Εγώ το έχω διαβάσει με τον τίτλο “Πεθαίνοντας στην Καταλονία”, αλλά προφανώς πρόκειται για το ίδιο έργο. Θα συμφωνήσω με το τελευταίο σχόλιο που κάνεις και θα προσθέσω πως κάτι που μου έμεινε από το βιβλίο ήταν, συν τοις άλλοις, το ποίημα με το οποίο συνοψίζει.
[SPOILER]The Italian soldier shook my hand
Beside the guard-room table;
The strong hand and the subtle hand
Whose palms are only able
To meet within the sound of guns,
But oh! what peace I knew then
In gazing on his battered face
Purer than any woman?s!
For the flyblown words that make me spew
Still in his ears were holy,
And he was born knowing what I had learned
Out of books and slowly.
The treacherous guns had told their tale
And we both had bought it,
But my gold brick was made of gold ?
Oh! who ever would have thought it?
Good luck go with you, Italian soldier!
But luck is not for the brave;
What would the world give back to you?
Always less than you gave.
Between the shadow and the ghost,
Between the white and the red,
Between the bullet and the lie,
Where would you hide your head?
For where is Manuel Gonzalez,
And where is Pedro Aguilar,
And where is Ramon Fenellosa?
The earthworms know where they are.
Your name and your deeds were forgotten
Before your bones were dry,
And the lie that slew you is buried
Under a deeper lie;
But the thing that I saw in your face
No power can disinherit:
No bomb that ever burst
Shatters the crystal spirit.[/SPOILER]
Πιο πολύ από τα έργα του, ωστόσο, μου άρεσε το 1984- το οποίο σχεδόν από σπόντα ανακάλυψα τότε (βασικά μου την είχε ψιλοπεί ένας που δεν κατανοούσα ένα ποίημα που είχε γράψει και αναφερόταν σε αυτόν τον τίτλο, τον οποίο εγώ προσπαθούσα να αποκωδικοποιήσω ως ημερομηνία, οπότε το είχα αγοράσει από αντίδραση, για να μάθω τι αφορούσε τελοσπάντων- λογικά βέβαια μελλοντικά θα το έπαιρνα έτσι κι αλλιώς τόσο που το “χιλιο-άκουσα” στην πορεία) Μοναδικό όπως και να 'χει. Αργότερα όταν θα έβλεπα το V for Vedetta θα έκανα και συγκρίσεις 
Επίσης πολύ καλό το “Η Φάρμα των Ζώων”. Γραμμένο απλά, [I]συμβολικά[/I].