Έχουν χεστεί πάνω τους από τον ενθουσιασμό. Αυτός με τα γυαλιά λέει ότι είναι το κομμάτι με το οποίο ένοιωσε την ανάγκη να κάνει headbanging πιο πολύ από ποτέ. Και αποθεώνει drummer, που ΟΚ, χελλοοοοου, προφανώς δεν ξέρει για ποιον μιλάει. Εντάξει ο άλλος τα κλασσικά, “that’s hot, that right there, it’s hot!”
Και τέλος λένε ότι είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν κάνει review ever, ανεξαρτήτου είδους και ότι σίγουρα θα έπρεπε οι Gojira να βρίσκονται ανάμεσα στους κορυφαίους, με αυτά τα 2 κομμάτια που έχουν ακούσει. Σε όλα μέσα έπεσαν
Οι τύποι είναι πολύ ΟΚ…και έχουν ανοιχτό μυαλό και υγιή αντιμετώπιση απέναντι σε ένα είδος μουσικής που φανερά δεν γνωρίζουν καθόλου…
Βλέπω κάτι τέτοια βιντεάκια και σιχτιρίζω με το πόση ζημιά έκανε πολιτιστικά στην ψαροκώσταινα η κωστοπούλεια λογική των 90ς και της βλαχομπαροκ μπουζουκονοοτροπίας του Νίτρο και λοιπών σκουπιδοπεριοδικών.
Ευτυχώς σήμερα είναι κααααάπως βελτιωμένα τα πράγματα αν και υπάρχουν ακόμα γονείς που προτιμάνε τα παιδιά τους να ξεκινάνε από το δημοτικό κιόλας να ακούνε τραγούδια χωρίς ίχνος μελωδίας και μουσικής , τραγούδια που μιλάνε για ξύδια-χωρισμούς-τσιγάρα κλπ , από το να ακούσουν το rock του διαβόλου που δεν κάνει για την ενορία μας.
Δικαίως, όπως λένε οι Gojira είναι “art”. Για μένα είναι η καλύτερη σύγχρονη μπάντα.
Μοναδικός ήχος. Ναι θα βρεις επιρροές από Meshuggah, early Mastodon, τα chugging riffs των Metallica και Pantera, αλλά είναι τόσο γαμημένα φρέσκοι.
Για τον Μario ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Δε νομίζω να υπάρχει drummer στα κυβικά του αυτή τη στιγμή, με εξαίρεση ίσως τον Haake.
Το Heavier matter ήταν ότι έπρεπε για το reaction, αλλά να πω την αλήθεια ήθελα flying whales. Ο τρόπος που χτίζεται μέχρι να μπει η ριφφάρα, να σε πιάσει από τα μούτρα και να σε χτυπάει κάτω σαν το χταπόδι είναι ότι πρέπει για δαύτους
Αλλά θα ξανακάνουν reaction με Γκοτζίρα οπότε όλα καλά!
Σε λίστα για τα καλύτερα άλμπουμ της χιλιετίας το From Mars… θα ήταν από τις πρώτες μου επιλογές.
Συμπληρώνω ότι παρόλο τις επιρροές που ανέφερες , έχουν δικό τους στυλ & ήχο . Έχουν την υγιή αφομοίωση των στοιχείων που λάτρεψαν από άλλους και έφτιαξαν κάτι δικό τους .
Ναι εντελώς. Γι’ αυτό και έγραψα “μοναδικός ήχος” πριν τις επιρροές, με την έννοια ότι ναι, αν προσπαθήσεις θα βρεις κάτι από Leviathan, κάτι από Meshuggah, λίγο For Whom The Bell Tolls στην κιθάρα, αλλά είναι όλα λες και τα πέρασαν από φίλτρο και έβγαλαν κάτι μοναδικό.
Περιττό να πω πως την πρώτη φορά που τους είδα live ήμουν σε φάση Lost in Vegas σε reaction. Χωρίς pause! Τέτοια κλωτσιά στον κώλο, με την έννοια της έκπληξης, δεν έχω ξαναφάει σε live. Τρομερή μπάντα
Μεγάλη ΜΠΑΝΤΑΡΑ LIVE. Πριν τους δω δεν τους έπαιρνα στα σοβαρά, μου ακουγόντουσαν πολύ “μηχανικοί”. Τους είδα σε ένα Rockwave (νομίζω), λογικά στην πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας - δε θυμάμαι με τίποτα ποια χρονιά ήταν και ποιους άλλους είχε η μαρκίζα… Η πλάκα είναι ότι άρχιζαν 5 λεπτά αφού είχα μπει στο χώρο. ΣΦΑΛΙΑΡΑ. Μετά από αυτό έγινα μέγιστος fan.
Την πρώτη φορά τους είχα δει να ανοίγουν για Metallica και Machine Head. Έχω πάρει μπύρες, είμαι σε σουπερ θέση κοντά στη σκηνή και λέω θα αράξω γιατί η βραδιά είναι μεγάλη, έχουμε 70 λεπτά ΜΗ και 2.30 ώρες Metallica.
