Τhe Avant-Garde/Εxperimental Thread

5 χρόνια περιμέναμε αλλά χαλάλι, τέτοιες μαστούρες δεν χάνονται. Χίλιες λεξούλες για το νέο άλμπουμ των Neptunian Maximalism:

Επικά πράγματα και αυτήν την φορά, πολύ λιγότερα jazz στοιχεία αλλά Indian Classical Music αφού.

7 Likes

Το είχα στο πρόγραμμα να το ποστάρω για να “εντυπωσιάσω” (#not) το φόρουμ αλλά με πρόλαβες κύριε :exclamation:

3 Likes

Και λάιβ καλοί είναι, για να φλεξαρω.

2 Likes

Εξαιρετικά σύνθετος και περίπλοκος σε πληροφορία δίσκος απο ένα Ιταλικό trio που έχει πάρει το θεικό TNT των Tortoise και το έχει μπλέξει με post-jazz και soft electronica στοιχεία. Σύγχρονο, φρέσκο, απαιτητικό. Βγαίνει σε μια βδομάδα.

1 Like

Το δεύτερο άλμπουμ των Sanam από τον Λίβανο είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς. Δείγμα:

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό σχήμα που συνδυάζει ψυχεδέλεια, oriental, post και kraut στοιχεία σε ένα εντυπωσιακό μείγμα. Το ντεμπούτο τους βγηκε το 2023 και περσι έβγαλαν ενα πολυ ωραιο live. Τωρα τους τσίμπησε η Constellation και βγάζουν το επόμενο στις 19/9. Περιμένω πολλά από αυτό το γκρουπ!

4 Likes

Τολμάω να πω ότι εδώ έχουμε μια όντως ξεχωριστή περίπτωση, γι’ αυτό και δεν το βάζω στο ποστπάνκ νήμα.

Ντεμπούτο των Νεοϋορκέζων που ξεφέυγει συνεχώς και απρογραμμάτιστα προς industrial/electronica αλλά και πιο funky καταστάσεις, με αγωνιώδη φωνητικό καθιστώντας το “45 Pounds” ταυτόχρονα άβολο και εθιστικό. Σοφά δε, λόγω του “αβολου” στοιχείου αποφεύγουν την πολλή πληροφορία, με μόνο ένα κομμάτι να ξεπερνά κατά τι τα 3 λεπτά (και το όλο εγχείρημα μόλις 21).

Μάλλον πάει για τοπ χρονιάς κι ας είναι νωρίς.

3 Likes

Δεύτερο δείγμα από το “Sametou Sawtan” των Sanam που κυκλοφορεί στις 17/9, το σαγηνευτικό “Habidon”.

Μιλάμε ξεκάθαρα για ένα από τα πιο όμορφα άλμπουμ της χρονιάς. Από την ψυχεδέλεια, στο ποστ, την free jazz και το kraut, όλα κάτω από το περίβλημα της αραβικής μουσικής, οι Sanam είναι μπάντα που χαϊδεύει τις αισθήσεις. Σύντομα έρχεται και το ριβιου.

2 Likes

Δεν έχω δει καμία αναφορά στους Sleep Paralysis, οπότε θα γράψω 2 λόγια.

Καταρχάς δεν θα αρέσουν στον καθένα. Είναι και avant garde και αρκετά πειραματικό. Συνδιάζει jazz/swing πιάνο τη μια στιγμή με κουμπιουτεραδικους ήχους από 8-bit, black metal σαφώς, death, αντισυμβατικές δομές (βλέπε Imperial Triumphant), μερικές δόσεις από An Axis Of Perdition και Pensees Nocturnes (όχι τόσο μουσικά όσο σε νεωτερισμό).

3 Likes

Θα πω και εγώ ότι παρότι δεν έκοψα φλέβα, το βρήκα αρκετά above average δίσκο και αξίζει μιας κάποιας προσοχής.

1 Like

Τους ανέφερε κι ο @ManosOrff αλλά ας σας πρηξω κι εγώ.

Η μουσική των Sirom είναι απερίγραπτη αλλά ας την πούμε avant-folk. Σήμερα έβγαλαν το πέμπτο τους άλμπουμ το οποίο είναι μάλλον και το κορυφαίο τους. Αποτελεί επίσης ένα από τα καλύτερα πειραματικά άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο για deep listening ακροατές. Να κι ένα 15λεπτο δείγμα…

2 Likes

Σοκαριστικο πρώτο δείγμα από το νέο σχήμα των Lyxzen, Flagge, Sandstrom (Refused) και Mats Gustafson… Death-punk-free jazz;

Ντεμπούτο στις 23 Ιανουαρίου και κάτι μου λέει πως θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.

