George Orwell

Εγω μονο το animal farm εχω διαβασει και ειχα κανει εργασια για τη σχολη το περασμενο 6μηνο πανω σε αυτο :slight_smile: Με ποιο προτεινετε να συνεχισω;

εννοείται το 1984.

αν είναι πολύ πιο “βαρυ” από την φάρμα των ζώων.:slight_smile:

ok thanks!ετσι κι αλλιως η φαρμα ηταν πολυ ‘‘ευκολο’’ :stuck_out_tongue:

για μενα το animal farm ειναι αρρηκτα συνδεδεμενο με το animals των pink floyd

οσοι τα εχουν διαβασει/ακουσει θα καταλαβουν το γιατι…

επισης ξεκινησα προχθες το 1984 στα αγγλικα (το εχω διαβασει ηδη 2 φορες στα ελληνικα) και ειλικρινα συνειδητοποιω ποσο πολυ χανει η μεταφρασμενη εκδοση απο την αυθεντικη ατμοσφαιρα στην αγγλικη εκδοση.

οσοι εχετε καλα αγγλικα διαβαστε το γιατι το βιβλιο παιρνει μια αλλη τροπη ειδικα στο επιπεδο της ατμοσφαιρας

τρομακτικα αληθινο
παρανοικα σοφο

απλα αριστουργημα.

α και σε καποιον εδω μεσα που ειπε οτι το 1984 ειναι επιστημονικη φαντασια εχω να πω μοναχα ‘καληνυχτα και ονειρα γλυκα’

και η ταινιαρα ‘brazil’ του γκιλιαμ ειναι φουλ επηρεασμενη απο το 1984 (αρχικα ηθελε να ονομασει την ταινια 1984 1/2 ως φορο τιμης σε 1984 και 8 1/2 )

+1 για αυτό που λες για το αν το 1985 είναι επιστημονική φαντασία

και εγώ το 1984 και τη φάρμα των ζώων έχω διαβάσει, αλλά πολλά χρόνια πριν και πρέπει σίγουρα να τα ξαναδιαβάσω κάποια στιγμή

Και το “Πεθαίνοντας στην Καταλωνία” θεωρείται απο τα σπουδαία βιβλία του πάντως, αν και δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Το θέμα του είναι ο Ισπανικός Εμφύλιος, στον οποίο και είχε συμμετάσχει ο Όργουελ…

Δεν ξέρω για το 1985 αλλά εδώ λέμε για το 1984… :stuck_out_tongue:

Αυτό το έχω στα υπόψιν μου εδώ και πολύ καιρό και έχω ακούσει πως πρόκειται για απίστευτα συγκινητικό βιβλίο.

και εγώ τώρα άρχισα το πεθαίνοντας στην καταλωνία.ξέρετε αν το βιβλίο είναι ιστορικό η αν λέει ο όργουελ την περιπέτεια του εκεί?

Χωρίς να το έχω διαβάσει, η λογική λέει πως απο τη στιγμή που είναι αφήγηση μιας ιστορίας, “ιστορικό” δεν μπορεί να είναι, με την στεγνή έννοια, αλλά εντάσσεται πιο πολύ στη λογική του ιστορικού μυθιστορήματος… ωστόσο, απο τη στιγμή που ο ίδιος ο Όργουελ βρισκόταν εκεί και συμμετείχε, πιο πολύ ως ντοκουμέντο νομίζω θα του πήγαινε, απο κείνα για τα οποία μαθαίνεις ένα σωρό πράγματα για μια κοινωνική/ιστορική κατάσταση, όπως όμως τα έζησε και τα βίωσε ο συγγραφέας. Και φυσικά κάτω απο την δική του οπτική γωνία.

θενκς για τις πληροφορίες.

πάντως τώρα στο σταρ έχει κάτι σχετικό με το 1984:p

Στο “Φορος τιμης στην Καταλωνια” (αυτο δεν λετε?) o Οργουελ περιγραφει προσωπικα του βιωματα απο την στιγμη που φτανει στην Βαρκελωνη μεχρι και την στιγμη που φευγει απο την Ισπανια (πριν ακομα επικρατησουν οι φασιστες). Σε ορισμενα κεφαλαια κανει και πολιτικη αναλυση και δινει μια αρκετα καλη εικονα του τι επικρατουσε τοτε. Το προτεινω ανεπιφυλακτα.

Αν δειτε και τις προηγουμενες σελιδες του thread εχει ξαναγινει κουβεντα για αυτο το βιβλιο.

