δε χαλάς τίποτα ,κουβέντα κάνουμε. εμείς οι επικάδες είμαστε δημοκρατικοί άνθρωποι 
το καταλαβαίνω αυτό που λες, απλά το βλέπεις από την μεριά σου που είναι του μη οπαδού. πχ heir apparrent που είναι και πρόσφατο, το πιο πιθανό είναι κάποιος που δεν ήταν οπαδός και βρέθηκε εκεί να ξενέρωσε τη ζωή του έτσι όπως πήγε το θέμα. εγώ πχ που τους είχα αποθημένο χρόνια ,και με εμένα τραγουδιστή θα καραγούσταρα. όχι όμως γιατί γουστάρω μετριότητες. αυτό που μπορείς να με κατηγορήσεις σε αυτή τη περίπτωση πχ είναι ότι καυλώνω τόσο πολύ με το κομμάτι σαν σύνθεση που δεν με ενδιαφέρει αν το παίζουν καλά ή όχι στο live. εκεί ναι,ίσως να υπάρχει μια διαφορά. omen πχ που είπες. δε μπορώ να κράξω κάποιον που έχει γράψει το battle cry επειδή δεν έκανε πες μια καλή εμφάνιση. δε θα αποθεώσω τον κάθε τυχαίο που νομίζει ότι επειδή φοράει καρφιά, δέρματα και κρατάει και μαι ηλεκτρική είναι και μουσικός όμως έχει διαφορά το ένα από το άλλο. γιατί οι χ omen δεν είναι τυχαίοι, κι ας μην έχουν την αίγλη και τις ικανότητες του παρελθόντος.
fortress under siege
επισης στον φιλο made in hell 21, το οτι πηγε φιλος σου και σου μετεδωσε την ΔΙΚΗ ΤΟΥ γνωμη για την συναυλια, δεν σημαινει οτι ειναι η 100% αντικειμενικη. εμενα ας πουμε οι Τοκυο δεν μου φανηκαν οτι εκαναν αγγαρεια, δεν συμφωνω, ε και δεν μπορει να εχει τοσο μεγαλες διαφορες, ατην Αθηνα να καραγουσταραν, ενω σε σας να ηταν με τα μουτρα κατω… αλλα για να σου το ειπε αυτο, προφανως και κατι ειδε. απλα λεω οτι για μια συναυλια υπαρχουν πολλες αποψεις, οι οποιοι εχουν να κανουν με απειρους παραγοντες, τον ηχο, την διαθεση, την γνωση του υλικου, το ποσο πιστευεις μπορει να αποδοσει η μπαντα, το ποσο “ανυχτομυαλα” η ποσο “οπαδικα” θα δεις το λαιβ, και αλλους τοσους…
σωστος ο Μαρινερ, οι τοκυο ειναι μιλια μακρια απο το επικ…
Ε μα μισό λεπτό τώρα γιατί εσύ θα μας τρελάνεις. Προσπαθείς να μας αποδείξεις ότι οι παραδοσιακοί αποθεώνουν τη μετριότητα ή κάτι τέτοιο, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το ότι ένας φίλος σου πήγε Tokyo Blade και ήταν ο μόνος που δε γούσταρε; Δηλαδή εσένα σου φαίνεται ισχυρό επιχείρημα αυτό ας πούμε; Δεν υπάρχει, νομίζεις, περίπτωση να είναι [U]ο δικός σου[/U] ο μυστήριος που γκρίνιαζε χωρίς λόγο και όχι όλοι οι υπόλοιποι που πέρασαν καλά; #-o
^^^ αφου εσυ εισαι too old to rock n roll, τι ασχολεισαι ?
λογικό είναι ρε συ, το νιώθει σαν δικό του παιδί. αφού ήταν εκεί όταν ξεκίναγε όλη η φάση! να φανταστείς ότι στο πρώτο live των saxon ήταν μεσήλικας:!:
Εγώ ρε σεις προέβλεψα τη γέννηση και άνθιση του χέβι μέταλ, τί μου λέτε τώρα. Αχχχχ το θυμάμαι σαν σήμερα όταν το 1966 που είχαν βγει το Roger the Engineer των Yardbirds και το Fresh Cream των Cream, έλεγα εδώ κάτι σκληρό, άγριο και συναρπαστικό γεννιέται, που τις επόμενες δεκαετίες θα συγκλονίσει τον κόσμο.
