το συγκεκριμενο να πω την αληθεια ειναι το μόνο που δεν έχω απο μπεριαλ οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. Θα έλεγα άνετα όμως το Bestial Bloodwar που υπάρχει στον πρώτο δίσκο και στο σπλιτ με Eschaton. Πολύ καλό κομμάτι , αν και δεν ξερω αν θα το έβαζα στα καλύτερα κομμάτια έβερ για ελληνικό μπλακ. 
να ειπωθει επισης οτι ο μπιμπιμπι τραγουδουσε σε Eschaton ^^
:naughty:
παλια 
και λατρευω το κομματι αυτο
Toν Απρίλη του μακρινού 1991 δεν είχαν κυκλοφορήσει τα full-length τους (και σε πολλές περιπτώσεις και τα demos τους) κάποιοι Immortal, Burzum, Emperor, Satyricon. Oι Darkthrone έπαιζαν ακόμα tech-death και οι δικοί μας Rotting Christ σιγά σιγά εγκατέλειπαν το deathgrind όντας έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το Passage To Arcturo. Ούτε καν οι Thorns δεν είχαν προλάβει να αλλάξουν τα πάντα με την Grymyrk tape τους.
Μόνο οι Mayhem είχαν επιδιώξει να φτάσουν στα άκρα τις διδαχές των Hellhammer/Celtic Frost με το Deathcrush ενώ ένας τρελάρας Φινλανδός με την παρεά του (λέγε με Beherit) προσπαθούσε να φτάσει το thrash των Venom/Bathory σε δυσθεώρητα ύψη μουσικής ασχήμιας, σε επίπεδο demo όμως και αυτοί.
Τον Απρίλη του 1991 λοιπόν κατί Ελβετοί (συντοπίτες των προαναφερθέντων CF -τυχαίο? δε νομίζω) κυλοφορούν το ντεμπούτο τους βαθιά επηρεασμένοι από τους συμπατριώτες τους αλλά και κατευθείαν απ’ την πηγή όλων των κακών δηλαδή τους 70s Black Sabbath. Το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου αυτού (που διαλέχτηκε να τον εκπροσωπήσει στο παρόν θρεντ) πέραν του ζοφερού, βασανιστικά αργού σαν τον μαύρο θάνατο ρυθμού του, πέραν της απίστευτα ταιριαστής, ξερής παραγωγής (όταν η έλλειψη μέσων εν μέρει περνιόταν ως άποψη) είχε στίχους που το 95% των σατανολατρικών συγκροτημάτων ούτε καν διανοήθηκε να γράψει.
Κυρίες και κύριοι, είναι οι SAMAEL και σας/μας καλούν όλους:
WORSHIP HIM
He is life, He is death
He is virtue, He is vire
He is the flame of reason
He is the verbe of our thoughts
He is the justice of our trials
He is the gallows of the infidels
He is the fire of vengeance
He is the blade of revenge
He is the executioner’s axe
He is the hangman’s rope
He is the fall of the kingdom of ignorance
He is the end of the reign of intolerance
σπουδαιοι. δεν τους βαζω πλεον μαζι με τους αλλους τους μετριους του ορθοδοξου. οχι δα οτι φτιαξανε τιποτα καινουργιο, απλως οτι κανουν το κανουν καλα. και μαλιστα η απλοτητα και η σαφηνεια τους, θα τους παει πιο μπροστα.
Παρότι σχετικά άμπαλος με Black metal παραθέτω τις παρακάτω κομματάρες
Από ντόπια πράγματα:
Ravencult - The Nightsky Codex
Rotting Christ - Morality Of A Dark Age ή Transform All Suffering Into Plagues
Thou Art Lord - Societas Satanas
Από Σουηδία:
Το έχω με απίστευτη εμμονή συνέχεια στο repeat τελευταία. Μιλάμε όμως για εμμονή. Xτυπάω ζαβλακωμένα μισάωρα στην παραλία με μόνο αυτό το κομμάτι 8)
GLORIOR BELLI - Swamp that shame
μολις το ακουσα!! δεν ειχα ιδεα αλλα προκειται για απιστευτο αριστουργημα 8O
το μοναδικο κομματι του αλμπουμ που στεκει καλα στο ιδιο αλμπουμ και εχει κατι να πει. και μαλιστα απ’ τις λιγες περιπτωσεις που καποιο μπιεμ σου φερνει στο μυαλο τους mayhem(του γκραντ και της χιμαιρας).
και μιας και πιασαμε τους γκλοριορ, “κολασμενη” ορθοδοξη κομματαρα που σιγουρα εχω ξαναποσταρει καπου ειναι και το In Paradisum…
Μια ερώτηση για εμάς τους άσχετοι. Glorior από Τ Laudate Dominvs αρχίζουμε ε?
κατι τετοιο θα συνιστουσα και μετα Manifesting, αλλα μη με υπολογιζεις και πολυ, μου εχει σκασει μια εμπαθεια για το τελευταιο, το οποιο θα με αρεσε πιοτερο αν εβγαινε απο αλλη μπαντα.
Ε, ναι, υπάρει λόγος που βάζω μόνο αυτό το κομμάτι στο repeat και όχι όλο το άλμπουμ. :roll:
το καταλαβαμε… λιγο αργοτερα:lol::lol:
Εμένα στο Meet Us at the Southern Sign δεν μου αρέσουν τα φωνητικά, είναι κάπως “άπλυτα” ξερωγω (δεν έχω άλλη λέξη) ειδικά σε αυτούς τους ΑΠΑΛΕΥΤΟΥΣ λαρυγγισμούς του Infestvvs που μου θυμίζουν κάθε φορά που τους ακούω το “συμπαθητικό πουστράκι” δεν την παλεύω μια.
