Το περιμενα πως κ πως ρε πουστημ. Κορυφαια μπαντα ατμοσφαιρικου power επους. Αυτο το τραγουδι το χα χρονια σε αρχικη μορφη κ πεθαινα να το μοιραστω κ δεν μπορουσα. Χαιρομαι πολυ που το βλεπω να κυκλοφορει επιτελους.
Από τις 17.00 που έσκασε δεν εχω σηκωθεί απτη καρέκλα.
Καταπληκτικός δίσκος με τρομακτικές μελωδίες.
Το heavy metal ακριβώς όπως πρέπει.
Αυτη η μπαντα συνδιαζει τελεια τους Manowar κ τους Warlord με την Ελληνικη μουσικη. Μοναδικοι
Ακόμα ένα ποστ και βγαίνει το review.
Το αυτό. Το άκουγα πριν στο gym και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό.
Καλά νέα, νόμιζα ότι ο Έλληνας Eric Adams είχε αποχωρήσει μόνιμα και η μπάντα διαλύθηκε.
Μλκς, νομιζα πραγματικα οτι ο Adams συμμετεχει στο δισκο. Φοβερο.
Μεγάλο έπος
Σε αυτο μοιαζει ακομα πιο πολυ απο οτι στο προηγουμενο. Εν τω μεταξυ ηξερα οτι ειχε σταματησει να ασχολειται κ ψαχνανε τραγουδιστη καιρο τωρα. Πολυ χαρηκα που επεστρεψε
Δε ξέρω από που παίρνεις τις πληροφορίες σου αλλά είσαι λάθος. Ο Λευτέρης έφυγε για λίγο, η μπάντα δε διάλυσε ποτέ (ένα άτομο είναι ο συνθέτης, κιθαρίστας και ψυχή και όσο ζει θα βγαίνουν δίσκοι). Απολαύστε ένα δίσκο - μεγαλείο, ακόμα καλύτερο από τον πρώτο κατά τη γνώμη μου.
Δεν ειπα ποτε οτι διαλυσανε. Για τον Λευτερη ειπα οτι ειχε σταματησει να ασχολειται κ ψαχνανε τραγουδιστη.
Τα παιδια, τον Τασο δηλαδη πλεον, τα ξερω προσωπικα
ΥΓ. Ισως βεβαια αναφεροσουνα στον Death Eternal
Καλά ρε παιδιά, μη τσακώνεστε, όλοι δίκιο έχετε!
Ο Τάσος ούτως ή άλλως μιλούσε ελάχιστα, πέρασε καιρός, σημασία αυτή τη στιγμή έχει ότι η αναμονή άξιζε 100%.
Προφανώς κάποια πράγματα δεν πήγανε καλά. Πολλές φορές έχουμε μόνο απαιτήσεις από τις μπάντες που γουστάρουμε, όπως έχουμε και από τις ομάδες, ακριβώς επειδή γουστάρουμε με τα χίλια, και δεν μπορούμε να αναλογιστούμε τις δυσκολίες, ειδικά αν δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε πράγματα.
Θα το χαρούμε με τη ψυχή μας και ας ελπίσουμε σε περισσότερη κανονικότητα, γιατί το ταλέντο είναι σχεδόν αδιανόητο για τη σημερινή εποχή.
Εγώ χθες το απόγευμα στο αμάξι βάζω το Wrath Of The Ages μετά από χρόνια και αναρωτιέμαι που χάθηκαν αυτά τα παλικάρια. Γυρνάω το βράδυ σπίτι και βλέπω πως την ώρα που εγώ αναρωτιόμουν τι κάνουν οι WD, αυτοί δημοσίευαν νέο υλικό. Δεν έλεγα τίποτα άλλο…
ΥΓ. Γαμάτα νέα.
Το γαμάτο της υπόθεσης είναι πως σε κάθε ακρόαση αλλάζω αγαπημένο τραγούδι. Ο δίσκος θα μνημονεύεται και πέρα του 2023.
Δεν είπες ότι διαλυσαν αλλά το αναφέρω γιατί έχει ακουστεί αλλού στο διαδίκτυο από κάτι πονεμένους. Δεν είναι τα παιδιά, πάντα ήταν ο Τάσος και ο Λευτέρης. Και πίστεψέ με Χρήστο το Τάσο τον ξέρω καλύτερα ;). Τα υπόλοιπα από κοντά.
Τον εχω λιωσει απο προχτες τον δισκο. Δεν ξερω αν θα φτασει το πρωτο για μενα. Οχι γτ δεν ειναι καταπληκτικος. Απλα το Wrath For the Ages ειναι βιωμα κ με χει συνοδεψει σε τεραστιο βαθμο απο τοτε που βγηκε. Εκατονταδες ακροασεις κ τραγουδια σαν το Freedom, το War of Titans, Achilles War Dance, βασικα ολα, τα οποια οποτε ακουω παω σε αλλη κατασταση.
Γι αυτο λοιπον, το οτι μου αρεσει τοσο ο καινουργιος δισκος, εχοντας τοσο ψηλες προσδοκιες, ειναι ηδη κατι φοβερο για μενα.
Η μπαντα εχει κανει απιστευτη δουλεια γενικα, αλλα ειδικα οι κιθαρες ειναι μνημειο επικοτητας. Ακουω πχ το Warlords of Metal, το οποιο με παραπεμπει στο ρεφρεν στο αγαπημενο Brothers of Metal, συναυλιακο μεταλλο, αλλα λιγο μετα μπαινουν τα leads κ αλλαζει αμεσως σε κατι πιο δραματικο. Τιγκα λυρικες κιθαρες.
Αν θα διαλεγα τα πιο αγαπημενα των πρωτων ακροασεων, αυτα θα ηταν τα Stygian Waters, Infinite Fire, Rain of Arrows, Sons of Thunder κ Warlords of Metal, χωρις καποιο απο τα υπολοιπα να υστερει φανερα
Εγώ είμαι στις αρχές ακόμα αλλά ήδη μου έχει κάνει εντύπωση πόσο μπροστά έχουν έρθει τα στοιχεία ελληνικής μουσικής.
Στο Wrath of the Ages ήταν πολύ πιο φειδωλό αυτό το μπόλιασμα. Μόνο σε κάποια στρατηγικά επιλεγμένα σημεία έλεγες, α αυτό είναι σαν επιμεταλλωμένη σούστα, ή εκείνο εκεί είναι σαν ποντιακό, ή το άλλο βγάζει κάτι σχεδόν σαν ρεμπέτικο του μεσοπολέμου.
Στο καινούργιο είναι σχεδόν σε κάθε κομμάτι.
Και πιο ατσούμπαλο και υπερβολικό θα έλεγα. Εδώ είναι τοποθετημένα όπως πρέπει, όταν πρέπει και χωρίς να είναι τόσο εξώφθαλμα.
Really
Εμένα μου φαίνεται πολύ πιο εξώφθαλμη η ελληνικούρα στο καινούργιο.
Καλά, ας το ακούσω και λίγο καλύτερα βέβαια.
Ψίχραιμη κριτική μετά από καμια 20αριά ακροάσεις σε ένα 24ωρο
War Dance - Sons Of Thunder (rocking.gr)