Writhen Hilt και Savage Oath σα να γαμήσανε λίγο με διαφορετικό τρόπο το καθένα. Και αν μου έλεγες ένα κομμάτι θα σου έλεγα να λιώσεις το wings of vengeance
8 Likes
Fight on, fight oooon…
Demon Bitch, Lord Goblin, Savage Oath, Writhen Hilt, Amethyst, Steel Inferno είναι αυτά που με έχουν απασχολήσει πολύ φέτος. Και μάλλον και τα επόμενα χρόνια, όπως το κόβω. Δεν πρέπει να ξεχνάω κάτι. Σίγουρα κάτι θα έχει ξεχαστεί στα “to listen”, όπως πάντα, αλλά δεν έχω το τεφτέρι εδώ.
3 Likes
Σε τυχαία σειρά…
Triumpher - Spirit Invictus (επικό back to back μετά το περσινό ντεμπούτο)
Achelous - Tower of High Sorcery (το καλύτερό τους μέχρι στιγμής)
Innerwish - Ash Of Eternal Falmes (έργο τέχνης. Ανατριχιαστικά υπέροχο)
Morgul Blade - Heavy Metal Wraiths (αγαπημένοι)
Dolmen Gate - Gateways Of Eternity (epic/heavy/doom με γυναικεία φωνητικά. Υπέροχο)
Demon Bitch - Master of the games (από χτες έχω καεί. Instant δισκάρα)
Savage Oath - Divine Battle (εννοείται ότι μπαίνει στη λίστα. Η δική μου παραξενιά είναι ότι το ήθελα περισσότερο τέλειο).
Writhen Hilt - Ancient Sword Cult (EP είναι, που επισκιάζει τα πάντα. Αν βάλεις και το demo που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα, τότε μάλλον έχουμε το next big thing του επικού μέταλ. Περιμένω πώς και πως το ντεμπούτο. Λογικά 2025;;
Lord Goblin - Lord Goblin (μόλις σήμερα αγόρασα το CD. Ότι έχω ακούσει στο youtube με ενθουσίασε)
Diamonds Hadder - Beyond the Breakers (η φάση τους με απασχολεί εδώ και περίπου ένα εξάμηνο. Έχω φάει σκάλωμα με το τραγούδι Long Is the Road, αλλά έχει και άλλα ωραία μέσα. Δεν μπορώ να τους κατατάξω κάπου. Μου ακούνται σαν μία πιο epic εκδοχή των Rainbow με πιο heavy παραγωγή και φωνητικά αλά Dio).
Άλλες κυκλοφορίες συγκροτημάτων που ήδη τσεκάρω (ή θα τσεκάρω) αλλά για τον Αλφα/Βητα λόγο δεν έχω εμβαθύνει ακόμα (να αγοράσω ή έστω να ακούσω περισσότερο σε youtube/Spotify)
Phaethon (είναι πρώτοι στη λίστα), Midnight Force, Demon Spell, Crypt Sermon (έχω ήδη αργήσει), Deadric Shryne, LeatherHead
Τέλος να αναφέρω τους Megaton Sword, Smoulder και Gatekeeper (ειδικά αυτοί) οι οποίοι όμως έχουν περσινές κυκλοφορίες (2023) αλλά εγώ άκουσα τα αλμπουμ τους φέτος.
2 Likes
Αν δεν ελεγε “μονο ενα”, τι θα κανατε; 
7 Likes
Μόνο ένα post θα εννοούσε
1 Like
Αλμπουμ εννοούσα αλλα αν εχετε ορεξη δεν υπαρχει θεμα.
Μπαινουν στην λίστα οσα δεν εχω ακούσει
3 Likes
Αυτο το χω απο το 93 νομιζω. Το βαζω ανετα στα τοπ κ στο 93 κ στο 94 κ σκεψου οτι το Long is the road δεν ειναι καν στα αγαπημενα μου αν κ εχει αυτο το φοβερο Dio-esque on and on we sing the song
2 Likes
Κάτι δεν καταλαβαίνω…
2 Likes
Ποιο 93; 
3 Likes
Current
8 Likes
Μήπως εννοείς 23;;;
https://www.metal-archives.com/albums/Diamonds_Hadder/Beyond_the_Breakers/1154645
Όντως, τώρα βλέπω ότι είναι του 2023. Νόμιζα ότι ήταν 2024.
Σε όλους εμάς που έχουμε φτάσει μια… κάποια ηλικία μπορεί να τύχει να “ξεφύγει” καμιά δεκαετία, να πούμε δηλαδή εν τη ρύμη του λόγου ένα γεγονός του 2014 ότι συνέβη το 2004 π.χ. αλλά 30 χρόνια και διαφορετικό αιώνα δεν μου έχει τύχει ακόμα!
(Ωραίο πάντως αυτό το Diamonds Hadder αλλά στα κορυφαία του… 93 ούτε για αστείο!)
1 Like
Μην ξεχνάτε ότι ο Red Viper είναι ΑΕΚτζής (μέχρι αηδίας). Άρα το μυαλό του τριγυρνάει εκεί συχνά πυκνά φαντάζομαι. Ντούσαν - Ντούσαν, Δημητριάδης, Σαβέφσκι, Αλεξαν… (ουπς, άκυρο), Χρ. Κωστής και δε συμμαζεύεται.
3 Likes
Χαχαχα το πιστευετε οτι σε καποια φαση ασχετη πιο μετα μου περασε απο το μυαλο οτι μπορει να εγραψα 93 η 94, αλλα λεω μπα σποκλειεται τοσο εκτος
3 Likes
Έχω βάλει και παίζει το φετινό των Silent Winter, από περιέργεια περισσότερο καθώς βλέπω έναν σχετικό ντόρο γύρω απ’ αυτούς. Τα παιδιά έχουν κάνει αναμφίβολα πολύ σοβαρή δουλειά και τους το δίνω αυτό, αν και δεν το κόβω να επιστρέψω γιατί, κακά τα ψέματα, αυτό το Gamma Ray στυλάκι το βρίσκω ολίγον τι παρωχημένο. Επίσης, τι θα γίνει με αυτή τη μόδα του disco metal αλά Beast in Black και την επιρροή της στο ευρύτερο power; Δεν μας φτάνανε οι προϋπάρχουσες μάστιγες των διαφόρων Dragonforce, Sabaton, Powerwolf κλπ; Δεύτερη τέτοια κρυάδα που τρώω μέσα σε λίγες μέρες, καθώς τις προάλλες πήγα με όρεξη να ακούσω καινούργιο κομμάτι από Fellowship, των οποίων το ντεμπούτο προ διετίας, αν και πιο cheesy κι από βαρέλι φέτα Ελασσόνας, με κάποιον διεστραμμένο τρόπο μου άρεσε. Σκάει όμως αυτή η ξεκωλέ αισθητική, σαν να ακούς χορευτική ποπ με ηλεκτρικές κιθάρες, και λέω fuck no, bye bye. Ούτε μέχρι τη μέση δεν έφτασα. Τι κάνανε στο power μας ρε μλκες.
11 Likes
Πώς μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με αυτή την τοποθέτηση…;;; Τα είπες όλα
2 Likes
4 Likes
Αυτό δεν το πήραμε πρέφα
1 Like
εξηγεί περισσότερο από όσο ίσως θα θέλαμε
6 Likes