το περιεχομενο τα σπαει στη χειροτερη του…:roll:
Κι εγώ το πείρα πάω να το ακούσω …
αναμένετε …8) 8) 8) 8) 
8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O
αυτο σημαινει οτι σ’αρεσε??
εγω τα παιξα ο μεταλλας…8)
Επειδή δεν κατάλαβα. Το Helloween αγοράσατε ή το Gamma Ray. Αφού βγαίνει 19/11 ο δίσκος, το έβγαλαν πιο νωρίς;
Τέλος πάντων, άκουσα το δίσκο και είναι πραγματικά για γέλια. Παίζει να 'ναι ο δίσκος με τα πιο πολλά κλισέ, κλεμμένα μέρη που έχω ακούσει. Καλύτερα να μην έβγαζαν τίποτα παρά αυτό το αίσχος.
Πως να μην λέει κάποιος με τέτοιους δίσκους ότι το power έχει πεθάνει εδώ και δέκα χρόνια; (που έχει βέβαια, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα)
Τουλάχιστον οι Helloween πειραματίζονται και λίγο (είπα λίγο…).
+1 όμως. (ελπίζω να μη με διώξουν από το rocking τώρα, :lol: )
Ban στο Kοζη…
:ban: :ban: :ban: :ban: :ban:
Μαλλον μερικοι μολις ακουν ενα δισκο ψαχνουν να βρουν κομματια που να εχουν παρομοια μερη…
Τι να πω…Μονο καταντια λεγεται αυτο κυριοι…Σας αρεσει ο δισκος η οχι…?
Τωρα αν μοιαζει με κατι αλλο,συμβαινει…
Ποσες νοτες υπαρχουν και ποσοι ρυθμοι(ειδικα στο μεταλ)…
Αλλα αυτα βεβαια συμβαινουν οταν καποιος εχει χασει το νοημα της μουσικης…και στο θαψιμο παντα πρωτοι ειμαστε…
Εδω δεν μιλαμε για “ομοιοτητα”, αλλα για “αντιγραφη”
Ειναι ξεκαθαρο νομιζω…
μια φoρα το ακουσα (:lol: ) και μου φανηκε καλο αλλα δεν ειμαι φαν ουτε των gamma ray ουτε του συγκεκριμενου ηχου οποτε… τα κομματακια μου φανηκαν απλα πιασαρικα, νταξει βρομαει μειντεν βεβαια ο δισκος (ναι τι εκπληξη) αλλα σε ενα σημειο νομιζω παιζει το clairvoyant κανονικα
Maiden79, perimenw tin kritikh sou epi tou album!
Bραβείο στον Κοζη.
Πριν πω οτιδήποτε, να υπενθυμίσω ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι πολύ μεγάλος fan του Κai Hansen!
Tον θεωρώ μέσα στις σπουδαιότερες μουσικές προσωπικότητες και έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της μουσικής μας! :respect:
Αυτός με λίγους ακόμα έδωσε ζωή στην υπόθεση “γερμανικό metal” το 1985, αυτός ήταν ο δημιουργός του ευρωπαϊκού power metal το 1987, και αυτός επανέφερε στο προσκήνιο το power metal το 1995 δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα “παιδιά” του να γνωρίσουν επιτυχία! 
Καταλαβαίνετε λοιπόν, πόσα ψηλά τον έχω στη μεταλλική μου συνείδηση!
Ταυτόχρονα με όλα αυτά, την δεκαετία 1994 - 2003 ασχολήθηκα με το power metal (όλων των ειδών) σε απίστευτο βαθμό!
Κυρίως λόγω της αγάπης μου για τους Ηelloween και του ήχου που δημιούργησαν!
Τα χρόνια πέρασαν, το power metal κορέστηκε, οι εμπνευσμένοι δίσκοι γίνανε ολοένα και πιο σπάνιοι, οι περιστασιακοί οπαδοί φύγανε από το είδος και ακόμα και εγώ απογοητευμένος παρακολουθώ μεν τις εξελίξεις, αλλά με λιγότερο ενθουσιασμό από παλιότερα! 
Οι Gamma Ray ήταν μεγάλη αδυναμία μου από τα μέσα των '90s!
Mέχρι και το “Powerplant” του 1999 τους θεωρούσα πολύ δυνατό χαρτί στο χώρο του metal γενικότερα!
Το [COLOR=“Indigo”]“Νew World Order” /COLOR όμως άλλαξε τα δεδομένα!
Δεν νομίζω να το έχω ακούσει πάνω από 15 φορές!
Ήταν απλά καλό!
Όμως από τον Κai Hansen δεν θέλω απλά καλά τραγούδια!
Θέλω να δημιουργεί σχολές και να επαναπροσδιορίζει τα πράγματα οπώς με έχει συνηθίσει!
Με ήδη μια απογοήτευση στο ενεργητικό μου, η κυκλοφορία του επόμενου [COLOR=“Indigo”]“Majestic” /COLOR ήρθε και με αποτέλειωσε!
Ο ορισμός του αδιάφορου δίσκου!
