αχαχααχα αυτό είχα στο μυαλό μου.
edit: ΣΚΑΣΕ ΛΕΜΕ.
Αφού με ξέρεις, ότι έχει σχέση με μέταλ με αηδιάζει, τώρα θα αλλάξω;
Αυτό μπορείς να το πείς για δίσκους που βγαίνουν σωρηδόν, με κομμάτια 2λεπτα και λογική με χιτάκια.
Όταν αναφέρεσαι σε έναν δίσκο CONCEPT, με βασική επιρροή τους Marillion και κατά βάση το neo-progressive rock κίνημα (ας πούμε και “σκεπτόμενο rock” εν ολίγοις), είναι λίγο ατυχές το να τον χαρακτηρίζεις κάπως έτσι.
εντιτ: ΒΑΝ πού είναι το The Bends; Αν και εφόσον υπάρχει το Ok, OK.
πού είναι το The Bends ρε @.
γαμάει το δισκάκι κ έχει κρατήσει καλά απ όταν το πρωτάκουσα.
btw, sorry και πάλι για το πρήξιμο, αλλά επειδή υπάρχουν ακόμα άτομα που λατρεύουν gazpacho και δεν έχουν ακούσει marillion…
ν ακούσετε ρε, άντε.
Ναι,εγω γουσταρω γκαζπατσο και δεν εχω ακουσει Μαριλλιον,λογικα θα το κανω καποια στιγμη.
για μενα παει το αποπανω. ε? θα ακουσω καποια στιγμη ντε.
Απαντάω με αυτό:
Και επαναλαμβάνω, τη φράση “μουσικό χαλί” δε τη θεωρώ κάτι αρνητικό, ίσα ίσα που μου άρεσε αρκετά ο δίσκος με έξυπνες μελωδίες, απλά δεν είναι το είδος μουσικής που θα βάλω το δίσκο και θα τον λιώνω επι μέρες. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός τι θέλω να πω.
Ζευγαράκι τον πούλο.
Το Bends παιδιά δεν το 'χω, λολ!
freedomofrock κατανοητός είσαι δικέ μου.
Διευκρίνηση: Μαρίλλιο δεύτερης εποχής. Για αρχή.
το the bends ρε BAN ελεος, αλλα δεν ανηκει στην κατηγορια μουσικο χαλι, αλλα ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ.
Και εκτός αυτού, οι Gazpacho έχουν και το προηγούμενο που γαμεί εξίσου και να το ακούσετε.
Η μουσική καρέκλα τι είναι?
E,σπαμ,σβησε το σατο.
Σοβαρά τώρα. Την κατηγορία μουσικό μαξιλάρι αν μου την έλεγες θα το καταλάβαινα αλλά μουσική καρέκλα δεν το πιασα.
δεν επαιζες μικρος μουσικες καρεκλες; συνηθως πηγαινε μετα το ΦΙΛΙ ή ΠΛΑΤΗ.
Α καλά Ok, δηλαδή θα μπορούσε να είναι και μουσική μπουκάλα.
το μουσικο μαξιλαρι τι ειναι δλδ που ειπες πιο πανω, αυτο δεν το επαιζα εγω.
δεν ξερω πως διαολο κατεληξε ετσι η κουβεντα, σε ολα φταιει ο freedomofcock.
μουσικη μπουκαλα δεν υπηρχε, διοτι ειχα παει σε περισσοτερα απο 30 παιδικα παρτυζ στα οποια αραζα στις αυτοσχεδιες μπαρες μαζι με τη μπομπα αναψυχτικο μου (σπραιτ/κολα/λεμονιτα) και σνομπαρα τα στρουμφιστικα παιχνιδια τους.
κοβουμε το σπαμ παρακαλω και παμε στην ουσια η οποια ειναι οι Gazpacho.
ακουσα τις προαλες και το προηγουμενο επος και δεν εχω κατασταλαξει πιο απ’ τα 2 ειναι καλυτερο. το ναητ υπερισχυει στο εξωφυλλο.
Βασικά το μουσικό μαξιλάρι δεν είναι παιχνίδι αλλά η κατηγορία “κάτι πιο δυνατό από υπνοστεντόν που δεν με πιάνει”.
Ον τοπικ αυτό που δεν κατάλαβα είναι το Safe που λέει ο Scourge. Ότι αν έχεις κάποια πείρα σε τέτοια ακούσματα δε θα σε ζορίσει είναι προφανές αλλά αυτό έχει να κάνει με την ικανότητα του συγκροτήματος να φτιάχνει δεμένα τραγούδια και από την άλλη δεν το λες και τίποτα Mainstream. Προφανώς και δεν πρόκειται για καμιά τρελλή μουσική παρθενογένεση αλλά μουσικά και έντονο χαρακτήρα έχει και retro δεν ακούγεται και μουσικά πλούσιο είναι. Οπότε αν δε βαριέται ο φίλτατος με το καταπληκτικότερο Avatar του Forum ας μας λύσει λίγο την απορία.