ποτε δν μου πολυαρεσαν…
αφου ομως σου αρεσαν τα 2 αυτα albums,τοτε το πρωτο τους Chapters Of A Vale Forlorn(2002) θα σε ξετιναξει…
Πολλες κλασεις ανωτερο με πιο προσεγμενες μελωδιες και πιο εντονα τα folk στοιχεια:) 
8)
Α, τo εισαγωγικο riff απο το κομματι Mindtraveller δεν ειναι πολυ πορωτικο???
Γκουχ…γκουχ (πνίγηκα από αυτό που διάβασα!)
Το ομώνυμο είναι το πρώτο album τους και όχι το “Chapters…”! [-X
Αnyway…
Μεγάλη μπάντα! Μέσα στις 5 νέες καλύτερες της δεκαετίας στον ευρύτερο χώρο του power για μένα!
Falconer (2001)
Είναι ο αγαπημένος μου δίσκος του 2001!
Είχα πάθει shock!
Θεϊκή φωνή, απίστευτα riffs και αστείρευτη έμπνευση!
Και πάνω από όλα HEAVY METAL!
Chapters Of A Vale Forlorn (2002)
Πιο folk από τον προκάτοχο, αλλά εξίσου εμπνευσμένο, οι ελεγείες εναλλάσονται με τα ατσαλένια riffs και όλα αυτά εμπλουτισμένα με την στεντόρια φωνάρα του Mathias Blad!
Εκείνη την χρονιά είχα την τύχη να τους δω live στο Wacken Open Air και είχαν δώσει μια αξέχαστη εμφάνιση! (…αν και ήταν μεσημέρι…)
Δυστυχώς, στις αρχές του 2003 ο Mathias τους αφήνει για να ασχοληθεί με κλασσικές σπουδές!
Το κενό είναι, σαφώς δυσαναπλήρωτο…
The Sceptre of Deception (2003)
Ο Kristoffer Göbel είναι ο αντικαταστάτης, ο οποίος δεν έχει κακή φωνή αλλά σαν τον πρώην δεν είναι με τίποτα…
Στο album καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες, αλλά όταν ο δίσκος πάσχει από αδύναμες συνθέσεις τί να σου κάνει και ο τραγουδιστής…
Πολύ κατώτερο συγκριτικά με τα πρώτα δύο!
Grime vs. Grandeur (2005)
Και εκεί που τους είχα σχεδόν ξεγράψει, κυκλοφορούν την δισκάρα “Grime vs. Grandeur” και δημιουργούν πάλι αναταραχή στους σχετικούς κύκλους!
Ο τραγουδιστής έχει δέσει με το group, ο ήχος έχει βαρύνει, τα απίστευτα πολυφωνικά refrains βρίσκονται πάλι σε πλεονασμό και οι κιθάρες του Stefan Weinerhall riffάρουν και σολάρουν ανηλεώς!
[COLOR=“Indigo”]Northwind /COLOR
Δεν ξέρουν τί τους γίνεται σε αυτήν την μπάντα!
Εκεί που το πράγμα έδειχνε να ρολάρει, έχουμε πάλι αλλαγή τραγουδιστή!
Ο Mathias Blad επιστρέφει και η μπάντα ανακοινώνει την επιστροφή της στον λιγότερο heavy και περισσότερο folk ήχο του "Chapters… " #-o
Σαν ιδέα ήταν πολύ καλή, αλλά στην πράξη δεν υλοποιήθηκε ακριβώς όπως κάποιος θα περίμενε…
Ηχητικά το “Northwind” είναι όπως το προλόγισαν, αλλά συνθετικά, δυστυχώς, δεν είναι τίποτα το αξιόλογο και το θεωρώ μάλλον το πιο βαρετό τους album!
Φέτος κάνανε αρκετά lives επί ευρωπαϊκού εδάφους και εμείς περιμένουμε το επόμενό τους βήμα!
P.S. Το Mindtraveller κατεδαφίζει σπίτια! 
Καλως με 
Μια και γραφω μετα απο πολυ καιρο σε αυτο το τοπικ!!!
