Πριν λίγο γύρισα απο τη συναυλία, ας περιγράψω κάπως αναλυτικά τις εντυπώσεις μου… θα εστιάσω στα συγκροτήματα, αφήνοντας τα του χώρου, διοργάνωσης κλπ απέξω. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Το πρώτο συγκρότημα, αυτό το ελληνικό ήταν καλό αν ήθελε κανείς να γελάσει. Αν δεν τον πονούσαν τα αυτιά του πιο πριν απο την ηχορύπανση. Δε ξέρω, ίσως κάποιοι να βρήκαν ενδιάφερουσα άποψη αυτό το συνεχές στρίγγλισμα του τραγουδιστή, αλλά εγώ ανακουφίστηκα μόλις τελείωσαν. Και δεν ήμουν ο μόνος…:lol:
Rotting Christ! Δεν ανήκω σε αυτούς που τους γνωρίζουν καλά, επομένως δε θα σχολιάσω αναλυτικά. Πάντως μου άρεσε αυτό που είδα, βρήκα πολύ καλό τον ήχο, σε γενικές γραμμές πιστεύω πως ήταν - όπως αναμενόταν - πραγματικά πολύ καλοί.
Και πάμε στους Type O Negative… Το συγκρότημα που στη δεκαετία του '90 είχε βγάλει 2 δίσκους-μνημεία του gothic metal, Bloody Kisses και October Rust… και που ήταν απο τα μεγαλύτερα του είδους την εποχή εκείνη… Στο τέλος της συναυλίας τους λοιπόν, έχοντας παίξει μπροστά μας και τα κλασικά τους τραγούδια (Christian Woman, Black No.1) ένιωθα πως κάτι μου έλειπε… Κάτι με είχε αφήσει ανικανοποίητο. Ήταν ο ήχος? Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν τέλειος, αλλά σίγουρα δε θα κόλλαγα σ’αυτό. Ήταν η απόδοση στα τραγούδια? Δε θα το έλεγα, σε γενικές γραμμές είχαν πολύ ενέργεια θα λεγα… (αν και το κοινό περίμενε φαίνεται τους Lost, στην πλειοψηφία του). Τελικά αυτό που δε μου άρεσε ήταν η αίσθηση οτι θα προτιμούσα να είχα δει αυτό το συγκρότημα 10 χρόνια πριν… Τότε που ήταν στην ακμή τους. Πάντως χάρηκα που τραγούδησα το Black No. 1, έστω και έτσι. Μια μέτρια γεύση συνολικά λοιπόν.
Όταν τελείωσαν οι Type O Negative ένιωθα πως οι Lost πρέπει να με αποζημιώσουν με το παραπάνω! Είναι γεγονός πως κυρίως γι’αυτούς πήγαινα… Και σε γενικές γραμμές μπορώ να πω πως ναι, οι PL ήταν για άλλη μια φορά καταπληκτικοί. Ήταν οι αστέρες της βραδιάς, και το απέδειξαν. Δε νομίζω πως ήταν σκατά ο ήχος, όπως λέει ο φίλος πάνω. Σε γενικές γραμμές τον βρήκα ικανοποιητικό, αλλά είναι γεγονός πως ανάλογα με τα τραγούδια μεταβαλόταν… Κάποια, λιγότερο δυναμικά, ακούγονταν τέλεια, κάποια άλλα όχι τόσο. Απο την άλλη βρισκόμουν και πολύ κοντά στα ηχεία, επομένως δε μπορώ να μιλήσω και πολύ αντικειμενικά.
Πάντως ο κόσμος! Επιτέλους ξύπνησε, και ήταν πολύ θερμός, όπως και οι Lost πάνω στη σκηνή! Και πιστεύω πως το χαρήκαμε και με το παραπάνω… Η συναυλία είχε πραγματικά πάρα πολύ ζωντάνια, πολύ δύναμη, και σε κάποια κομμάτια έγινε χαμός…
Τα τραγούδια που παίχτηκαν (χωρίς ακριβή σειρά, με εξαίρεση τα πρώτα και τα τελευταία)
The Enemy, Grey, Erased, Gothic, So Much is Lost, Ashes & Debris, Pity the Sadness, Enchantment, As I Die, Requiem, Eternal, No Celebration, Praise Lamented Shade, One Second
Embers Fire, The Last Time, Say Just Words
Aγαπημένες στιγμές τα Erased, Gothic (πόσο καιρό περιμέναμε να το ακούσουμε ξανά!), So much is Lost (πραγματικά, η κιθαρίτσα του live το κάνει ακόμα καλύτερο το τραγούδι… όχι πως δε είναι απο μόνο του φοβερό κομμάτι δηλαδή), Ashes & Debris, Pity the Sadness (πανικός έγινε!), As I Die (επίσης…), Enchantment (ύμνος, τα σχόλια είναι περιττά), One Second και όλο το encore
(με άλλα λόγια, όλη σχεδόν η συναυλία!!! 
)
Σε τραγούδια όπως το So much Is Lost ή το No Celebration βρήκα τον ήχο απόλυτα ικανοποιητικό, σε άλλα λιγότερο.
Προσωπικά παίδες το χάρηκα. Όσο κράτησε. Περιμένω τη μέρα εκείνη που οι Lost θα βγουν και θα παίξουν τουλάχιστον 2 ώρες, έτσι, να χορτάσουμε! (πρέπει να έπαιξαν καμια ώρα και 20 λεπτά). Α, και μην παραπονιέστε για το οτι δεν έπαιξαν κάποια τραγούδια που θέλατε/με να ακούσετε. Παίξανε 2 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ GOTHIC!!! Πρέπει να έχουν πάνω απο 10 χρόνια να το κάνουν αυτό στις περιοδείες τους. Είπαμε, δεν παίξανε πάρα πολύ ώρα γενικότερα.
Σε γενικές γραμμές γούσταρα, και το χάρηκα πέρα για πέρα. Οι Lost είναι ακόμα μια μπάντα στην ακμή της… (και θα είναι για πολύ καιρό ακόμα…)
Είμαι περίεργος να ακούσω και άλλα σχόλια απο όσους πήγαμε πάντως!