Ο Infestvvs είναι κλασσικός Γάλλος νομίζω, από το 2005 έως το 2007 βρήκε τρόπο να ρουφήξει τζούρες κουλτούρας στην Νεο Ορθόδοξη τότε Γαλλλική σκηνή αλλά όταν τα πράγματα έγιναν πιο σοβαρά (αυτό σημαίνει παίζω black metal και έρχεται η ώρα να ακούσω 5-6 φορές τα 2 άλμπουμ των Deathspell Omega στα zeros) το βούλωσε και την έκανε γι’ αλλού. Βέβαια και πάλι για να κρυφτεί πίσω από τους ατμούς της φινέτσας του γκομενιλικίου και της ποστοσυμπάθειας των Shining?
Τουλάχιστον οι Shining έφτιαξαν έναν νέο δρόμο και αυτό μετρά τόσο στα συν της μπάντας όσο και στην πορεία του bm (έστω και σε πιο mainstream μονοπάτια), αλλά οι Glorior Belli από το 2009 και μετά δεν νομίζω ότι θα κάνουν κάτι παραπάνω πέρα από το να συνεισφέρουν στην δημιουργία νέου ρεύματος κάτω από τον τίτλο Black Rock (Και που το φαντάζομαι μου σηκώθηκαν οι τρίχες στον πάτο) τεσπά τα περί ορέξεως ξέρετε.
Για να μην παρεξηγηθώ το Ô Laudate Dominvs και το Manifesting the Raging Beast είναι δισκάκια που αξίζουν να αγοραστούν αλλά μερικές φορές πρέπει να υπάρχει και έλεγχος προσωπικοτήτων.
Στο bm έχουμε χάσει τόσο πολύ η μπάλα ως προς αυτό, εδώ και τόσο πολλά χρόνια, και το bm thread του φόρουμ είναι τόσο ενδεικτικό αυτού, που νομίζω πως το περισσότερο που μπορούμε να κάνουμε έιναι τουλάχιστον να σταχυολογούμε κομμάτια και στοιχεία, γιατί αν μη τι άλλο οι gloriol belli είναι από τους καλούς - έχουν κάτι να πουν.
Το πρόβλημά μου εμένα δεν είναι τα φωνητικά, είναι το ότι mayhemίζουν εκνευριστικά πολύ στο τελευταίο.
Anyway, αν και βγαίνω εντελώς οφτόπικ το ποστ σου μου θύμισε τους gandalf (τρέχα γύρευε και θεός φυλάξοι death/ rock).
Τέλος πάντων δεύτερο κομμάτι που παίζει στο repeat εδώ και κάτι μήνες είναι o υπέρτατος death/thrash πιασάρικος ύμνος I am not deceived από Destroyer 666, υπό τους ήχους του οποίου είχα σεληνιαστεί στη συναυλία, για τον δε Plunderer ούτε που σχολιάζω :-s:lol::lol:
Και μιας και μιλάμε για υπέρτατους black - thrash ύμνους, bow faithfully.
Βασικά μιλάω για όλο το άλμπουμ, αλλά αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι μπαίνει για αυτό το συριχτό riff στο 1.30 ανατριχίλες
Σε ίδιο επίπεδο κ***λας ανήκει το ομώνυμο, γιατί ακόμη θυμάμαι πως αισθάνθηκα όταν πάτησα το play και ξεκίνησε, σαν να μου μαγνώνουν το σβέρκο με μέγκενη.
:bow2::bow2::bow2:
[FONT=“Palatino Linotype”]Ved Buens Ende-The Plunderer[/FONT]
[SPOILER]The dust the Dreamking and I.
Kept restrained like the flesh between the ribbons.
We did what the sun forbade us to.
Oh how mournful we are,
soon to be given wings.
The wings that gave the swan his pride.
And the tears that watched the sun die.
And you…
You who threw silence over me,
return with the heart I gave you…
…I was weak to let you plunder.[/SPOILER]
Mπάινει με χώσιμο, o Vicotnik γκαρίζει σαν γαϊδούρι ενώ ο Carl-Michael καταβροχθίζει τα τύμπανά του. Ξάφνου συμβαίνει μια παύση και μια αλλαγή (στο 1:12) η οποία γκρεμίζει το 80% των black metal άλμπουμ μέχρι σήμερα. Μπάσο και o Carl-Michael ψέλνει σαν τρόφιμος φρενοκομείου.
Μια μελωδία μας αγγίζει μέσα σε μια κατάσταση που δεν είναι γνώριμη-όλα είναι αλλιώς δοσμένα-ευχάριστη μημελωδικότητα.
Για να ξαναέχουμε αλλαγή (3:13) η οποία γκρεμίζει το 93% των black metal άλμπουμ μέχρι σήμερα, στην οποία έρχεται και πάλι ο Vicotnik να γκαρίξει σαν γαϊδούρα ύστερα από ένα εκπληκτικό riff (το οποίο από μόνο του γκρεμίζει όλη την Γερμανική σκηνή, εδώ ο Prosatanic ανάβει τσιγάρο…) και έπειτα μέσα στην ζάλη όλα τελειώνουν…repeat…
καρδούλες