To πρώτο μου αρέσει μουσικά αλλά η αλήθεια είναι ότι στα φωνητικά παίζει θέμα. Και το Days of Purgatory που ξέχασα να αναφέρω είναι καλή δουλειά και με λόγο ύπαρξης, και το Alive In Athens είναι φανταστικό λάιβ δισκάκι.
Εκείνη την εποχή πάντως το καλύτερο πράγμα που έκανε ο Schaffer ήταν το Fiddler on the Green με τον Hansi. Μέγιστο έπος, κρίμα τους δίσκους πάντως, αδιάφοροι.
Μου θυμίζουν τα νιάτα μου, θεωρώ το Burnt Offerings κορυφαία δισκάρα που συνδυάζει thrash και death metal(κυρίως λόγω παραγωγής) με το παραδοσιακό heavy metal. Ογκος απίστευτος και ατμόσφαιρα συν το εξαιρετικό artwork(όχι σαν τις επόμενες αηδίες-κόπιες των Maiden). Mετά το Night Of The Stormrider και το Dark Saga με τις πολλές μα πάρα πολλές Metallica αναφορές που όμως χρησιμοποιήθηκαν με όμορφο τρόπο. Η φωνή(και η παρουσία) του Barlow πάντα είχε κάτι από Hetfield ενώ και ο Schaffer με τα μπουκωμένα(αλα Hetfield) καλπάσματα(αλα Harris) είχε δείξει ότι είναι το απόλυτο αφεντικό.
Στο Something Wicked…αρχίζει να χάνεται η ατμόσφαιρα για χάρη του πιο παραδοσιακού ήχου με την τριλογία να κλέβει την παράσταση, υπάρχουν όμως και κάποιες μέτριες στιγμές(βλ. Blessed Are You, το βαριέμαι απίστευτα). Το Horror Show ήταν αρχή της κατηφόρας με κάποια πολύ καλά κομμάτια όμως ο Schaffer νόμιζε πως θα κάνει τους Iced Earth κάτι σαν Maiden και τα αποτελέσματα από εκεί και πέρα είναι γνωστά. Προσωπικά μετά από αυτόν τον δίσκο έχασα κάθε ενδιαφέρον για την μπάντα με το Dystopia να αποτελεί την εξαίρεση.
Τα Days Of Purgatory και Alive In Athens(ήμουν μέσα) είναι φανταστικά και θα τα πρότεινα αν κάποιος ήθελε να ψάξει τους Iced Earth για αρχή.
Α, εμένα τα κόμικ εξώφυλλά τους (και οι μπλούζες) μου αρέσουν πολύ. Θα θέλανε πολύ οι Maiden να έχουν τόσο καλαίσθητα εξώφυλλα την ίδια εποχή 
Στο μεγαλύτερο μέρος του ποστ, ταυτιζομαι με τον @shadowking69
Βέβαια, εγώ λατρεύω και το something wicked, που είναι πιο εύπεπτο και πιο εμπορικό
Το horror έχει το dracula μεταξύ άλλων , ακόμα και αυτό θα μου έφτανε για να το συμπαθήσω
Αυτό που αδυνατω , μάλλον, να κατανοήσω είναι γιατί τα φωνητικά είναι αλά Hetfield ( που είναι όντως σε κάποια σημεία). Αλλά το vocal range του Barlow είναι πολύ πιο ευρύ και γενικά έχει ποικιλία . Επίσης το μπούκωμα και το galloping δεν είναι trademark ούτε των Μεταλικα ούτε των Μεηντεν…οι επιρροές είναι προφανείς εννοείται. Και σωστά επισημάνθηκε το στυλ-παρουσια. Επηρεάστηκε όλο το μέταλ απ τους Μετάλικα σε αυτον τον τομέα
Το days of pulgatory είναι εκπληκτικό. Το winter nights απ τα αγαπημένα μου ice Dearth(sic) κομμάτια
Το dystopia είναι μία κυκλοφορία που πραγματικά δεν περίμενα απ το συγκρότημα. Τίποτα δεν έδειχνε ότι μπορούσαν ακόμα να βγάλουν κάτι πολύ καλό. Ευεργετική η προσθήκη του Stu Block
Το Something Wicked…όταν βγήκε με είχε ενθουσιάσει κι εμένα, όπως και όλους τους μεταλλάδες της εποχής, απλά για μένα δεν άντεξε και τόσο στο χρόνο
Όχι όλους! Εγώ ήμουν party pooper και μαλάκας που χαλάει την ζαχαρένια των άλλων από το Dark saga ακόμα! Το Something Wicked ήταν η επισφράγιση αλλά η τριλογία στο τέλος ήταν ζόρι μεγάλο, στον χειρότερο δίσκο τους μέχρι τότε (κατά εμέ προφανώς) είχαν τρία από τα τοπ κομμάτια τους έβερ.
