Iced Earth

Groups & Artists
#501

συμφωνώ σε όλα.

στο ποστ που έκανα ήθελα να γράψω και ότι “το waterloo είναι από τα καλύτερα κομμάτια της μπάντας” και “το when the eagle cries λέει κάτι μόνο στην ακουστική εκτέλεση αλλά και πάλι καλύτερα να μην υπήρχε, βάζουμε το greenface στη θέση του και όλα καλά” αλλά κόπηκαν στο μοντάζ

το setian massacre εννοείται τρελή κομματάρα. από το crucible of man το divide devour είναι γαμώ, τα υπόλοιπα κάτω του μετρίου δυστυχώς

edit, με το “αδιάφορο κόνσεπτ” που έγραψα εννοούσα ότι ο Σάφερ δεν μπόρεσε να αποτυπώσει την ιστορία του Set σε 2 cd, τουλάχιστον όχι όπως θα του άξιζε

#502

Καλά τα λέτε δε λέω, αλλά το Glorius Burden για μένα είναι ένας μετριότατος δίσκος με ανούσιες και βαρετές συνθέσεις και ούτε ο Ripper κατάφερε αλλά ούτε και ο Barlow πιστεύω θα μπορούσε, να αλλάξει το αποτέλεσμα. Προφανώς ο Schaffer ξέμεινε από ιδέες, απλά τα πράγματα. Τα επόμενα δύο, Framing Armaggeon και Crucible Of Μan αν τα συνδύαζες και έβγαζες ένα άλμπουμ με τον Barlow όμως στα φωνητικά τότε ίσως να έβγαινε κάτι απλά καλό αλλά πάλι χιλιοπαιγμένο αφού το μουσικό στύλ και των δύο άλμπουμ είναι για μένα μια βαρετή επανάληψη της μουσικής ιστορίας τους.

Σαν fanboy των Iced Earth και του Barlow πραγματικά έχω απολαύσει το Crucible Of Man περισσότερο από τα Glorius Burden και Framing Armageddon παρότι το άλμπουμ μοιάζει πιο πολύ σαν μια συλλογή με μπαλάντες με μερικές εξαιρέσεις βέβαια. Χίλιες φορές να ακούω κομμάτια που αναδεικνύουν την φωνή του Βarlow κι ας είναι σαν συνθέσεις αδιάφορα σε ένα γενικό πλαίσιο, όπως πχ το A Gift For A Curse ή το Harbinger Of Fate, τα οποία ΟΜΩΣ μου προκαλούν ανατριχίλα…ενώ αυτό το συναίσθημα με τον Ripper και τις συνθέσεις του Glorius Burden ειδικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κι ας είναι κλάσεις ανώτερος τεχνικά ο Ripper…

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του Crucible Of Man…Το πρώτο λεπτό του The Revealing πχ που είναι ένα μικρό κομμάτι 2:40 λεπτών, παραδίδει μεν μαθήματα πόρωσης αλλά το υπόλοιπο 1:40 είναι μια ώδη στην βαρεμάρα. Κάπως έτσι νομίζω είναι και όλο το Crucible Of Man, τρομερά σημεία από δω κι απο κεί αλλά και πολύ masturbation. Το προτιμώ πάντως από το ανεύμπευστο Glorius Burden και το λίγο Framing Armageddon.

#503

Συμφωνώ με matia. To Glorious Burden και τo Framing Armageddon δεν μπόρεσα να τα ακούσω ποτέ. Καλός ο Ρίππερ, δεν το αμφισβητεί κανείς αλλά δεν μου κολλάει στους iced earth. Γενικά, τη μουσική του Schaffer -με εξαίρεση τα δύο πρώτα για ιστορκούς λόγους- την έχω συνδυάσει τον Barlow όπως πιστεύω και οι περισσότεροι φανμπόηδες (και η ομοιότητα της φωνής του Stu με του Barlow βοήθησε στην αποδοχή του πρώτου). Ισως και γι αυτό να απέτυχαν και οι Demons & Wizards.

Από την άλλη βέβαια ήταν κρίμα που η σύντομη επιστροφή του Barlow συνοδεύτηκε από ένα μέτριο (έως κακό) άλμπουμ. Φάνηκε η προχειρότητα και η βιασύνη του Schaffer να ξεμπερδέψει με την ιστορία.

