Δήλωσε ότι έκοψε το κάπνισμα και για αυτό τραγουδάει έτσι στο ozzfest,
Το album είναι ανέλπιστα καλό,παρά το εμετικό ομότιτλο,ανώτερο του crucible,στο ίδιο επίπεδο με angel of retribution και λίγο πιο κάτω από το ressurection
ναι όντως ακούγεται καλά η φωνή του…οσο σου αφηνει το περιθώριο το βίντεο να καταλάβεις…
*θα το πω δεν κρατιέμαι…βρε dickinson άσε τα χοροπηδητά και τραγούδα
Πολύ καλύτερο απ’ότι περίμενα…τέτοια θέλουμε απ’τους Θεούς:):!:
Λοιπόν, τις πήρε επιτέλους ο δίσκος τις πρώτες ακροάσεις το Σ/Κ. Προφανώς είναι κάπως νωρίς ακόμα για συμπεράσματα, αλλά το βέβαιο είναι ότι ο δίσκος σε προκαλεί να τον λιώσεις. Έχω ένα μεγάλο και χαζό χαμόγελο στη σκατόφατσά μου και κάτι μου λέει ότι θα μείνει.
Μάλλον συμφωνώ μ’ αυτό που ειπώθηκε ότι είναι ίσως ο πιο “ροκ” δίσκος του Ρομπ. Εδώ δεν υπάρχουν τα “σκοτεινά”/“μοντέρνα” μέταλ στοιχεία του Crucible (όχι ότι μας χαλάσανε, αλλά). Το ενδιαφέρον είναι ότι ταυτόχρονα φαίνεται ότι έχει τα περισσότερα power στοιχεία. Ρε θα περάσουμε καλά λέμε. Είδατε ρε που σας το λεγα ότι πρέπει να προτιμάμε σόλο δίσκους του Ρομπ από νέους… Νοστράδαμους;
Α και να που για μια φορά εισακούστηκαν οι προσευχές μας και ναι, τα πρώτα κομμάτια που ακούσαμε από έναν αναμενόμενο δίσκο και ξινίσαμε, ήταν εύκολα τα πιο αδύναμα! Πωωω, ξανάκουγα το Mower και έλεγα, ρε τί μούφα είναι τούτο δω. Και το ομώνυμο βέβαια καλή σαβούρα είναι. Αν και αν είχε κάπως πιο σοβαρό ρεφραίν και όχι αυτή την αηδία (που συν τοις άλλοις μου θύμισε το… Supersonik Elektronik του Zlad! - βέβαια αυτό είναι έπος :ραζζ: ), παίζει να τρωγότανε κι αυτό. Δε βαριέσαι όμως, 2 φόλα κομμάτια σ’ έναν συνολικά δυνατό δίσκο, σιγά.
ΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛ!!!
γιατι μ αρεσει τοσο πολυ το Till the day I die???
Γιατί είναι κομματάρα και βρωμάει ροκ εν ρολλ.
και δεμελες…εσυ που βλεπω οτι ξερεις8)
το twenty five years σου φαινεται καθολου αυτοβιογραφικο και μιλαει για εκεινο το εεεεεεεεεχμμμμμ…το…ξερεις…εεεεεεεεε…“θεματακι” του;
Ποιό θεματάκι του, την πρέζα και τα ξύδια; Ε ναι. Το χει πει.
οτι ειναι gay ρε…
ειπα να ειμαι λιγο διακριτικος:p
Το κατάλαβα, αλλά είναι για την πρέζα και τα ξύδια. Το πε και στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Metalzone. :roll:
οκ ναι.8)
ρισπεχτ παντως.
το τραγουδι μπαινει στις προτιμησεις μου αμεσως μετα το Tears of the dragon του Dickinson στην φανταστικη συλλογη τραγουδιων με παρομοιο θεμα.
Τι κομματάρες που έχει μέσα ρε γμτ!!! Εντάξει έχει κ κανα δυό πατατάρες σαν το ομόνυμο αλλά σε στιγμές “κάνει σεχ” στεγνά!!!
Όντως καρακόμματος το Till The Day I die! Σαν τζαμάρισμα με καναν παλιό καλό Wylde ακούγεται σε σημεία!
Βγήκε το video της κομματάρας [B]Like there’s no tomorrow[/B]. Απο τα καλύτερα του δίσκου.
Αρκετα καλο τραγουδι, αλλα δεν τρελαινομαι κιολας. Γενικα καλος ο δισκος , χωρις να ειναι κατι το φοβερο.
ωραιο αλμπουμακι!
μου αρεσε αρκετα μπορω να πω!
2 πράγματα:
το made of metal είναι εύκολα το πιο gay ρεφρέν της 25ετίας κι αν θέλετε κάνουμε και poll. Είναι πιο gay κι από χιτάρες της Kylie, και γι’αυτό ακριβώς είναι το νεό [B]dance[/B] έπος. Αν δεν το σνομπάρανε τόσο πολύ θα έπαιζε κάθε βράδυ σε γνωστά club της Αθήνας. Μεταξύ cultιάς, dance hit, και ανεκδιήγητου στίχου το κομμάτι είναι ένα pop διαμάντι :dance::dance::dance::dance:
mower…δεν έχω ακούσει πιο τσαντισμένη γριά. Δεν μπορώ να μην πεθάνω στα γέλια και να μην στηθεί αντίσκηνο στο τζιν (από την κ@υλα ντε!) κάθε φορά που ακούω την κυρά Όλγα (οργισμένη λόγω της πενιχρής της σύνταξης προφανώς) να ουρλιάζει “suspended disbelief”
[B]χέβη μέταλ ρε…γριά[/B]
κρίμα…ο GRACCHUS λείπει.
0.[COLOR=“White”]…[/COLOR]
Ακουω κομματια.Αναμασηματα,παρωχημενο,ξεπερασμενο,σιγα τ’αυγα!!!
Kανείς δε χρειάζεται τον χάλφορντ με ένα μάτσο σεσιονάδες, να προσπαθεί να θυμηθεί περασμένα μεγαλεία. Ας βγάζουν πριστ, και ας είναι και χειρότερα από νοστράδαμους.