Καλά, επιστημονική φαντασία είναι το 1984. Το ότι έχει και πολιτικές προεκτάσεις δεν του αλλάζει τον χαρακτηρισμό.

Διόρθωση. Είναι Επιστημονική Φαντασία. Απο τα βιβλία ορόσημα του είδους.

Η Ε.Φ. δεν είναι μόνο διαστημόπλοια και άνθρωποι-μηχανές. Ας μην αφήνουμε τη λέξη “φαντασία” να μας παρασύρει. Σε μεγάλο βαθμό έχει συνδεθεί με την κοινωνική κριτική και τις πολιτικές προεκτάσεις. Πολλά έργα Ε.Φ. (ή ταινίες, ας θυμηθούμε το Blade Runner, ή τον πατέρα όλων, το Metropolis του Fritz Lang) τα λες άνετα αλληγορικά, και σαφώς έχουν πολιτικές/κοινωνικές προεκτάσεις.

Η περιγραφή μιας “αντι-ουτοπίας”, όπως εκείνη των Orwell ή Huxley (θαυμαστός καινούργιος κόσμος) είναι μέρος της Ε.Φ., στο πιο αλληγορικό και πολιτικό της. Πιο πολιτικό δε γίνεται βασικά.

@ Κατα τ’ άλλα, ναι, το “φόρος τιμής…” και το “πεθαίνοντας στην καταλωνία” είναι το ίδιο βιβλίο.

Όπως ειπώθηκε και από άλλους, το ‘‘Φόρος τιμής στην Καταλωνία’’ είναι αρκετά χρήσιμο για όποιον θέλει να ένα ‘‘ζωντανό’’ ντοκουμέντο της Ισπανικής Επανάστασης. Ο Orwell αφιερώνει ολόκληρα κεφάλαια που εξηγεί την ιστορία και πορεία οργανώσεων όπως ηCNT, το POUM κλπ. Πάντως, κατά τη γνώμη μου, το πιο αξιόλογο βιβλίο που μπορεί να διαβάσει κάποιος σχετικά με αυτήν την περίοδο (και το πιο αξιόπιστο μάλλον) είναι το ‘‘Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας’’ του Εντσενσμπέργκερ.

σχετικά με το βιβλίο πεθαίνοντας στην καταλωνία,μία άλλη μαρτυρία για το τι έγινε εκεί βρίσκεται και σε αυτό το άρθρο.πολύ ενδιαφέροντα είναι τα συμπεράσματα στο τέλος http://www.sporos.org/node/29

Δες το ντοκυμαντερ Vivir La Utopia (Living Utopia) :wink:

έχεις κανά λινκ με ελληνικούς υπότιτλους να το κατεβάσω η να το νοικιάσω σε ντιβιντί?

Με αγγλικους υποτιτλους το ειχα δει απο τορρεντ. Υπαρχει και στο black tracker μεταγλωττισμενο αλλα απ’οτι λεει ο uploader ειναι χαμηλης ποιοτητας.

Τελείωσα το “Πεθαίνοντας στην Καταλωνία” και έχω γενικά μία καλή εικόνα από το βιβλίο.Δεν ξέρω αν είναι ειλικρινής και αντικειμενικός ο Όργουελ γιατί δεν έχω διαβάσει παραπάνω βιβλία για τον Ισπανικό εμφύλιο.Πάντως ήταν ενδιαφέρον εκεί που έλεγε για τη συμπεριφορά μέσα στην πολιτοφυλακή που δεν υπήρχαν βαθμοί.Αυτό που με δυσαρέστησε ήταν με τους κομμουνιστές όπου καταδίκαζαν την επανάσταση γιατί υποστήριζαν ότι έπρεπε να γίνει πρώτα αστική όπως τον Φεβρουάριο του '17στην Ρωσσία(αυτό μπορεί να το εξηγήσει κάποιος γιατί να γίνει πρώτα αστική επανάσταση,και ποια η έννοια της?)Κατά τα άλλα ωραίο βιβλίο και γενικά ωραιά αυτά που έγραφε για την πειθαρχία,και πως επιτυγχάνεται και χωρίς βία η άλλου είδους επιβολή.Εσείς τι λέτε όσοι το έχετε διαβάσει?

Λέμε ότι αποτελεί από τις πιο ωραίες περιγραφές εκείνης της περιόδου, ακόμα και αν δεν είναι (αυτό που λέμε) αντικειμενικό.