Πάντως ο Stu πιστεύω είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να βρει ο Scaffer και πέρα από τη φωνή του έδωσε και έναν αέρα ανανέωσης στη μπάντα. Νομίζω ότι ζουν μια δεύτερη νιότη και το επόμενο άλμπουμ με τον Στου θα είναι ακόμα καλύτερο

#504

Για εμενα το Glorious Burden ειναι πανω κατω στα επιπεδα του Horror Show. Ανισο. Εχει μεσα κομματαρες (τριλογια, Αττιλα, Βατερλω etc) εχει ομως και κατι πατατες (αυτο το Red Baron/Blue Max μου ανεβαζει την πιεση, μην πιασω το When the Eagle Cries).

Συνοπτικα, θετικο το προσημο, αλλα φυσικα δεν μπορει να σταθει διπλα στις 3 (η 4) δισκαρες της κλασσικης τους περιοδου που ακουγονταν απο την αρχη ως το τελος χωρις skip.

Το τελευταιο σε πολυ καλυτερο επιπεδο συνολικα, ισως να μην εχει ενα Dracula πχ, αλλα ο μεσος ορος του δισκου ειναι πολυ ψηλοτερα απο το Horror Show η το Glorious Burden.

#505

κάτι με χαλάει και δεν είμαι σίγουρος τι, λίγο η κάμερα, λίγο ο ήχος, λίγο ο Stu, δεν ξέρω, πείτε κι εσείς

#506

Προσωπικά με χαλάει η μη λάιβ αισθητική :-k ακούγεται πιο πολύ σαν λάιβ στο στούντιο παρά σε συναυλία:? ο κόσμος δεν ακούγεται καθόλου:-s

Είναι πιο πολύ λάιβ για να δειχθεί το συγκρότημα παρά η συναυλία if you know what i mean

#507

ε ειναι οι μιξεις που κανει ο Σαφερ.ωραιος και ο τυπος με το ροζ μπλουζακι στην κερκιδα.μαλλον θα μπερδεψε τα event.τελικα δεν ηταν τα mad awards.

#508

Οντως,το προβλημα ειναι πως τα φωνητικα εχουν ''πειραχτει" στο στουντιο. Ακουγονται αψεγαδιαστα και το κοινο δεν ακουγεται καθολου!! Αν ειναι ετσι,γιατι να αγορασει καποιος το DVD,αφου ακουγεται ΑΚΡΙΒΩΣ(με την κακη την εννοια) σαν το studio album;;;;

ε ειναι οι μιξεις που κανει ο Σαφερ.ωραιος και ο τυπος με το ροζ μπλουζακι στην κερκιδα.μαλλον θα μπερδεψε τα event.τελικα δεν ηταν τα mad awards.

Αυτο σε παραξενευει εσενα;; Εδω στα mad awards θα δεις διαφορους “ροκαδες” χορευοντας τσιφτετελι φορωντας T-shirts Rolling Stones,Nirvana,Motorhead…(ΟΛΑ με στρασακια,παρακαλω)!!! :-PP

#509

[B]Red Baron/Blue Max[/B] : το μονο κομματι που εχει γραψει ο Ripper νομιζω, πραγματικα τραγικο και δειχνει ποσο κακος ειναι στο να γραφει κομματια μονος του,οπως αποδειχτηκε και αργοτερα απο κατι προσωπικες μουφες που εβγαλε

Οσο για το Glorious εμενα μου αρεσε παρα πολυ, αλλα ειμαι αρρωστος οποτε δεν ξερω ποσο αντικειμενικος ειμαι.
Για το live κλιπακι δεν ξερω και εμενα κατι δεν μου καθεται καλα,παντως το 30αρι δεν βλεπω να το γλυτωνω για την “full extra” εκδοση… :stuck_out_tongue:

#510

Ας το βάλω εδώ:

ολόκληρο τραγούδι από τη μπάντα του Barlow με τον Williams των Nevermore

#511
#512

Καλώς τον Smedley και πάλι,Έχουν παίξει πιο κορυφαίοι ντράμερ σε αυτήν την μπάντα (με αγαπημένο τον ψαρωτικό στα κρουστά Rodney Beasley) αλλά όταν βλέπω φωτο Iced Earth δε γίνεται να μη βλέπω Brent Smedley!