4 Likes

Στην πρώτη τους ανακοίνωση του σχήματος πίσω στο 2023, το είχαν χαρακτηρίσει «αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό, free-form death jazz» .

Τώρα, πετάνε τα εξής παραπάνω τυράκια:

The basic idea is to take a death/doom metal, or noise rock riff and play it until it loses meaning and then break it apart like a ravenous cat would a tiny forest mouse…The record was written on a Thursday during their first ever rehearsal, performed live on a Friday and recorded on a Saturday, so what you’re hearing is raw, stupid, gut instinct music played by seasoned purveyors of hardcore punk, metal, free jazz, noise et cetera.

In-your-face HC jazz inspired by The Cramps, Little Richard, Albert Ayler, Polly Bradfield, Entombed, John Zorn, Misfits, Stooges, Lars Gullin, Can and much more.

Μπορούν βέβαια και μόνο με αυτό το δεκάλεπτο να μπουν στα καλύτερα του 2026, δεν χρειάζεται να βγάλουν το δίσκο.

Πάντως, όσοι ασχοληθείτε, ευκαιρία να εξερευνήσετε τον κόσμο του Mats Gustafsson, που οκ ο @Aldebaran έχει βαρεθεί να γράφει για αυτόν και τα διάφορα σχήματά του (οι Fire! ήρθαν και στα μέρη μας πριν μερικές εβδομάδες), αλλά ναι, αντιφασιστικό avant-garde jazz με κάθε τρόπο.


Επίσης, ευκαιρία να βρω χώρο να πω για τους αγαπημένους μου Mai Mai Mai.

Τους έμαθα το 2022 όταν και κυκλοφόρησαν αυτό:

Summary

(πηγή;)

μετά το 2023 κάνουν αυτό:

Summary

(πηγή ε;)

και πρίν λίγες ημέρες ανακοίνωσαν νέο δίσκο, ονόματι Karakoz.

Η περιγραφή μιλάει από μόνη της, για το τι να περιμένουμε. Ενδεικτικά σημεία:

Mai Mai Mai’s new album ‘Karakoz’ was mostly recorded in Palestine (Ramallah and Bethlehem) in 2024 during an ongoing genocide and follows his acclaimed Southern Gothic double-album ‘Rimorso’.The album opens a new chapter for the Roma based artist, a deeply personal record where his traditional industrial miasma flows into a weeping vortex of spiritual hymns, Mediterranean hauntology and Middle Eastern chants of sorrow, carrying the despair of a battered population and matching the fighting hope with echoes of ambient bliss.

the album is the result of an immersive six-week residency between January and May 2024, in Bethlehem and Ramallah, where Mai Mai Mai delved deep into the traditional music of Palestine, meeting and collaborating with local musicians, exploring archives, and recording the resonances of the land. This deep engagement allowed him to unearth the intricate layers of Palestinian sonic heritage, weaving them into his own sonic language.

The record opens with ‘Grief’ sung by Maya Al Khaldi, whose haunting voice delivers a traditional grieving chant, weaving and layering in constant flux; Producer and electronic artist Julmud is featured on ‘Dawn Of The Cremisan Valley’, bringing his syncopated rhythms and unsettling textures. The album also incorporates recordings of the yarghul played by maestro Osama Abu Ali, percussions and bouzuq recorded in studio with Jihad Shouibi and Karam Fares in Ramallah. ‘Echoes of the Harvest’ features a special contribution by composer Alabaster DePlume, a beautiful Buchla & sax elegy, tear-shaking minimalism elevated by the haunting filtered voice of Hajja Badriya, a recording directly from the Ramallah Popular Art Center’s Sound Archive. The connection with the British musician and activist stems from Sound Of Places, a residency in the Cremisan Valley amongst the olive trees and monastery protecting the last strip of land in the area.

Αξίζει να τα διαβάσετε!

Καιρό είχα να ενθουσιαστώ τόσο με νέα ανακοίνωση δίσκου, και το πρώτο δείγμα είναι τρομερά υποσχόμενο.

2 Likes