Cruachan έβγαλαν δίσκο καριέρας για τα αυτιά μου.
Ποτέ δεν τους είχα ευχαριστηθεί τόσο πολύ, όσο με τον νέο δίσκο. Άκου και πες 
2 Likes
Ειναι μπαντα που μ αρεσει αρκετα. Το Tuatha Na Gael το Folklore κ το Blood on the Black robe τα χα λιωσει οταν βγηκαν κ τα θεωρω δισκαρες. Ελπιζω να τα πλησιαζει
2 Likes
Υπάρχουν “supergroups” στον επικό ήχο; Έτσι φαίνεται ή μάλλον ακούγεται
5 Likes
Από ο,τι ακούω, ισχύει 100%
Πωπωπω πρωινιάτικα τι μας έκανες. Και βλέπω παραγωγή dan swano.
edit
Για να μην κάνω δεύτερο Post στη σειρά για ρίξτε μια αλήτικη αυτιά εδώ
Full Album Stream: Firmament – ‘We Don’t Rise, We Just Fall’ - Decibel Magazine
Τώρα που ανοίγει ο καιρός μου λέιπουν περισσότερο oi black trip
3 Likes
Είχα ακούσει 1-2 κομμάτια από αυτό, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και είναι ακριβώς ο ήχος που μ’αρέσει. Θα το τσεκάρω.
Έχουμε και νέο Gatekeeper με νέα φωνή που νομίζω την προτιμώ στο ύφος τους. Όχι πως ο Abboud δεν είναι τούμπανος, αλλά νομίζω του ταιριάζει το πιο χύμα σπιντοχέβι των Traveler.
Δεν τον έχω ακούσει ακόμα.
4 Likes
Είμαι ακόμα κουμπωμένος με τα φωνητικά. Πέραν αυτών, είναι τούμπανο.
Black Trip αγάπη μεγάλη.
1 Like
Ακουσα το 1ο κομματι, μου αρκει, το κατεβαζω κ παω ποδηλαταδα. Ελπιζω δηλ να ειν αυτο. Living and the dead;
1 Like
Ναι
Επεστρεψα.
Τι ανατίναξη ηταν αυτη; τι αλμπουμ;
Play play play τιποτα αλλο δεν εχει τον επομενο μηνα (ετσι είμαι εγω αμα κολλήσω με κατι το κανω για τα καλα)
Δεν ήξερα τιποτα για το γκρουπ αλλα τι εγραφε η αγγελία για να μαζευτούν ολοι αυτοι;
Ζητουνται μουσικοι για γκρουπ με επιρροες dropkick murphys, cradle of filth, doomsword κ αγαπημενη ταινια ο Τελευταίος των Μοϊκανών; (καλα ρε μη βαρατε)
Τεσπα. Εκρηξη. Τρακλιστ δεν πρόκειται να μαθω αφου δεν ξεχωρισα κανενα τραγουδι. Ολα ειναι ΚΑΥΛΑ.
Ας πω ομως οτι στο the changeling αν δεν κανω λαθος με τα γυναικεία φωνητικα δακρυσα απο την συσωρευμενη ενταση. Κ οχι δεν ηταν απο τον αερα που με χτυπουσε πανω στο ποδήλατο.
Τι κανετε; ακομα να το ακουσετε:;
15 Likes
Προσωποποιημένη ψυχραιμία.
9 Likes
Εχουμε τις αδυναμιες μας κ εμεις.
2 Likes
Τα φιλια μου στα παιδια
1 Like
Eτσι κάνω και γω άμα μου την δωσει αλμπουμ το ακουω 30 φορες συνεχόμενα (το τελευταιο ήταν το καινούργιο elysion…ακόμα να το ξεπεράσω 
).
Των Cruachan απο Δευτέρα, τώρα ακούω μόνο 81. Δεν με παίρνει να κολλήσω με άλλο εχω μείνει πίσω 
2 Likes
Πάντα τους θεωρούσα ψιλοκαραγκιόζηδες τους Cruachan (Waylander = the TRUE leaders of Irish folk metal \m/), αλλά μ’ αυτά που γράφετε με ψήσατε να το ακούσω κι εγώ το καινούργιο.
You never know
1 Like
Ρε που τους θυμήθηκες τους waylander? Reawaking pride once lost μαγικό. Εχουν βγάλει τπτ άλλο της προκοπής?