Εχω ακουσει πολλους δισκους το καλοκαιρι αλλα λογω οτι λυπατε ολοι δεν εγραφα…τωρα δεν εχω ωρα αλλα θα επανελθω συντομα…
Το νεο Anubis Gate ειναι οντως αρκετα καλο και μου αρεσε πολυ!!!
Οσο για τους Falconer…θα συμφωνησω πανω κατω με αυτα που ειπε ο Δημητρης…αν και μενα το Northwind δεν μου φανηκε τοσο μετριο!
Θα επανελθω…
οι πρώτες ακροάσεις είναι ενθαρρυντικές. για όσους δεν τους ξέρουν, είναι αμερικάνοι, παίζουν κατά βάση κλασικό 80’ς μέταλ (με κάτι ψιλά από χαρντ ροκ), με μέσες ταχύτητες, αρκετή μελωδία και ιδιαίτερο τραγουδιστή. δεύτερος δίσκος (τρίτος αν μετρήσουμε και το ep τους). ωραία μπάντα γενικά.
jackal - vague visions
δανοι,κλασσικο μεταλ,με τον τραγουδιστη να θυμιζει dickinson.πολυ καλοι!τσεκαρετε
τεραστια εκπληξη αποτελει το ντεμπουτο των Σουηδων Darkwater…:bow2: :bow2:
για μενα η καλυτερη κυκλοφορια φετος μελωδικου power/progressive
Μεγαλα σε διαρκεια κομματια,με φοβερες εναλλαγες ρυθμων,πολυ εμπνευσμενα riffs,αφθονες μελωδιες…ο,τι ζηταει δηλαδει κανεις απο το συγκεκριμενο ειδος ειναι εδω και μαλιστα σε πολυ υψηλα επιπεδα ποιοτητας…8) 8) 8)
Η διαρκεια ειναι μεγαλη,αλλα οι δομες των τραγουδιων ειναι τετοιες που δε κουραζουν σε καμμια περιπτωση…
Στα συν και η πολυ καλη φωνητικη προσεγγιση…
πραγματικα εχω μεινει εκπληκτος απο το συγκεγριμενο δισκο…
Mustasch - Double Version of the Truth
Από το Goteborg της Σουηδίας, έβγαλαν ένα ενδιαφέρον δίσκο πριν απο κάποιους μήνες που κινείται σε heavy metal μονοπάτια χωρίς όμως να καταντά βαρετό.
ας μου πει καποιος οτι το εχει ακουσει αυτο. το ακουσα μετα απο πρηξιμο που εφαγα. δε θα αναφερω τιποτα τωρα, κάνω σεντρα για κεφαλια - ψαρακι σε ακη, eagleheart, powera επειδη ειμαι σιγουρος πως το εχουν ακουσει και ισως το εχουν αναφερει και παλαιοτερα. το μονο που θα πω ειναι οτι απο θεμα ηχου και ποιοτητας πιο λογικο θα ηταν να βγαινε το '87 παρα το '07.
πολυ σωστος ο angmar…
Απλα ειναι κριμα που τετοιες μπαντες δεν τις μυριζονται πολλοι…
Πολλες κιθαριστικες μελωδιες(βλεπε Μaiden),επικα περασματα,υμνικα refrains…
Πολυ πιασαρικα τραγουδια με αψογες μελωδικες φωνητικες γραμμες απο γυναικα παρακαλω…
Θα μπορουσε να πει κανεις οτι ειναι η συνεχεια των Black Knight,μπαντα ιδιας τεχνοτροπιας που εδρασε στα 80s…
A,και το night prowler ειναι απιστευτη κομματαρα…
εμένα δε με έχει ενθουσιάσει τόσο μέχρι στιγμής. αρκετά καλό και δε μετάνιωσα που τ’ αγόρασα, αλλά δε μου έχει κάνει την ίδια εντύπωση με όσους άλλους το έχουν ακούσει. κορυφαίες στιγμές του δίσκου, ορισμένες πολύ όμορφες μελωδίες που 'χει μέσα. οι black knight που ανέφερε ο παουεράς είναι σαφώς ανώτεροι.