Αναμνήσεις…
Eπειδη μαλλον ο μυστηριος ημουν εγω:D
Να ξεκινησω λεγοντας οτι οι Tokyo Blade ειναι απο τις αγαπημενες μου μπαντες στο ιδιωμα.
Η συναυλια συνοψιζεται ως εξης…ενα ματσο αφροντιστοι μεσηλικες που δε μπορουν να κουνηθουν απο τις κοιλιες, κιε να παλικαρι αστειουλης τραγουδιστης να προσπαθει μπροστα. Ολα αυτα σ’ενα λαιβ με μετριο ηχο, που κρατησε λιγοτερο απο μια ωρα (πραγμα απαραδεκτο,ανεπιτρεπτο για χεντλαινερ), με σετλιστ που περιλαμβανε ντραμς σολο και 3-4 καινουργια Tokyo Blade τραγουδια εν ετει 2011. Κι ολα αυτα με 15 ευρω, που ειναι πολλα για λαιβ μπαντας αυτου του επιπεδου που ειδαμε εκεινο το βραδυ
Εδω να κανω μια παρενθεση και να πω οτι ο καλλιτεχνης εχει καθε δικαιωμα να θελει να προωθησει τη νεα δουλεια του, αλλα οταν το κανει αυτο και ταυτοχρονα δε συμπληρωνει μια σκαρτη ωρα λαιβ, αυτο γινεται εις βαρος κλασσικων κομματιων για τα οποια πηγε εν τελει ο περισσοτερος κοσμος στο λαιβ.
Ειδαμε live Tokyo Blade το ετος 2011 λοιπον και δεν ακουσαμε τραγουδια οπως Attack Attack (με το οποιο διαφημιζοταν και το live στο youtube), Warrior of the Rising Sun, Someone to Love, Sunrise in Tokyo. Δεν εγραψα τιποτα obscur-ιλες, τα παραπανω κομματια ειναι στα πιο γνωστα της μπαντας.
Βαριεμαι να ανακεφαλαιωσω αλλα ολα τα παραπανω στοιχεια μαζι με τη χαμηλη προσελευση του κοσμου (σκαρτα 80 ατομα) και τη γενικοτερα μιζερη ατμοσφαιρα, δε συνιστουν ενα ακριβως γαματο live.
Και φτανουμε στο δια ταυτα…τελειωνει το λαιβ κι εχει πεσει φοβερη παγωμαρα στο κοινο…εχουν κατεβει οι μπαρμπαδες απο τη σκηνη, κανεις δεν πιστευει σοβαρα οτι ηρθε το τελος αλλα και κανενας δε φωναζει για ανκορ γιατι σιγα τη συναυλιακη εμπειρια εδω που τα λενε… τα πηγαδακια κραζουν, καμια 10αρια ατομα σφυριζουν και πετανε καμια παραγγελια μπας και φιλοτιμηθουν και βγουν να παιξουν κανα κομματι και βγει η χασουρα της βραδιας, οι μπουλουκοι μπαρμπαδες βγαινουν απο τα παρασκηνια και πηγαινουν στο μπαρ για μπυρες και τους πλησιαζουν για να τους πουνε τι ωραια επαιξαν 4 ατομα ενω το υπολοιπο κοινο βγαινει μουρμουριζοντας.
Ε, την αλλη μερα μπηκαμε στο ιντερνετ για να διαβασουμε ποσο γαματα επαιξαν, τι χεβι μεταλ παρτυ ηταν και αλλες τετοιοες ιστοριες, πιθανως (γιατι στατιστικα δε βγαινει αλλιως) απο τους ιδιους ανθρωπους που εφυγαν απο το λαιβ με μουτσουνα.
