Ρε παιδιά το From Mars to Sirius τι δισκάρα που είναι;
2 Likes
Το καλύτερο τους πιθανότατα! (Αντικειμενικά πάντα, αλλά ίσως να μιλάει ο ιδιόμορφος “πρωτοδισκακισμός” εδώ, σύμφωνα με τον οποίο τον πρώτο δίσκο που άκουσες από κάποιο σχήμα και κόλλησες, τον θεωρείς τον καλύτερό τους)
2 Likes
Και για εμενα ειναι η κορυφη τους το From Mars To Sirius, το θεωρω το καλυτερο σαν συνολο ανετα κιολας…
3 Likes
Live studio εκτέλεση για πάρτη μας!! Μπράβο ρε gojiraioi
3 Likes
Μιας και φτάσαμε σχεδόν έναν χρόνο από το περσινό έπος:
Όταν ανακοινώθηκε το lineup είχα ξενερώσει γιατί ήθελα πάρα πολύ να δω Gojira αλλά 15 ώρες στον δρόμο για 1μιση ώρα λάιβ δεν τα χαλάλιζα, ποιοι evanescence headliners ρε μλκες πάτε καλά, τι να γίνει, κρίμα, θα τους δούμε άλλη φορά.
ΕΥΤΥΧΩΣ 2 βδομάδες πριν το λάιβ άλλαξα γνώμη, 6 χρόνια είχαμε να κατέβουμε στο χωράφι, διακοπές δεν προβλεπόντουσαν, δε γαμιέται, γιόλο, έστειλα τον αδερφό να πάρει εισιτήρια και να κλείσει και την εκδρομή, ευτυχώς είχε θέσεις, ποιοι εβανεσενς ρε μλκες, δεν πάτε καλά.
Αυτό το πράγμα που ζήσαμε το βάζω στη λίστα με τα καλύτερα πράγματα που έχω δει στη ζωή μου. Όχι από συναυλίες, γενικά. Καλοί οι Epica στο λιοπύρι, τρελό fun oι Flogging Molly, και οι Paradise Lost καλά πρέπει να έπαιξαν αλλά μετά το 3ο κομμάτι πήγαμε να πιάσουμε θέσεις για τους Gojira. Fun fact, στην αριστερή μεριά όπως κοιτάμε τη σκηνή είχε τρελό στριμωξίδι γιατί, για κάποιο λόγο, όσοι ερχόντουσαν σταματούσαν εκεί, οπότε στα δεξιά ήμασταν εντελώς άνετα να βλέπουμε τον χαμό επί σκηνής.
Ακόμα και πριν ξεκινήσει το λάιβ και βλέποντας το stage ενώ είχε σκοτεινιάσει υπήρχε στην ατμόσφαιρα αυτή η προσμονή, ο αέρας της μεγάλης μπάντας, αυτό το “με κάποιον τρόπο ξέρω ότι αυτό που θα ζήσουμε θα είναι μαγικό”. Ακόμα και σήμερα δεν έχω λόγια, στο μισό σετ τουλάχιστον ήμουν σαν αυτόν τον λατρεμένο τύπο κάτω από την κιθάρα του Duplantier, με ένα τεράστιο ηλίθιο χαμόγελο και κάπου κάπου να κοιτάω αριστερά δεξιά σε φάση “ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΙ ΖΟΥΜΕ”. Ακόμα και το Stranded, που με είχε αφήσει εντελώς μουδιασμένο όταν βγήκε, αποδόθηκε κολασμένα. Και στο φινάλε, ενώ παρακαλούσα για ένα The Gift Of Guilt, ο Duplantier λέει στο μικρόφωνο “Sepultura”, εγώ να μην καταλαβαίνω τι λέει και να σκέφτομαι “τι είπε ρε μλκ, ποιο είναι αυτό”, και να παίζουν το Territory. Γιατί ΕΤΣΙ, στις αρχιδάρες τους, 5 κιλά μπάλες ο καθένας.
Τεράστια μπάντα, νιώθω ευλογημένος που τους έχω δει 2 φορές από κοντά, φέρτε τους στο Ακάντεμυ να μαζεύουμε πτώματα.
8 Likes
Κατάθεση ψυχής καρδούλες και λοιπά
Ήταν απίστευτο λαηβ και για κάτι τέτοια αγαπώ το χωράφι. Γιατί ήταν και η ατμόσφαιρα / περιβάλλον πολύ όμορφο
Εγώ ακαντεμυ όμως φοβάμαι να πάω με Gojira να παίζουν. Νωρίς νωρίς για εξώστη 
3 Likes
Τέτοια να λέτε ρε και γω να κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο επειδή δεν έβρισκα παρέα πέρσι για χωράφι και κώλωσα να πάω μόνος… Άντε να τους φέρουν σε κάνα ακαντεμυ να το γκρεμίσουμε!!