Αμέ! Honour Amongst Chaos (όχι απλά “της προκοπής” - παίζει να είναι το καλύτερό τους!) και Kindred Spirits, λίρα εκατό.
1 Like
Τα έγραψα, τα διαβάσατε;
12 Likes
Αρχικά μια απορία:
Όλα καλά κι ωραία, αλλά από που κι ως που οι Cruachan σε θρεντ με heavy/power/epic κυκλοφορίες ρε παιδια;;
Εντελώς ξεκάρφωτο μου φαίνεται
(γι αυτό κ αργησα να δω τα σχετικά ποσταρισματα!)
Πάμε στην ουσία τώρα:
Καλώς ήρθες στον μαγικό κοσμο της μπανταρας!
Ποτέ δεν είναι αργά, για να ανακαλύψει κανεις τις μουσικάρες τους.
Απλα να πω οτι οι τυποι ειχαν ετοιμο τον ηχο τους πριν δημιουργηθουν καν οι Dropkick κι οι Doomsword ε
(κι ουτε η black πλευρά τους ειχε ποτέ μεγαλη σχεση με Cradle).
Απο την άλλη, η αναφορά σου στην κλασική μελωδία του Last of the Mohicans ειναι 100% ευστοχη!
Τοσο, που την εχουν συμπεριλαβει στην κομματάρα τους the Gael, απο τον δισκο Pagan του 2004.
Πω τι λες τώρα;!
Μου εχουν λείψει τρελα λάιβ κ θα ήθελα άπειρα να τους ξαναδώ!
Ελπιζω να περασες τέλεια.
Αν κ οταν μπορεις, δωσε κανενα feedback του λάιβ.
Edit: Τώρα είδα οτι ηταν listening party κ ΟΧΙ live.
Ορισμος του " Ο πεινασμενος καρβελια ονειρευεται" 
Οχι ρε συ! Πραγματικά οχι.
Δεν θα μιλήσω σαν φανμπόης που τους λατρευει από το 96, ουτε για το ότι για μένα ήταν παντοτε η Απόλυτη Ιρλανδική Metal μπάντα (φίλτατε Alan λυπάμαι, αλλά μιλουν τα παθη εδώ).
Οκ, αν όντως έχεις ακουσει πραγματικα κ δεν σου αρέσουν, απόλυτα σεβαστό προφανως, αλλά καραγκιόζηδες φυσικά κ ΔΕΝ είναι.
Αντιθέτως, ειναι από τις πιο τίμιες μπανταρες εκεί έξω - τριάντα χρονια τωρα - κ το λάιβ τους εδώ, προ επταετίας άγγιξε, σε στιγμές, υψη συγκινησης επιπέδου παλιων Skyclad…
Τώρα, για Waylander που ανέφερες ως αντιπρόταση, εντάξει, συμπαθεστατο εκείνο το δισκάκι που είχαν βγάλει πισω στο 99 (αν θυμάμαι καλά), αλλά μην τρελαθουμε κιολας - ουτε στην ίδια προταση δεν θα τους έβαζα προσωπικα. Εντελώς αλλου μεγέθους το ειδικό βάρος των Cruachan κι ο σεβασμός που (θεωρώ πως) τους αναλογεί.
Όσο για το καινουριο album, πολυ χαίρομαι να βλέπω πως λειτουργεί ως αφορμή για να ακουστεί η μπάντα κι από νέο κόσμο, γιατί πραγματικά θεωρώ ότι το αξίζουν (κ επιπλέον μας είχαν λειψει).
Ωστόσο, αν μου ζητουσε καποιος/κάποια να προτείνω δίσκους για ενασχόληση, αρχικά θα προτεινα την “τριλογία του αίματος” (όπως ονομάζονται άτυπα οι προηγουμενοι τρεις δίσκοι της μπαντας- με ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτο από τους τρεις: Blood on The Black Robe).
Κλεινω τον φανμποϊσμο με δυο τραγούδια που θεωρώ ότι αντιπροσωπεύουν απόλυτα τα δύο άκρα του μουσικού τους κόσμου
(κ που παραμένουν οι αγαπημένες μου στιγμές τους εδώ κ δεκαετίες)
6 Likes