Εγώ είχα αρρωστήσει με το if eternity το άκουγα 30 φορές τη μέρα ξέρω γω
Αλλά και το senjutsu είναι το κάτι άλλο , δεν μοιάζουν είναι άλλη φάση . Μου έβγαλε και κάτι επικό… πραγματικά φανταστικό
Εγώ είχα αρρωστήσει με το if eternity το άκουγα 30 φορές τη μέρα ξέρω γω
Αλλά και το senjutsu είναι το κάτι άλλο , δεν μοιάζουν είναι άλλη φάση . Μου έβγαλε και κάτι επικό… πραγματικά φανταστικό
Μία φορά πρόλαβα να το ακούσω, δεν θα το έλεγα, αλλά είναι νωρίς ακόμα.
Το Eternity ήταν πολύ καλό, αλλά όχι για opening κατά εμε.
Παντως οποιος θελει το κατεβαζει και το ακουει σε 192kbps
Ναι έτσι είναι. Darkest hour περίμενα πιο πολύ ξέσπασμα στο ρεφρέν. αλλα οκ.
Για όσους δεν το έχουν ακούσει ήδη, ας πούμε ότι το “Senjutsu” (το κομμάτι) είναι σαν να πηδήχτηκαν στη μισή ταχύτητα τα πνεύματα των “To Tame a Land” και “The Nomad”.
Οργιώδης και τρελά ρυθμική κομματάρα, με καταπληκτικές μελωδίες και θεϊκή ερμηνεία Bruce. Mάλλον ό,τι πιο εμπνευσμένο έχει γραφτεί από το συγκρότημα από το 2000 και πέρα (για να μην πω από το 1988 και αρχίσουν τα όργανα). Μιλάμε για απίστευτο ύμνο.
PM please
Είναι εντελώς διαφορετικό σε ύφος. Δεν είναι τόσο straight forward όσο το Eternity έχει όμως πιο όμορφο ρεφρέν. Απλό αλλά κλασικό μελωδικό ρεφρέν Maiden. Έχει επίσης πιο ωραίο σόλο. Τώρα τι να σου πω, είναι και θέμα γούστου.
Να πούμε και δυο λόγια για την παραγωγή η οποία γαι πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια είναι (μάλλον) άψογη.
Ισχύει, αν κι εγώ δηλώνω fan του Shirley, είναι όμως το πιο ισορροπημένο σε άποψη παραγωγής.
Ήθελαν λίγο πιο μπροστά τα φωνητικά. Ώρες-ώρες χάνονται. Όπως έχω ξαναπροτείνει, +3db στις μεσαίες και η βελτίωση είναι αισθητή.
Τα αριστουργήματα των Maiden χωρίζονται IMO σε δύο κατηγορίες. Στα growers, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ανήκει στην post-reunion era, και στα instant classics που τα βρίσκουμε κυρίως στην περίοδο 80-88 και δεν χρειάζονται παραπάνω από μισή ακρόαση για να τα κατατάξει δίχως το παραμικρό ρίσκο κάποιος εκεί.
Το ομώνυμο του δίσκου ανήκει πανηγυρικά στη δεύτερη κατηγορία. Και είναι η μεγαλύτερη έκπληξη που έχω βιώσει από τη μουσική εδώ και πολλά χρόνια. Πραγματικά απίστευτο.
Κι ακόμα δεν έχω ακούσει τα υπόλοιπα, έχω κολλήσει εμμονικά σε αυτό…
Το solo που μπαζει το ρεφρέν ήταν από τις καλύτερες στιγμές τους στην post reunion εποχή
Όσο παιρνάει η ώρα και οι ακροάσεις συνεχίζονται, έχω να πω ότι το ομότιτλο (το Senjutsu) είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΠΟΣ.
Δεύτερη ακρόαση του ομώνυμου, τι γίνεται στο σολο ρε μαλάκες;;;
Φαντασου λιγο φιλε στα λαιβ να ακουστέί το ομωνυμο και τον κόσμο απονκάτω να τραγουδάει την ρεφραιαρα…
Death of the Celts ίσως το πιο προβλέψιμο και “κακό” μέχρις στιγμής. Βαρετό μέχρι αηδίας. Επιτηδευμένα πάει για Clansman #2 αλλά δεν γίνεται με το ζόρι ρε φίλε.
Αυτό!