Εγω μονο ως βλακωδη ταση υπερασπισης του ιδιωματος μπορω να το εκλαβω αυτο, υποστηριξη-προπαγανδα υπερ του οτιδηποτε ειναι ‘‘αγνο-παρθενο ατσαλι’’. Και τελικα ολο αυτο γυρναει μπουμερανγκ, οποιοσδηποτε ξεκαρφωτος τυχει να βρεθει σε τετοια φαση και δει με τα ματια του τι συμβαινει δεν προκειται να ξανασχοληθει και θα παει να δει μονο Metallica ξερω γω, και οι υπερασπιστες του ατσαλιου θα μεινουν οι Εξκαλιμπερ+ αλλα 20 ατομα που ειναι ολο το χεβι μεταλ της Θεσσαλονικης.
στο ρόκιν?
Πιστεύω ότι αυτός ο δίσκος δεν συγκρίνεται με τίποτα που να έχει βγει εδώ. Τον θεωρώ τοπ -20 από οτιδήποτε ακούω. Είναι κάργα επικός, ιδιαίτερος, ουσιαστικά Progressive για μένα, κάργα πιο Ελληνικός από όλα τα άλλα σαν ήχος και επιρροή και έχει και απίστευτο παίξιμο. Πάντα θεωρούσα ότι θα έπρεπε να έχει καθολική αναγνώριση αν και δεν θεωρώ τυχάιο ότι σε όποιον φίλο μου έφτασε στα αυτιά του ανεξαρτήτως τι είδους μέταλ η ροκ προτιμούσε το λάτρεψε. Χαρακτηριστικά θυμάμαι τον παλιό τραγουδιστή Θέμη Ανδρεάδη (Ζούγκλα με τον Ταρζάν κτλ) με του οποίου τους γιους είμουνα φίλος να το ακούει τυχαία και να μας λέει ότι είναι ότι καλύτερο έχει ακούσει τόσα χρόνια απο εμάς και ότι άκουγε εκεί μέσα φοβερές μουσικές και επιρροές.
Εκτός πολ και τεράστεια ελπίδα, και αν δεν υπήρχαν οι Sarissa αυτούς θα ψήφιζα, θεωρώ τους War Dance!
Λοιπον, βρηκα αυτο εδω το θεμα που απ’ οτι εχω καταλαβει εχουμε μαζευτει ολοι οι τρουμεταλλοι και μιλαμε για τα ελληνικα συγκροτηματα του κλασικου heavy/power/epic ηχου, και ειπα να γραψω κι εγω μερικες σκεψεις πανω στην ελληνικη προταση για τον ηχο που γουσταρω.
Ας ξεκινησω απο την βασικη μου αποψη που οσο κι αν αρχισουν το κραξιμο και τη μουρμουρα καποιοι δεν παιζει να αλλαξει: θεωρω πραγματικα αστειο και ξεφτιλα να εχουμε μπαντες επιπεδου Champions’ League και σε ΟΛΟΥΣ τους υπολοιπους τομεις (διοργανωση, προωθηση, νοοτροπια κλπ) να ειμαστε επιπεδου Β’ Τοπικο. Αυτο θεωρω οτι εχει παιξει τεραστιο ρολο σε ολη την υποτιμηση των ελληνικων συγκροτηματων του “80s revival”. Εδω ομως ερχεται και ο αντιλογος απο φανατικους υποστηρικτες ελληνικων γκρουπς (οπως εγω), οτι αφου στις συναυλιες πανε παντα οι ιδιοι 5-10-100 συγγενεις και φιλοι, τα συγκροτηματα μετα απο ενα σημειο τα παρατανε και απλα παιζουν γιατι γουσταρουν. Παυουν να ενδιαφερονται για το αν θα εχει καλη παραγωγη το 7αρι-split-LP που θα βγαλουν, η αν το λαϊβ θα εχει αρκετη προωθηση, η το αν θα διαφημιστει το ονομα τους σε περιοδικα-sites κλπ. Και ολο αυτο ειναι αυτο που λεμε φαυλος κυκλος ετσι τα συγκροτηματα παραμενουν στην αφανεια, δεν κυνηγανε το ονειρο τους και ετσι, κατα την γνωμη μου παντα, ο κοσμος της metal χανει την ευκαιρια να γνωρισει τρομερες κυκλοφοριες και μπαντες που πραγματικα ζουνε για τη μουσικη.