Red Baron/Blue Max λοιπόν: θα θυμάστε στην συναυλία της Αθήνας την τελευταία φορά,ξεκινάει το (πολυ καλό εισαγωγικό) ριφφ και “ωωω” στην αρχή και στα επόμενα 4 λεπτά ο κόσμος παραλίγο να κοιμηθεί. Αν δε θέλουν να πιάσουν την τριλογία του Gettysburg τοτε υπάρχουν καλύτερα κομμάτια για live απο ένα δίσκο που του άξιζε-καλλιτεχνικά-πολυ περισσότερα γιατι εμπορικά πρέπει να είναι ο τελευταίος χρυσός δίσκος τους εδώ νομίζω. Και ένα Decleration Day πρέπει πάλι να παιχθεί ζωντανά.
Απο τα Something Wicked…1 & 2 έχω απωθημένο να ακούσω ένα Framing Armageddon και να διαλυθεί το μέρος, ένα Ten Thousand Strong που συναυλιακά γαμάει και έχουν καιρό να ακουμπήσουν (νομίζω).Απο το 2ο μέρος δε μπορώ να ορκιστώ ότι ακόμα και με ένα Come What May δε θα με έπαιρνε ο ύπνος… Ίσως ο John πρέπει να ξεθάψει περισσότερα κομμάτια απο τα 2-3 πρώτα άλμπουμ που τα έχει χεσμένα εδω και χρόνια.

Να και 20 κομμάτια για την επόμενη περιοδεία,έτσι για τον χαβαλέ

1.When The Night Falls
2.Angels Holocaust
3.Stormrider
4.The Path I Choose
5.Last December
6.Diary
7.Dark Saga
8.The Hunter
9.The Last Laugh
10.A Question Of Heaven
11.Burning Times
12.Blessed Are You
13.The Coming Curse
14.Dracula
15.Decleration Day
16.Ten Thousand Strong
17.Dystopia
18.Cthulhu
Και μετά 2 καινούργια,έτσι επειδή προωθείς νέο άλμπουμ μπαρμπα Τζον :stuck_out_tongue:

#513

To Blessed Are You τι το 'θελες;

#514

Από το να έβαζε για χιλιοστή φορά Melancholy/Watching Over Me, καλύτερα αυτό που είναι το ίδιο και δεν το παίζουν και τόσο σύχνα.

Επίσης όχι άλλο Diary/Last December. Βάλε εκεί κανένα Burnt Offerings/ Creator Failure

#515

O Brent Smedley ειναι πολυ συμπαθης και χαιρομαι που γυρισε στην μπαντα.

Μου αρεσε αυτο το wishlist - setlist, για παμε, θα βαλω τραγουδια απο καθε δισκο σε ενα set 25 τραγουδιων.

  1. Iced Earth
  2. When The Night Falls
  3. Angels Holocaust
  4. Stormrider
  5. The Path I Choose
  6. Burnt Offerings
  7. Last December
  8. Dante’s Inferno
  9. Dark Saga
  10. The Hunter
  11. Vengeance Is Mine
  12. Slave to the Dark
  13. A Question Of Heaven
  14. Melancholy (Holy Martyr)
  15. Disciples Of The Lie
  16. Watching Over Me
  17. The Coming Curse
  18. Dracula
  19. Declaration Day
  20. Ten Thousand Strong
  21. I Walk Alone
  22. Dystopia
  23. Anthem
  24. V
  25. Plagues Of Babylon

Αν και δυσκολευτηκα αρκετα να διαλεξω.

#516

Ας μην έβαζε κανένα από τα 3 βασικά…όλα μέτρια είναι απλά το Blessed είναι το χειρότερο.
Όσο για Burnt Offerings και Creator Failure συμφωνώ 100%

#517

εμενα μαρεσει αυτο το τραγουδι
θαθελα να το ακουσω και live

#518

Εφυγε ο troy steel απο το line up,για οικογενειακες υποχρεωσεις κλπ.Δεν ειχα καμια ιδιαιτερη συμπαθεια,να δουμε τι παρει το αφεντικο.

#519

Με μια ανακοίνωσή τους στο facebook, ο Jon Schaffer και οι Iced Earth ανακοίνωσαν την ένταξη ενός νέου κιθαρίστα, του Jake Dreyer. Ο Jake, θα παίξει το πρώτο του show τον Νοέμβριο στο Hammerfest της Γερμανίας, ενώ θα συμμετέχει και στο νέο άλμπουμ.

Καλα ξεμπερδεματα με τον Schaffer μεγαλε.:joy:

#520

Συμφωνώ ότι τα 3 πρώτα είναι τα καλύτερα, ειδικά το πρώτο και το τρίτο.

Το Horror Show έχει μέσα καλούς παίκτες και σε σημεία μου αρέσει αρκετά αλλά πολλές στιγμές είτε επαναλαμβάνεται είτε καταντά μονότονο.
Όπως έχω ξαναπεί, αν το άλμπουμ συνέχιζε να είναι όπως το πρώτο λεπτό του Wolf, θα είχαμε τον καλύτερο δίσκο τους. Ίσως το μοναδικό σημείο που άφησε χαλαρά τα λουριά ο Schaffer…