Ω ναι!!!
Ολόκληρο το έπος
Γνωριμη η βασικη μελωδια αλλα δεν μπορω να θυμηθω
όντως τα φωνητικά είναι λίγο μυστήρια. Ποιοτικό πάντως σίγουρα
Τσέκαρα 4-5 φορές να δω αν τραγουδάει ο Νίκος από wrathblade. Εμένα πάντως μ αρέσει πολύ
Το πνεύμα του δίσκου “Transcedence” αιωρείται κάπου εδώ μέσα. Ωραίο, αλλά δε χρειάζεται το παλικάρι να κυνηγάει τόσο τις τσιρίδες.
Τις έχει μια χαρά πάντως
Είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι που έχουν γράψει και έχω την αίσθηση πως έχουν αρχίσει και ωριμάζουν και σαν παίκτες και σαν μπάντα. Το ντεμπούτο ήταν συμπαθητικό, έχανε όμως γιατί ένιωθα πως ήταν αρκετά forced σε σημεία, ειδικά ο τραγουδιστής μου φαινόταν πως κυνηγούσε πολύ τις τσιρίδες ενώ δεν χρειαζόταν (όπως λέει και ο @Dr.Feelgood).
Εδώ ακούγονται πιο λυμένοι, περισσότερο focused συνθετικά, το κομμάτι έχει ωραία ποικιλία και καλά ριφφς και ο τραγουδιστής αποδίδει πιο αυθόρμητα και φυσικά. Αισιοδοξία λοιπόν, ωραιότατο δείγμα!
το πρωτο μου ειχε αρεσει παρα πολυ, ελπιζω σε αναλογη συνεχεια/
Νομίζω ότι βρήκαν το ύφος που τους ταιριάζει πάρα πολύ από το Dance de noir. Ασχολήθηκαν με sci-fi, εμπλούτισαν τον ήχο τους, μέχρι και new wave στοιχεία έβαλαν, και συνεχίζουν έτσι.
Edit: ακούω το πρόμο τώρα και πραγματικά σκίζει έως τώρα.
Ξάπλωσα πριν κάνα 40λεπτο να κοιμηθω αφού αύριο 4μιση ξύπνημα λέω για να μπω λίγο φόρουμ πριν κοιμηθω κ εδω κ τόση ώρα ψάχνω γιουτιουμπ κ ακουω lord vigo.
Καληνύχτα.
Νομίζω ταιριάζει εδώ περισσότερο παρά στο doom thread. Επιστροφή μετά από 6 χρόνια για τους Cauchemar!
Πολύ ωραίος δίσκος. Ο δεύτερος μου άρεσε πάρα πολύ και τα κατάφεραν και πάλι. Ατμόσφαιρα, ιδανική παραγωγή και ξεχωριστή ταυτότητα. Τέτοια γίνονται όταν εκτιμας τους Pagan Altar.
Αυτό εδώ το έχουμε συζητήσει;
Είναι πολύ ενδιαφέρον δείγμα. Περίεργο χέβυ μέταλ + Καναδάς, οπότε ξεκινάμε από μια πολύ δυνατή βάση. Ο ήχος από την άλλη είναι δύσκολο να περιγραφεί επαρκώς, υπάρχουν πολλές συνισταμένες. Εμένα μου θύμισε διάφορους US prog/power ήρωες το παίξιμό τους, η διασκευή σε Sacred Blade δεν είναι διόλου τυχαία ούτως ή άλλως. Του πάει πολύ η πιο “βρώμικη” παραγωγή, οι κιθάρες κεντάνε με σολίδια και leads που λάμπουν, τα wacky πλήκτρα δίνουν έναν ενδιαφέρον χαρακτήρα, ενώ οι συνθέσεις δεν ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο, υπάρχουν και mid tempo που οριακά ροκάρουν, αλλά και πιο “speed” στιγμές στον δίσκο.
Έχει ψωμί για 24 λεπτά EP, μπαίνουν στο ραντάρ. Μόνο Καναδάς.-
Τα είπαμε και εδώ, πολύ ενδιαφέρον άκουσμα
Πάλι από λάθος λογαριασμό ποσταρα