Νταξ, το Phantasmagoria τρύπωσε στο κεφάλι μου εξαιτιας του ριφ και της χροιάς των φωνητικών. Ίσως είμαι υπερβολικός, αλλά άι καντ χελπ ιτ. Για το άλλο όμως, ήταν η πρώτη σκέψη μου. Άκουσα τον δίσκο στο πήγαινε και στο έλα για Βενετία, γενικώς είναι υπέροχος. Σε 2-3 τραγούδια όμως έπιασα τον εαυτό μου να μην ακολουθεί και ειλικρινά δεν ήταν ότι ήμουν απασχολημένος. Αυτό μου δείχνει ότι δεν με κράτησε όσο θα έπρεπε. Θα τον ακούσω περισσότερο φυσικά, μπορεί απλώς να έτυχε.
Αφού τα φωνητικά είναι καρφί Eric βρε (in the best way possible).
Ναι, ξανάκουσέ το, absolutely. Don’t trust the fucking plane. Επίσης άκου και το πρώτο τους κάποια στιγμή, είναι μάλλον ακόμα καλύτερο.
Οκ, δεν μπορώ να το αποδώσω καλά εδώ. Ισως κάποια άλλη φορά από κοντά. Ναι, πρέπει να ακούσω και το πρώτο τους, διότι το ήθελα αλλά προτίμησα να δώσω νέα “αυτιά” σε αυτό. Πάντως, μια χαρα ακουγα στο αερόπλανο (sic), έχω κάνει ωραίο in ear upgrade και σε διαβεβαιω οτι ειναι καλυτερο απο τον υπολογιστή. Προχωράμε, όλα καλά.
Δε λέω για τα ακουστικά ρε γαβ γαβ
Εννοώ ότι όταν είσαι εκεί ψηλά οποιαδήποτε δραστηριότητα γίνεται “παράξενη”, κάτι χάνεις θες δε θες. Τεσπά this might just be my thing.
And while we’re at it άκου και Midnight Force με την πρώτη ευκαιρία. Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι είμαι ο μόνος που εκτιμά αυτή την μπάντα όσο της αξίζει. Και νευριάζω.
Μάλλον πρόκειται για τα ίδια τραγούδια που δεν εκτίμησα επίσης.
Ωραιο. Νοσταλγικο κ arcane. Η φωνη λιγο δυσκολη αλλα μαλλον προς το να καταληξει να μ αρεσει πολυ
Πολύ μεγάλη βελτίωση αυτή εδώ, ο πρώτος δίσκος μου φάνηκε μια μέτρια κόπια Αξέπτ. Εδώ άλλαξαν στυλ και φαίνεται να έχουν ανέβει πολύ και συνθετικά.
Νομίζω πως είναι αυτός που “τρέχει” το forgotten scroll site, ή ένας από αυτούς.
Φοβερές κιθάρες πάντως και σύμπραξη με μέλη από Protean Shield.
Τούτος εδώ είναι ,ναι από forgotten scroll,φιλαράκι ο Χρήστος και έχουμε συνυπάρξει πολλές φορές στο παρελθόν,τρελαμενος και ταγμένος στο στυλ του.
https://www.metal-archives.com/artists/Chris_Papadakis/122904
Ο Δεκέμβρης λοιπόν προμηνύεται καυτός μαζί με White Tower.
Αυτό που τραβάει την τελευταία συλλαβή μπορεί να με στείλει στον ψυχίατρο. Εν τω μεταξύ, πρέπει να είναι αυτός που στο φβ, μετά μάλλον από το σκηνικό με τον Ντίκινσον, είχε πει ότι είναι υπερτιμημένος ή οι Μέηντεν, δεν μπορώ να θυμηθώ κ προσπαθούσαμε να του εξηγήσουμε (με όμορφο τρόπο) ότι είναι θεμιτό να μην σου αρέσει μια μπάντα/καλλιτέχνης αλλά στο μέγεθος που βρίσκεται ο εν λόγω καλλιτέχνης απλά δείχνει εμπάθεια. Ακόμα γελάω…
Για όσους αγαπούν το πατροπαράδοτο speed/power αμερικάνικης κοπής, ας μην λησμονήσουν αυτό εδώ.
Τούμπανο ντεμπούτο τα παιδιά, εξαιρετικά καλογραμμένες συνθέσεις και φοβερή ροή σαν σύνολο.
Το θέμα με τη Σλοβενία είναι ότι από κει μπορεί να σου βγει Σέσκο, μπορεί όμως να σου βγει και Σπόραρ. Ευτυχώς οι Challenger είναι πιο κοντά στο πρώτο. Περιέργως δε, για Σλοβένους, δεν κοιτάνε καθόλου προς Γερμανία αλλά σχεδόν αποκλειστικά προς US και UK. Εντάξει έχουν εδώ κι εκεί και κάτι black metal φωνητικά (!) που αρχικά ξενίζουν, αλλά συνηθίζονται γρήγορα.
Αυτές τις μέρες βγήκε το full-length ντεμπούτο τους, Force of Nature, και αξίζει να το τσεκάρετε.
Όπως και ένα EP που είχαν βγάλει το 2019, με τίτλο Turned to Dust, είναι επίσης πολύ καλό.
Εξαιρετικοί, για αυτό που κάνουν πάντα, πολύ το φχαριστιέμαι το ντεμπούτο.
Αυτό φοβόμουν λίγο να το ακούσω, αλλά πήρε σφραγίδα έγκρισης ποιότητας όπως φαίνεται.
Το challenger πολύ καλό, πήρε πολλές ακροάσεις κι από μένα. Έχω κάποιους αστερίσκους αλλά εν γένει πολύ καλό ντεμπούτο.
Ερχομουν να το ποσταρω
Πωπωπω τι γαματο.
Νεοι στο κουρμπετι οι τυποι;