Μεχρι τωρα εχουμε λοιπον δυο λογους για τους οποιους το ελληνικο κλασικο heavy/power/epic metal παει σχεδον κατα διαολου και ειναι γνωστο στους λιγους φανατικους οπαδους.
α) Η ελλειψη επαγγελματισμου και διαθεσης για κατι καλυτερο αφ’ ενος απο τις ιδιες τις μπαντες (λογικη και νοοτροπια τυπου “ελα μωρε στ’ αρχιδια μας τωρα αν θα εχει καλο ηχο το CD”) αλλα και απο τους παραγοντες (λογικη και νοοτροπια τυπου “ελα μωρε στ’ αρχιδια μας τωρα τα ελληνικα συγκροτηματα αφου ολοι για τους Maiden εχουν ερθει αποψε”)
β) Η απαξιωση των ελληνικων συγκροτηματων απο τους ιδιους τους μεταλλαδες (λογικη και νοοτροπια τυπου “ελα μωρε στ’ αρχιδια μας τωρα σιγα μην κατσω εγω να ασχοληθω με τους “Πουτσοσκαμπιλαρηδες” ετσι κι αλλιως Ελληνες ειναι, και αντιγραφουνε και Priest”) που αντιμετωπιζουν τα ελληνικα groups με σνομπ η και εχθρικο υφακι (οταν παιζουν λιγο πριν βγει ο headliner-μεγαθηριο).
Και εννοειται οτι αυτα τα δυο ειναι αλληλενδετα και μονο κακο κανουν στη μουσικη.
Ενας αλλος λογος τωρα, ειναι η ελλειψη ΣΚΗΝΗΣ με την πληρη εννοια του ορου, δηλαδη κατι οργανωμενο μεσα στο οποιο θα συνυπαρχουν ολες οι μπαντες και ολοι οι fans, ακομα και αν δεν γουσταρουν ολες τις μπαντες (κατι απολυτα φυσιολογικο). Και πιστευω οτι η δημιουργια μιας τετοιας σκηνης θα οδηγησει τις μπαντες σε πολυ καλυτερα επιπεδα προωθησης-αναγνωρισιμοτητας-επιτυχιας αρα και διαθεσης για καλυτερα αποτελεσματα, γιατι θα υπαρχει αυτη η αλληλοϋποστηριξη η οποια προαπαιτειται για να λεμε οτι εχουμε σκηνη. Παρ’ ολα αυτα, τα συγκροτηματα, εχουν και αυτα μια μαλακισμενη και κλασικη ελληναδικη νοοτροπια του τυπου “θαβω τον διπλανο μου για να φανω καλυτερος αντι να προσπαθησω εγω ο ιδιος να τον φτασω” και ετσι εχουμε για παραδειγμα μπαντες οι οποιες παιζουν support σε ενα live και οταν βγαινει το επομενο ελληνικο σχημα (μιλαμε για lives με πανω απο 2 support και παντα ελληνικα), την κανουν με ελαφρα απο το μαγαζι και πανε για νανι. Αυτο για ‘μενα ειναι μια απο τις μεγαλυτερες ξεφτιλες στο metal και σιγουρα αντιτιθεται στο πνευμα της μουσικης που παιζουν αυτες οι μπαντες. Ετσι παρ’ ολες τις προσπαθειες της Eat Metal και αλλων εταιρειων να διοργανωνει lives με πολλα ελληνικα σχηματα και χαμηλο εισητηριο σε τακτα χρονικα διαστηματα, και να κυκλοφορει τις δουλειες τους (οπως και η Steel Gallery), φαινεται οτι εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας για να φτιαξουμε μια σκηνη για την οποια θα ειμαστε περηφανοι.
