτε δε πιανει το στοματακι μας THIN LIZZY Ε;
Δωσε καπετανιο !
Οποιος εχει πιει ουισκι δεν επιτρεπεται να πει κακο λογο για Thin Lizzy :!:
Ναι ρε…ανισο το “Defenders…” δισκος που ειναι ευαγγελιο για δεν ξερω κι εγω ποσους μεταλλαδες…τεσπα με καλυψαν Γρακχοι και λοιποι Priest-αδες!!!
Οπως μπορει καποιος ευκολα να καταλαβει, ψηφισα Judas Priest, γιατι ο,τι αρχισαν να εξελισσουν στα 70s, το αποκρυσταλλωσαν στα 80s, το εμπλουτισαν με καποια στοιχεια της νεας δεκαετιας (πχ πιο βαριες και επιθετικες κιθαρες) η για αλλους, ΑΥΤΟΙ ΕΙΣΗΓΑΓΑΝ αυτα τα στοιχεια στη μουσικη, και στο τελος της, εφτασαν στο αποκορυφωμα της δημιουργικοτητας τους (το Painkiller, αφου κυκλοφορησε το '90 ειναι δισκος που μαλλον γραφτηκε και ηχογραφηθηκε το '89).
Επειδη ομως ειχαμε περιθωριο και για αλλες ψηφους, απο τα γκρουπς που εχει το poll, δευτερη επιλογη μου στο πολυ χαλαρο και χωρις πολλα πολλα οι Black Sabbath, που αντι να κανουν πισω και να κωλωσουν μετα την αποχωρηση του Ozzy, μπαινουν καυλωμενοι στη νεα δεκαετια με τον Dio στη φωνη (μαλακα Blackmore οι παραξενιες σου εδιωξαν απο το γκρουπ τον υπερτατο ολων) βγαζουν δυο δισκαρες και ενα θεϊκο λαϊβ, και μετα με τον επισης γαματο Tony Martin στη φωνη, συνεχιζουν να βγαζουν γαματους δισκους αν και εμπορικα επεσαν κατακορυφα.
Οι Scorpions, ηταν ενα γκρουπ που ειχαν τις στιγμες τους μεσα στη δεκαετια, αλλα καλλιτεχνικα ειμαι κι εγω πιο πολυ εποχης Roth. Kαλλιτεχνικα, το “Βlackout” και το “Love At First Sting” ειναι ΑΡΙΣΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ του μελωδικου hard rock που εκανε παταγο εκεινη τη δεκαετια, ενω οι αλλοι δυο δισκοι τους, για μενα προσωπικα ειναι μετριοι ο καθενας με τις στιγμες του. Παρ’ ολα αυτα, πιστευω οτι χωθηκαν (η τους εχωσαν τα media) και αυτοι στο ολο κινημα του μελωδικου hard rock-AOR και κατ’ επεκταση sleaze-glam metal και γι’ αυτο πετυχαν τοση εμπορικη επιτυχια.
Οι Τhin Lizzy, η μεγαλη μου αγαπη απο τα 70s, μπορει στη δεκαετια αυτη να διαλυθηκαν και μετα να πεθανε ο Lynott, παρ’ ολα αυτα εβγαλαν την δισκαρα που λεγεται “Τhunder And Lightning” και μας αφηνουν με μια πικρα γιατι σιγουρα ειχαν πολλα περισσοτερα να δωσουν αλλα οπως λενε και καποιοι που εχουν τους Lizzy ευαγγελιο “only the good die young”
Τελος, ο Alice Cooper, εκανε ενα απο τα πιο θεαματικα comeback στην ιστορια της μουσικης με δυο δισκους διαμαντια στα τελη της δεκαετιας που ειδικα ο ενας τους (“Trash”) ειναι μνημειο της hard rock σκηνης της δεκαετιας.
Οσον αφορα τωρα καποια progressive συγκροτηματα που ειναι στη λιστα, θεωρω οτι οντως τα πιο πολλα επιασαν πατο στα 80s κυριως γιατι δεν μπορεσαν να εφαρμοσουν τις νεες τεχνολογιες της δεκαετιας (synths) ειτε επειδη αλλαξαν τον ηχο τους σε πιο εμπορικα μονοπατια που δεν τους ταιριαζαν και που ξενερωσαν τους παλιους οπαδους.
Απο τα γκρουπς τωρα που ΔΕΝ ειναι στη λιστα, πιστευω οτι θα επρεπε να πουμε τους Rainbow & τους Whitesnake.
Οι μεν πρωτοι, παρ’ ολο που απο σχεδον-heavy/power metal ηχο που ειχαν με τον Dio, εγιναν εντελως μελωδικο hard rock/AOR, ομως συνθετικα παρεμειναν σε πολυ υψηλο επιπεδο σε αντιθεση με πολλα AOR γκρουπακια της σειρας που ξεφυτρωναν σαν μανιταρια εκεινη την εποχη, και ταυτοχρονα κερδισαν και τεραστια εμπορικη επιτυχια.
Οι δε δευτεροι, ξεκινησαν με γαματους δισκους στη δεκαετια του '70, και συνεχισαν στη δεκαετια του '80 με ακομη καλυτερες προσπαθειες, φτανοντας στο ζενιθ τους, ενω ακομη και οταν εγιναν τελειως hard rock, παρεμειναν μελωδικοι και μας εδωσαν τρομερα τραγουδια που τα ζηλευουν πολλα sleaze γκρουπακια της εποχης.
[B]Panos Stargazer over ‘n’ out[/B]
ΥΓ1 Μην αρχισει κανεις τις γνωστες μαλακιες για Rainbow και Whitesnake. Εχω δηλωσει απειρες φορες φανμποης και εχω παραδεχτει οτι δεν ειμαι αντικειμενικος
ΥΓ2 πρωτο σεντονι του 2012 για το rocking.gr!!! να το χαιρομαστε!!!
ΜΑ ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΤΥΡΕΜΠΟΡΑ, ΤΟ ΧΕΣ ΚΑΙ ΑΒΑΤΑΡ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΡΟΜΑΡΑ ΣΟΥ, ΑΚΟΥ ΚΕΙ ΜΕΤΡΙΟ ΤΟ LOVE BITES, ΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΘΕΙΣ ΡΕ ΜΠΟΜΠΟ.
Α, και Πάνο,
[SPOILER]οι Rainbow ό,τι χτίσανε στα 70’s πήγανε να το γκρεμίσουνε στα 80’s, οπότε μη μιλάς πολύ. [/SPOILER]