Τελείωσε η συναυλία και ακόμα παραμιλούσα με τους Γάλλους. Την προηγούμενη χρονιά άνοιγαν για τους Maiden, Slipknot κλπ στο Terra Vibe, αλλά δεν ήμουν παρόν.
Από τότε τους έχω δει άλλες 4 φορές, κάθε φορά και καλύτεροι. Πλέον έχουν αέρα μεγάλης μπάντας στη σκηνή.
Όσο μεταλάδικο/ελιτιστικο κι αν ακούγεται, τους Gojira μου τους θέλω με γκαρίδα. Δε λέω, έχουν γράψει κομμάτια με πιο ανθρώπινες μελωδίες που διαλύουν το σύμπαν εξίσου με τα ακραία τους (βλ. Silvera), αλλά ομολογώ ότι στα μάτια μου το Magma ως σύνολο μένει κάπου παραπίσω από τα προηγούμενα.
Αλλά ναι, περιμένουμε λάιβ σε κλειστό venue να μας κουβαλάνε τέσσερεις.
Καλώς ή κακώς τους είδα πρώτη φορά φέτος σε κλειστό χώρο (που πιστεύω είναι εντελώς άλλη εμπειρία από φεστιβάλ) και όπως έχω ξαναπεί, έπαθα σοκ! Το καλύτερο live της χρονιάς (θα τα πούμε και στις λίστες με τα καλύτερα albums και lives της χρονιάς, σύντομα) και μέσα στα 10 καλύτερα που έχω δει ever.
με @Alejandro.m έχουμε ήδη συμφωνήσει πολλές φορές γι αυτή την μπάντα. Mario καλύτερος drummer σε θέμα ιδεών και ρυθμών στο όργανο και γενικά η μπάντα ανήκει στις μεγάλες των '00s. Απλά εγώ προτιμώ το The Way of All Flesh γιατί με κουράζει λίγο η διάρκεια του From Mars και κάποια επαναλαμβανόμενα θέματα.
Νομίζω πρώτη φορά που είχαν έρθει ήταν το 2009 στο Tae Kwon Do στο Rocking Athens με Heaven and Hell, Blind Guradian και Tankard. Αν εννοείς αυτό, ήμουν κι εγώ μέσα τότε και όντως, από τότε ήταν από άλλον πλανήτη.
Εντάξει καταλαβαίνω πως το λες και σεβαστό εννοείται αλλά αν είναι να φτάσεις στην ΚΟΡΥΦΗ νομίζω θέλεις καθαρά φωνητικά για να γίνεις και πιο προσιτός σε περισσότερο κόσμο.
Αυτό το “μηχανικοί” το είχα κι εγώ στο μυαλό μου τις πρώτες φορές που τους άκουσα. Με τον καιρό όμως άρχισαν αυτά τα “μηχανικά” riffs και όλες οι γέφυρές τους να διεισδύουν μέσα μου και να μένουν. Μάλιστα κατά έναν τρόπο, θεωρώ ότι προχώρησαν μία τεχνική που υπήρξε στους Nevermore, όπως και στο τέλειο/άριστο και άρτιο “Thorns” (αν και ο συγκεκριμένος δίσκος είναι μάλλον το κάτι άλλο, αλλά ας μην το συζητήσουμε εδώ αυτό).
Και όταν βγήκε αυτό το “Explosia”… απλά αυτά τα στρώματα με τις κιθάρες είναι αυτό που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ονομάζουμε intelligent.
Ναι ρε φίλε, Thorns! Επίσης από τις κορυφές την χιλιετιας που διανύουμε, επίσης στην ίδια κατηγορία intelligent μουσικής. Η περιγραφή σου με βρίσκει 100% σύμφωνο.
@plex27 το The Way… (όπως και το επόμενο) με εμπασαν σταδιακά και με έκαναν να εκτιμησω σε τέτοιο βαθμό το From Mars… αρχικά μου είχε φανεί λίγο χαοτικο. Στο The way κόλλησα πιο εύκολα και όταν επέστρεψα στο From Mars δεν υπήρχε επιστροφή.
Νομίζω πως οποιος δεν έχει επαφή με τη μπάντα και ξεκινάει την ενασχόληση του, αν τα πάρει σε αντίστροφη χρονολογικα σειρά θα έχει πολύ ομαλή μετάβαση στο πολυεπιπεδο τεχνικό μεγαλείο τους.
Και εμενα μου φαινοντουσαν πολυ “μηχανικοι” στην αρχη και χρειαστηκε καιρος για να “πιασω” την μουσικη τους. Ειναι μπαντα που σε “βανανιζει” αρκετα μεχρι να διεισδυσεις στην ουσια της αλλα οταν αυτο γινει, τοτε εκτιμας πληρως το ταλεντο τους. Live ειναι οδοστρωτηρες, δεν εχω ακουσει απο κανεναν παραπονο για τις συναυλιες τους, τα δινουν παντα ολα.
