Δύο, το πρώτο περιλαμβάνει τα CDs του Beautiful Distortion και κάτι άλλα ψιλά (παλιές κυκλοφορίες, μπλουζάκια κλπ) και το δεύτερο που θα έρθει σε κάνα δίμηνο, τα κουτιά με τα βινύλια και ό,τι άλλο έχει ξεμείνει.
1 Like
Το Interference EP πουθενα?
(τάισε Ρουττενακους)
Και αυτό ήρθε ρε. Αν ταΐζω λέει 
2 Likes
Εμένα μάλλον αύριο θα είναι στα χέρια μου. Πάντως βγήκε στα γνωστά μέρη (δίσκος+EP) για όποιον θέλει…
2 Likes
Απιστευτα πανεμορφος δισκος… εχω ακουσει ως τωρα τα πρωτα 6 τραγουδια (παιζει το εκτο δηλαδη τωρα στο live stream) και μπορω να πω οτι ειναι εξαιρετικος.
Το Black Is Magnified ειναι απιστευτα κολλητικο , ενω το Weightless ειναι απο τα πιο ομορφα πραγματα που εχουν γραψει ποτε οι Gathering. Marjolein σε αγαπω, αλλα η παρουσια του Hugo ανεβαζει ενα επιπεδο την μουσικη τους με το υπεροχο μπασο του.
4 Likes
Τι ομορφιές (και) πάλι;
Ψυχοθεραπευτική, όπως πάντα, άλλωστε, η μπαντάρα, με τις ατμόσφαιρές της, τις όμορφες μελωδίες της και τα όλα της.
Το “Weightless”, όντως, υπέροχο.
5 Likes
10 Likes
Εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο είναι και η στροφή τους από το ατμοσφαιρικό μέταλ που έπαιζαν δεκάδες μπάντες εκείνη την εποχή, σε ένα είδος που καθόρισαν και έφτιαξαν οι ίδιοι. Το πραγματικά εντυπωσιακό, είναι ότι κατ’εμε το ξεπέρασαν αυτό το άλμπουμ 3 φορές με τα επόμενα 3.
Ινουίτ, Κομφούζιο, Το Τραγούδι του Μάη και το Τηλεσκόπιο του Κέβιν απίθανα έπη, όπως φυσικά και το ομώνυμο με τα Νυχτοπουλια. Ούτε μέτρια στιγμή στον δίσκο βέβαια.
5 Likes
Συμφωνώ απόλυτα!
Αν και έχω μια τεράστια αδυναμία στην τρίτη ευκαιρία, όντως καμία μέτρια στιγμή.
Συμφωνώ απόλυτα! (Vol 2).
1 Like
Μα πόσο υπέροχο άλμπουμ είναι το Beautiful Distortion. Θεωρώ ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορίσει από το 2003 και μετά. Η Silje είναι συγκλονιστική.
20 χρόνια Souvenirs!
Τελευταίο άλμπουμ με την «προδότρα» (δεν θυμάμαι ποιος την είχε χαρακτηρίσει έτσι εδώ μέσα, αλλά μου άρεσε και το κράτησα 
)
Τι δίσκαρος και αυτός! Από το άνοιγμα του, με αυτούς τους καλούς ανθρώπους (Need Us To Smile Too?) μέχρι και το επικό κλείσιμο του A Life All Mine is what I choose at the end of my days
Και μάλλον εμπεριέχει και το αγαπημένο μου τραγούδι τους. You Learn About It.
8 Likes
Καταπληκτικός δίσκος, αλλά προτελευταίος για την ακρίβεια.
Αυτό το ντουέτο με Γκαρμ…
4 Likes
Ούπς! Ασυγχώρητος ξέχασα το Home 
1 Like
Αγαπημένος δίσκος. Προσωπικό αγαπημένο το “Even the spirits are afraid”
3 Likes
Εννοείται εγώ.
Ο καλύτερος τους δίσκος.
Θα προτιμούσα φωτογραφία των αδερφών Ρουττεν, του Χιούγκο και του Φρανκ, οι οποίοι τα διέλυσαν όλα σε αυτόν τον δίσκο με τις συνθέσεις τους.
3 Likes
25 χρόνια λέει σήμερα το How To Measure A Planet? (δεν είναι ερώτηση 
)
Τι να πρωτο-γράψω για αυτόν τον δίσκο? Ας αρχίσω χαρακτηρίζοντας τον ως τον πιο αγαπημένο τους. Ήταν και ο πρώτος που περίμενα να κυκλοφορήσει ενώ ήμουν ήδη φαν-μποι, λιώνοντας πριν Mandylion και Nighttime Bird.
Ήταν και σε αυτήν την περιοδεία που τους είχα δει για πρώτη φορά τότε στην Υδρόγειο. Αν θυμάμαι καλά είχαν μπει με το The Big Sleep και στην συνέχεια με το Great Ocean Road και η τρίχα κάγκελο μέχρι το τέλος.
Όλα τα τραγούδια του δίσκου τα υπερ-αγαπώ, έχω όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία στο Probably Built In The Fifties…όταν τραγουδάει I trust the speed, until i have no need to run anymore “σβήνω”!
9 Likes
Ναι, το 1998 βγήκε
Κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ από το πρότζεκτ (Habitants) που συμμετέχει ο René Rutten
Μια ομορφιά ο δίσκος (που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει άνετα και κάτω από το όνομα των Gathering)…ειδικά το Cod Fishing (μέρα που είναι ) μοιάζει βγαλμένο από τις μέρες του How To Measure A Planet?
1 Like