Παρ’ ολα αυτα, και για να μην με πειτε ξινομουρη που ξερει μονο να γκρινιαζει :p, εχω να πω, οτι τα τελευταια χρονια ειδικα, τα ελληνικα συγκροτηματα του κλασικου heavy/power/epic ηχου, εχουν φτασει σε πολυ υψηλα επιπεδα απο πλευρας ηχου και παραγωγης (γιατι συνθετικα ΠΑΝΤΑ υπηρχαν τρομερα γκρουπς) και αν φτιαξουν καποια απο τα στραβα που ανεφερα πιο πανω, θα μπορεσουν να κανουν μεγαλα πραγματα. Απο τις μπαντες που υπαρχουν στο poll, καλως η κακως δεν μπορω να διαλεξω καποια, αν και εχω μια τρελη αδυναμια στους Strikelight και τους Inner Wish. Για ΄μενα ολες αυτες οι μπαντες αξιζουν και προσωπικα, δεν περιμενω απο καμια τους να ανακαλυψει τον τροχο ΕΙΔΙΚΑ στα ειδη που κινουνται. Πανω απ’ ολα σημασια εχουν τα ομορφα τραγουδια, ακομα κι αν το riff “θυμιζει τρελα ρε μαλακα το Hell Bent For Leather”
Αυτα λοιπον απο 'μενα, που θα μπορουσα να πω τον εαυτο μου “οπαδο του ελληνικου underground”. 
ΥΓ ΑΚΟΥΣΤΕ WAR DANCE…χτες:D
ΥΓ2 Ψηφισα Strikelight ετσι για το γαμωτο και γιατι ειναι κριμα να μην εχουν ψηφους!!!
[B]Πάνο[/B], κατανοώ απολύτως τον συλλογισμό σου…
[I]Εξ ου, και πλέον [B]δίνω έμφαση σε λαιβ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ μπαντων [/B](όχι μόνο επειδή έχουν φθηνό εισητήριο ή επειδή είναι γνωστοί/κολλητοί μου) παρά σε ξενόφερτων (ακόμα κι αν το αξίζουν 100%) τον τελευταίο καιρό…[/I]
[COLOR=“DimGray”]Υ.Γ. Μλκς, να έρχεστε και να τιμάτε τα διάφορα Battle of Metal Bands και τα συναφή λαιβ πολλών εγχωριων μπαντων!!! Εμάς περιμένουν να έρθουμε και να τους δώσουμε μια ευκαιρία…![/COLOR]
τα battle of the bands είναι μια τραγική διoργάνωση για μένα. όποιος φέρει τα πιο πολλά 10ευρα κερδίζει.δεν έχει σημασία αν το αξιζεις πραγματικά,αρκει να φέρεις λαό.thanx but no thanx[-X
η [B]διοργάνωση[/B] τρώει το θάψιμο ή [B]οι μπάντες[/B]; :-k :?
Και καλά, ενδεικτικά το ανάφερα: υπάρχουν [U]κι άλλες διοργανωσεις [/U]όπου συμμετέχουν πολλές εγχώριες μπάντες όπως [I]π.χ. η 1st GREEK GRIND/DEATH FEST και άλλες…[/I]
προφανώς και πρέπει να στηρίζουμε όλοι την ελληνική σκηνή, δε το συζητάμε! απλά επειδή έκανες αναφορά στο συγκεκριμένο “θεσμό” το είπα αυτό. κατά τα άλλα μαζί σου,πρέπει να πηγαίνει κόσμος σε live ελληνικών συγκροτημάτων. όχι από “λύπηση” ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά γιατί πραγματικά υπάρχουν πολλά γκρουπ που αξίζουν!
Με αφορμή το αφιέρωμα του χαμερ είπα να ξεθαψω λίγο αυτό το θρεντ και να ποστάρω μια ελληνική μπάντα, άγνωστη καθότι δεν έχει κυκλοφορισει τίποτα, αλλά που αξίζει να ακουστεί!!!
http://www.youtube.com/watch?v=LJNAWINRC74&feature=youtube_gdata_player
Για πείτε καμμία γνώμη! Πως σας φαίνονται???
εντιτ: να σημειώσω πως η μπάντα έχει αλλάξει όνομα και λέγεται desert near the end!!!
ωραίο κομματι.! λίγο στην μίξη εχει ενα μικρο προβληματάκι αλλά ετσι και αλλιώς είναι demo.
Γενικά όλο το demo είναι ωραίο, αλλά αυτό το κομμάτι είναι έπος!!!
και βέβαια και οι καινούργιες τους δουλειές είναι αξιόλογες!!!
Ξεθαψα το 1821 των Marauder τωρα και αναλογιζομαι ποσο επικος και γεματος δισκος ειναι…