Το πολύ 5 φορές άντεξα να τον ακούσω!
Προτιμούσα να έχω στο μυαλό μου ότι δεν υπάρχουν πια!
Δεν ανέχομαι ένα δίσκο του Kai τόσο μαλθακό και χαλαρό! [-X
Και φτάνουμε στο ήδη αμφιλεγόμενο “Land of the Free” (part II)…
Το ιδανικό θα ήταν το εξής:
Πρώτοτυπο και με δυνατά εμπνευσμένα τραγούδια!
Kάτι τέτοιο, δυστυχώς, συναντάμε κατά το ήμισι και μόνο και μόνο για αυτό δεν φτάνει το πρώτο “Land of The Free”!
Οι αναφορές σε πολλά σημεία κομματιών των Iron Maiden κυρίως, αλλά και Ηelloween, Accept κ.ά. είναι κραυγαλέες!
Μου κάνει εντύπωση, μόνο επειδή είναι ο Kai Hansen, ο άνθρωπος που αντέγραψαν εκατοντάδες συγκροτήματα τα τελευταία 20 χρόνια!
Έχω περιέργεια για το τί θα πει στις συνεντέυξεις σχετικά με αυτό…
Αν εξαιρέσω αυτό το γεγονός όμως και ακολουθήσω τα αυτιά μου και το συναίσθημα, μπορώ να πω ότι…
- Είναι ένα album πάρα πολύ καλύτερο από τα 2 τελευταία τους και μάλλον ισάξιο του πολύ καλού “Powerplant”!
- Έχει τα καλύτερα solos που είχαν ποτέ οι Gamma Ray! Σε κάποια τραγούδια οι κιθάρες σπέρνουν!
- Έχει λίγα, ευτυχώς, Uriah Heep στοιχεία (σε αντίθεση με τα τελευταία) και είναι πολύ πιο heavy μεταλλάδικο!
- Έχει αρκετό από το συναίσθημα του αρχικού “Land of the Free”!
- To έχω ακούσει πάνω από 50 φορές και δεν έχω βαρεθεί!
- Ύστερα από κάθε ακρόαση μου αρέσει περισσότερο!
- Πολλά από τα τραγούδια του είναι γραμμένα για live!
Eντελώς υποκειμενικά λοιπόν, πέρασα καλά με αυτόν το δίσκο, κάτι το οποίο δύσκολα μου συμβαίνει με τους περισσότερους power metal δίσκους του σήμερα!
Οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν ακούγοντας αυτές τις κιθαρίες από τον Kai!
Pαντεβού στη συναυλία!
Γέλασα πολύ με κάτι προηγούμενα posts που υποστήριζαν τον Weikath και έθαβαν τον Hansen!
Eίναι γνωστό ποιός αντέγραφε και ζήλευε ποιόν από το 1995 μέχρι πριν λίγα χρόνια…
Μάθετε κάποια πράγματα σωστά πρώτα και μετά μιλήστε!
Aν έχετε άχτι τον Ηansen για προσωπικούς σας λόγους, αυτό είναι άλλο θέμα!
Και μια μικρή λεπτομέρεια: Μπορεί το main riff και το σκελετό του “How Many Tears” να το έχει γράψει ο Weikath, αλλά τη μελοποίηση του κομματιού σαν ερμηνευτής του, την έκανε ο Hansen!
Μου πήρε 15 χρόνια να βρω άτομο που υποστηρίζει τον Weikath στην αιώνια κόντρα των δύο…
Το έζησα και αυτό!
Δίκιο έχει ο Maiden. Και στην τελική αν σκεφτόμουν όπως μερικοί, όταν θα άκουγα το All Of The Damned θα άκουγα ένα σόλο-αντιγραφή του Hotel California και όχι μια κομματάρα. Όταν άκουγα τα “take my hand and you will see” στο Men On A Mission θα καυχιόμουν ότι ανακάλυψα αντιγραφή από Bohemian Rhapsody. Είναι λογική αυτή;
Το Land Of The Free pt2 είναι ένας πάρα πολύ καλός power metal δίσκος! Δε φταίει σε τίποτα που το πρώτο μέρος είναι για μένα τέλειο. Και όταν λέω τέλειο, εννοώ ΤΕΛΕΙΟ. Αψεγάδιαστο. Μου σηκώνει την τρίχα -πως το λένε.
Επαναλαμβάνω, κρίνετε με λάθος κριτήρια. Μακάρι οι Gamma Ray να συνεχίσουν να βγάζουν δίσκους σε τέτοιο ή καλύτερο επίπεδο. Είναι σε καλό δρόμο.