Για να επανέλθω στο θέμα της φωνής του ομώνυμου, που θίχτηκε παραπάνω: Θες είναι οι τόσες φορές που το έχω ακούσει; Θες είναι ότι είναι μάλλον ο αγαπημένος μου δίσκος; Οπότε κατά κάποιο τρόπο την έχω αφομοιώσει και δε μου φαίνεται τόσο κακή. Μάλιστα, ενώ μου αρέσουν αρκετά οι versions του Days of Purgatory, πολλές φορές αποζητώ αυτά τα περίεργα φωνητικά, ειδικά αυτές τις παράξενες στριγκλιές που έβγαζε κάθε τόσο
Προτιμώ, μάλιστα, τον Adam από τον Greely.
Τέλος, όσον αφορά τα εξώφυλλα, δε γνωρίζω για ποιο λόγο αλλάζει κάθε τόσο το Artwork o Schaffer… Σίγουρα το έχει αλλάξει στο πρώτο, νομίζω ότι το έχει αλλάξει και στο δεύτερο.
BTW, σχετικά με την κουβέντα που κάναμε στο Hardwired thread περί εκλογών και μουσικών, δεν το βρίσκω απίθανο να ρίξει καμμιά κορώνα υπέρ Trump o μπαρμπά Τζον.
Μιας και πολυ κουβεντα για τους IE τελευταια και τον Stu,εδω τα ψιλωσκατωσε,ξεχασε τα lyrics.
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες .
lol.
Χαχαχα σωστός
Μάνατζερ δεν έχει ;
Δολλάρια εννοεί!
Jon Schaffer “Το 2019 ξεκινάμε την επανηχογράφηση των 6 πρώτων δίσκων”
Και οταν γυρισει κανενας barlow,να επαναηχογραφησεις και τα αλμπουμ που βγαλες με τον μπλοκ,ετσι για να υπαρχει σασπενς.ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΤΩΡΑ.
Ελα πλακα κανεις!!! Ειναι δυνατον???
Ευχομαι να ειναι αστειο ολο αυτο… Αληθεια τωρα?
ναι δεν υπαρχει αυτο το πραγμα.
Ειναι σαν να λες οι Metallica θα ηχογραφησουν το μπασο στους πρωτους δισκους με τον Robert Trujillo.
Για ποιο λογο να κατσει να το κανει αυτο?
Γιατί το έκανε και στα δύο πρώτα του Ozzy 
.
Μόνο που οι Metallica ξέρουν να τιμούν την ιστορία τους, κάτι που η γυναίκα του Ozzy ( και κατά συνέπεια και ο ίδιος ο Madman) δεν έχει κάνει κάμποσες φορές ( για την ιστορία του Ozzy μιλάω εδώ).
Δεν ειναι καθολου το ιδιο προφανως. Καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη. Το Days Of Purgatory ας πουμε, οχι μονο δεν ηταν περιττο, αλλα μεγαλωσε κατα πολυ το στατους των Iced Earth, αφου οι συνθεσεις των πρωτων 2 δισκων αναδειχθηκαν με τον καλυτερο ήχο και με εναν πολυ καλυτερο τραγουδιστη. Προσωπικα δεν ημουν αντιθετος ουτε στην προθεση του Schaffer να ηχογραφησει τα Something Wicked concept albums με τον Barlow, οταν αυτος επεστρεψε, αφου εβγαζε νοημα να υπαρχει μια συνεπεια, οσο γαματος και να ειναι γενικα ο Ripper. Αλλα η φαση με τον Stu Block και την ηχογραφηση των ΚΛΑΣΙΚΩΝ αλμπουμς μιας μπαντας, μου φαινεται οχι απλα περιττη, αλλα και γελοια.
Απο κει και περα, αν οι Metallica για παραδειγμα ηχογραφουσαν το St. Anger με τον ηχο του HTSD στις κιθαρες και τα τυμπανα, με πολυ καλυτερα φωνητικα απο τον James και με παρουσια σολο, θα το θεωρουσα πολυ ενδιαφερον, και σιγουρα θα το ακουγα με ορεξη πιστευω. Αν ομως απλα ηχογραφουσαν τα πρωτα τους κλασικα αλμπουμς με τον Rob στο μπασο, αυτο δε θα εξυπηρετουσε τιποτα, ειδικα για τα Ride - Master - Justice που εχουν τρομερο ηχο. Το Kill Em All θα σηκωνε σιγουρα πολλες βελτιωσεις στον ηχο, αλλα δεν υπαρχει και λογος να γινει.
Για μενα στο θεμα επαναηχογραφηση, καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη, και εχει να κανει με την αρχικη κατασταση του δισκου, με τις συνθηκες, με τις αλλαγες, με τα παντα. Το Days Of Purgatory ας πουμε το βρισκω απλα αψογο και αναγκαιο. Το First Strike Still Deadly των Testament το βρισκω καλο στη θεωρια, ετσι κι ετσι στην πραξη, και σιγουρα οχι και απαραιτητο, αλλα ενδιαφερον ως πειραμα. Μια πιθανη επαναηχογραφηση των 6 πρωτων αλμπουμς των Iced Earth τη βρισκω απλα γελοια και εντελως περιττη.