λοιπον επανηλθα. όσον αφορα τους Crystal Viper, εχω κολλησει από χτες στο πρωτο μισο του δισκου και δεν εχω ακουσει ακομα το υπολοιπο! ειχα καιρο να παθω πλακα με χεβυ δισκο των 80’s. σε γενικες γραμμες μου θυμισαν τους Grim Reaper, Manowar του Battle Hymns, Cirith Ungol του Paradise Lost και φυσικα τη heavy metal goddess Doro λογω φωνητικών. προβλεπεται να το λιωσω οταν ξεμπερδεψω με τις υποχρεωσεις των επομενων ημερων.
To καινούριο των Slough Feg είναι πολύ καλό, όπως και όλα τους… Αγαπημένη μπάντα. Βέβαια, έχουν κατέβει λίγο οι ρυθμοί αλλά έχει γίνει πιο επικό και ίσως και πιο hard rock!
ναι εχει μπολικη 70ιλα, αυτο ειναι αληθεια. νταξ, ειναι μια απο τις πιο αξιολογες μπαντες των καιρων μας (όσον αφορα τον κλασσικό ηχο). έχει και review στο rocking αν ενδιαφερεται κανεις να τους τσεκαρει…
επανηλθα. λεπον το ακουσα πιο καλα και μπορω να πω οτι οκ, δεν ειναι το σουπερ διαμαντι, αλλα ειναι ενα αλμπουμ στο οποιο η μπαντα γουσταρει τον κλασσικο (συνθεσεις & παραγωγη) ήχο και δε φοβαται να παιξει ετσι. οι ιδεες ειναι απο πολυ καλες έως τρομερες (αναλογως του κομματιου) και έχω φάει τρελό σκαλωμα με το city of the damned. με κοβω να περναω απο καναν eat metal να το τσιμπησω καποια στιγμη επειδη ειχα καιρο να ευχαριστηθω τόσο πολύ σημερινο heavy δισκο (με τα καινουργια ειμαι λιγο δυσκολος).
το θετικο της υποθεσης ειναι οτι ο δισκος κυλα ευχαριστα στην ακροαση. αν και καποια κομματια όντως ξεχωρίζουν, δε μπορεις να πεις πως έχει fillers. πολυ καλο στο συνολο, μπραβο στα παιδια και στην κοπελα που εχει φωναρα και ευελπιστω σε μια επισης καλη συνεχεια. θα τους εχω απο κοντα… 
Πριν 2 χρόνια άρχισα να ακούω και POWER metal,μέχρι τότε δεν είχα καμια σχέση.Αφού ψάχτηκα γενικώς διαπίστωσα ότι ανήκω στην Euro-Power μερίδα.Το πρόλημα μου είναι ότι πλην των Helloween, Edguy, Firewind, Blind Guardian και Savatage(ΆΣΧΕΤΑ ΑΝ ΈΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΟΡΟΣ POWER ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥΣ) δεν ξέρω άλλα σχήματα σε παρόμοια φάση.(Τα Σκανδιναβικο-POWER δεν με ενθουσιάζουν)
Μήπως μπορείτε τι άλλα σχήματα να κοιτάξω;(ας μη σφίζει από πρωτοτυπία απλά να είναι καλοπαιγμένο και στο ύφος των συγκροτημάτων που αναφέρω.
Τσέκαρε Brainstorm, Gravedigger
RAGE!!!
GAMMA RAY!!!
iron savior
brainstorm αν και ευρωπαιοι αμερικανιζουν τρελα!!
επισης οι savatage δεν ανηκουν στο euro-power που λες.εφοσον σ’αρεσουν οι savatage τσεκαρε τους ευρωπαιους rough silk.
Ω ναι, πάνε άκου το missing link και το XII από Rage
μη το τρελαινετε το παιδι…rage,gravedigger παιζουν τραχυ-κιθαριστικο heavy/power…καμια σχεση με αυτο που θελει…
λοιπον απο euro-power οχι σκανδιναβικης προελευσης…εχουμε(αν και δε ειμαι fan του ειδους)
masterplan
metallium
at vance
heavenly
casus belli
labyrinth
avantasia
primal fear
power quest
+τους σουηδους lost horizon
αυτα πιστευω ειναι καλα για αρχη…
Mπορεί να αλλάξει γνώμη… :-s :-s