Οι Gojira περυσι ηταν πραγματικα ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟΙ… Βγηκαν με αερα μεγαλης μπαντας και η αποδοση τους ηταν καταπληκτικη. Εξαιρετικο live απ’ ολες τις αποψεις…
Είναι μεγάλη μπάντα 
1 Like
Είδα σήμερα για πρώτη φορά τους Gojira σε κλειστό χώρο, στο ιστορικό Academy του Brixton το οποίο και ζιγκαραν (aka περίπου 5000 κόσμος).
Έχω γράψει αρκετές φορές για την ενέργεια που βγάζουν λαιβ, αλλά το σημερινό σε κλειστό μπορώ να το συγκρίνω μόνο με όταν είδα τους Slayer στο Μύλο. Μιλάμε για απίστευτη ενέργεια σε βαθμό που το κοινο δεν είχε ανάσες προς το τέλος.
Για την απόδοση δεν έχω να πω το παραμικρό, είναι σα να βάζεις το CD να παίζει. Ειδικά ο Mario είναι μάλλον ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο αυτή τη στιγμή.
7 Likes
Μεγάλη κουβέντα είπες τώρα…
…ας πω κι εγώ, λοιπόν! Τους συγκεκριμένους τους είχα δει το 2011 στο Sonisphere στη Μαλακάσα. Ήταν, θεωρώ, η καλύτερη, ενεργητικότερη, πλέον εντυπωσιακή από πλευράς απόδοσης, εμφάνιση της ημέρας – ας σημειωθεί εδώ ότι αργότερα έπαιζαν στη μεγάλη σκηνή Mastodon, Slipknot και Maiden!
Οι Gojira δεν έδειχναν στιγμή να πτοούνται ούτε από την ώρα εμφάνισης και τον ήλιο που τους στράβωνε, ούτε από τη μικρή σκηνή – άλλωστε ο μπροστά χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά –απεναντίας, έδειχναν κατενθουσιασμένοι που είχαν την ευκαιρία να παίξουν μπροστά σε ένα σχετικά μεγάλο κοινό που δεν ήταν σίγουρο ότι τους γνώριζε.
Δεν τους έχω ξαναπετύχει έκτοτε, αλλά δεν δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι έγιναν ακόμη καλύτεροι!
3 Likes
Η αλήθεια είναι ότι δεν έμπαινα καν στη διαδικασία να συγκρίνω οποιοδήποτε λαιβ σε κλειστό χώρο με εκείνο των Slayer, το θεωρώ live ορόσημο και είναι από τα λίγα τυχερά που είχαμε οι Θεσσαλονικείς να βλέπουμε τέτοιες μπάντες στο Μύλο. Κάνω παύση για να συνειδητοποίησω και να χωνέψω ότι είδαμε κάποτε Σλειερ σε κλαμπακι χωρητικότητας χιλίων ατόμων. Και φύγαμε ζωντανοί.
Τους Gojira τους έχω πετύχει μόνο σε φεστιβάλ και support σε μεγάλα σχήματα. Πάντα έκλεβαν εύκολα τις εντυπώσεις. Ε το χθεσινό με πήγε πίσω στο 1998. Ειδικά στο flying whales νόμιζα πως μπήκα σε χρονοκάψουλα.
Επίσης, στα πολυ θετικά ότι τα κινητά ήταν λιγότερα από κάθε άλλο λάιβ στο οποίο έχω βρεθεί τα τελευταία χρόνια, χωρίς να το ζητήσει η μπάντα. Ίσως βοήθησε ότι ο χώρος έγινε ένα μεγάλο moshpit.
2 βιντεάκια που βρήκα στο YT, χωρίς να αποδίδουν δικαιοσύνη σε ήχο κλπ.
5 Likes
Τι ωραίο venue που είναι το Brixton Academy…
2 Likes
Ιδανικό, μεγάλο σε πλάτος, με καλή κλίση, μπαλκονάκια στα πλάγια, εξώστη, για όλα τα γούστα.
2 Likes
Επιβεβαιώνω 
Η επιβλητικότερη μπάντα που έχω δει live σε κλειστό χώρο.
3 Likes
νομίζω αυτός ο χαρακτηρισμός πλάι στο ισοπεδωτικοί και οδοστρωτήρες είναι το τρίπτυχο που περιγράφει τι είναι οι Gojira live.
Εύχομαι ολόψυχα να τους φέρουν σε κανένα Piraeus Academy για να πάρω το πρώτο αεροπλάνο και να έρθω να τους δω.
4 Likes
Θα την βγάλουμε καθαρή σε κάτι τέτοιο;;; 
3 Likes
Αν δεν εισαι φλώρος , μια χαρά την βγαζεις καθαρη . 
3 Likes