Μaiden1979 εννοεις εμενα σαν υποστηρικτη του Weikath στην αιωνια κοντρα με τον Hansen?επειδη εγραψα οτι δεν εγραψε μονος του τα τραγουδια των Helloween?ηταν ο κυριος εκφραστης τους αλλα δεν ηταν και one-man band…και στο κατω κατω δεν πηρα το μερος του Weikath με το να λεω οτι απο το Powerplant και μετα ο Weikath γραφει καλυτερες συνθεσεις απο τον Hansen…μηπως ειναι ψεμματα?..δεν διαφωνω για την προσφορα του Hansen στην μουσικη μας αλλα δεν θα του δωσω ελαφρυντικα για τις κλισαρισμενες συνθεσεις του…και το γεγονος οτι μελοποιησε το How many tears τι σημαινει?οτι μπορει να το ξαναπαιζει μετα απο τοσα χρονια σχεδον το ιδιο και να ακουγεται σαν tribute στους παλιouς Helloween?και στο κατω κατω δεν ειναι κακη η κριτικη για κατι που δεν μας αρεσει …απο την στιγμη που θελησε να βαλει τετοιον τιτλο θα επρεπε να γραψει και κατι ανταξιο …μαλλον προτιμησε τον τιτλο για να τραβηξει τα βλεμματα πανω του και απο συνθεσεις οχι πολλα πραγματα…και μην συγκρινουμε το σολακι των μερικων δευτερολεπτων του all of the damned με το στεγνο clopyright που εχει κανει στο τελευταιο αλμπουμ…μα καλα…μονο εγω,ο Helloweenakias,o Tolkki και ο Cozy το βρηκαμε αδυναμο εως βαρετο?τα γουστα μας φαινεται ειναι διαφορετικα…παντως ειμαι πολυ τυχερος που μπορεσα και τον ειδα live την εποχη που μεσουρανουσε,επι Land of the Free ,τον Οκτωβρη του 1995 στο Ροδον(αληθεια γιατι εκλεισε αυτο??)…ηταν μαι συναυλια ανωτερη κατα πολυ απο εκεινη των Stratovarius που τοτε τον αντεγραφαν στεγνα ,τον Μαιο του ιδιου χρονου…
Νικος Summoning
υγ=τον χοντρουλη που ανεβηκε με τον Kai να τραγουδησει το I want Out τον θυμαται κανεις?που να βρισκεται αραγε?
Βασικα, δεν νομιζω να εννουσε εσενα… Σε καποιον αλλον αναφεροταν…
Νομίζω πως διακατέχεστε από το σύνδρομο του οπαδού (το οποίο εγώ έχω σε άλλες περιπτώσεις-όλοι μοιάζουμε σε αυτό) και τον ενθουσιασμό του φρέσκου της κυκλοφορίας. Υπάρχουν πολλά κριτήρια για να κρίνεις ένα δίσκο. Ένα από τα βασικότερα είναι η πρωτοτυπία του, και αναμφίβολα σε αυτό το νέο Ray παίρνει μηδέν.
Φαντάζομαι όμως πως το βαθύτερο νόημα για σας (όπως τουλάχιστον είναι για μένα) είναι το να σας κάνει ένας δίσκος να αισθάνεστε / περνάτε καλά. Ok, στην προκειμένη το II δεν τα πάει και τόσο άσχημα.
ΟΜΩΣ: Το ΙΙ είναι κλασσική για μένα περίπτωση δίσκου που με τον καιρό θα αρχίσει να ξεφουσκώνει. Αυτό συμβαίνει με κάτι μη πρωτότυπο και αυθεντικό. Χαρές και πανηγύρια τον πρώτο καιρό, και μόλις αυτός περάσει, ξεχνάμε το δισκάκι στα άδυτα της δισκοθήκης μας.
Ο Hansen θέλησε προφανώς να πιάσει ξανά το κλίμα προηγούμενων δεκαετιών. Το καλό με αυτό είναι ότι “μιλάει” στην καρδιά αρκετών παλιών οπαδών, όμως αφήνει παγερά αδιάφορους αυτούς που θέλουν να έχουν κάπως πιο διευρυμένους τους ορίζοντές τους, ή τους πιο νέους που έχοντας-λόγω internet-ακούσει τόσα πολλά καινούργια και ετερόκλητα πράγματα, το μόνο που δε θέλουν είναι ένας αναχρονιστικός δίσκος.
Τα retro στοιχεία μου αρέσουν κι εμένα, αρκεί να έχουν ένα μέτρο. Και στο ΙΙ οι Ray δεν έχουν κανένα μέτρο στη χρησιμοποίηση τέτοιων.
Ναι, όντως. Μεγάλη ελπίδα για το μέλλον :lol:
Edit: Για μένα ο Weiki και η παρέα του γράφουν εδώ και πολλάαα χρόνια καλύτερα κομμάτια από τον Kai.
Ωραία ανάλυση maiden
περιμένω πως και πως να βγει να το ακούσω κι εγώ
BTW την κριτική του rocking ποιος θα την κάνει ???:-k :-k :-k
Ο nihilist :lol3: :lol3: :lol3:
Δεν έχουμε ακόμα το promo. Όταν έρθει θα δούμε ποιος θα το αναλάβει.
Φαντάζομαι πάντως πως ο επικρατέστερος είναι ο Θοδωρής Μηνιάτης (δεν υπάρχει Power δίσκος που να μην έχει στην κατοχή του-σοβαρά!).